#بسم‌ࢪبّ‌شھـــــدا🌷 #جانم‌مۍࢪۅد🍂 #نـاحـلـــــہ💜 #قسمت_9 مهیا دوباره سریعتر از همه به سمت اتاق رفت. به محض رسیدن به اتاق استرس شدیدی گرفت نمی دانست برگردد یا وارد اتاق شود،بلاخره تصمیم خودش را گرفت، در را ارام باز کرد و وارد اتاق شد، پدرش روی تخت خوابیده بود ومادرش در کنار پدرش رو صندلی خوابش برده. ارام ارام خودش را به تخت نزدیک کرد ،نگاهی به دستگاه های کنار تخت انداخت از عددها وخطوط چیزی متوجه نشد. به پدرش نزدیک شد، طبق عادت بچگی دستش را جلوی بینی پدرش گذاشت تا مطمئن شود نفس مے کشد ،با احساس گرمای نفس های پدرش نفس آسوده ای کشید. دستش را پس کشید اما نصف راه پدرش دستش را گرفت ،احمد آقا چشمانش را باز کرد، لبان خشکش را با لبش تر کرد و گفت: ــــ اومدی بابا .منتظرت بودم چرا دیر کردی؟ و همین جمله کوتاه کافی بود تا قطره های اشک پشت سر هم بر روی گونه ی مهیا بشینند. ــــ ای بابا چرا گریه میکنی نفس بابا اصلا میدونی من یه چیز مهمیو تا الان بهت نگفتم . مهیا اشک هایش را پاک کرد و کنجکاوانه پرسید: ـــ چی؟؟ احمد اقا با دستش اثر اشک ها را از روی صورت دخترکش پاک کرد. ـــــ اینکه وقتی گریه میکنی خیلی زشت میشی مهیا با خنده اعتراض کرد: ـــ اِ بابا احمد اقا خندید ـــ اروم دختر مادرت بیدار نشه دکتر گوشی ها را از گوشش دراورد. ــــ خداروشکر آقای معتمد حالتون خیلے بهتره فقط باید استراحت کنید و ناراحت یا عصبی نشید ،پس باید از چیزهایی که ناراحتتون میکنه دوربشید. ـــــ ببخشید آقای دکتر کی مرخص میشن ــــ الان دیگه مرخصن. مهیا تشکر کرد .احمد آقا با کمک مهیا و همسرش اماده شد و پس از انجام کارهای ترخیص به طرف خانه رفتند . مهیا به دلیل شب بیداری و خستگی بعد از خوردن یک غذای سبک به اتاقش رفت وآرام خوابید.. 『⚘@khademenn⚘』