ای مادران عالم! من حضرت ربابم از تشنگی طفلم خسته‌دل و کبابم ای مادران عالم! طفلم توان ندارد از تشنگی چه گوید وقتی زبان ندارد ای مادران عالم! مادر دعا نماید شاید که ساقی ما سوی حرم بیاید ای مادران عالم! چه کس خبر ندارد طفلی که تشنه باشد خوابی دگر ندارد ای مادران عالم! جز چشم تر ندارم شیری برای طفلم آخر دگر ندارم ای مادران عالم! من مادری غمینم باید به سوگ طفل شش‌ماهه‌ام نشینم ای مادران عالم! حالم شده دگرگون دهان کودک من با تیر شد پر از خون ای مادران عالم! جز چشم من که دیده قنداقه‌ای پر از خون یک طفل سربریده الهی هیچ مادر داغی چنین نبیند یک ماتم چنینی روی زمین نبیند زین ماتم نفس‌گیر گر ماتمی بگیرد دیگر تعجبی نیست مادر اگر بمیرد ای مادران! بگویید بنویس ای «وفایی» رباب شد شهیده، رباب شد فدایی سید هاشم وفایی روضه از زبان رباب خواندن در نزد ارباب لطف دیگری دارد! پی‌نوشت: دو بيت شعر از امام حسين(علیه السلام) دربارۀ بانو #سكينه و #رباب نقل شده: لَعَمْرُك اِنِّني لَاُحِبُّ دارا تَحُلُّ بها سكينةُ و الربابُ اُحبِّهما وَ اَبْدُلُ جُلَّ حالي وَ لَيْسَ لِلاَئمي فيها عِتابُ «به جان تو سوگند! من خانه‌ای را دوست دارم كه سكينه و رباب در آن باشند. آنها را دوست دارم و تمامی دارايی‌ام را به پای آنان می‌ريزم و هيچ‌كس نبايد در اين‌باره من را سرزنش کند.» التماس دعا 😭💔🤲 @ayyamollah