#پاسخ_شبهات 💢 آیا #پیاده_روی اربعین بدعت نیست؟ مگر بدعت در اسلام #حرام نیست؟ ✅ ابتدا باید گفت اصل #پیاده‌روی به قصد زیارت امام حسین(ع) و به مقصد کربلا در #روایات توصیه شده است؛ مانند: راوی می گوید خدمت امام صادق(ع) رسیدم و «مرازم» نیز در خدمت آن‌حضرت بود. #شنیدم حضرت می‌‏فرمود: کسى که پیاده به زیارت قبر امام حسین(ع) برود، خداوند متعال به هر گامى که برداشته و به هر #قدمى که از زمین بلند نموده و بر آن نهاده، ثواب آزاد کردن بنده‌‏اى از اولاد حضرت #اسماعیل را می‌دهد. 📚کامل الزیارات، ص ۱۳۴ ✅از طرفی هر رفتار مشروعی که به عنوان نماد #عزاداری برای امام حسین(ع) به شمار آید، دارای #پاداش خواهد بود. ✅با این وجود، اما بدون آن‌که مستندی از #روایات داشته باشیم، نمی‌توانیم مسیری از پیاده‌روی‌ها را به عنوان سنتی برگرفته از سخن معصومان(ع) ترویج کنیم که اگر این‌گونه باشد #بدعت در دین به شمار خواهد آمد، اما اگر نگاهمان به این‌گونه پیاده‌روی‌ها تنها آن باشد که تمام عزاداری‌ها با هر روش‌ مباحی که باشد، دارای پاداش است و در صدد آن نباشیم که #مدل خاص و طراحی‌شده توسط خودمان را به عنوان سنتی #شرعی قلمداد کنیم، بدعت در دین به شمار نخواهد آمد. @ayeha313

🔴چرا گاهی از عبادت لذّت نمی بریم؟ حضرت آیت الله جوادی آملی فرمودند: اگر انسان مریض،شیرین ترین و خوشمزه ترین گلابی و میوه راهم  بخورد،لذّت نمی برد.. ✅ در بُعد معنوی و عبادت هم این گونه است. 🔷 کسی که "فی قلوبهم مرض" است یعنی قلبش بیمار است، از نماز و عبادت لذّت نمی برد و گاهی هم خسته می شود. 🔴بیماری قلب همان گناهان است. تا انسان گناه را ترک نکند ، علاوه بر این که از عبادت لذّت نمی برد،بلکه خسته هم می شود. ✨اللهم ارزقنا توفیق طاعه و بعد معصیه... @ayeha313

🔴آیا بعد از ظهور،حضرت مهدی با سختگیری تمام شادی ها و خوشی ها رو ممنوع میکنه؟! ❎طبق روایات هنگام ظهور حضرت مهدی حدود #دو_سوم_مردم از دین خارج میشوند و در صف دشمنان حضرت قرار میگیرند. و عده ی کثیری از شیعیان هم موقع قیام حضرت مهدی از آن حضرت روی می گردانند.... امام صادق(علیه السلام) میفرمایند: ..... قائم ما که قیام کند مـردمـان هـمـه از کـتـاب خـدا بـرای او دلیـل مـی آورنـد و آیـه هـای قـرآن را (برای او)تفسیر و توجیه می کنند! 🔵برای مثال آقا بفرمایند: بی حجابی و شوخی با نامحرم طبق حکم خدا و اسلام ممنوع است. 🔰واکنش ما: آقا ما بدون منظور شوخی میکنیم،ما از بچگی اصلا با هم بزرگ شدیم و سخت نگیرید و الان قرن21هستیم و ....!! با آقا که مصداق بارز #قرآن_ناطق هستن با ادله ناچیز خودمان مخالفت میکنیم...! شاید فکر کنید که: چرا انقدر اسلام سختگیری میکند؟چرا نمی گذارد راحت و آزاد لذت ببریم از زندگی؟! ✅کمی با خودمان روراست باشیم: ما که الان همه ی این آزادی ها رو داریم خیلی خوشبختیم...؟ 🛑 آیا الان بنشینیم توی خونه،خیالمون راحته ناموسمون تنها بیرون میره کسی نگاه بد نمی کنه،متلک نمی ا‌ندازه و... 🛑میتونیم مطمئن باشیم دختری یا زنی باحجاب نامناسبش دل همسرمون رو نمیلرزونه و ذهن و دلش رو مشغول نمیکنه؟ 🛑الان حقوق همه ی مردم با همه برابره؟همه از یک سطح رفاهی برخوردارن طبق دستور اسلام؟ ⚫️مشکل دنیای امروز ما اینه که ذائقه مون عوض شده.... 🔵اینه که دستورات اسلام  رو سختگیری می دونیم در حالیکه تک تک دستورات حلال و حرام خدا حکمت داره مثلا خدا میدونه ما موسیقی تند گوش بدیم اولش جوگیریم و شاد،بعدش بخاطر اون هیجانات کاذب مغز خسته و کم کم افسرده میشه! به همین خاطر میگه گوش نکن ولی ما نمیفهمیم که! یا خدا میدونه استحکام زندگی بشر به اینه که مرد نگاهش رو کنترل کنه و به ناموس دیگران چشم ندوزه و زن هم حجابش رو رعایت کنه تا باعث طمع مرد نشه. 🔴اینجوری همسر هرکسی برای خودش کفایت میکنه و هرکسی میتونه درون خانواده خودش از همه لذتهای زندگی به صورت حلال بهره مند بشه و خانواده مستحکمی داشته باشه. کافیه فقط به خدا و دستوراتش اعتماد کنیم هرچند ذهن و فکر ناقص ما برای اونها دلیل منطقی پیدا نکنه... این همه آمار طلاق و مشکلات افسردگی و ...همش بخاطر اینه که خلاف طبیعت و خلقتمون زندگی میکنیم.. ✅واقعا چرا قدیمی ها خوشبخت تر بودند و هرچه زندگیها مدرنتر و دور از خداتر شد، مشکلات هم یکی یکی اضافه شد؟ وقتی صاحب الزمان عج ظهور کنند و اسلام ناب رو برای مردم به ارمغان بیارن و #عقل_های_مردم را کامل کنند و بیماری ها از بین بروند و همه در رفاه کامل باشند و عجایب و برکات دنیا و زمین و آسمان برای همگان نشان داده شود... آن وقت تازه مفهوم بهشت فوق العاده زیبای دنیایی برای منتظران واقعی مشخص میشود... اللهم عجل لولیک الفرج

#ملاصدرا نام: در زمان تولدصدرالدین محمد بن ابراهیم قوام شیرازی زادهٔ: ۹ جمادی‌الاول ۹۷۹ قمری (۱۵۷۱ میلادی) شیراز، ایران درگذشت: ۱۰۴۵ قمری (۱۶۴۰ میلادی) بصره، عراق آرامگاه: نجف دیگر نام‌ها: صدرالمتألهین - ملا صدرا فرزندان: ابراهیم شیرازی ام کلثوم. زبیده . نظام الدین. معصومه

ملاصدرا در روز نهم جمادی‌الاول سال ۹۷۹ قمری (هفدهم مهر ۹۵۰، ۱۵۷۱ میلادی)، در شیراز و در محله قوام زاده شد و او را محمد نامیدند. به روایتی پدر او خواجه ابراهیم قوام، مردی دانشمند و وزیر فرماندار پارس - محمد میرزا که بعدها به شاه محمد خدابنده معروف شد بود - و صدرالدین محمد تنها فرزند او، حاصل یک دعا بود. به باور هانری کربن خواجه ابراهیم بازرگان بود و به خرید و فروش مروارید، شکر بنگاله و شال کشمیری می‌پرداخت. وی هر از گاهی برای به دست آوردن مروارید به مغاص لؤلؤ در بحرین می‌رفت. ابراهیم قوام در آغاز، محمد کوچک را به مکتب‌خانه ملااحمد در محله قوام و به نزد ملااحمد برد. محمد دو سال در این مکتب‌خانه خواندن و نوشتن و قرائت قرآن را فراگرفت. سپس او را به یک معلم خانگی به نام ملا عبدالرزاق ابرقویی سپردند تا به محمد صرف و نحو بیاموزد.

دو پیشامد سبب وقفه در تحصیل محمد نوجوان شد، یکی وفات ملا عبدالرزاق ابرقویی بود که محمد نوجوان را در مرگ استاد خود سوگوار کرد و دیگر وفات شاه تهماسب یکم صفویو به پادشاهی رسیدن شاه اسماعیل دوم صفوی که سبب ناامنی ایران از جمله شیراز گشت، و ابراهیم قوام از بیم جان خانوادهٔ خود را از شیراز به امیرنشین‌های جنوب خلیج فارس کوچاند. پس از مرگ یا کشته شدن شاه اسماعیل دوم و با به فرمانروایی رسیدن شاه عباس یکم دوران هرج‌ومرج به پایان رسید و ابراهیم و خانواده‌اش به شیراز بازگشتند. محمد به فرمان پدرش به بصره رفت و در حجرهٔ بازرگانی شیرازی به نام یوسف بیضاوی که پدرش با او قرارداد بازرگانی بسته بود، به کار مشغول شد. سه ماه پس از آن، ابراهیم قوام به دیار باقی شتافت و محمد سوگوار ناگزیر به شیراز بازگشت و به گرداندن حجره‌های بازرگانی پدرش پرداخت.

ملاصدرا در سن ۶ سالگی به همراه پدرش در پی شاه محمد خدابنده به قزوین پایتخت آن دوران صفویان رفت و دوران نوجوانی و جوانی اش را در آن سامان سپری کرد، او درمدرسه «التفاتیه» قزوین حجره‌ای داشت که هم‌اکنون نیز برای بازدید «طلبه‌ها» و «گردشگران» پابرجااست، سنگ بنای پیشرفت علمی او در حوزه‌های علمیه قزوین بود. در همان‌جا با شیخ بهایی و میرداماد آشنا شد و پس از انتقال پایتخت به اصفهان، با استادانش به اصفهان مهاجرت نمود. او در مدرسه خواجواصفهان نیز از محضر درس استادانش شیخ بهایی، میرداماد (معلم ثالث) و میرفندرسکی بهره جست. ملاصدرا دروس فقه، علوم حدیث و تفسیر را از شیخ بهایی،حکمت الهی و حکمت شرق و غرب را از میرداماد و علم ملل و نحل را از میرفندرسکی آموخت.

به هر حال شاه عباس یکم در پایان سال ۹۹۹هجری قمری (به روایتی ۱۰۰۶)،  از قزوین به اصفهان نقل مکان کرد و این شهر را به پایتختی خویش برگزید. در بخش‌کردن میراث یکی از توانگران اصفهان، هوش، آگاهی و دانش ملاصدرا در مسایل فقهی بر شاه عباس آشکار شد و شاه تصمیم گرفت تا از مدرسه خواجه بازدید کند و با شیخ بهایی و ملاصدرا بیشتر آشنا شود

ملاصدرا پس از کسب درجهٔ اجتهاد، به تدریس در مدرسهٔ خواجه پرداخت، اما از آنجایی که نظریاتش در برخی مسائل فقهی با بیشتر دانشمندان قشری اصفهان متفاوت بود، او را به بدعت‌گذاری در دین متهم ساختند و خواهان اخراج او از مدرسه و در نهایت تبعید او از اصفهان شدند. بدین سان ملاصدرا از اصفهان تبعید شد. او راه مورچه خورت را در پیش گرفت و از آن‌جا راهی کهک قم گشت.برخی از اتهام‌هایی که به وی می‌زدند در کتاب گفتگوی خرد آمده‌است. ملاصدرا در دوران تبعید به حوزه‌هایی رفت اما به او اجازه نمی‌دادند. جلوی او را می‌گرفتند و او را مرتد می‌خواندند. ملاصدرا به مدت ۵ یا ۷ سال در کهک قم و در تبعید زیست، اما هرگز کار تدریس و پژوهش را رها نکرد و در همان روستای کوچک و دورافتاده به برگزاری نشست آموزشی پیشی گرفت. آموزش‌های وی بیشتر دربارهٔ اندیشه‌ها و باورهای حکیمان و دانشمندان ایرانی مانند شهاب‌الدین سهروردی، ابن سینا و ابویعقوب الکندی و برخی از دانشمندان اندلسی همچونابن عربی و ابن رشد بودند.  به سخنی دیگر، او در این زمان به ریاضت و عبادت پرداخت و مدتی را نیز در شهر قم سپری نمود.

بنا بر مشهور ملاصدرا در سال ۱۰۵۰ قمری (۱۶۴۰ میلادی) درگذشته‌است، اما مطابق یادداشت‌های نوه او به نام محمد علم‌الهدی (فرزند فیض کاشانی)، سال صحیح درگذشت وی ۱۰۴۵ قمری (۱۶۳۵ میلادی) بوده‌است، و گسست ناگهانی و ناقص ماندن برخی نوشته‌های وی مانند تفسیر قرآن و شرحاصول کافی از (شیخ کلینی) در حدود سال ۱۰۴۴ قمری (۱۶۳۴ میلادی)، تاییدکننده این ادعاست. وفات ملاصدرا در شهر بصره واقع شد ولی بنابر سنت شیعیان او را به شهر نجف بردند و بنابر گفته نوه وی، علم‌الهدی، او را در سمت چپ صحن حرم علی بن ابی‌طالب دفن نمودند. سالروز بزرگداشت هر ساله در ایران، روز اول خرداد، تحت عنوان «سالروز بزرگداشت ملاصدرا» شناخته و مراسمی برپا می‌شود. هم‌چنین در تقویم رسمی جمهوری اسلامی ایران، در بخش مناسبت‌ها، یکم خرداد به نام وی «روز بزرگداشت ملاصدرا [صدرالمتألهین]» نام‌گذاری شده‌است.

ملاصدرا شیعه مذهب و پیرو آئین دوازده‌امامی بود، به اصولو فروع دین اسلام و مذهب شیعه اعتقاد داشت. همان‌طور که در فقه شیعه چهار اصل قرآن، حدیث، عقل و اجماع برای بدست آوردن احکام بکار می‌رود، ملاصدرا نیز در مباحث عقلی تلاش وافری نمود تا این وجهه از برهان جایگاه خود را در مذهب شیعه دوباره بازیابد، وی در کتاب الاسفارالاربعه جلد ۸ آورده‌است: «نمی‌شود قوانین این دین بر حق‌الهی (اسلام) که چون خورشید روشن و درخشان است با دانش استدلالی یقینی مخالفت داشته باشد. نیست باد فلسفه ای که قوانینش با کتاب قرآن و سنت رسول خدا و ائمه اطهار مطابقت نداشته باشد.