#مبارزه با اسلام اهل سنت و بقیه مذاهب
مجلسی گفت: «حاکمان باید شیعه بوده و به شرایع مذهب تشیع پایبند باشند و چون صفویه مروّج مذهب شیعه میباشد، قابل تقدیرست.»
او شاه را به سرکوب و کشتار مخالفان از جمله اهل سنت ترغیب میکرد و اختلافات و دشمنی بین طوایف و قشرهای مردم را در پی داشت چنان که پس از او، اختلافات مذهبی موجب قدرتیابی افاغنه شد.
وی کتابی نوشت بنام رساله تعیین روز قتل عمر و فضائل نهم ربیع الاول که در آن عمر ابن خطاب را معلون مینامد و از قول امام محمد نقی میگوید روز قتل عمر روز عید است.
وی میگوید در کفر عمر ابن خطاب شکی نیست و کسانی که او را مسلمان میدانند نیز کافر هستند
از نظر مجلسی، سرچشمه های واقعی «مکروه، شر، کفر، گناه و معصیت» ابوبکر، عمر و عثمان هستند که باید مسئولیت تداوم کفر و گناه در زمین را نیز بر عهده بگیرند.
مجلسی با نقل احادیث منسوب به ائمه ادعا می کند که «پیروان ابوبکر، عمر و عثمان به جهنم می روند»
در کتاب عین الحیات میگوید : جابلقا شهری است در غرب با هفتاد هزار سکنه که همه پاک و مذهبی هستند و هیچ کاری نمیکنند بجز لعنت کردن عمر و ابوبکر و صلوات فرستادن .
مجلسی ادعا میکند عایشه و حفصه پیامبر را مسموم کردند و باعث مرگ او شدند
بسیاری از مناسک شیعه که امروزه انجام میشود توسط او تاسیس شد از جمله مراسم عزاداری امام حسین و زیارت امامان و امامزاده ها
#رساله_احکام
مجلسی به «امر به معروف و نهی از منکر» بسیار اهتمام داشت
و کوشید تا برای همه موقعیتهای فرضی که ممکن است یک مؤمن واقعی با آن مواجه شود، فتوا صادر کند. او در مورد همه چیز از نحوه پوشیدن لباس تا آمیزش جنسی و معاشرت با زنان ، کوتاه کردن ناخن ها، خوابیدن، بیدارشدن، ادرار و مدفوع، تنقیه، عطسه، ورود و خروج به مستراح و معالجه و شفای بسیاری از امراض راهنمایی هایی ارائه کرد.
#تاسیس تشیع صفوی
دین دولتی
مردم عادی که با احساس وظیفه مذهبی عجین شده بودند، با توصیههای قاطع یک عالم برجسته که از لحاظ سیاسی نیز قدرتمند بود، مواجه شدند. آموزههای او بدون راستیآزمایی و موشکافی به واجبات یک دین دولتی تبدیل شدند. کتابهای او هدف دوگانه ای را دنبال میکردند . یکی تلقین حقانیت شیعه به عامه مردم و دیگر ساخت تدریجی یک مذهب رسمی دولتی، که در آن توصیهها و تنبیهها از نظر قانونی و سیاسی لازمالاجرا بودند.
مجلسی در پی تدوین دین دولتی بر اساس تصورات خود، محیط مذهبی بسته و انعطاف ناپذیری را ایجاد می کند که در آن شیعی وارسته خود را ناگزیر می داند که از سخنان او به گونه ای پیروی کند که گویی از مبانی دین است.
در حالی که از نظر تاریخی، عمر دومین خلیفه امت اسلامی است، مجلسی او و همه کسانی را که او را مسلمان میدانند کافر میداند و احساسات ضد سنی را که قبلا توسط صفویان دامن زده شده بودند را به جزء لاینفک تشیع صفوی تبدیل میکند.
#تاکید_بر_مناسک_فرعی
در حالی که شعائر و مناسک واجب متعارف اسلام رایج است، بر برخی از مناسک فرعی به عنوان وجه تمایز تشیع تأکید می کند. برای مثال، با ارتقای عمل شرکت در مجالس عزاداری به مقام «اعظم الطاعات و اشرف القرابات» و وسیله نیل به «سعادت»، مجموعه جدیدی از واجبات الزام آور اعتقادی را بیان می کند.
شاگردان
سید ابوالقاسم خوانساری (میرکبیر)
ملا محمدجعفر سبزواری
سید نعمت الله جزائری
مجلسی بعد از مرگ آقا حسین خوانساری در ۱۰۹۹ ق. توسطشاه سلیمان صفوی به مقام ملاباشی رسید، مقامی که پس از پادشاه قرار داشت. مجلسی زندگی بسیار مجللی داشت. سید نعمتالله جزایری همکار و شاگردش نوشت که شلوار زنان خدمتکار او از گرانبهاترین پارچههای کشمیر بود.
لارنس لکهارت، رابطه مجلسی با شاه را نه از روی جاهطلبی که مبتنی بر انگیزهٔ دینی میداند.
شاه، کمال متابعت در مطالب دینی از او داشت و در هر کار همراهی مینمود. مواعظ او شاه را سودمند آمد. از جمیع مناهی توجه نمود.
وی با دخالت در امور کشوری، از رواج فساد و تباهی و بادهگساری -تا حد امکان- ممانعت کرد اما شاه را به سرکوب و کشتار مخالفان از جمله اهل سنت ترغیب میکرد و اختلافات و دشمنی بین طوایف و قشرهای مردم را در پی داشت چنان که پس از او، اختلافات مذهبی موجب قدرتیابی افاغنه شد.
#منتقدین
علی شریعتی را از مخالفین بزرگ مجلسی دانستهاند.
وی مجلسی را امام سیزدهم خواند و گفت نفوذ مجلسی حتی در قرن بیستم بقدری است که نمیتوان از او انتقاد کرد
سید محسن امین و سید محمدحسین طباطبائی عقیده داشتند گرچه بحارالانوار از بزرگترین کتب حدیث شیعه است ولی نیاز به تجدیدنظر دارد زیرا مواد کم و مفید را با مواد بیارزش زیاد مخلوط کرده و کتاب تبدیل به ملغمهای شده که راست و دروغ در آن مخلوط و قابل تشخیص نیستند.
او در عمر ۷۳ ساله خویش، بیش از یکصد کتاب به زبان فارسی و عربی نوشت که تنها یک عنوان آن بحار الأنوار است با ۱۱۰ جلد و عنوان دیگر مرآة العقول با ۲۶ جلد. حدود ۴۰ کتاب نیز به او نسبت داده شدهاست. اولین تألیف علامه را کتاب الأوزان و المقادیر یا میزان المقادیر دانستهاند که در سال ۱۰۶۳ تألیف شدهاست. آخرین تألیف او هم کتاب حقالیقین است مربوط به سال ۱۱۰۹ هجری، یعنی یک سال قبل از درگذشتش.
برخی کتب علامه عبارتاند از:
بحار الأنوار، که یک مجموعه بزرگ روایی و تاریخی است و در ضمن آن تفسیر بسیاری از آیات قرآن هم آمدهاست.
وی در روز دوشنبه ۲۷ رمضان سال ۱۱۱۰ درگذشت و جمال خوانساری فرزند حسین خوانساری بر پیکر او اقامهٔ نماز کرد و در جامع عتیق اصفهان مدفون شد.
در تقویم روزشمار ایران روز ۳۰ مرداد ماه به نام روز بزرگداشت علامه مجلسی نامگذاری شدهاست
@ayeha313