eitaa logo
سیدابوالحسن مهدوی
6.1هزار دنبال‌کننده
2.7هزار عکس
359 ویدیو
45 فایل
باسمه تعالی درگاه رسمی حضرت آیت الله سید ابوالحسن مهدوی حفظه‌الله پخش زنده جلسات از طریق پیوندهای زیر : تکیه http://dte.bz/1401 آپارات http://dte.bz/1402 ؛ جلسات در همین درگاه اطلاع رسانی می‌گردد.
مشاهده در ایتا
دانلود
(۱۱) ۱ 🔻سرزمین منا سرای برآوردن آرزوهاست. حاجیان باید در شب یازدهم و دوازدهم ذی‌الحجه در صحرای منا وقوف کنند. ✅رمی جمره‌ی عقبه؛ صبح روز دهم(عید قربان) 👈اولین عملی که حاجی در آنجا انجام می‌دهد، رمی جمره‌ی عقبه است. جمره‌ی عقبه نمادی از مبارزه با شیطان بزرگ به‌شمار می‌آید که بر سر راه حرکت انسان به‌سوی پروردگارش ایستاده است. در حقیقت، انسان مؤمن از راه مبارزه با شیطان می‌تواند خود را برای تخلیه‌کردن از غیر خدا آماده سازد و از این رو میل‌های نفسانی را قربانی کند. ضمناً چون روز اول، یعنی عیدقربان، فقط رمی جمره‌ی عقبه(سوم) واجب است، حاجی در آن روز باید از جمره‌ی اول و دوم نیز عبور کند تا به جمره‌ی سوم، واقع در آخرین جای سرزمین منا، برسد و به آن سنگ بزند. این حالت، انسان را به این نکته رهنمون می‌سازد که در مواجهه‌ی با دشمن، باید اول عقبه و پشتیبانی آن را از بین ببرد تا در گام بعدی، بتواند دشمنی را که در صف اول نبرد قرار دارد، به راحتی نابود کند. اما پس از آن، در روزهای یازدهم و دوازدهم، به هر سه جمره سنگ می‌زند تا مطمئن شود همه‌ی شیطان‌ها را قلع‌وقمع کرده است. ادامه دارد...... @ostadmahdavi_ir
......ادامه از قبل 🔻در ابتدای صبح عید[قربان]، حاجی به فکر دفع و رفع موانع کمال است؛ زیرا تا سرزمین منا را از اغیار(بیگانگان) تخلیه نکند، نمی‌تواند شاهد تجلی احباب(دوستان) در سرزمین دل خود باشد. 🔹در زمان ظهور امام دوازدهم(علیه‌السلام) نیز چنین است و شیاطین از همان لحظه‌های اولِ صبح ظهور، به فکر خاموش‌کردن نور الهی هستند تا مانع از تسرّی‌یافتن و استمرار ظهور خورشید ولایت باشند. خداوند می‌فرماید: «یریدُونَ لِیُطفِئُوا نورَ اللهِ بِأَفواهِهِم وَ اللهُ مُتِمُّ نُورِهِ وَ لو کَرِهَ الکافِرونَ»؛ آنان می‌خواهند نور خدا را با دهان خود خاموش سازند؛ ولی خدا نور خود را کامل می‌کند؛ هرچند کافران خوش نداشته باشند. 🔸رمی جمرات، عملی است که حجاج باید در سه روزی که در منا وقوف کرده‌اند، انجامش دهند. دشمن‌ستیزی باید در آنجا استمرار داشته باشد؛ همانطور که در زمان ظهور نیز مبارزه با شیطان بزرگ و همه‌ی شیطان‌ها، از ابتدای روز ظهور تا انتهای آن، پیوسته ادامه دارد. @ostadmahdavi_ir
(۱۲) ۲ ✅قربانی 👈بعد از رمی جمره‌ی عقبه در روز عید قربان، دومین عملی که همان روز در سرزمین منا باید انجام داد، قربانی است. سرزمین منا همان جایی است که حضرت ابراهیم و فرزندش(علیهماالسلام)، تسلیم فرمان خدا شدند و حضرت ابراهیم(علیه‌السلام) حاضر شد برخلاف خواسته‌های نفسانی خویش، فرزند عزیزش را سر بِبُرد. قرآن کریم درباره‌ی حالت این پدر و فرزند در برابر فرمان الهی می‌فرماید: «فَلَمَّا أَسلَمَا وَ تَلَّهُ لِلْجَبینَ»؛ پس چون هر دو تسلیم [فرمان خدا] شدند و ابراهیم جبین را بر خاک نهاد... . حقیقت و باطن سربریدن، همان دل‌کندگی از فرزند و دیگر نعمت‌های دنیوی است؛ زیرا تا شخص علاقه‌ی خود را از بهره‌های مادی قطع نکند، نمی‌تواند به سوی پروردگارش سیر معنوی در پیش بگیرد. خداوند در توصیف وابستگان به دنیا می‌فرماید: «یا أیُّها الَّذینَ آمَنُوا ما لَکُم إذا قیلَ لَکُمُ انْفِرُوا فی سَبیلِ اللهِ اثَّاقَلْتُمْ إلَی الأَرضِ أَ رَضیتُم بِالحَیاة الدُّنیا مِنَ الآخِرَةِ فَما مَتاعُ الحَیاة الدُّنیا فِی الآخِرَةِ إِلّا قَلیلٌ»: ای کسانیکه ایمان آورده‌اید، چه شده است که وقتی به شما گفته می‌شود: «در راه خدا حرکت کنید» سنگینی می‌کنید و به زمین می‌چسبید؟! آیا به جای آخرت، به زندگی دنیا خشنود شده‌اید؟ پس [بدانید که] فواید و منافع دنیا در برابر آخرت، جز اندکی نیست. 🔹حاجی نیز باید به تبعیت از حضرت ابراهیم(علیه‌السلام)، در روز عید قربان حیوانی ذبح کند. ذبح حیوان اشاره‌ای به نفس حیوانی است؛ نفسی که با خودخواهی و خودپرستی، سرتاسر وجود انسان را گرفتار کرده است. این کار نمادی از مبارزه با تعلقات دنیوی است؛ زیرا وقتی حاجی نفس حیوانی خود را ذبح کرد، عقل در وجودش حاکم می‌شود و وقتی عقل حاکم شد، انسان قدم‌به‌قدم به کمال خود نزدیک‌تر خواهد شد. @ostadmahdavi_ir
🔻حضرت ابراهیم(علیه‌السلام) در طول عمرش، دو بار مأمور به ذبح شد: یکی در سرزمین منا که بنا شد فرزندش را ذبح کند. بار دوم وقتی بود که از خدا خواست کیفیت زنده‌کردن مرده‌ها را ببیند. 🔹قرآن کریم می‌فرماید: «إذ قالَ إبراهیمُ رَبِّ أَرِنی کَیفَ تُحیِ المَوتی قالَ أَ وَ لَم تُؤمِنْ قالَ بَلی وَ لکِنْ لِیَطمَئِنَّ قَلبی قالَ فَخُذ مِنَ الطَّیرِ فَصُرهُنَّ إلیکَ ثُمَّ اجعَل عَلی کُلِّ جَبَلٍ مِنهُنَّ جُزءاً ثُمَّ ادعُهُنَّ یَأتینَکَ سَعیاً وَ اعلَم أنّ اللهَ عزیزٌ حَکیمٌ»؛ و [یاد کن] آنگاه که ابراهیم گفت: «پروردگارا، به من نشان بده چگونه مردگان را زنده می‌کنی.» خداوند فرمود: «مگر ایمان نیاورده‌ای؟» گفت: «چرا، ولی تا دلم آرامش یابد.» فرمود: «پس چهار پرنده برگیر و آنها را پیش خود [ذبح کن و سپس] ریزریز کن و بر هر کوهی پاره‌ای از آن‌ها را قرار ده. آنگاه آنها را فرا بخوان. شتابان به سوی تو می‌آیند. بدان که خداوند توانا و حکیم است» 🔸شاید ذبح هر کدام از این پرندگان، یعنی خروس و مرغابی و کرکس و طاووس، نمادی از یکی از صفات زشت اخلاقی انسان باشد: نمادی از شهوت جنسی، نمادی از شهوت خوردن غذا، نمادی از شهوت طول عمر و نمادی از شهوت زیبایی. 👈اگر انسان به ذبح این موانع از درون خود موفق شود، استعداد پرواز به‌سوی معبود و نیز دیدن خدا به چشم دل را پیدا می‌کند. @ostadmahdavi_ir
19.29M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🔻آداب دعا کردن: 🔹معرفت خالق 🔹مال حلال 🔹 حضور قلب 🔹 استغفار از گناهان 🔹گریه کردن 🔹تواضع @ostadmahdavi_ir
6.29M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🔹پیام و درخواست بیت حضرت آیت الله ناصری: السلام علیکم و رحمة الله ضمن تقدیر از تفقد دوستان و ارادتمندان حضرت والد ، جناب حضرت آیت الله ناصری امیدوار به بهبود ،صحت و عافیت کامل ایشان هستیم و دوستانی که لطف کردند و می‌خواهند باز این لطف و احسان را ادامه بدهند ، سزاوار است که برای سلامتی و بازیافت صحت کامل و شفای عاجل ایشان هر کدام که در فرصتشان و وسعت وقتشان هست چهل مرتبه سوره حمد راتلاوت و قرائت کنند. باتشکر @ostadmahdavi_ir @naseri_ir
🔻 کسب حرام؛ مساوی کم‌شدن رزق حلال (۱) (۱۸) @ostadmahdavi_ir
(۱۳) ۳ 🔻حلق یا تقصیر(تراشیدن سر یا کوتاه‌کردن مو یا ناخن) 👈آخرین عمل حاجی در منا، تراشیدن موهای سر است. تراشیدن مو نیز نوع دیگری از قطع وابستگی و دلبستگی ‌به دنیاست که حاجی در این سفر روحانی، دوبار آن را تکرار می‌کند. ✅تراشیدن سر، نمادی از آراسته‌کردن روح 🔹حاجی پس از سنگ‌زدن به جمره‌ی عقبه در روز اول و نیز قربانی‌کردن، مشغول مبارزه با دشمن درونی می‌شود و سرِ خود را می‌تراشد. به این‌سان، وابستگی خود را به دنیا که نماد آن در زیبایی موی سر اوست، قطع می‌کند و می‌داند که آنکس که موفق به انقطاع از دنیا و زهد در آن شد، در حقیقت موفق به اتصال به الله تعالی شده است: «اِلهی هَب لی کَمالَ الانقِطاعِ إلَیکَ.» 🔸حجت‌های الهی هم که مقرب درگاه او شده‌اند، در ابتدا شرط زهد را پذیرفته و بِدان عمل کرده‌اند. در دعای ندبه آمده است: «بَعدَ أَن شَرَطتَ عَلَیهِمُ الزُّهدَ فی دَرجاتِ هذهِ الدُّنیَا الدَّنیَّةِ وَ زُخرُفِهَا وَ زِبرِجِها فَشَرَطُوا لَکَ ذلِکَ وَ عَمِلتَ مِنهُمُ الوَفاءَ بِهِ فَقَبِلتَهُم وَ قَرَّبتَهُم وَ قَدَّمتَ لَهُمُ الذِّکرَ العَلِیَّ وَ الثَّناءَ الْجَلِیَّ»؛ [و این] پس از آنی [بود که] با آنها شرط کردی تا کناره بگیرند از درجات [و ریاست‌های] این دنیای پست و از زیب و زیوَرش و آنها نیز این شرط تو را پذیرفتند و تو نیز وفای آنان را به این شرط دانستی؛ پس پذیرفتی‌شان و مقرب درگاهشان کردی و مقرر داشتی از پیش برای ایشان نامی بلند و ثنایی آشکار. 🔹پس حاجی می‌داند که انسان برای جلوگیری از آلوده‌شدن اعضا و جوارحش به گناه، باید گناه را از باطن خود ریشه‌کن کند؛ یعنی باید وجودش را از عادت به اخلاق‌های بد پاک سازد تا دیگر گناه، وسوسه‌اش نکند به او به رستگاری حقیقی دست یابد: «قَد أَفلَحَ مَن زَکَّاها وَ قَد خَابَ مَن دَسَّاهَا»؛ هرکس نفس خود را پاک و تزکیه کرد، رستگار شد و آنکس که نفس خود را با گناه آلوده ساخت، نومید و محروم شد. 🔰پیغمبر خاتم(صلی‌الله‌علیه‌وآله) جمله‌ی «حَیَّ عَلی خَیرِ العَمَلِ» را در اذان و اقامه قرار دادند و اشاره فرمودند که با کامیابی در ارتباط با خدای سبحان و اقامه‌ی نماز می‌توانیم با دشمن بیرونی هم جهاد کنیم: بر خلاف نظر بعضی که خیرالعمل را جهاد دانستند و آن را مقدم بر نماز قرار دادند. @ostadmahdavi_ir
(۱۴) 🔻بالاخره حاجی مراحل گذشته را یکی پس از دیگری طی می‌کند و آهسته‌آهسته به سر منزل مقصود نزدیک می‌شود. او دوباره باید وارد مسجدالحرام شود؛ ولی این بار با کوله‌باری از معرفت و بندگی و با پشت‌سرگذاشتن مبارزه‌ای طولانی با شیطان و نفس اماره و مظاهر دنیوی و با قلبی سرشار از عشق به ملاقات با خدا. 🔹او اینگونه وارد مسجدالحرام می‌شود و در این ملاقات پُرنور و سُرور، به باقی‌مانده‌ی اعمالش یعنی طواف، نماز طواف، سعی بین صفا و مروه، طواف نساء و نماز طواف نساء می‌پردازد؛ در حالیکه زمانیکه از مسجدالحرام با لبیک‌گفتن خارج می‌شد، این‌چنین نبود و فقط قوه و استعداد رسیدن به کمال را داشت. آری بسیار فرق است بین «إنّا لله» و بین زمانیکه به «إلیه راجعون» می‌رسد. @ostadmahdavi_ir
🕋 🔻آیۀ ۳۷سورۀ ابراهیم می‌فرماید: «رَبَّنا إِنِّي أَسْكَنْتُ مِنْ ذُرِّيَّتي بِوادٍ غَيْرِ ذي زَرْعٍ عِنْدَ بَيْتِكَ الْمُحَرَّمِ.» حضرت ابراهیم(علیه‌السلام) وقتی خانم و بچه‌اش را آورد مکه، هیچ‌کس آنجا نبود. نه‌تنها کسی نبود، چیزی هم نبود، خوراکی هم نبود. بیابانی بود که نه آبی داشت، نه گیاهی، نه درختی. در بیابان ساده هیچ‌چیز نبود، فقط هوا گرم بود. آن وقت درد دل کرد با خدا گفت: «خدایا من زن و فرزندانم را آوردم اینجا ساکن کردم.» بعد یک جمله‌ای دارد. به این جمله باید یک مقدار دقت بکنید. 🔹دنبالش دارد: «فَاجْعَلْ أَفْئِدَةً مِنَ النَّاسِ تَهْوي إِلَيْهِمْ.» کسانی‌که توجه به تفسیر ندارند و ظاهر آیه را ترجمه می‌کنند، می‌گویند منظورشان زن‌وبچه‌شان است. مگر می‌شود شخصی مثل حضرت ابراهیم بگوید مردم را عاشق زن و بچۀ من بکن؟! 🔸به تفسیر که مراجعه می‌کنیم، در «تَهْوي إِلَيْهِمْ» خدای متعال اسم نیاورده، اما دارد می‌گوید در نسل ابراهیم(علیه‌السلام) بناست نفر به‌وجود بیایند که گل سرسبد عالم‌‌اند. آن‌وقت در آیه می‌گوید: «دل‌های مردم را عاشق آن چهارده تا بکن.» 👈 حضرت ابراهیم(علیه‌السلام) چه می‌گوید؟ می‌گوید من آمدم مکه، پایه‌ریزی کردم تا در آینده، دل‌های مردم را عاشق این چهارده نفر بکنی؛ یعنی این مکه بشود ، عشاق اهل‌بیت(علیهم‌السلام). @ostadmahdavi_ir