روزه در ادیان و فرق – صائبین یا مندائیان (پیروان حضرت یحیی) در روزهای ویژه‌ای از سال که آنها را مبطل می‌نامند از خوردن گوشت، ماهی، تخم مرغ خودداری می‌کنند از جمله این روزها ۲۶ و ۲۷ و ۲۸ و ۲۹ و ۳۰ ماه سمبلتا، روزهای ششم و هفتم ماه دولا و روز دوم ماه هطیا است. آنها روزه واقعی را روزه‌دار بودن اعضا و جوارح آدمی می‌دانند که در کتاب کنزاربا یا صحف آدم مقدس‌ترین کتاب مندائی‌ها آمده است: «ای مومنان برایتان گفتم که روزه بزرگ فقط نهی از خوردن و آشامیدن نیست بلکه دیدگانتان را از نگاههای هیز و شیطانی و گوشهایتان را از شنیدن حرفهایی که مردم در خانه خود می‌زنند برحذر دارید و زبانهایتان را به گفتارهای دروغ و ناپسند نیالائید و …. ». – زاهدان پیرو آئین جین و آئین هندو برای ایجاد آمادگی روحی خود برای برخی جشن‌ها و اعیاد روزه نگه می‌دارند، همچنین پارسایان آئین جین بهترین مرگ را مرگ در اثر پرهیز کامل از غذا و آب می‌دانند و بسیاری از آنها داوطلبانه راه روزه‌دار را در پیش می گیرند تا بدین طریق به زندگی خود پایان بخشند. – بسیاری از راهبان و راهبه‌های بودایی مذهب، تنها به یک وعده غذا در روز اکتفا می‌کردند و اول ماه و نیمه ماه را روزه کامل می‌گرفتند، امروزه مردم عامی بودائی هر ماه چهار بار روزه داشته و به گناهان خود اقرار می‌کنند و در استقبال از سالروز فوت بودا مدت پنج روز از خوردن گوشت خودداری می‌کنند

لامائیست‌ها در هر ماه روزهای ۱۴ و ۱۵ و ۲۹ و ۳۰ تنها از غذای آردی و چای تناول می‌کنند ولی پارسایان این مذهب در طول این چهار روز تا غروب آفتاب هیچ نمی‌خورند.

 مردم تبت مراسمی به نام نانگ نس (روزه مدام) دارند که چهار روز طول می‌کشد. آنها دو روز اول را بادعا، اقرار به گناهان و تلاوت متون مقدس به سر می‌آورند و روز سوم پرهیز شدیدی را رعایت می‌کنند و هیچ نمی‌خورند و حتی آب دهان خود را هم فرو نمی‌برند واین روزه را با دعا و اقرار به گناهان تا طلوع آفتاب در روز چهارم ادامه می‌دهند. #روزه_در_ادیان_دیگر #ادامه_دارد

#شب_قدر 💢اگر ما اختیار داریم، پس چرا در #شب_قدر خداوند همه اعمال ما را از پیش مینویسد؟ پس #انسان چه نقشی دارد؟ ✅نکته اول در این‌که تمام امور عالم به #قضا و #قدر الهی است، تردیدی نیست، اما همواره گروهی وجود داشتند که با برداشت غلط از این موضوع، تلاش در توجیه رفتارهای #نادرست خود داشتند.  ✅نکته دوم معنای #قضا و #قدر چیست؟ قدر به معنای #اندازه و تقدیر به معنای اندازه گیری است و #قضا به معنای یکسره کردن و به انجام رساندن است. تقدیر الهی به این معنا است که خداوند متعال برای هر پدیده ای، حدود خاصی را قرار داده است که تحت تأثیر عواملی تحقق می یابد. منظور از قضای الهی، آن است که پس از فراهم شدن #مقدمات و شرایط ایجاد یک پدیده، خداوند، آن را به مرحله نهایی می رساند. ✅نکته سوم در مورد #افعال انسان ها، باید دانست که تقدیر الهی، فعل انسان را با تمام خصوصیات آن در برمی گیرد و اختیاری بودن #فعل انسان، یکی از این خصوصیات است. پس، #تقدیر خداوند در مورد اعمال انسان ها به این معنا است که شخص، با شرایط معینی و با بهره گیری از اختیار خویش، و نه به طور #جبری، به عمل خویش اقدام می کند. حوزه ای که خارج از #اختیار آدمی است؛ مانند وقوع حوادثی چون سیل، زلزله، طوفان و ...  🔵نتیجه گیری: بنابراین، معنای این که خداوند افعال اختیاری انسان را از پیش #تقدیر کرده است، این است که شخص خاصی در زمان و #مکان معینی با بهره گیری از اختیار خویش - و نه به صورت جبری – آن کار را انجام می دهد. پس، قضا و قدر نه تنها #منافاتی با افعال اختیاری انسان ندارد، بلکه آن را تأیید می کند؛ زیرا بدین معنا است که وقوع جبری و #غیراختیاری چنین فعلی محال است. چون قضا و قدر الهی به وقوع اختیاری این فعل #تعلق گرفت و اگر این فعل از روی جبر و غیر اختیاری واقع شود، خلاف قضا و قدر الهی است. @ayeha313

💢چرا جامعه تاب و تحمل علی(ع) را نداشت!؟ عجالتا اگر صفات علی(ع) را برای هر انسانِ صاحب عقلی، نقل کنیم حتی اگر مسلمان نباشد؛ بدون شک این #شخصیت را تایید و تمجید میکند. انسانی که هیچ کس در #میدان جنگ حریف او نبود در عین حال در منازل یتیمان کوفه چهار دست وپا راه میرفت تا یتیمان با ابرمرد قدرتمند عرب هم بازی شوند. انسانی که در اوج قدرت معنوی و دنیایی چاه میکند و با آن درآمد کسب میکرد، ذره ای هم به بیت المال نظر نداشت. اما چرا جامعه #تاب و #تحمل علی(ع) را ندارد؟ چرا خانه نشین و کنار زده میشود؟ چرا خوارج و اهل شام او را کافر و بی نماز می خواندند؟ پاسخ یک کلام بیش نیست: علی(ع) تمامِ اسلام را بی تعارف اجرا میکرد. از مبارزه با ظلم و فساد گرفته تا مقید به نماز بودن، عفت و حجاب، سخت گیری در امر بیت المال و... جامعه تاب و تحمل احکام خدا را نداشت و علی(ع) مجری حکم خدا بود. درست به همین دلیل است که جامعه منتظر امام زمان نیست، زیرا تاب و تحمل اجرای قانون خدا را ندارد. @ayeha313

پیشنهاد دانلود👆👆👆 اللهم عجل لولیک الفرج باید علی برایِ ظُهورت دعا کند حرفِ پدر به رویِ پسر می‌کند اثر...

🌸خدایا ✨در این لحظات ناب افطار ✨ تو را سوگند 🥀برمظلومیت علی(ع) ✨هیچ کسی درحسرت ✨یک وعده غذا نباشد 🥀هیچ پدر و مادری شرمنده ✨فرزندانشان نگردد ✨و دلهای شکسته را 🌸از درگاه خویش نا امید مفرما طاعاتتون قبول 🌸 اللَّهُمَّ لَکَ صُمْنَا وَ عَلَی رِزْقِکَ أَفْطَرْنَا فَتَقَبَّلْ [فَتَقَبَّلْهُ] مِنَّا إِنَّکَ أَنْتَ السَّمِیعُ الْعَلِیمُ. خدایا برای تو روزه گرفتیم وبا روزی تو افطارکنیم پس از ما بپذیر که براستی توشنوا و دانایی. #دعای_افطار #التماس_دعا

*✅✅✅فلسفه قرآن به سر گرفتن*✅✅✅ آيت الله جوادي آملي فلسفه قرآن بر سر گرفتن در شب قدر را چنين بيان كرده اند: 〽️ منظور از قرآن به سر گرفتن در اين شب عزيز اين است كه قرآن در رأس همه امور ما قرار بگيرد و تمام شؤون زندگي ما قرآني شود. رأس امور قرار دادن قرآن يعني تمام علوم اسلامي بشود و متون درسي دانشگاه هاي ما اسلامي بشود و اگر قرآن رأس امور بود همه مسايل درسي، سياسي و اجتماعي ما حل مي شود. اينكه بعد از قرآن به سر گرفتن نام ائمه برده مي شود اين است كه بفهميم اينها مفسر و مبين قرآن هستند پس هم قرآن بر سر است و هم عترت و سر هم جزء اعضاء رييسه است و شريفترين عضو بدن. اينكه مي گويند قرآن در شب قدر نازل شد، نزول قرآن بمانند نزول باران نيست. در نزول باران مي گوييم خدا باران نازل كرد به معني انداختن ولي نزول قرآن به معني انداختن نيست. بلكه بمعني آويختن است، مانند آويختن طناب به درون چاه خداوند مي فرمايد كه ما اين طناب را آويختيم كه يك طرف آن بدست من است و طرف ديگر به دست شما. بگيريد و بالا بياييد. « و اعتصموا بحبل الله جميعا» به اين ريسمان الهي چنگ بزنيد. بنابراين چون قرآن در شب قدر نازل شده است و اهميت شب قدر و ماه رمضان هم بخاطر همين نزول قرآن است، پيشوايان دين و ائمه معصومين به ما ياد داده اند كه در اين شب با تمسك و چنگ زدن به قرآن و بر سر گرفتن آن و دستورات آن را عمل كردن، خود را به خداوند نزديك كنيم و از گناهان مان توبه كنيم. @ayeha313