#ناحلہ🌺 #قسمت_بیست_و_نهم °•○●﷽●○•° +ها یره تو کاری نداری؟بیا اینجا ب مو کمک کن رفتم‌سمتشو _من آموزشِ تفحص ندیدما من مسئول هماهنگیم +ایراد نداره بیا پیش من یاد میگیری باشه گفتمو رفتم‌کنارش رو خاک نشستم. اسمش سید مرتضی بود آروم با دستش با خاکا ور میرفت به منم میگف با دقت همین کارو کنم واگه چیز مشکوکی دیدم بهش بگم کل روز به همین منوال گذشت همه مشغول بودن تا اذان ظهر که برا نماز جماعت پاشدیم بعد از اینکه نماز خوندیم قرار شد من و محسن بریم غذاها رو بیاریم که همه ممانعت کردن و گفتن تا چیزی پیدا نکنن کسی نهار نمیخوره دوباره همه رفتن سر کارشون و مشغول شدن منم رفتم سمت سید مرتضی که فرمانده صدام زد +برو دوربین و از تو اتوبوس بگیر بیار چندتا عکس بگیر با عجله حرکت کردم سمت اتوبوس تا اتوبوس خیلی راه بود بچه ها به خاطر قداسَت این منطقه اجازه ندادن راننده، اتوبوسو جلو تر از ورودی یادمان بیاره راهِ زیادیو دوییدم دوربینو گرفتم و دوباره همین راهو دوییدم تا بچه ها از زوایای مختلف چندتا عکس گرفتم ‌ هوا دیگه غروب کرده بود بچه ها هم برا اینکه دقت بالایِ کار کم نشه وسایلا رو جمع کرده بودن و حرکت کردن سمت اتوبوس! همه پکر بودیم . از ساعت ۷ تا ۶ این همه آدم این همه زحمت بی نتیجه . اما یه شور و شوق خاصی داشتیم و بی نتیجه موندن و پای بی لیاقتی گذاشتیم. وسط راه منو محسن از بچه ها جدا شدیم تا بریم و شام و نهار فردای بچه ها رو یه جا از آشپزخونه ای که قرار داد بسته بودن بگیریم. صبح با صدای اذان پاشدم !! با صمیمیتی که با بچه ها پیدا کرده بودیم بقیه روهم بیدار کردم که نمازشون قضا نشه طلبه ی جمع جلو وایستاد و بقیه بهش اقتدا کردن بعد نماز جماعت محسن رفت از نونوایی بغل حسینیه نون بگیره ما هم‌تو همون فاصله سفره پهن کردیم و همون شامِ کبابِ دیشب که مونده بود و صبحانه ی دیروز و گذاشتیم وسط سفره و چایی دم کردیم تا محسن برسه بچه ها خیلی خوب بودن اکثرا متاهل بودن و مجردای جمع جز منو محسن دو نفر بودن این دفعه عزممونو جزم‌کردیم وزودتر آماده رفتن شدیم که به اذن خدا ان شالله بتونیم چیزی پیدا کنیم وسایلا رو جمع کردیم و نشستیم تو اتوبوس طبق معمول بعد یه ساعت رسیدیم منطقه تو راه هم هی نذر صلوات و زیارت عاشورا که یه معجزه ای بشه به محض رسیدن، بچه ها ‌کارشونو شروع کردن هر کسی نشست سر جای خودشو مشغول شد یازده روز از وقتی که اومدیم میگذشت و هنوز هیج خبری نبود بچه ها امشب به نیت روزه و با وضو بعد دعای توسل و روضه امام زمان خوابشون برد ‌ بعضی ها هم مث من بیدار بودن تو این مدت چند باری با بابا و داداش علی و ریحانه صحبت کرده بودم به ریحانه هم گفتم که با پولایی که براش گذاشتم برا عیدش لباس بخره و یکم هم راجع به روح الله باهاش حرف زدم همش از من گله داشت که چرا تو این شرایط ولش کردم سه روزدیگه عقدش بود تو این دو هفته چندباری با حضور زنداداش رفته بودن بیرون و باهم حرف زدن و تقریبا شناخت کافی پیدا کردن از هم‌ حتی پیش مشاور هم رفته بودن از طرف دیگه ای هم از قبل میشناختن همو خیلی مطمئن از ریحانه خواستم که فکر کنه و عجولانه تصمیم نگیره با اینکه عادت داشتم ولی یه کوچولو دلم برا بابا تنگ شده بود تاصبح با محسن و سید مرتضی و فرمانده نشستیم ‌و ذکر گفتیم دم دمای صبح بود که بقیه خوابشون برد با بطری آب معدنی بالا سرم وضو گرفتم و ایستادم برا نماز دلم نمیخواست دست خالی برگردیم حداقل اگه شده یه شهید فقط یدونه قبل اذان بچه ها رو بیدار کردم یه آبی چیزی بخورن فردا تو اون گرما نَمیرن از تشنگی که میخوان روزه بگیرن! نمازو به جماعت حاج احمد طلبه ی ۲۹ ساله ی گروه خوندیم روز سه شنبه روزآقا امام زمان بود نشستیم و دعای عهدم خوندیم و بعدش راهی منطقه شدیم روزِ آخر موندنمون تو این شهر و این منطقه بود بعدش باید برمیگشتیم تهران همه ی چشم و امیدمون به امام زمان بود که ما رو دست خالی برنگردونه برا نماز ظهرو عصر پاشدیم و بعد خوندن دوباره همه مشغول شدن منم دیگه تو این چند روز یاد گرفته بودم و با اجازه ی فرمانده کمک میکردم بچه ها تو این چند روز خوب پیش رفته بودن خیلی دیگه جلو رفته بودیم و تقریبا یک پنجم منطقه پاک سازی شده بود. تو حال و هوای خودم بودم و تو دلم‌مداحی میخوندم بچه ها دیگه با زبون روزه نا نداشتن کار کنن دیگه تقریبا همه چشما گریون شده بود که همزمان دو نفر داد زدن +یا علییی!!الله اکبرر بچه ها بیاین اینجااا با شنیدن این صدا همه دوییدن سمتشون و دورشون حلقه زدن بچه ها شهیدددد اینجاا کانالههه بشینین همین جا با دقت همه نشستن منم رو خاک زانو زدم و با دستم آروم خاکا رو کنار کشیدم‌ بہ قلمِ🖊 #غین_میم 💙و #فاء_دآل 💚 ╭─┅═ঈ🌺🌺🌺🌺ঈ═┅╮ 🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸🍃 این عمار 👇👇👇 @aynaammar_gam2 ╰─┅═ঈ🌺🌺🌺🌺ঈ═┅╯

#بی_تو_هرگز #شهیدسیدطاهاایمانی #قسمت_بیست_و_نهم:جبهه پر از علی بود با عجله رفتم سمتش ... خیلی بی حال شده بود ... یه نفر، عمامه علی رو بسته بود دور شکمش ... تا دست به عمامه اش زدم، دستم پر خون شد ... عمامه سیاهش اصلا نشون نمی داد ... اما فقط خون بود ... چشم های بی رمقش رو باز کرد ... تا نگاهش بهم افتاد ... دستم رو پس زد ... زبانش به سختی کار می کرد ... - برو بگو یکی دیگه بیاد ... بی توجه به حرفش ... دوباره دستم رو جلو بردم که بازش کنم ... دوباره پسش زد ... قدرت حرف زدن نداشت ... سرش داد زدم ... - میزاری کارم رو بکنم یا نه؟ ... مجروحی که کمی با فاصله از علی روی زمین خوابیده بود ... سرش رو بلند کرد و گفت ... - خواهر ... مراعات برادر ما رو بکن ... روحانیه ... شاید با شما معذبه ... با عصبانیت بهش چشم غره رفتم ... - برادرتون غلط کرده ... من زنشم ... دردش اینجاست که نمی خواد من زخمش رو ببینم ... محکم دست علی رو پس زدم و عمامه اش رو با قیچی پاره کردم ... تازه فهمیدم چرا نمی خواست زخمش رو ببینم ... علی رو بردن اتاق عمل ... و من هزار نماز شب نذر موندنش کردم ... مجروح هایی با وضع بهتر از اون، شهید شدن ... اما علی با اولین هلی کوپتر انتقال مجروح، برگشت عقب ... دلم با اون بود اما توی بیمارستان موندم ... از نظر من، همه اونها برای یه پدر و مادر ... یا همسر و فرزندشون بودن ... یه علی بودن ... جبهه پر از علی بود ... این عمار 👇👇👇 @aynaammar_gam2

💐🌿🍃🌸🍂 🍃🌺🍂 🌿🍂 🌸 #رمان_از_جهنم_تا_بهشت #قسمت_بیست_و_نهم ‍ *ﺑﻪ ﺭﻭﺍﯾﺖ زینب* ﭼﻘﺪﺭ ﺩﻟﻢ ﻣﯿﺨﻮﺍﺳﺖ ﺑﺎ ﯾﮑﯽ ﺣﺮﻑ ﺑﺰﻧﻢ ، ﯾﮑﯽ ﮐﻪ ﺩﺭﮐﻢ ﮐﻨﻪ ﻭ ﭼﻪ ﮐﺴﯽ ﺭﻭ ﺑﻬﺘﺮ ﺍﺯ ﺍﻣﯿﺮﻋﻠﯽ ﺳﺮﺍﻍ ﺩﺍﺷﺘﻢ ؟ ﺑﺮﺍﺩﺭﯼ ﮐﻪ ﺩﺭ ﮐﻨﺎﺭ ﻫﻤﻪ ﺍﺫﯾﺖ ﻫﺎﯼ ﻣﻦ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﻭ ﻫﻤﻪ ﺟﺎ ﭘﺸﺘﯿﺒﺎﻧﻢ ﺑﻮﺩﻩ ﻭ ﻫﺴﺖ . ﺗﻖ ﺗﻖ ﺗﻖ ﺍﻣﯿﺮﻋﻠﯽ : ﺟﺎﻧﻢ؟ ﺁﺭﻭﻡ ﺩﺭﻭ ﺑﺎﺯ ﮐﺮﺩﻡ ﻭ ﻭﺍﺭﺩ ﺷﺪﻡ . ﻃﺒﻖ ﻣﻌﻤﻮﻝ ﭘﺸﺖ ﻣﯿﺰﺵ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﻭ ﮐﺘﺎﺏ ﻣﯿﺨﻮﻧﺪ . _ ﻭﻗﺖ ﺩﺍﺭﯼ ﯾﮑﻢ ﺣﺮﻑ ﺑﺰﻧﯿﻢ؟ ﺍﻣﯿﺮﻋﻠﯽ : ﻋﻠﯿﮏ ﺳﻼﻡ . ﺑﻠﻪ ﻣﻦ ﺑﺮﺍﯼ ﺧﻮﺍﻫﺮﮔﻠﻢ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﻭﻗﺖ ﺩﺍﺭﻡ . ﺳﺮ ﺧﻮﺵ ﻧﺸﺴﺘﻢ ﺭﻭ ﺗﺨﺘﺶ ﻭ ﺷﺮﻭﻉ ﮐﺮﺩﻡ ﺑﻪ ﺗﻌﺮﯾﻒ ﮐﺮﺩﻥ ﺍﺗﻔﺎﻗﺎﺗﯽ ﮐﻪ ﺗﻔﺮﯾﺤﻤﻮﻥ ﺭﻭ ﻧﺎ ﺗﻤﻮﻡ ﮔﺬﺍﺷﺖ . ﺑﺎ ﻫﺮ ﮐﻠﻤﻪ ﻣﻦ ﺍﺧﻤﺎﯼ ﺍﻣﯿﺮﻋﻠﯽ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻣﯿﺮﻓﺖ ﺗﻮﻫﻢ . ﻭ ﺩﺭ ﺁﺧﺮ ﺍﻣﯿﺮﻋﻠﯽ : ﻧﮕﻔﺘﻢ ﺑﺰﺍﺭ ﺑﺎﻫﻢ ﺑﺮﯾﻢ؟ ﺑﻌﺪﺵ ﻫﻢ آﺑﺠﯽ ﭼﻪ ﺩﻟﯿﻠﯽ ﺩﺍﺭﻩ ﮐﻪ ﺗﻮ ﺟﻮﺍﺏ ﯾﻪ ﻋﺪﻩ ..… ﺑﻌﺪ ﻫﻢ ﮐﻼﻓﻪ “ ﺍﺳﺘﻐﻔﺮﺍﻟﻠﻪ ” ﺍﯼ ﮔﻔﺖ . _ ﺣﺎﻻ ﺑﺒﺨﺸﯿﺪ ﺩﯾﮕﻪ . ﺍﻣﯿﺮ ﺗﻮ ﺑﺎ ﺣﺮﻑ ﺍﻭﻥ ﺁﻗﺎ ﻣﻮﺍﻓﻘﯽ؟ ﺧﻮﺩﺕ ﮐﻪ ﻣﯿﺪﻭﻧﯽ ﻣﻦ ﻫﺮﭼﻘﺪﺭ ﻫﻢ ﺑﺪﺣﺠﺎﺏ ﺑﺎﺷﻢ ﺍﻫﻞ ﺍﯾﻨﺠﻮﺭ ﭼﯿﺰﺍ ﻧﯿﺴﺘﻢ . ﯾﻌﻨﯽ ﻗﯿﺎﻓﻪ ﻣﻦ آﻧﻘﺪﺭ ﻏﻠﻂ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ؟ ﺍﻣﯿﺮﻋﻠﯽ ﺑﺎ ﭘﺎﺵ ﺭﻭ ﺯﻣﯿﻦ ﺿﺮﺏ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺟﻮﺍﺑﯽ ﺑﻬﻢ ﻧﺪﺍﺩ ، ﯾﻌﻨﯽ ﺍﻭﻧﻢ ﻫﻤﯿﻦ ﻓﮑﺮ ﺭﻭ ﻣﯿﮑﺮﺩ؟ ﻋﺼﺒﯽ ﺍﺯ ﺳﺮ ﺟﺎﻡ ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪﻡ . _ ﺁﺭﻩ؟ ﺁﺭﻩ؟ ﺗﻮ ﻫﻢ ﻓﮑﺮ ﻣﯿﮑﻨﯽ ﺧﻮﺍﻫﺮﺕ ﺍﺯ ﺍﻭﻥ ﺩﺧﺘﺮﺍﯾﯿﻪ ﮐﻪ ﻣﺤﺘﺎﺝ ﻧﮕﺎﻩ ﭼﻬﺎﺭﺗﺎ ﭘﺴﺮﻩ؟ ﻓﮑﺮ ﮐﺮﺩﯼ ﻣﻦ ﺍﯾﻨﺠﻮﺭﯼ ﺗﯿﭗ ﻣﯿﺰﻧﻢ ﮐﻪ ﭘﺴﺮﺍ ﺑﻬﻢ ﺗﯿﮑﻪ ﺑﻨﺪﺍﺯﻥ ؟ ﺍﻣﯿﺮﻋﻠﯽ : ﻭﺍﻩ ﺧﻮﺍﻫﺮ ﻣﻦ . ﭼﺮﺍ ﻋﺼﺒﺎﻧﯽ ﻣﯿﺸﯽ ﻣﻦ ﮐﯽ ﻫﻤﭽﯿﻦ ﺣﺮﻓﯽ ﺯﺩﻡ؟ ﺩﯾﮕﻪ ﺑﺮﺧﻮﺭﺩﺍﻡ ﺩﺳﺖ ﺧﻮﺩﻡ ﻧﺒﻮﺩ ، ﺩﻟﻢ ﻧﻤﯿﺨﻮﺍﺳﺖ ﺩﯾﮕﺮﺍﻥ ﺩﺭﻣﻮﺭﺩﻡ ﻫﻤﭽﯿﻦ ﻓﮑﺮﯼ ﺑﮑﻨﻦ ، ﺷﺎﯾﺪ ﺑﺪﺣﺠﺎﺏ ﺑﻮﺩﻡ ﻭﻟﯽ ﻋﻘﺪﻩ ﺍﯼ ﻧﺒﻮﺩﻡ . ﺯﺩﻡ ﺯﯾﺮ ﮔﺮﯾﻪ ﻭ ﺳﺮﯾﻊ ﭘﻨﺎﻩ ﺑﺮﺩﻡ ﺑﻪ ﺍﺗﺎﻕ ﺧﻮﺩﻡ، ﺩﺭﻭ ﻗﻔﻞ ﮐﺮﺩﻡ ﻭ ﺧﻮﺩﻣﻮ ﺍﻧﺪﺍﺧﺘﻢ ﺭﻭ ﺗﺨﺖ ﻭ ﻫﻖ ﻫﻖ ﮔﺮﯾﻢ ﺭﻭ ﺁﺯﺍﺩ ﮐﺮﺩﻡ . ﭼﻨﺪ ﺛﺎﻧﯿﻪ ﺑﻌﺪ ﺻﺪﺍﯼ ﺩﺭ ﻭ ﺍﻣﯿﺮﻋﻠﯽ ﻭ ﮔﺮﯾﻪ ﻣﻦ ﻭ ﺑﻌﺪﺵ ﻫﻢ ﺻﺪﺍﯼ ﻧﮕﺮﺍﻥ ﻣﺎﻣﺎﻥ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﻣﯿﺨﻮﺍﺳﺖ ﺑﺒﯿﻨﻪ ﭼﯽ ﺷﺪﻩ . ﺍﻣﯿﺮﻋﻠﯽ : ﺧﻮﺍﻫﺮﮔﻠﻢ . ﻣﻦ ﮐﻪ ﭼﯿﺰﯼ ﻧﮕﻔﺘﻢ . ﺗﻮ ﺳﮑﻮﺕ ﻣﻦ ﺭﻭ ﺑﺮﺍﯼ ﺧﻮﺩﺕ ﻣﻌﻨﺎ ﮐﺮﺩﯼ ﻭ ﺍﺷﺘﺒﺎﻩ ﺑﺮﺩﺍﺷﺖ ﮐﺮﺩﯼ . ﺩﺭﻭ ﺑﺎﺯﮐﻦ ﺑﺎﻫﻢ ﺣﺮﻑ ﺑﺰﻧﯿﻢ . ﻣﺎﻣﺎﻥ : ﻋﻪ . خب ﯾﮑﯽ ﺑﮕﻪ ﭼﯽ ﺷﺪﻩ ؟ ﺍﻣﯿﺮﻋﻠﯽ :ﻫﯿﭽﯽ ﻣﺎﻣﺎﻥ ﺟﺎﻥ . ﻣﻨﻮ زینب ﺑﺎﻫﻢ ﺑﺤﺜﻤﻮﻥ ﺷﺪﻩ . ﭼﯿﺰﺧﺎﺻﯽ ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ . ﻣﺎﻣﺎﻥ : ﺷﻤﺎ ﮐﯽ ﺑﺤﺚ ﮐﺮﺩﯾﺪ ﮐﻪ ﺍﯾﻦ ﺩﻓﻌﻪ ﺩﻭﻣﺘﻮﻥ ﺑﺎﺷﻪ ؟ ﺩﺭﻭﻍ ﻧﮕﻮ ﺍﻣﯿﺮﻋﻠﯽ . ﺍﻣﯿﺮ ﻋﻠﯽ : ﻣﺎﻣﺎﻥ ﺟﺎﻥ ﺑﺰﺍﺭﯾﺪ ﺣﺎﻟﺶ ﺧﻮﺏ ﺑﺸﻪ ﺑﺮﺍﺗﻮﻥ ﺗﻮﺿﯿﺢ ﻣﯿﺪﻡ . ﻣﺎﻣﺎﻥ : ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﺷﻤﺎﻫﺎ . ﺧﯿﻠﯽ ﺧﺐ . ﺍﻣﯿﺮﻋﻠﯽ :ﺩﺭﻭ ﺑﺎﺯ ﮐﻦ ﺑﺎﻫﻢ ﺣﺮﻑ ﺑﺰﻧﯿﻢ . ﺍﯾﻦ ﺭﺍﻫﺶ ﻧﯿﺴﺖ . ﺑﺎ ﺍﯾﻦ ﮐﺎﺭﺕ ﻫﯿﭻ ﭼﯿﺰ ﺩﺭﺳﺖ ﻧﻤﯿﺸﻪ . _ ﻣﯿﺸﻪ ﺗﻨﻬﺎﻡ ﺑﺰﺍﺭﯼ؟ ﺍﻣﯿﺮﻋﻠﯽ : ﻣﯿﺸﻪ ﺑﺎﻫﻢ ﺣﺮﻑ ﺑﺰﻧﯿﻢ؟ _ ﻧﻪ . ﺍﻣﯿﺮﻋﻠﯽ:ﺧﯿﻠﯽ ﺧﺐ ﭘﺲ ﻣﻦ ﻫﻤﯿﻨﺠﺎ ﻣﯿﺸﯿﻨﻢ ﺗﺎ ﺯﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺗﻮ ﻗﺼﺪ ﺣﺮﻑ ﺯﺩﻥ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯽ . ﻣﯿﺪﻭﻧﺴﺘﻢ ﻭﻗﺘﯽ ﯾﻪ ﭼﯿﺰﯼ ﻣﯿﮕﻪ ﺍﻣﮑﺎﻥ ﻧﺪﺍﺭﻩ ﺣﺮﻓﺶ ﻋﻮﺽ ﺑﺸﻪ . ﺑﻪ ﻧﺎﭼﺎﺭ ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪﻡ ﻭ ﺩﺭﻭ ﺑﺎﺯ ﮐﺮﺩﻡ ﻭ ﺑﻌﺪ ﻫﻢ ﭘﺸﺖ ﺑﻪ ﺍﻣﯿﺮﻋﻠﯽ ﻧﺸﺴﺘﻢ ﺭﻭ ﺗﺨﺖ . ﺍﻭﻧﻢ ﺩﺭﻭ ﺑﺴﺖ ﻭ ﺍﻭﻣﺪ ﻧﺸﺴﺖ ﮐﻨﺎﺭﻡ . ﺍﻣﯿﺮﻋﻠﯽ : ﺑﺒﯿﻦ ﺧﻮﺍﻫﺮﯼ ﻭﻗﺘﯽ ﺗﻮ ﺍﯾﻨﺠﻮﺭﯼ ﺗﯿﭗ ﻣﯿﺰﻧﯽ ﺍﻧﮕﺎﺭ ﺍﻭﻥ ﻣﺮﺩﺍﯼ ﻫﻮﺱ ﺑﺎﺯ ﺭﻭ ﺩﺍﺭﯼ ﺗﺸﻮﯾﻖ ﻣﯿﮑﻨﯽ ﮐﻪ ﯾﻪ ﭼﯿﺰﯼ ﺑﻬﺖ ﺑﮕﻦ . ﻓﮑﺮ ﮐﺮﺩﯼ ﺣﺠﺎﺏ ﺑﺮﺍﯼ ﭼﯿﻪ؟ ﺍﺻﻼ ﺗﻮ ﻣﯿﺪﻭﻧﯽ ﭼﺮﺍ ﺑﺎﯾﺪ ﺣﺠﺎﺏ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯽ ؟ ﺳﻮﺍﻟﯽ ﻧﮕﺎﺵ ﮐﺮﺩﻡ ﻭ ﺳﺮﻡ ﺭﻭ ﺑﻪ ﻧﺸﻮﻧﻪ ﻣﻨﻔﯽ ﺗﮑﻮﻥ ﺩﺍﺩﻡ . ﺍﻣﯿﺮﻋﻠﯽ : ﺣﺠﺎﺏ ، ﺣﺎﻻ ﻧﻪ ﺻﺮﻓﺎ ﭼﺎﺩﺭ، ﻓﻘﻂ ﻭ ﻓﻘﻂ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﻣﻨﯿﺖ ﺧﻮﺩﺗﻪ . ﻭﻗﺘﯽ ﺗﻮ ﺑﺪﺣﺠﺎﺏ ﺑﺎﺷﯽ ﺩﺍﺭﯼ ﺑﻪ ﻫﻤﻪ اجازه ﻣﯿﺪﯼ ﮐﻪ ﻫﺮﺟﻮﺭ ﺩﻟﺸﻮﻥ ﻣﯿﺨﻮﺍﺩ ﺑﺎ ﺗﻮ ﺑﺮﺧﻮﺭﺩ ﮐﻨﻦ، ﺩﺍﺭﯼ ﻣﯿﮕﯽ ﻣﻦ ﻫﯿﭻ ﻣﺎﻟﮑﯿﺘﯽ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺧﻮﺩﻡ ﻧﺪﺍﺭﻡ ، ﺩﺍﺭﯼ ﺯﯾﺒﺎﯾﯽ ﻫﺎﺕ ﺭﻭ ﺣﺮﺍﺝ ﺧﺎﺹ ﻭ ﻋﺎﻡ ﻣﯿﮑﻨﯽ . _ ﺧﻮﺏ ﭼﺮﺍ ﺧﺎﻧﻤﺎ ﺣﺠﺎﺏ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻦ؟ ﻣﺮﺩﺍ ﻣﯿﺘﻮﻧﻦ ﻧﮕﺎﻩ ﻧﮑﻨﻦ . ﺍﻣﯿﺮﻋﻠﯽ : ﺗﻮ ﺩﺭ ﺧﻮﻧﺖ ﺭﻭ ﺑﺎﺯ ﻣﯿﺬﺍﺭﯼ ﻣﯿﮕﯽ ﺩﺯﺩ ﻧﯿﺎﺩ ﭼﺮﺍ ﻣﻦ ﺩﺭ ﺧﻮﻧﻢ ﺭﻭ ﺑﺒﻨﺪﻡ؟ _ ﻧﻪ ﺧﺐ . ﺍﻭﻥ ﻓﺮﻕ ﺩﺍﺭﻩ . ﺍﻣﯿﺮﻋﻠﯽ : ﺧﺐ ﭼﻪ ﻓﺮﻗﯽ ﻋﺰﯾﺰ ﻣﻦ ؟ ﺍﻭﻥ ﺭﺍﻩ ﺧﻮﺩﺵ ﺭﻭ ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ ﮐﺮﺩﻩ ﺩﻭﺳﺖ ﻧﺪﺍﺭﻩ ﺑﻪ ﺳﻌﺎﺩﺕ ﺑﺮﺳﻪ ﻭﻟﯽ ﺗﻮ ﮐﻪ ﻧﺒﺎﯾﺪ ﺑﮕﯽ ﺑﻪ ﻣﻦ ﭼﻪ ﮐﻪ ﺍﻭﻥ ﻧﮕﺎﻩ ﻣﯿﮑﻨﻪ ﻣﺸﮑﻞ ﺍﻭﻧﻪ . ﻧﻤﯿﺘﻮﻧﯽ ﻫﻤﭽﯿﻦ ﺣﺮﻓﯽ ﺑﺰﻧﯽ ﭼﻮﻥ ﻣﺸﮑﻞ ﺗﻮ ﻫﻢ ﻫﺴﺖ . ﭼﻮﻥ ﺍﻣﻨﯿﺖ ﺗﻮ ﻫﻢ ﺩﺭ ﺧﻄﺮﻩ . _ ﺍﮔﻪ ﺧﺪﺍ ﻣﯿﺨﻮﺍﺳﺘﻪ ﺯﯾﺒﺎﯾﯽ ﻫﺎﯼ ﯾﮏ ﺯﻥ ﺭﻭ ﮐﺴﯽ ﻧﺒﯿﻨﻪ ﭘﺲ ﭼﺮﺍ ﺍﻭﻥ ﺭﻭ ﺯﯾﺒﺎ آﻓﺮﯾﺪﻩ؟ ﺍﺻﻼ ﭼﺮﺍ ﻣﺮﺩ ﻧﺒﺎﯾﺪ ﺣﺠﺎﺏ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻪ؟ ﺍﻣﯿﺮﻋﻠﯽ :ﺍﻭﻻ ﮐﻪ ﺯﯾﺒﺎﯾﯽ ﻫﺎﯼ ﯾﻪ ﺯﻥ ﻓﻘﻂ ﺑﺮﺍﯼ ﻫﻤﺴﺮﺷﻪ . ﻭﺣﺠﺎﺏ ﻫﻢ ﺩﺭﺑﺮﺍﺑﺮ ﻣﺤﺎﺭﻡ ﺍﺟﺒﺎﺭ ﻧﯿﺴﺖ . ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﺳﻮﺍﻝ ﺩﻭﻡ ﻫﻢ ﻣﺮﺩ ﻫﺎ ﻫﻢ ﺑﺎﯾﺪ ﺣﺠﺎﺏ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻦ ﻭﻟﯽ ﺣﺪ ﺣﺠﺎﺏ ﻣﺮﺩ ﻭ ﺯﻥ ﺑﺎﻫﻢ ﻓﺮﻕ ﺩﺍﺭﻩ ﭼﻮﻥ ﻧﻮﻉ ﺁﻓﺮﯾﻨﺸﺸﻮﻥ ﺑﺎﻫﻢ ﻓﺮﻕ ﺩﺍﺭﻩ . ﺑﺎ ﺣﺮﻓﺎﺵ ﻣﻮﺍﻓﻖ ﺑﻮﺩﻡ ﺗﺎ ﺣﺎﻻ ﻫﯿﭽﻮﻗﺖ ﺑﻪ ﺣﺠﺎﺏ ﺍﯾﻨﺠﻮﺭﯼ ﻧﮕﺎﻩ ﻧﮑﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩﻡ ﻭﻟﯽ ﻫﻨﻮﺯ ﻫﻢ ﺑﺎ ﺣﺠﺎﺏ ﺑﻮﺩﻥ ﺑﺮﺍﻡ ﻏﯿﺮ ﻣﻤﮑﻦ ﺑﻮﺩ . _ ﯾﻌﻨﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﻣﻨﯿﺖ ﺩﺍﺷﺘﻦ ﺣﺘﻤﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺎﺣﺠﺎﺏ ﺑﺎﺷﯽ؟ ﺍﻣﯿﺮﻋﻠﯽ:ﯾﻪ ﺭﺍﻩ ﺩﯾﮕﻪ ﻫﻢ ﺩﺍﺭﯼ. _ ﭼﯿﯿﯿﯽ؟ ﺍﻣﯿﺮﻋﻠﯽ : ﺑﺸﯿﻨﯽ ﺗﻮ ﺧﻮﻧﻪ ﺑﺎ ﻫﯿﭻ ﮐﺲ ﻫﻢ ﺩﺭ ﺍﺭﺗﺒﺎﻁ ﻧﺒﺎﺷﯽ . _ ﻣﺴﺨﺮﺭﺭﺭﺭﻩ ﺍﻣﯿﺮﻋﻠﯽ : ﻧﻈﺮ ﻟﻄﻔﺘﻪ. #ادامه_دارد... نویسنده : #ح_سادات_کاظمی ✨💖الّلهُمَّ عَجِّلْ لِوَلِیِّکَ الْفَرَج💖✨ 🌸 🌿🍂 🍃🌺🍂 💐🌿🍃🌸🍂 ╭─┅═ঈ🌺🌺🌺🌺ঈ═┅╮ این عمار 👇👇👇 @aynaammar_gam2 ╰─┅═ঈ🌺🌺🌺🌺ঈ═┅╯

#معجزه #قسمت_بیست_و_نهم با خودم گفتم یعنی دلیل این همه اتفاقات و نشانه های پشت سر هم چیست؟ از کار خدا سر در نمی آوردم. حتی سوال امتحانی او هم برایم آشنا بود. خودم پیش از این بارها و بارها معجزات زندگی ام را مرور کرده بودم. فکرم را متمرکز کردم و نوشتم : " معجزه ی اول : ملیحه و پاک کن عطری کلاس اول دبستان. و همین سیزده سال دوستی ما که خودش چیزی شبیه معجزه بود. اصلا دوستی ما تمام سالها و ماه ها و روزهایش معجزه بود. هرچند حالا شاید فقط یک معجزه بتواند دوباره من و ملیحه را کنار هم نگه دارد. معجزه ی دوم : آقا بزرگ! وقتی در تاریکی انباری در را به رویم باز کرد و با عروسکی درست مثل همان که بهاره داشت (و من چشمش را کور کرده بودم) مرا در آغوش گرفت. نه اینکه بگویم فقط آن روز برایم معجزه کرد، نه! آقابزرگ من تمام نفس هایش معجزه بود. دم مسیحایی داشت. همیشه در سخت ترین روزهای زندگی به دادم می رسید و آرامم می کرد. حیف که دیگر نیست... معجزه ی سوم : سید جواد موحد و انگشترش. گیلاس باغتان شیرین... (استاد!) رجوع شود به باغ آرزوهای من یا همان باغ گیلاس شما " دانشجوها یکی یکی برگه هایشان را تحویل می دادند اما من منتظر ماندم تا زمان امتحان تمام شود. حدود یک ساعت بعد استاد برای جمع کردن برگه های من و دو سه نفر دیگری که باقی مانده بودند از جایش بلند شد. وقتی برگه را گرفت دوباره به انگشترش نگاه کردم. با آنکه تقریبا مطمئن بودم انگشترش همان بود که قبلا دیده ام اما مدام با خودم فکر می کردم که اگر اشتباه کرده باشم چه می شود؟ ممکن است آبرویم پیش استاد برود. خلاصه تمام آن هفته به دغدغه ی سید جواد موحد و انگشترش گذشت. هفته ی بعد برگه های تصحیح شده ی امتحان میانترم را به دانشجویان برگرداند. از 10 نمره 7 شده بودم! با تعجب برگه را نگاه کردم و با این جملات مواجه شدم : "لطف دارید! اما بدلیل عدم توجه به سوال امتحانی متاسفانه موفق به دریافت نمره ی کامل نشدید. مجددا سوال را با دقت بخوانید. " هرچه سوال امتحان و جوابهای خودم را خواندم نفهمیدم ایرادم کجا بود. تصمیم گرفتم دلیلش را از استاد بپرسم. همینکه خواستم دستم را بالا ببرم یاد دفعه ی پیش افتادم که آستینم سر خورد و عقب رفت. لبه ی آستینم را با مشتم گرفتم، دستم را بالا بردم و گفتم : _ ببخشید طبق معمول عینک بدون فریمش را کمی جابجا کرد و گفت : _ بفرمایید؟ پرسیدم : _ من متوجه نشدم دلیل اینکه نمره ی کامل رو نگرفتم چیه؟ بدون اینکه از من بخواهد برگه را نشانش بدهم گفت : _ چون در سوال ذکر شده بود که درباره ی بزرگترین معجزه ی زندگیتون بنویسید. شما به سه مورد اشاره کردید اما نگفتید کدومش بزرگترین بود. فهم دقیق مساله خودش بخشی از بارم امتحانیه. راست می گفت! من آنقدر ذهنم درگیر انگشتر و اتفاقات اخیر شده بود که اصلا نفهمیدم سوال از من چه می خواهد. فقط تا چشمم به کلمه ی معجزه افتاد هرچه دل تنگم می خواست روی کاغذ آوردم. اما بنظرم اهمیتش آنقدر زیاد نبود که بخاطرش بخشی از نمره ام کم شود. راستش را بخواهید کمی حرصم گرفته بود... نویسنده: #فائزه_ریاضی کپی بدون ذکر نام نویسنده #شرعا #حرام است. این عمار 👇👇👇 @aynaammar_gam2

💌 داستان عاشقانه و دنباله دار 💟 #مثل_هیچکس #قسمت_بیست_و_نهم شش ماه از روز خواستگاری میگذشت. کاسه ی صبرم لبریز شده بود. اولین روز ترم جدید به محض تمام شدن کلاس از محمد خواستم درباره ی فاطمه صحبت کنیم. از دانشگاه خارج شدیم. گفتم : _ میدونم خواهرت همه حرفایی که روز خواستگاری بینمون رد و بدل شده رو بهت گفته. پس حتما میدونی دلیل سکوتم توی این مدت چی بود. اگه حرفی نزدم یا سراغشو نگرفتم بخاطر این بود که خودش ازم خواست صبر کنم. ولی شش ماه گذشته! من یه جواب مشخص میخوام. + من احساساتت رو درک می کنم. ولی اگه فاطمه ازت خواسته صبر کنی حتما دلیلی داره. الانم جوابی به من نداده تا بخوام از جانبش حرفی بزنم. _ من به هر زحمتی بود تمام سعی خودمو کردم توی این مدت دندون رو جگر بذارم. ولی صبر من دیگه تموم شده. باید باهاش حرف بزنم. اجازه بده یه بار دیگه بیام و جوابمو بگیرم. با لبخند گفت : + آقا رضای گل، من خواهرمو میشناسم. اگه گفته صبر کنی بیخودی نگفته. تو که این همه موندی. بازم تحمل کن تا خودش جوابشو بهت بده. نگران نباش بالاخره تکلیفت معلوم میشه. دیر و زود داره ولی سوخت و سوز نداره. با نا امیدی نگاهش کردم و چیزی نگفتم. شاید فاطمه هم برای این همه مدت سکوت کردن دلیل داشت. اما انتظار کشیدن هم کار سختی بود. چند روزی سعی کردم خودم را با حرف های محمد متقاعد کنم اما نتوانستم. روز جمعه با خودم گفتم سرزده به خانه شان می روم و جوابم را از فاطمه می گیرم. عصر لباس پوشیدم و راهی شدم. ماشین را پارک کردم. قفل ماشین خراب شده بود. چند دقیقه ای معطل شدم، بالاخره بعد از کلنجار رفتن در را قفل کردم. شاخه گلی که خریده بودم را از روی کاپوت برداشتم. هنوز وارد کوچه نشده بودم که دیدم یک پسر جوان با گل و شیرینی همراه پدر و مادرش پشت در خانه منتظرند. دلم نمیخواست باور کنم او خواستگار فاطمه است. اما از کت و شلوار و موهای آب و جارو کرده اش نمیتوانستم برداشت دیگری داشته باشم. دنیا روی سرم خراب شده بود. سر کوچه خشکم زد. از دور دیدم که محمد در را باز کرد و بعد از استقبال وارد خانه شدند. احساس می کردم در حقم نامردی شده. حس بدی بود. نمیخواستم باور کنم فاطمه بخاطر مرد دیگری سر کارم گذاشته. فاطمه که اهل این کارها نبود. بغضی گلویم را می فشرد. سراغ ماشین رفتم و به زحمت در را باز کردم. اعصابم بهم ریخته بود. خودم را به خانه رساندم. بدون اینکه لباس هایم را عوض کنم سرم را توی بالشم فرو بردم. دلم به درد آمده بود. با یادآوری آنچه که دیده بودم بغضم شکست و یک دل سیر اشک ریختم. از فردای آن روز با محمد سر سنگین شدم و رابطه ام را کم کردم. احساس می کردم از جانب کسی که این همه مدت مورد اعتمادم بود فریب خورده ام. نسبت به او دلسرد شده بودم. اواخر آبان ماه موعد آزمون ورودی دانشگاه مورد نظر بود اما تا دو سه هفته مانده به امتحان بی خبر بودم. نمیدانستم تمام این مدت پدرم پیگیر بوده تا نیما کار بورسیه ام را درست کند. انگیزه هایم را از دست داده بودم. ماندن و رفتن برایم فرقی نمی کرد. مدارکم را ارسال کردم و در آزمون ورودی شرکت کردم. حتی یک درصد هم احتمال قبول شدن نمیدادم اما در کمال ناباوری قبول شدم. مادرم نزدیک بود بعد از شنیدن خبر قبولی ام از شدت خوشحالی غش کند. حدود دو ماه مهلت داشتم تا کارها را انجام بدهم و پرونده ام را بفرستم. دانشگاه جدیدم از بهار آغاز می شد و من حداقل چند هفته زودتر باید می رفتم. در طول این مدت مادر حسابی به تکاپو افتاده بود تا قبل از رفتنم دختر قد بلند و چشم و ابرو مشکی مناسبی برایم پیدا کند... 🖊 نویسنده: فائزه ریاضی ❌کپی بدون‌ #ذکر_منبع و نام‌ #نویسنده پیگردالهی دارد❌ این عمار 👇👇👇 @aynaammar_gam2 و @loveshq

🍃💚🍃💚🍃💚🍃💚🍃💚🍃💚🍃 #فالی_در_آغوش_فرشته #قسمت_بیست_و_نهم به قلم آیناز غفاری نژاد کپی به شرط گذاشتن نام نویسنده ... یه گوشه ای نشستم و به نماز خوندن خانما نگاه کردم . مژده خواست نمازشو شروع کنه که با دیدن من دستاش رو از کنار گوشش پایین آورد و به طرفم قدم برداشت... +مروا عزیزم چرا نشستی ؟ _پس چی کار کنم ؟! +نمیخوای نماز بخونی‌؟ _راستش ... چیزه... یعنی... نمیخواستم بدونه که نماز خوندن بلد نیستم ولی نمیدونستم چه بهانه ای براش بیارم ... انگار خودش متوجه شد به خاطر همین سریع گفت : بلند شو بیابریم با هم نماز بخونیم ... به ناچار قبول کردم +گلم وضو داری ؟ _No +So let's go together _چی ؟ ! +گفتم بیا با هم بریم ... _آها ! یادم باشه دیگه هیچ وقت باهات انگلیسی صحبت نکنم ... مژده نیمچه لبخندی زد و به راهمون ادامه دادیم ... با کمک و راهنمایی های مژده وضو گرفتیم و نوبت به نماز رسید تک تک حرکات و چیز هایی که باید به عربی میگفتیم رو با حوصله برام توضیح داد . +متوجه شدی ؟ _حرکات رو آره ولی... +ولی چی ؟ کلافه گفتم : _کلمات عربی رو نمیتونم حفظ کنم ، میشه ول کنی ؟ ادامه دارد ... 🍃💚🍃💚🍃 https://eitaa.com/joinchat/3105030160C48eb92cb10 این عمار ─┅═ঊঈ🍃🍂🍁🍃ঊঈ═┅─

◉━━━━━────     ↻  ◁ㅤ❚❚ㅤ▷ㅤ⇆ •[ 📹 #انیمیشن •] 🔻ماجراهای سیامک و برانداز 😂🔞 دلقک میرزایی شده کارشناس مسائل سیاسی #قسمت_بیست_و_نهم 🔖 #طنز_سیاسی 🇮🇷 #اغتشاشات #آمریکا 🖇 #تبیین #جهاد_تبیین #ثامن https://eitaa.com/joinchat/3105030160C48eb92cb10 🇮🇷این عمار🇮🇷