▪️ #پابه‌پای‌مقتل 4 ✍نوشته‌اند: امام حسین علیه‌السلام از مکه به سوی کوفه حرکت کرد؛ در حال عبور بود که مردی از اصحاب، تکبیر گفت امام حسین علیه السلام پرسید: چرا تکبیر می‌گویی؟ گفت: نخلستانی دیدم! اصحاب گفتند: اینجا نخلی نیست! قسم به خدا، نیزه‌‌های دشمن و گوش‌های اسب‌هایشان را می‌بینیم! در این هنگام، #حر با هزار سواره نمایان شد؛ همراه لشگریان، راه را بر امام حسین علیه السلام بست و گفت: ای #اباعبدالله! ما وظیفه داریم تو را در نظر بگیریم! و از تو جدا نشویم تا تو را نزد امیر ببریم! پس از گفتگویی همگی حرکت کردند تا به کربلا رسیدند؛ در این هنگام از عبیدالله، #نامه‌ای برای حر رسید: زمانی که نامه من به تو برسد، بر حسین سخت بگیر! و او را در سرزمینی بی آب و علف پیاده کن! والسلام! (این داستان ادامه دارد) 📗 چهل منزل با حسین علیه السلام •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈•

▪️ #پابه‌پای‌مقتل 5 ✍نوشته‌اند: زمانی که لشگر حرّ در مقابل امام حسین (ع) ایستاد، ایشان به جوانانش فرمودند: لشگر خود را سیراب کنید و #آب بنوشانید. آنها نیز رفتند و ظرف‌ها را پر آب کردند و همه را تا آخرین نفر، سیراب کردند. علی بن طعّان می‌گوید: آن روز در لشگر حرّ بودم؛ همان‌ها که راه را بر امام علیه السلام بسته بودند؛ من آخرین نفر از لشگر او بودم. وقتی امام حسین(ع) حال عطش من و اسبم را دیدند #مشک آوردند، آن را خم کردند و خود، دلسوزانه به من و اسبم آب دادند این رفتار نیکو و کریمانه از امام علیه السلام و اصحابشان گذشت، تا اینکه دیدم در روز هفتم محرّم، نامه‌ی عبیدالله به ابن سعد رسید که: میان حسین و یارانش با آب فاصله انداز! آنها نباید حتی #قطره‌ای آب بنوشند...!! (این داستان ادامه دارد) 📗 چهل منزل با حسین علیه السلام •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈•