#نام_آوران_ایران #حسین_منزوی (شاعر) تاریخ تولد: ۱۳۲۵، زنجان فوت: ۱۶ اردیبهشت ۱۳۸۳ تهران کتاب‌ها: دومان: تورکو شعرلر (1358-1377ش).، تيغ زنگزده ،: مجموعه هجده قصه از افسانه هاي آذربايجان، بیشتر فرزند: غزل منزوی والدین: محمد منزوی، فاطمه توکلیان آرامگاه: در کنار آرامگاه پدرش در زنجان تحصیلات: لیسانس ادبیات و جامعه‌شناسی

حسین منزوی شاعر ایرانی و برگزیده اولین دوره جشنواره بین‌المللی شعر فجر در بخش شعر کلاسیک بود. او که بیشتر به‌عنوان شاعری غزل‌سرا شناخته شده‌است، در سرودن شعر نیمایی، شعر سپید و ترانه هم تبحر داشت

نقش منزوی، در زنده‌کردن غزل معاصر، چشمگیر ارزیابی شده‌است و حتی بعضی از منتقدان کار او را انقلابی در غزل امروز می‌دانند و آن را با کاری که نیما در تحول شعر فارسی کرد، مقایسه کرده‌اند وی در ترانه‌سرایی نیز توانا بود و آلبوم نسیما به خوانندگی علیرضا افتخاری از سروده‌های اوست. بسیاری از غزل‌های او توسط خوانندگان مشهوری نظیر: علیرضا افتخاری، کوروش یغمائی، همایون شجریان، داریوش اقبالی، محمد نوری و … خوانده شده‌است

حسین منزوی در یکم مهرماه سال ۱۳۲۵ در شهر زنجان و خانواده‌ای فرهنگی زاده شد. پدرش محمد نام داشت و به ترکی شعر می‌سرود. حسین در زادگاه خود دوران دبستان و دبیرستان را سپری کرد و پس از اخذ دیپلم از دبیرستان صدر جهانِ زنجان، در سال ۱۳۴۴ وارد دانشکدهٔ ادبیات دانشگاه تهران شد. سپس این رشته را رها کرد و به جامعه‌شناسی روی آورد اما این رشته را نیز ناتمام گذاشت

نخستین دفتر شعرش حنجره زخمی تغزل در سال ۱۳۵۰ با همکاری انتشارات بامداد به چاپ رسید و با این مجموعه به‌عنوان بهترین شاعر جوان دوره شعر فروغ برگزیده شد. سپس وارد رادیو و تلویزیون ملی ایران شد و در گروه ادب امروز در کنار نادر نادرپور شروع به فعالیت کرد. وی در زمان فعالیتش در رادیو، مسئولیت نویسندگی و اجرای برنامه‌هایی مانند کتاب روز، یک شعر و یک شاعر، شعر ما و شاعران ما، آیینه و ترازو، کمربند سبز و آیینه آدینه را به‌عهده داشت. وی چندی نیز مسئول صفحه شعر مجله ادبی رودکی بود. حسین منزوی دستی هم در ترانه‌سرایی داشت، منزوی در ترانه‌هایش هم به مانند اشعارش نگاه و توجه اصلی‌اش به عشق است و به قول خودش عشق هویت اصلی آثارش است. پس از انقلاب در سال نخست انتشار مجلهٔ سروش نیز با این مجله و به عنوان مسئول صفحهٔ شعر همکاری داشت

حسین منزوی در سال ۱۳۵۴ ازدواج کرد، عمر این ازدواج چندان طولانی نبود و در سال ۱۳۶۰ به جدایی انجامید. حاصل این ازدواج دختری به نام غزل است. منزوی در سال‌های پایانی عمر به زادگاه خود بازگشت و تا زمان مرگ در زنجان باقی ماند

وی سرانجام در روز شانزدهم اردیبهشت سال ۱۳۸۳ بر اثر نارسایی قلبی و ریوی و پس از یک عمل جراحی طولانی در بیمارستان رجایی تهران درگذشت علت مرگ او آمبولی ریوی بود. او در کنار آرامگاه پدرش در زنجان (قبرستان پایین) به خاک سپرده شد. در روز خاکسپاری تعداد زیادی از دوستان و طرفدارانش از تهران به زنجان رفته بودند.

برخی آثار منزوی با عشق در حوالی فاجعه، مجموعه غزلی سروده شده از سال ۱۳۶۷ تا ۱۳۷۲ این ترک پارسی‌گوی (بررسی شعر شهریار) از شوکران و شکر، مجموعه غزلی سروده‌شده از سال ۱۳۴۹ تا ۱۳۶۷ با سیاوش از آتش (گزیده اشعار به انتخاب خود شاعر) از ترمه و تغزل، گزیده اشعار، ۱۳۷۶ از کهربا و کافور با عشق تاب می‌آورم، شامل اشعار سپید و آزاد سروده شده از سال ۱۳۴۹ تا ۱۳۷۲ به همین سادگی (مجموعه شعرهای سپید) این کاغذین جامه، مجموعه برگزیده اشعار کلاسیک از خاموشی‌ها و فراموشی‌ها حنجرهٔ زخمی تغزل، دفتری از شعرهای آزاد و غزل‌های سروده شده از ۱۳۴۵ تا ۱۳۴۹ @ayeha313

💫خـــــدایـــــا 💫در این روز یکشنبه زمستانی 🩵💫دلــهــامــان را آرام کــن 💫وکمکمان کن درهجوم 💫مـشـکــلات زنــدگـی 💫هـرگـز تـو را از یـاد نـبـریـم 💫خـــــدایـــــا 💫گـــرفــتــاریــهــای هــمــه را 💫بـــرطـــرف بـــفـــرمـــا 💫ونور ایمانت را درقلب ما روشن فرما 💚💫آمیـــن یا ذَالْجَلالِ وَالْاِكْرام 🤍💫ای صاحب جلال و بزرگواری @ayeha313

💠پیامبر خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله به امیرالمومنین علیه‌السلام فرمودند: اگر ترس از این نبود که گروه‌هایى از اُمتم درباره تو همان چیزی را بگویند که مسیحیان درباره عیسى ‏گفتند (تو را خدا بپندارند)، سخنانی درباره تو مى‌‏گفتم، که هروقت از میان مردم عبور کنی خاک پایت را براى تبرک بردارند 📚كافی ج‏۸ص۵۷ @ayeha313