eitaa logo
🌱آیه های زندگی🌱
328 دنبال‌کننده
5.5هزار عکس
524 ویدیو
14 فایل
#خانه داری #مهدویت #ازدواج #روانشناسی #مذهبی https://harfeto.timefriend.net/17180058032928 لینک ناشناس کانال آیه های زندگی👆👆👆نظرات،پیشنهادات وانتقادات خودتان را با ما میان بگذارید
مشاهده در ایتا
دانلود
💢 چرا با دست باز نماز ميخوانند ؟ در حالی که دست را روی سینه می گذارند مگر حضرت محمد (ص) چگونه نماز ميخوانده؟ ✅بخش اول قبل از پاسخ به اين سؤال لازم است معناي تكتف يا و يا همان دست بسته نماز خواندن در لغت دانسته شود و نظر ائمه و فقهاي پيرامون آن بررسي شود ابن اثير در اين باره مي گويد: عبارت است از قرار دادن دو دست بر روي سينه و مقداري خم شدن به خاطر خشوع و درماندگي. 📚النهاية في غريب الحديث، ج 4، ص 100. ✅بخش دوم روش بستن دست ها است که بعد از رحلت پیامبر (ص) ایجاد شد؛ یعنی در دوران پیامبر اکرم (ص) وجود نداشت و در دوران خلیفه ی دوم شروع شد، از آن زمان به بعد این حالت باب شده و الآن هم سنی ها به روش خلیفه ی دوم عمل می کنند، ولی معصوم (ع) این روش را تشبه به اهل کفر و از اعمال مجوس ها می دانند و به فرموده اند که به روش و سنت پیامبر (ص) عمل کنند و نماز با دستان باز بخوانند. ✅در ابی حمید ساعدی تمام اعمال پیامبر (ص) را به هنگام نماز از اوّل تکبیر الاحرام تا آخر سلام نماز ذکر نموده است، اما هیچ گونه عملی مثل بستن دست ها را در نماز پیامبر (ص) ذکر نکرده است، بلکه ذکر کرده که حضرت رسول (ص) بعد از دست ها را پایین آورده است و به دو پهلو چسباندند. این را هم می دانیم که ممکن نیست پیامبر (ص) عمل را در طول حیاتشان ترک کرده باشند. و هم چنین حماد بن عیسی از امام صادق (ع) خواستند تا صحیح و کامل را به او آموزش بدهند و آن حضرت (ع) رو به قبله ایستاد و تمام را به جا آورد و بعد تکبیر الاحرام گفته و قرائت را شروع کرده و ادامه دادند و نماز را همان طوری که الآن می خوانند، خواندند و با سلام نماز را به اتمام رساندند. ✅در این روایت امام (ع) همان  نمازی که پیامبر (ص) می خواندند را به حماد بن عیسی آموزش دادند و گذاشتن دست روی دست دیگر را ذکر نکرده اند و اگر این عمل سنت بود، امام حتما آن را بیان می کردند. 📚صحیح البخاری، ج 2، ص224 📚الوسائل، ج4 باب1 من ابواب افعال الصلاة ح1. 📚سنن بیهقی، ج 2، 72، 📚سنن ابی داود، ج 1، 194. @ayeha313
💢ادعا نکنید، عمل کنید ✅یک نفر به حضرت زهرا(س) گفت: من از شما هستم حضرت فاطمه زهرا در فرمودند: اگر به آنچه که ما اهل بیت دستور داده‌ایم عمل کنی، و از آنچه کرده‌ایم خودداری نمایی، تو از شیعیان ما هستی؛ در غیر این‌صورت نیستی 📚تفسیر الإمام العسکری، ص ۳۲۰ @ayeha313
💢رفیق، مال و نماز... را چگونه می توان شناخت؟ بین و ویژگی های متعدد، امام صادق(ع) سه را نام میبرند... ✅امام صادق (ع): با سه صفت شناخته می شود: به اطرافیانش نگاه می شود که چگونه افرادی هستند، و را چگونه و در چه وقت می خواند و اگر مال است اموالش را چگونه مصرف می کند. 📚بحار الأنوار، ج 64، ص 302. @ayeha313
💢شبکه وهابی میگفت که امام جواد، امام شیعیان چطوری در به امامت رسیده؟ خودم هم شک کردم جوابش چیه؟ آیا امکان داره؟ های_وهابی با کلی دلیل میگن که امکان نداره و اعتقادات درست نیست لطفا پاسخ بدید 🔵حضرت (ع) قبل از امامت امام جواد به بیان پاسخ این سؤال می‌پرداختند. ✅عدّه‌ای در مورد امامت حضرت جواد در ، از حضرت رضا سؤال کردند، حضرت به آن ها که به قرآن معتقد بودند، ماجرای نبوّت حضرت عیسی(ع) را در خردسالی به عنوان شاهد ذکر کرد. می‌گوید: پدرم گفت در خراسان، در محضر حضرت رضا بودم، شخصی پرسید: «اگر برای شما پیشامدی رخ داد، پس از شما امام مردم کیست؟» امام فرمود: «پسرم ابوجعفر (حضرت جواد) است». گویی پرسش کننده از شنیدن این پاسخ: ـ از این رو که حضرت جواد کودک بود و حدود هفت سال داشت ـ قانع نشد، حضرت به او فرمود: «خداوند حضرت عیسی(ع) را در کمتر از سن ابوجعفر (حضرت جواد) به عنوان پیامبر شریعت تازه‌ای برگزید. بنابراین، چه مانعی دارد که خدا ابوجعفر را در خردسالی به امامت برساند؟». در آیه 30 سوره مریم به این مطلب تصریح شده که حضرت عیسی در گهواره با بیان گویا چنین گفت: «اِنّی عَبْدُاللّهِ آتانِی الْکتابَ وَ جَعَلَنِی نَبِیّا؛ بنده خدایم، او کتاب آسمانی به من عنایت فرموده و مرا پیامبر قرار داده است.» بنابراین، وقتی حضرت عیسی در گهواره برای ابلاغ شریعت تازه به مقام پیامبری برسد، چه اشکالی دارد که به اراده خداوند، حضرت جواد در سالگی، به مقام رهبری، آن هم در مورد شریعت پیامبر که بیش از دو قرن از آغاز آن با داشتن چندین رهبر می‌گذرد. 🔵این که چگونه خُرد سال به می‌رسد، دو راه در پیش داریم: 1ـ به آنان که به خدای قادر و حکیم معتقدند، می‌گوییم: چه مانعی دارد خداوند با قدرت و حکمت مطلقه‌ای که دارد، بر اساس مصالحی، شخصی را در به مقام نبوّت یا امامت برساند، چنان که مطابق قرآن، خداوند حضرت عیسی و یحیی(ع) را در دوران کودکی به مقام نبوّت رسانید؛ به استناد عیسی(ع) در گهواره سخن گفت و فرمود: «بنده خدایم، خداوند به من کتاب آسمانی داد و مرا پیامبر نمود». ✅خداوند در مورد (ع) فرمود: «یا یحیی خُذ الْکتابَ بِقُوَّةٍ و آتیناهُ الْحُکمَ صَبِیا؛ ای یحیی! کتاب (خدا) را با قوّت بگیر، فرمان نبوّت را در کودکی به او دادیم». 🔵امام برای یکی از یاران خود به نام علی بن اسباط، به همین آیه استدلال کرد، و پس از ذکر آیه فرمود: «خداوند کاری را که در امامت کرده؛ همانند کاری است که در نبوت کرده ، همان گونه که ممکن است خداوند حکمت را در چهل سالگی به انسانی بدهد، ممکن است که حکمت را در کودکی به انسانی دیگر عطا فرماید». ✅امکان امامت در @ayeha313
💢شیعیان شناسنامه ای ✅امام محمد باقر(ع): کافی نیست کسی خود را به این بهانه که دوستدار ماست بداند. ما فقط کسی است که تقوا داشته باشد. نشانه شیعیان ما: ، امانت داری، نیکی به والدین، راستگویی، کمک به فقیران و کثرت یاد خداست. ما کسی است که زبانش جز به نیکی باز نمی شود. کسی که صرفاً بگوید من «علی» را دوست دارم، اما اهل نباشد، و به سیره آن حضرت عمل نکند، شیعه نیست. 📚کافی، جلد ۲ ، صفحه ۷۴ @ayeha313
💢شیعیان کربلا میخوردند تا پیدا کنند، اگر خاک شفا میدهد پس چرا به مراجعه میکنند؟ این هم است. ✅کسی که این شبهه را مطرح میکند، فرق دوا و شفا را تشخيص نداده است، در غير اين صورت چنين اشتباهى را مرتكب نمى‌شد. شفا يافتن؛ يعنى از بيمارى، حال گاهى بهبودى به وسيله ی مداوا و معالجه توسط پزشک و با مصرف دوا است و گاهى بدون مداوا و به وسيله ی معجزه و... است؛ ✅ترديدى نيست كه «شفا» به دست خداوند است و طبق آيات قرآن و روايات اهل بیت پیامبر علیهم السلام، اوست كه در برخى چيزها شفا قرار داده است؛ از جمله در قرآن، عسل و....  حال باید بدانید يكى از چيزهايى كه ، خداوند را در آن قرار داده است، خاك مقدس و ملكوتى كربلا است كه پروردگار به خاطر جانفشانى‌هاى سيد الشهداء عليه السلام و ياران وفادار آن حضرت، اين اثربخشى را به خاك كربلا عطا كرده است. دست و همه این ابزارها چه خاک کربلا چه دکتر  ودارو و چه دعا و توسل همه واسطه های اعمال خواست خدا هستند و هیچ کدام بالاستقلال نمیتوانند کسی را بدهند  ✅در «کامل الزیارات» ابن قولویه، ص 748 سعد ابن سعد روایت می کند از امام موسی بن جعفر (ع) از خوردن خاک سوال کردم، آن حضرت (ع) فرمودند: «حرام است و حرمت آن مانند حرمت مرده و خون و خوک است مگر خاک قبر امام حسین(ع) که در آن شفای هر دردی و امان از هر خوفی است.» در این زمینه است و برخی ادعای اجماع نیز کرده اند، گفت: محمد ابن سلیمان بصری نیز از امام صادق (ع) نقل می کند: خاک قبر امام حسین (ع) شفای از هر دردی است و آن دوای اکبر است. (کامل الزیارات، صفحه 462 )، همچنین، یونس بن ربیع از امام صادق (ع) روایت می کند در بالای قبر حسین (ع) خاک قرمزی است که در آن شفای هر دردی جز مرگ است. (اصول کافی کلینی، جلد چهارم، صفحه 588 ) ✅نتیجه گیری بنابراین طلب شفا از تربت امام حسین (ع) به معنای آن نیست که مراحل عادی درمان بیماری اعم از مراجعه به پزشک، دریافت دوا و دارو، ساخت و ... تعطیل شود ✅در برابر این ادعای که اگر خاک کربلا شفا می دهد، چرا به پزشک مراجعه می کند و بیمارستان می سازد، باید گفت هم قرآن و هم اهل سنت پاره ای از امور را دلیل شفا شمرده شده اند. به طور مثال آیه 82 سوره مبارکه اسراء، خودِ قرآن را سبب شفا معرفی می کند: «وَ نُنَزِّلُ مِنَ الْقُرْآنِ ما هُوَ شِفاءٌ وَ رَحْمَةٌ لِلْمُؤْمِنينَ وَ لا يَزيدُ الظَّالِمينَ إِلاَّ خَساراً.» و آیه 69 سوره مبارکه نحل نیز عسل را موجب شفا می داند و خداوند می فرماید: فِيهِ شِفَاء للناس @ayeha313
💢 آیا نهم ربیع روز خلیفه دوم است؟ "این متن بدنبال دفاع از نیست؛ بلکه هدف رفع یک داستان تخیلی در بین است" ✅تاریخِ قتل عُمَر بن خطاب به دست ابولولو : طبق منابع تاریخی شیعه و سنی ، عمر بن الخطاب ( خلیفه دوم ) در بیست وششم ذی الحجه ترور شد و بعد از حدود سه روز درگذشت. بنابراین وی در آخر ذیحجه یا اول محرم درگذشته است. این مطلب را همه‌ ی مورخان اعم از شیعه و سنی در آثار خود آورده اند. بنابراین اقلیت قلیلی که در نهم ربیع الاول مراسم عمرکشان ( عید الزهرا یا فرحة الزهراء ) برگزار می کنند اساسا حدود هفتاد روز تأخیر می کنند و کارشان حتی اگر توجیه شرعی و عقلی دشته باشد ، دستکم از نظر تاریخی دچار اشکال است. ✅برای اطمینان می توانید به منابع تاریخی زیر مراجعه فرمایید که همگی آخر ذی الحجه را به عنوان تاریخ قتل عُمَر بیان کرده اند: ✅منابع تاریخی یا متمایل به تشیع : ۱. تاریخ الیعقوبى ، یعقوبی، ج۲ ، ص۱۵۹ ، قرن سوم ، مولف آن شیعه است. همچنین تاریخ یعقوبى/ ترجمه فارسی آیتی ، ج۲ ، ص۴۹ ۲. التنبیه و الإشراف ، مسعودی ، ص۲۵۰ ، قرن چهارم ، مؤلف آن شیعه یا متمایل به تشیع است ۳. مروج الذهب ، مسعودی ، ج۲ ص۳۰۴ و ص۳۲۱ ، قرن چهارم ، مولف آن شیعه یا متمایل به تشیع است. ۴. الفتوح ، ابن اعثم کوفی ، ج۲ ، ص۳۲۳ ، قرن چهارم ، مولف متمایل به تشیع است. ۵. مَسارّ الشیعه ، ص42 ، مؤلف: شیخ مفید (ره) پیشوای بزرگ شیعیان در اوایل قرن پنجم که خوشبختانه نسخه خطی اصلی این کتاب با دستخط مؤلف موجود است. در این کتاب نیز مرگ عمر در ذیحجه ذکر شده است. می دانیم که شیخ مفید(ره) از نظر عظمت علمی و تقوایی در حد عالی هستند تا جایی که برخی بر این باورند که به دریافت توقیع ( نامه ) از امام عصر (عج) مشرف شده اند. ✅برخی دیگر از تاریخی: ۶. الإمامة و السیاسة ، مولف ناشناس، ج۱ ص۳۹ ، قرن سوم ، مذهب مولف: نامعلوم ۷. المعارف ، ابن قتیبه، ص ۱۸۳ ، قرن سوم ، مذهب مولف: سنی ۸. أنساب الأشراف، بلاذری، ج۱۰، ص۴۱۷ ، قرن: سوم ، مذهبِ مولف: سنی ۹. الطبقات الکبرى، محمد بن سعد، ج۳ ، ص:۲۵۸ ، قرن سوم ، مذهب مولف: سنی ۱۰. تاریخ الطبری، طبری، ج۴، ص:۱۹۱ ، قرن چهارم ، مذهب مولف: سنی ✅بد نیست بدانیم که قدیم ما شیعیان درباره اینکه « عمر در ذیحجه کشته شده » اتفاق نظر داشته اند و حتی مرحوم علامه مجلسی(ره) نیز به این موضوع اعتراف کرده است 📚بحارالانوار، ج۳۱، ص ۱۱۸ ✅البته مجلسی(ره) خود سعی کرده به هر قیمت شده ربیع الاول را تایید کند!! بعید نیست ایشان که در عصر صفوی می زیست از سوی حکومت یا جو جامعه تحت فشار بوده اند و از این رو به روایتی که از نظر سندی ضعیف است و از نظر متن نیز با مسلمات تاریخی و روایی در تعارض است استناد کرده اند! روایتی که مجلسی به آن استناد کرده از طریق دو راوی مجهول الهویه به احمد بن اسحاق قمی(ره) منسوب شده که سند و متن آن بسیارِ ضیعف است. ✅کفعمی از ابن ادریس حلی (صاحب کتاب السرائر) نقل کرده که درباره تاریخ نهم ربیع گفته است: " مَنْ زَعَمَ أَنَّ عُمَرَ قُتِلَ فِیهِ فَقَدْ أَخْطَأَ بِإِجْمَاعِ أَهْلِ التَّوَارِیخِ وَ السِّیَرِ " ترجمه: « هر کس بپندارد عمر در نهم ربیع کشته شده به اجماع صاحبان کتب تاریخ و سیره در اشتباه است». سپس خود کفعمی تاریخ ذیحجه را صحیح دانسته می افزاید: « الإجماعُ حاصلٌ مِن الشیعةِ و أهلِ السنّةِ على ذلک» یعنی «شیعه و سنی بر این موضوع اتفاق نظر دارند» 📚کفعمی، مصباح الکفعمی = جنة الأمان الواقیة ، ص: 511 و مجلسی، بحارالانوار، ج۳۱، ص ۱۱۹ @ayeha313
💢 ولادت امام صادق(ع) مبارک باد ✅امام صادق(ع)خطاب به اصحاب خود فرمودند: ✅هر گاه یکی از شما راستگو، امانت‌دار و خوش‌اخلاق باشد و در وصفتان بگویند: این شخص، است من می‌شوم. زیرا خواهند گفت که: این نمونه ای از شیعیان است 📚اصول کافی ، ج۲ @ayeha313
💢اولین بار چه کسی از واژه استفاده کرد؟ ارکان اربعه شیعه چه کسانی بودند و چرا چنین لقب گرفتند؟ ✅ارکان اربعه شیعه به چهار شخصیت بزرگ شیعه گفته می‌شود که افتخار آن را داشتند به عنوان نخستین معتقدان به ولایت امیرالمومنین(ع)شناخته شوند و شیعه با آن‌ها شناخته شود. ✅این شخصیت‌های بزرگوار عبارتند از سلمان فارسی، ابوذر غِفاری، مقداد بن أسود و عمار یاسر که سلام خدا بر همه آن‌ها باد. از رسول خدا(ص) حدیث است که به امیرمومنان فرموده بود که "یا علی! انتَ و شیعُتک هم الفائزون" واژه برای پیروان حضرت علی(ع) در لسان رسول خدا به کار برده شده است و این چهار نفر که در تعابیری و احادیثی از پیغمبر(ص) آمده است که مشتاق زیارت آن‌ها هست به سبب پایداری بر امر ولایت امیرمومنان و دفاع جانانه از حقانیت آن وجود مقدس پس از رحلت نبی اکرم و خیانت و توطئه پلید سقیفه به عنوان ارکان اربعه شناخته شدند که از نظر مقام بالاترین مقام را دارند. ✅اگرچه امیرالمومنین(ع) بعد از رحلت پیغمبر(ص) هم یارانی داشتند که دارای مقامات بلندی هستند، همچون حذیفة بن یمان معروف به صاحب سر رسول خدا ابوالهیثم ابن التیهان، خذیمة بن ثابت معروف به ذوالشهادتین، سهل بن حنیف انصاری و عثمان بن حنیف انصاری؛ با همه مقامی که این و شمار اندکی دیگر مانند آن‌ها دارند ولی به جایگاه رفیع این چهار شخصیت بزرگ نمی‌رسند. میگویند از نظر مقام این چهار نفر در درجه اول قرار دارند و این شخصیت‌هایی که بعد از آن‌ها بردم در ردیف دوم قرار می‌گیرند. @ayeha313
💢به شما سفارش میکنم... ✅از سفارش‌های امام حسن عسکری(ع): شما را می‌کنم به سعی و کوشش برای خدا، و بازگرداندن امانت، و طول دادن سجده و خوش‌همسایگی؛ هر یک از شما وقتی در دین خود پارسا باشد و گوید و امانتدار باشد و اخلاقش را با مردم خوب کند، گفته خواهد شد: او است. و این مرا می‌کند. از خدا بترسید و مایه و آبرومندی ما باشید، نه باعث عیب و ننگ ما. دوستی‌ها را به سوی ما کنید و هر گونه زشتی را از ما دور سازید؛ زیرا هر خوبی‌ای که درباره ما گفته شود، ما اهل آن هستیم و هر بدی و درباره ما گفته شود، ما چنان نیستیم. خدا را بسیار یاد کنید و همیشه به یاد مرگ باشید و زیاد بخوانید و بر حضرت محمد(ص) فراوان صلوات فرستید. 📚تحف العقول ، صفحه ۴۸۷ @ayeha313
💢در اذان پيامبر (ص) اشهد ان علي ولي الله وجود نداشته آيا ما که داعيه بودن داريم در دين بدعت ايجاد کرديم؟ : ✅براي همين فقهاي شيعه هيچ کدام نگفته اند که اين جمله جزء اذان است. از ديدگاه شيعه ، اذان مانند احکام شرعي ديگر، به رسول خدا(ص) وحي شده است نه اينکه پيامبر خدا با مسلمانان مشورت کند و قرار بگذارند که به فلان شکل انجام شود و به خاطر اينکه وحي است ، نمي توان آن راکم و زياد کرد. از حضرت امام صادق روايت شده است که فرمود: وحي بر پيامبرتان نازل مي شود و شما گمان مي کنيد که آن حضرت اذان را از ديگران گرفته است. صاحب جواهر مي گويد: ذکر جمله اشهد ان عليا امير المؤمنين در اذان ، اگر به قصد جزئيت نباشد، اشکالي ندارد و به موالات اذان ضرر نمي زند همان طوري که ذکر جمله صلي الله عليه و آله بعد از اشهد ان محمد رسول الله به موالات اذان آسيب نمي رساند. آيت الله حکيم در مستمسک العروه مي گويد: درباره شهادت به ولايت حضرت علي (ع )، شيخ طوسي در نهايه و مبسوط گفته است : روايات غيرقابل اعتمادي شهادت به ولايت را جزو اذان به حساب آورده است ولي نمي توان به آنها عمل کرد و اگر کسي اين جمله را بگويد، گناه نکرده است. ولي بايد دانست که اين جمله نه فضيلت اذان و اقامه است و نه از کمال اذان و اقامه است و علامه در منتهي مي گويد: اخبار شاذي که جمله «اشهد ان عليا اميرالمؤمنين» را جزء اذان و اقامه به حساب آورده ، قابل اعتماد نيستند. پس از اين آيه الله حکيم مي گويد: اگر کسي اين جمله را به قصد استحباب مطلق بگويد اشکالي ندارد چون در حديثي آمده است : هر وقت کسي لا اله الا الله و محمد رسول الله گفت ، بايد علي اميرالمؤمنين هم بگويد. بعد مي گويد: در عصر حاضر، جمله اشهد ان عليا ولي الله از شعارهاي تشيع گرديده است و اگر کسي به اين خاطر آن را بگويد اشکالي ندارد و حتي ممکن است گاهي ذکر اين جمله واجب باشد. در مستند العروه آمده است : ما براي گفتن جمله اشهد ان عليا ولي الله نيازي به ورود نص نداريم. چون ولايت ، از متممات رسالت ، از مقومات ايمان و کمال دين است و بخصوص در اين عصر هيچ گونه نيازي به امر ديگري نيست چون اين جمله روشن ترين شعار شيعه و آشکارترين رمز تشيع است . بر اين اساس ذکر اين جمله ، چه در اذان و چه در غير اذان هيچ گونه اشکالي ندارد. البته اين جمله جزو اذان نيست و اگر کسي به قصد اين که جزء اذان است ، آن را بگويد، کار حرامي کرده است ما چند روايت داريم که نشان مي دهد برخي از صحابه بعد از واقعه غدير در اذان خود جمله «اشهد ان عليا ولي الله» را مي گفته اند سلمان فارسي در عصر پيامبر در اذان و اقامه بعد از گواهي به يکتايي خدا و رسالت پيامبر(ص) به ولايت اميرمؤمنان علي (ع) نيز شهادت مي داد. يکي از اصحاب به محضر رسول خدا(ص ) رسيد و عرض کرد: اي رسول خدا، امروز موضوعي را شنيدم که قبلا نشنيده بودم . پيامبر فرمود: آن موضوع چيست ؟ او عرض کرد: سلمان اذان مي گفت . شنيدم او بعد از گواهي به يکتايي خدا و رسالت پيامبر به ولايت علي گواهي داد (اين ماجرا بعد از حجه الوداع پس از ماجراي غدير رخ داد). پيامبر فرمود: سمعتم خيرا؛ چيز خوبي شنيده ايد. نيز در مورد ابوذر غفاري روايت شده ، يکي از اصحاب نزد پيامبر(ص) آمد و عرض کرد: اي رسول خدا ابوذر در اذان بعد از شهادت به رسالت پيامبر(ص) به ولايت علي شهادت مي دهد و مي گويد: اشهد ان عليا" ولي الله پيامبر فرمود: کذلک اونسيتم قولي في غدير خم من کنت مولاه فعلي مولاه فمن ينکث فانما ينکث علي نفسه ؛ همين گونه است . مگر سخن مرا در غدير خم فراموش کرده ايد که گفتم هر کس من رهبر او هستم پس علي (ع) رهبر او است . هر کس پيمان را بشکند، قطعا به خودش آسيب رسانده است . در هر حال علي (ع) به حکم آيه انما وليکم الله والرسول، از اولياء الهي بر مسلمين است ، شهادت دادن بر ولاء علي به حکم آيه ، بدون آن که آن را جزء اذان بدانيم کاري پسنديده است. بنا بر اين ما اين جمله را جزء اذان نمي دانيم که مرتکب بدعت شده باشيم بدعت ورود و ادخال ما ليس بدين في الدين است . ما آن را جزء اذان نمي دانيم بلکه جمله مستحبي مي دانيم که بعد از نام پيامبر مي آوريم و از آن گذشته برخي از روايات هم مويد اين معناست. و از اين هم گذشته قرآن ولي هاي مومنين را اين گونه معرفي مي کند "انما وليکم الله و روسوله و الذين آمنوا الذين يقيمون الصلاه و هم راکعون" يعني ولي ها سه نفر اند: خدا ، رسول ، مومناني که در رکوع صدقه مي دهند. که مصداق تام و تمام آن امير المومنين است پس اگر شهادت به ولايت امام علي بعد از رسالت رسول مکرم داده شد کار اشتباهي نيست گر چه ما معتقديم جزء اذان هم نيست. @ayeha313
💢شیعیان شناسنامه ای ✅امام محمد باقر(ع): کافی نیست کسی خود را به این بهانه که دوستدار ماست بداند. ما فقط کسی است که تقوا داشته باشد. نشانه شیعیان ما: ، امانت داری، نیکی به والدین، راستگویی، کمک به فقیران و کثرت یاد خداست. ما کسی است که زبانش جز به نیکی باز نمی شود. کسی که صرفاً بگوید من «علی» را دوست دارم، اما اهل نباشد، و به سیره آن حضرت عمل نکند، شیعه نیست. 📚کافی، جلد ۲ ، صفحه ۷۴ @ayeha313
💢امام کاظم (ع): ‌ ما نيست كسى كه در تنهايى و خلوت، دلش ترسان [از ] نباشد. ‌ 📚بصائر الدرجات : 247/10 ‌ @ayeha313
💢رفیق، مال و نماز... را چگونه می توان شناخت؟ بین و ویژگی های متعدد، امام صادق(ع) سه را نام میبرند... ✅امام صادق (ع): با سه صفت شناخته می شود: به اطرافیانش نگاه می شود که چگونه افرادی هستند، و را چگونه و در چه وقت می خواند و اگر مال است اموالش را چگونه مصرف می کند. 📚بحار الأنوار، ج 64، ص 302. @ayeha313
💢شیعیان شناسنامه ای ✅امام محمد باقر(ع): کافی نیست کسی خود را به این بهانه که دوستدار ماست بداند. ما فقط کسی است که تقوا داشته باشد. نشانه شیعیان ما: ، امانت داری، نیکی به والدین، راستگویی، کمک به فقیران و کثرت یاد خداست. ما کسی است که زبانش جز به نیکی باز نمی شود. کسی که صرفاً بگوید من «علی» را دوست دارم، اما اهل نباشد، و به سیره آن حضرت عمل نکند، شیعه نیست. 📚کافی، جلد ۲ ، صفحه ۷۴ @ayeha313
💢امام کاظم (ع): ‌ ما نيست كسى كه در تنهايى و خلوت، دلش ترسان [از ] نباشد. ‌ 📚بصائر الدرجات : 247/10 ‌ @ayeha313
💢 آیا نهم ربیع روز خلیفه دوم است؟ "این متن بدنبال دفاع از نیست؛ بلکه هدف رفع یک داستان تخیلی در بین است" ✅تاریخِ قتل عُمَر بن خطاب به دست ابولولو : طبق منابع تاریخی شیعه و سنی ، عمر بن الخطاب ( خلیفه دوم ) در بیست وششم ذی الحجه ترور شد و بعد از حدود سه روز درگذشت. بنابراین وی در آخر ذیحجه یا اول محرم درگذشته است. این مطلب را همه‌ ی مورخان اعم از شیعه و سنی در آثار خود آورده اند. بنابراین اقلیت قلیلی که در نهم ربیع الاول مراسم عمرکشان ( عید الزهرا یا فرحة الزهراء ) برگزار می کنند اساسا حدود هفتاد روز تأخیر می کنند و کارشان حتی اگر توجیه شرعی و عقلی دشته باشد ، دستکم از نظر تاریخی دچار اشکال است. ✅برای اطمینان می توانید به منابع تاریخی زیر مراجعه فرمایید که همگی آخر ذی الحجه را به عنوان تاریخ قتل عُمَر بیان کرده اند: ✅منابع تاریخی یا متمایل به تشیع : ۱. تاریخ الیعقوبى ، یعقوبی، ج۲ ، ص۱۵۹ ، قرن سوم ، مولف آن شیعه است. همچنین تاریخ یعقوبى/ ترجمه فارسی آیتی ، ج۲ ، ص۴۹ ۲. التنبیه و الإشراف ، مسعودی ، ص۲۵۰ ، قرن چهارم ، مؤلف آن شیعه یا متمایل به تشیع است ۳. مروج الذهب ، مسعودی ، ج۲ ص۳۰۴ و ص۳۲۱ ، قرن چهارم ، مولف آن شیعه یا متمایل به تشیع است. ۴. الفتوح ، ابن اعثم کوفی ، ج۲ ، ص۳۲۳ ، قرن چهارم ، مولف متمایل به تشیع است. ۵. مَسارّ الشیعه ، ص42 ، مؤلف: شیخ مفید (ره) پیشوای بزرگ شیعیان در اوایل قرن پنجم که خوشبختانه نسخه خطی اصلی این کتاب با دستخط مؤلف موجود است. در این کتاب نیز مرگ عمر در ذیحجه ذکر شده است. می دانیم که شیخ مفید(ره) از نظر عظمت علمی و تقوایی در حد عالی هستند تا جایی که برخی بر این باورند که به دریافت توقیع ( نامه ) از امام عصر (عج) مشرف شده اند. ✅برخی دیگر از تاریخی: ۶. الإمامة و السیاسة ، مولف ناشناس، ج۱ ص۳۹ ، قرن سوم ، مذهب مولف: نامعلوم ۷. المعارف ، ابن قتیبه، ص ۱۸۳ ، قرن سوم ، مذهب مولف: سنی ۸. أنساب الأشراف، بلاذری، ج۱۰، ص۴۱۷ ، قرن: سوم ، مذهبِ مولف: سنی ۹. الطبقات الکبرى، محمد بن سعد، ج۳ ، ص:۲۵۸ ، قرن سوم ، مذهب مولف: سنی ۱۰. تاریخ الطبری، طبری، ج۴، ص:۱۹۱ ، قرن چهارم ، مذهب مولف: سنی ✅بد نیست بدانیم که قدیم ما شیعیان درباره اینکه « عمر در ذیحجه کشته شده » اتفاق نظر داشته اند و حتی مرحوم علامه مجلسی(ره) نیز به این موضوع اعتراف کرده است 📚بحارالانوار، ج۳۱، ص ۱۱۸ ✅البته مجلسی(ره) خود سعی کرده به هر قیمت شده ربیع الاول را تایید کند!! بعید نیست ایشان که در عصر صفوی می زیست از سوی حکومت یا جو جامعه تحت فشار بوده اند و از این رو به روایتی که از نظر سندی ضعیف است و از نظر متن نیز با مسلمات تاریخی و روایی در تعارض است استناد کرده اند! روایتی که مجلسی به آن استناد کرده از طریق دو راوی مجهول الهویه به احمد بن اسحاق قمی(ره) منسوب شده که سند و متن آن بسیارِ ضیعف است. ✅کفعمی از ابن ادریس حلی (صاحب کتاب السرائر) نقل کرده که درباره تاریخ نهم ربیع گفته است: " مَنْ زَعَمَ أَنَّ عُمَرَ قُتِلَ فِیهِ فَقَدْ أَخْطَأَ بِإِجْمَاعِ أَهْلِ التَّوَارِیخِ وَ السِّیَرِ " ترجمه: « هر کس بپندارد عمر در نهم ربیع کشته شده به اجماع صاحبان کتب تاریخ و سیره در اشتباه است». سپس خود کفعمی تاریخ ذیحجه را صحیح دانسته می افزاید: « الإجماعُ حاصلٌ مِن الشیعةِ و أهلِ السنّةِ على ذلک» یعنی «شیعه و سنی بر این موضوع اتفاق نظر دارند» 📚کفعمی، مصباح الکفعمی = جنة الأمان الواقیة ، ص: 511 و مجلسی، بحارالانوار، ج۳۱، ص ۱۱۹ @ayeha313
💢شیعیان شناسنامه ای ✅امام محمد باقر(ع): کافی نیست کسی خود را به این بهانه که دوستدار ماست بداند. ما فقط کسی است که تقوا داشته باشد. نشانه شیعیان ما: ، امانت داری، نیکی به والدین، راستگویی، کمک به فقیران و کثرت یاد خداست. ما کسی است که زبانش جز به نیکی باز نمی شود. کسی که صرفاً بگوید من «علی» را دوست دارم، اما اهل نباشد، و به سیره آن حضرت عمل نکند، شیعه نیست. 📚کافی، جلد ۲ ، صفحه ۷۴ @ayeha313
💢امام یازدهم شیعیان بوده و اصلا نداشته، پس امام زمان هم بدنیا نیامده! 📚کتاب مهدی بیا اثر روزبهانی! پاسخ چیست؟ برخی از مخالفان در کانالهای و وهابیت میگویند: از اساس و امام زمان(عج) واقعیت ندارد، چون امام حسن عسگری(ع) بودند و فرزندی نداشتند؟ ✅برای پاسخ به این می بایست به منابع معتبر تاریخی و رجوع کرد نظیر: 📚کمال الدین،صدوق،ج2 ص424 باب 42 و ص434 باب 43 📚بحار الانوار،ج51 ص2 باب 1 در کتاب شریف منتخب الاثر از 68 تن از علمای اهل سنت نام می برد که تصریح به ولادت حضرت حجت از نسل امام عسکری کرده اند 📚منتخب الاثر،ج2 ص369 تا تا 393 دراین بین برخی از آنها درکنار تصریح به ولادت او اعتراف کرده اند که او همان مهدی موعود است وهم اکنون در غیبت به سر می برد که به برخی اشاره می کنیم. محمد بن یوسف گنجی شافعی: "ابومحمد حسن عسکری از خود فرزندی به جای گذاشت که همان امام منتظر است" 📚کفایه الطالب،ص312 عبدالوهاب شعرانی حنفی: "در آخر الزمان امید به خروج مهدی است. او از اولاد امام حسن عسکری است.ولادت او در نیمه شعبان سال 255 هجری اتفاق افتاد. تا به حال زنده است تا با عیسی اجتماع کند.عمرش تا این زمان 706 سال است ( تا زمان زندگی مولف) 📚الیواقیت والجواهر،ج2 ص127 نور الدین عبدالرحمان جامی حنفی: او بعد از بیان تاریخ ولادت حضرت مهدی می گوید: "او کسی است که زمین را پر از عدل وداد می کند" 📚شواهد النبوه،ص404 قاضی بهلول افندی می گوید: "ولادت او در نیمه شعبان سال 255 هجری بود واسم مادرش نرجس است.برای او دو غیبت است یکی صغری ودیگری کبری. هرگاه خدا به او اذن ظهور دهد آن گاه زمین را پر از عدل وداد خواهد کرد 📚المحاکمه فی تاریخ،ص246 ابن صباغ مالکی بعد از تصریح به ولادت او می گوید: "لقب او حجت،مهدی، خلف صالح،منتظر، صاحب الزمان است که مشهورترین آنها مهدی است" 📚الفصول المهمه،ص282 ✅و دیگران از علمای اهل سنت که جهت جلوگیری از طولانی شدن از ذکر نام آنها می کنیم. @ayeha313
💢امام صادق(ع): توی گرما نکنید که به طلاق میکشه! ✅آیا است که امام صادق (ع) فرموده اند که هرکس در ساعت وسط روز که هوا گرم است ازدواج کند قطعا به طلاق خواهد انجامید؟ ✅در این مورد 2 وجود دارد که کلینی آنها را با 5 واسطه از امام باقر ع نقل کرده و نامی از امام صادق(ع) در میان نیست. گرچه واسطه هایی که در سند این دو روایت هستند همه توسط رجال شناسان توثیق شده اند اما احتمال خطای راوی در و نقل این روایت وجود دارد زیرا "ثقه و معتبر بودن راوی" لزوما به معنای "معصوم بودن راوی از اشتباه" نیست. در واقع گاهی راویان نیز در فهم یا نقل حدیث دچار اشتباه و سهوی می شوند. با این حال نباید قاطعانه این روایتها را جعلی بنامیم همانطور که نباید قاطعانه ادعا کنیم که "امام معصوم(ع) دقیقا چنین فرموده اند" زیرا درباره غالبا احتمال تحریف در عبارات وجود دارد. وقتی حدیثی با 5 واسطه به کلینی(ره) رسیده است احتمال اینکه یکی از کلمه ای مهم از روایت را از قلم انداخته یا کلمات توضیحی به آن افزوده باشد کاملا وجود دارد. ✅در هرحال در هیچیک از دو روایت مورد بحث به صراحت نیامده که "ازدواج در ساعات گرم روز لزوما به می انجامد" از این رو علمای اجماع دارند که در هنگام گرمی هوا نیز می توان خطبه عقد را جاری کرد. با اینهمه برخی معتقدند برای احتیاط بیشتر خوب است جاری کردن عقد را به ساعات خنک موکول نمایند. احتمال دیگر اینست که مقصود از "ساعة حارة" (هنگام گرمی) اشاره به "ساعت خاصی در روز" نبوده بلکه تعبیری برای اشاره به «وضعیت و روحی انسان در لحظه تصمیم گیری برای ازدواج» باشد یعنی اگر تصمیم به ازدواج در «لحظه گرمای روحی و جسمی و جوشش اشتیاق و احساسات نسبت به جنس مخالف» گرفته شود ممکن است آینده نگرانه نباشد. احتمال دارد معصوم(ع) خواسته اند چنین نکته ای را بیان کنند ولی یکی از راویان این نکته را درک نکرده و گمان کرده مقصود از "ساعة حارة" ، "ساعت گرمای وسط روز" است از این رو تعبیر "نصف النهار" را از پیش خود و برای توضیح مطلب افزوده است. ✅نکات مهمی درباره محتوای این دو قابل طرح است که پس از ارائه متن و ترجمه آنها به اختصار به آن می پردازیم. ✅ترجمه روایت: ضریس بن عبدالملک نقل کرده که وقتی به امام باقر(ع) گفتند که# مردی در ساعت گرم در وسط روز ازدواج کرده است امام(ع) فرمودند: "به نظرم تفاهم و نخواهند داشت" و چنین هم شد و از هم جدا شدند. 📚کافی ج۵ ص۳۶۶ @ayeha313