شرح دعای روز پانزدهم ماه مبارک رمضان ♦️پیام پانزدهم: خشوع «اللَّهُمَّ ارزُقنِی فِیهِ طَاعَهَ الخَاشِعِینَ وَاشرَح فِیهِ صَدرِی بِإِنَابَهِ المُخبِتِینَ بِأَمَانِکَ یَا أمَانَ الخَائِفِینَ؛ بار خدایا! در این روز بندگی فروتنان را به من ده و سینه ام را به توبه فروتنان وسعت ده! به پناه دادنت ای پناه ترس پیشه گان!» ♦️ تکمله: «خشوع» حالتی قلبی در برابر پروردگار است، و آن فروتنی و خشیتی است که بنده نسبت به خدای خود دارد؛ انسانی که در قلبش خشوع نسبت به پروردگار وجود دارد، در شرایط گوناگون زندگی، خود را در محضر پروردگار متعال می بیند و خدا را شاهد و ناظر رفتار خویش می داند. @ayeha313

#سیاست_های_دوران_نامزدی 🟣 اینقدر بی توقع نباش یادتون باشه توی دوران عقد یا نامزدی پایه و بنای خیلی از رفتار ها توی زندگی مشترکتون بنا میشه پس خیلی مهمه که چه جوری رفتار کنین و این اهمیت در همه ی زمینه ها وجود داره ➣ یکی از این زمینه هایی که خیلی اهمیت داره اینه که در حد وسع نامزدتون (تاکید میکنم در حد وسعش) بذارین براتون خرج کنه. ➣ زیادی کم توقع نباشین لطفا. مثلا اگر میگه بیا بریم فلان رستوران جوجه کباب بخوریم صد دفعه تو ذهنتون دو دو تا چهار تا نکنین که اونجا گرونه و فلان و بهمان . اجازه بدین که فعلا که عقدین یا نامزدین براتون خرج کنه تا یادبگیره که زن و زندگی خرج داره و یاد بگیره که براتون خرج کنه. ➣ اگر دایما بگین نمیخوام ناخودآگاه توی زندگی هم همش انتظار داره که ازش چیزی نخواین. و اگه یه روزی ازش بخواین ازتون طلبکار میشه که چرا انقدر پر توقعی ؟؟!!! پس حواستون باشه. @ayeha313

🌿🌺 تعقیب نماز صبح 🌺🌿 تعقیب نماز صبح از تعقیب سایر نمازها بیشتر و تأکید بر آن فزونتر، واحادیث فراوانى در فضیلت آن وارد شده است. امیرمؤمنان فرموده اند: ذکر خدا، بعد از نماز صبح تا طلوع آفتاب، حتى از مسافرت تجارتى نیز، در جلب روزى مؤثرتر است. مکارم اخلاق، ص۳۰۵. @ayeha313

🌸 #میلاد_امام_حسن_مجتبی(ع) 💐خوش اومدی که ما همه گداتیم 💐خوش اومدی منتظر نگاهتیم 🎤 #مهدی_رسولی 👏 #سرود

👇👇👇 ♨️سوال: 🔰چرا به امام حسن مجتبی (ع) کریم اهل بیت می گویند؟ ✍️پاسخ: ✅امام حسن(ع) نسبت به دردمندان و تیره‌بختان جامعه بسیار دلسوز بودند و با خرابه‌نشینان دردمند و اقشار مستضعف و کم‌درآمد همراه و همنشین می‌شدند و دردِ دلِ آن‌ها را با جان و دل می‌شنیدند و به آن ترتیب اثر می‌دادند، و در این حرکت انسان ‌دوستانه جز خداوند را مدّنظر نداشتند. هیچ فقیر و مسکینی از در خانه حضرت ناامید برنگشت و حتّی خود ایشان به سراغ فقرا می‌رفتند و آن‌ها را به منزل دعوت می‌کردند و به آن‌ها غذا و لباس می‌دادند.(۱) امام حسن(ع) تمام توان خویش را در راه انجام امور نیک و خداپسندانه به کار می‌گرفت و اموال فراوانی در راه خدا می‌بخشید. مورخان و دانشمندان در شرح حال زندگانی پر افتخار ایشان، بخشش‌های بی‌سابقه و انفاق‌های بسیار بزرگ و بی‌نظیری ثبت کرده‌اند. آن حضرت در طول عمر خود دو بار تمام اموال و دارایی خود را در راه خدا خرج کردند و سه بار نیز ثروت خود را به دو نیم تقسیم کردند و نصف آن را در راه خدا به فقرا بخشیدند.(۲) از ابن شهر آشوب روایت شده که روزی امام حسن(ع) بر جمعی از گدایان گذشت که پاره‌ای چند از نان خشک‌ها را بر روی زمین گذاشته‌اند و می‌خورند، چون نظر ایشان به آن حضرت افتاد از امام دعوت کردند و حضرت از اسب پیاده شدند و فرمودند: «خدا متکبّران را دوست نمی‌دارد» و با ایشان نشستند و از طعام ایشان تناول کردند و سپس از همه گدایان خواستند که برای صرف غذا به خانه حضرت بروند و حضرت با غذاهای خوب از ایشان پذیرایی کرده و به همه آن‌ها لباس‌های مناسب هدیه دادند.(۳) تاریخ از بخشندگی‌های امام حسن(ع) داستان‌های فراوان به یاد دارد، مثلاً روزی عربی به نزد ایشان آمد و درخواست کمک کرد و امام دستور دادند که آنچه موجود است به او بدهند و قریب ده هزار درهم موجود را به آن اعرابی بخشیدند.(۴) روایات تاریخی مربوط به بخشش‌های آن حضرت فراوان است که ذکر تفصیلی آن‌ها مناسب این نوشته نیست، وقتی از خود امام پرسیدند، چرا هرگز سائلی را ناامید بر نمی‌گردانید؟ فرمودند: «من هم سائل درگاه خداوند هستم و می‌خواهم که خدا مرا محروم نسازد و شرم دارم که با چنین امیدی سائلان را ناامید کنم، خداوندی که عنایتش را به من ارزانی می‌دارد، می‌خواهد که من هم به مردم کمک کنم».(۵) به خاطر این بخشندگی‌ها و کارهای نیکی که از سوی امام حسن(ع) در مسیر خیر، احسان و کمک به طبقات درمانده و نیازمند انجام می‌گرفت، آن حضرت را کریم اهل بیت لقب داده اند و با توجه به کرامت‌ها و بخشش‌های کم‌نظیر و گاهی بی‌نظیر آن امام بزرگوار لقب «کریم» برازنده آن حضرت است. *پی‌نوشت‌ها: ۱. زمانی، احمد، حقایق پنهان، نشر دفتر تبلیغات اسلامی، قم، چاپ اوّل، سال ۱۳۷۵، ص ۲۶۸. ۲. قمی، شیخ عباس، منتهی الآمال، انتشارات هجرت، چاپ هشتم، ۱۳۷۴، قم، ج۱، ص ۴۱۷ ـ پیشوایی، مهدی، سیره ی پیشوایان، نشر مؤسسة تحقیقاتی امام صادق، چاپ دوّم، ۱۳۷۴، ص ۹۰. ۳. مجلسی، محمد باقر، جلاء العیون، نشر انتشارات علمیه اسلامیه، ص ۲۴۱. ۴. قمی، شیخ عباس، منتهی الآمال، پیشین، ص ۴۱۸. ۵. قرشی، باقر شریف، زندگانی امام حسن ـ علیه السّلام ـ ، ترجمه ی فخر الدین حجازی، تهران: نشر بعثت، چاپ اوّل، ۱۳۷۶، ص۱۳۵. @ayeha313

شهید حاج قاسم سلیمانی: اگر بعضی از کارها با دیپلماسی قابل حل بود، هیچکس مصلحتر از امیرالمؤمنین(ع) و امام حسین(ع) نبود البته از نظر بعضی‌ها درس عاشورا مذاکره... @ayeha313

#ماه_رمضان 💢حدیثی با سند معتبر درباره ختم قرآن در ماه رمضان: ✅کلینی در کتاب الكافي (ج2، ص618، حدیث پنجم) با سند معتبر نقل کرده است که ابو بصير از امام صادق عليه السّلام پرسيد: آیا ( خوب است که) قرآن را در يك شب ختم کنم؟ امام(ع) فرمود: نه عرض كرد: در دو شب چطور؟ (یعنی نیمی را در یک شب و نیم دیگر را در شب دوم) امام فرمود: نه ابوبصیر همینطور عدد را بالا بُرد تا به شش‏ شب رسید که امام(ع) فرمودند: آرى(یعنی اگر بخواهی قرآن را به شش قسمت تقسیم کنی و هر قسمت را در یک شب بخوانی تا در طول شش شب تمام قرآن را ختم کرده باشی خوب است) سپس حضرت صادق عليه السلام به آن شخص فرمود: کسانی كه پيش از شماها بودند یعنی اصحاب حضرت محمد (ص) ، قرآن را در يك ماه و كمتر مي خواندند. قرآن را با شتاب و سرعت نبايد خواند بلكه بايد هموار و شمرده خوانده شود، و هر گاه به آيه‏ اى برخورد كردى كه در آن از آتش جهنم یاد شده باید درنگ کنی و از دوزخ به خدا پناه ببرى. سپس ابوبصیر عرض كرد: آیا در ماه رمضان قرآن را در يك شب ختم کنم؟ امام(ع) فرمود: نه. عرض كرد: در دو #شب بخوانم؟ فرمود: نه. عرض كرد: در سه شب بخوانم؟ فرمود: آرى بخوان- و با دست خود اشاره كرد- آرى ماه رمضان با بقیه ماهها تفاوت دارد. ماه رمضان حق و حرمت ویژه اى دارد. ( در این ماه) هر چه می توانى نماز هم بخوان! توضیح: طبق این حدیث در خواندن قرآن نباید بیهوده شتاب کرد به شکلی که انسان بهره ای از مفاهیم آیات نبرد و تمام همتش مصروف تمام کردن سوره ها باشد از این رو برای #اصحاب ائمه(ع) که زبان عربی می دانستند و اهل علم بودند اجازه داده شده بود که در غیر از ماه رمضان "هر شش روز یکبار قرآن را ختم کنند" و در ماه رمضان که تلاوت قرآن اهمیت بیشتری دارد اجازه داده بودند که هر 3 روز یکبار قرآن را ختم کنند. طبعا برای مسلمانانی که زبان عربی نمی دانند و به ترجمه نیازمند هستند این مدت بیشتر خواهد بود. ✅اصل کلی اینست که "فَاقرأوا ما تیسّر مِنَ القرآنِ" یعنی «تا جایی که میسر است قرآن بخوانید» و نیز اینکه باید قرائت انسان همراه با "تدبّر" باشد. ضمنا #حداقل قرآن خواندنی که در طول سال بر هر مومن لازم است روزانه 50 آیه است #دکتر_ملکی @ayeha313

💢علت #صلح امام حسن(ع)؟ #از_زبان_امام_حسن ابوسعيد عقيصا مى‌گويد: به حضرت امام حسن "علیه السلام" گفتم: - چرا با معاويه صلح كردى و حال آنكه حق با تو، و معاويه گمراه و ستمگر است؟ فرمود: آيا من پس از پدرم، حجت خدا و امام نيستم؟ گفتم: آرى. فرمود: مگر رسول خدا در حق من و برادرم نفرمود: "الحسن و الحسين امامان؛ قاما او قَعَدا" ‌[حسن و حسين امامند؛ چه قيام كنند و چه نكنند]؟ گفتم: آرى. فرمود: پس من امام هستم؛ چه قيام كنم و چه نكنم. آنگاه براى او، علت آنكه قيام نفرمود را توضيح داد كه: به همان سبب با معاويه صلح كردم كه پيامبر خدا با بنى‌ضمره و بنى‌اشجع و با اهل مكه در حديبيه صلح كرد؛ با اين تفاوت كه آنان كافر بودند و معاويه و ياران او در حكم كافرند. اى ابو سعيد! اگر من از جانب خداوند امامم، ديگر معنا ندارد كه رأى مرا سبك بشمارى؛ گر چه مصلحت آن بر تو پوشيده باشد. مثل من و تو، چون خضر و موسى است. خضر كارهايى مى كرد كه موسى مصلحت آن را نمى‌دانست و در خشم مى‌شد اما چون خضر او را آگاه می‌ساخت، آرام مى‌گرفت، من هم خشم شما را بر انگيخته‌ام به اين جهت كه به مصالح كار من آشنا نيستيد، اما همين‌قدر بدان كه اگر با معاويه صلح نمى‌كردم، شيعه‌اى روى زمين باز نمى‌ماند. #ابوجعفر_محمد_بن_بابویه_قمی #شیخ_صدوق #علل_الشرائع جلد ۱، صفحه ۲۱۱. #امام_حسن_مجتبی "ع" @ayeha313

💫مهدی جان نصف ماه رمضان بی تو سپر شد آقا عمر ما بود که دور از تو هدرشد آقا چه شود این رمضان وصل شما پابدهد؟ پانزده روز که درهجر تو سر شد آقا اللّٰھـم ؏جِّل لِوَلیڪَ الفَرَجـْ @ayeha313

👇👇👇 ♨️سوال: 🔰چرا امام علی (ع)، امام حسن (ع) و امام حسین (ع) را به این نام ها نامگذاری کردند؟ ✍️پاسخ: ✅ در فلسفه نام‌گذاری ائمه(ع) به اسم‌های خاص، مطالبی در برخی روایات آمده است که به مناسبت پرسش، به برخی از آنها اشاره می‌کنیم: از پیامبر اسلام(ص) در وجه نام‌گذاری آن‌حضرت و اهل بیت(ع) چنین می‌خوانیم: «پس خداوند متعال، محمود و مورد ستایش است و من «محمد» هستم، و او على و بلند مقام است و این پسر عمویم «على» نامیده شده است. خداوند فاطر و شکافنده و جداکننده حق از باطل و نور از ظلمت است و دخترم «فاطمه» قطع کننده و جدا سازنده است. خداوند متعال صاحب خوبى و نیکویی‌ها و احسان است و فرزندم یکی «حسن» است و دیگرى «حسین» است».[۱] دلیل نام‌گذاری امام علی(ع) در مورد اسم امام علی(ع) در برخی روایات چنین آمده است: ۱. عده‌ای می‌گویند: امیر المؤمنین به خاطر آن موسوم به «على» شد که بر هر کسى که با او مبارزه نمود غالب گشت و علوّ پیدا نمود. ۲. گروهى دیگر می‌گویند: امیر المؤمنین(ع) را از آن‌رو على نامیدند که منزل حضرت در بهشت به حدّى رفیع و عالى است که هم‌طراز منازل پیامبران می‌باشد. ۳. برخى دیگر مىگویند: امیر المؤمنین(ع) را به خاطر این على نامیدند که به منظور اطاعت خدا بالاى دوش رسول خدا(ص) رفت تا بت‌ها را از وسط خانه خدا به زیر آورد و هیچ‌کسی غیر از آن‌حضرت بالاى دوش نبىّ اکرم(ص) نرفت. ۴. جماعتى دیگر می‌گویند: امیر المؤمنین(ع) را به این جهت على خوانده‌اند که در اعلا و بالاترین طبقات آسمان تزویج فرموده و احدى غیر از آن‌حضرت در آن مکان ازدواج ننموده است. ۵. طائفه دیگر گفته‌اند: علی(ع) را به این خاطر على می‌گویند که از نظر علم بعد از رسول خدا(ص) اعلا و برتر از همه مردم است.[۲] دلیل نام‌گذاری امام حسن و امام حسین(ع) ۱. «جبرئیل نام امام حسن(ع) را در حالی‌که در پارچه‌ای از حریر بهشتی بود، برای پیامبر(ص) هدیه آورد و اسم امام حسین(ع) نیز از اسم امام حسن(ع) مشتق شده است».[۳] ۲. در روایت دیگری که با تفصیل بیشتری به داستان نام‌گذاری امام حسن(ع) و امام حسین(ع) پرداخته شد، چنین می‌خوانیم: «هنگامى که امام حسن(ع) متولد شد، حضرت فاطمه(س) به امام على(ع) گفت: اسمی براى این نوزاد بگذارید. حضرت فرمودند: من در اسم گذاردن بر این نوزاد از رسول خدا پیشى نمی‌گیرم. رسول خدا(ص) وارد شدند، نوزاد را در پارچه‌اى زرد پیچیده محضر مبارکش آوردند. حضرت فرمودند: مگر من سفارش نکردم که نوزاد را در پارچه زرد نپیچید؟ سپس پارچه را از او باز کرده و او را در پارچه‌اى سفید پیچیدند؛ آن‌گاه به على(ع) فرمودند: آیا نام برایش گذارده‌اید؟ على(ع) فرمود: من در گذاردن نام بر شما سبقت نخواهم گرفت. پیامبر(ص) فرمودند: من نیز در نام‌گذاردن این طفل بر پروردگار عزّ و جلّ پیشى نخواهم گرفت. پس حقّ تعالى به جبرئیل فرمود: فرزندى به محمّد(ص) داده شد، محضرش مشرّف شو و سلام و تهنیت مرا به او برسان و بگو: على(ع) نسبت به تو به منزله هارون(ع) نسبت به موسى(ع) است، پس این نوزاد را به نام فرزند هارون اسم بگذار. جبرئیل به زمین آمد، تهنیت خداى تعالى را به پیامبر رساند، سپس گفت: حقّ جلّ جلاله تو را امر می‌کند که این نوزاد را به اسم فرزند هارون نامگذارى. پیامبر(ص) می‌فرماید: نام فرزند هارون چیست؟ جبرئیل گفت: شبّر. حضرت فرمودند: زبان من عربى است نه عبرى! جبرئیل گفت: نامش را حسن بگذار، پس پیامبر او را حسن نامید. در مورد نام‌گذاری امام حسین(ع) نیز همین داستان تکرار شد.[۴] پی نوشت: [۱]. منسوب به امام جعفربن محمد ع، مصباح الشریعة، ص ۶۴، بیروت، اعلمى، چاپ اول، ۱۴۰۰ق. شبیه آن در روایت دیگری آمده است: ر. ک: حسن بن على العسکری(ع)، التفسیر المنسوب، ص ۲۲۰، قم، مدرسة الإمام المهدی (عج)، چاپ اول، ۱۴۰۹ق. [۲]. ابن بابویه، محمد بن على، علل الشرائع، ج ۱، ص ۱۳۶ و ۱۳۷، قم، کتاب فروشى داورى، چاپ اول، ۱۳۸۵ش. [۳]. بروجردى، آقا حسین، جامع أحادیث الشیعة، ج ۲۶، ص۷۲۲، تهران، فرهنگ سبز، چاپ اول، ۱۳۸۶ش. [۴]. علل الشرائع، ج ۱، ص ۱۳۸. @ayeha313

اللَّهُمَّ لَکَ صُمْنَا وَ عَلَی رِزْقِکَ أَفْطَرْنَا فَتَقَبَّلْ [فَتَقَبَّلْهُ] مِنَّا إِنَّکَ أَنْتَ السَّمِیعُ الْعَلِیمُ. خدایا برای تو روزه گرفتیم وبا روزی تو افطارکنیم پس از ما بپذیر که براستی توشنوا و دانایی. #دعای_افطار #التماس_دعا @ayeha313