مقتل اُخوماق: حضرت اباالفضل و حضرت عبدالله‌بن حسنین شهید اولماقو مقتل لهوف ترکی‌دن

نخستین سال بهره‌برداری از مسجد نیمه‌تمام حضرت ابوالفضل روستای گلخندان دهه محرم ۱۴۰۳

مقتل اُخوماق: امام حسین علیه السلامون شهید اولماقو مقتل لهوف ترکی‌دن

آغاز مجدد تعزیه خوانی در روستای گلخندان پس از ده‌ها سال تعطیلی در روستای گلخندان (کوسه‌لو)، با همت جوانان این روستا، مراسم تعزیه‌خوانی در روز تاسوعای حسینی سال ۱۴۰۳ آغاز شد. ایفا کنندگان نقش: ۱.اسماعیل اکبری درنقش حضرت امام حسین علیه‌السلام ۲.مهدی آغال درنقش حضرت عباس علیه‌السلام ۳.محمدابراهیمی درنقش شمر. سیاهی لشکر شمر: ۱.رسول صادقی. ۲.مجتبی سلیمانی. ۳.بهمن کرد.

تعزیه خوانی در روستای گلخندان(کوسه‌او) تا دهه ۱۳۴۰ رایج بود. در آن سال‌ها اشخاص ذیل (با اسامی آن زمان) در اجرای تعزیه نقش ایفا می‌کردند: ۱ـ محمدآقا شفیعی (برپا کننده اصلی تعزیه) ۲- نقی اکبری ۳ـ احمد عبداللهی(محمدی) ۴ـ جعفر محمدی(عبداللهی) ۵ـ عبدالله یوسفی ۶ـ ولی‌الله (اهل روستای یاتان) ۷ـ اکبر اکبری اللهیاری ۸- عزیز قاسمی یسار ۹ـ محبعلی(علی) داودی نوید ۱۰ غلامحسین مختاری ۱۱ـ محمد آقاخانی ۱۲ـ وجیه الله شفیعی ۱۳ـ مسلم شفیعی ۱۴ـ عباس بابایی ۱۵ـ حمزه‌علی داودی نوید ۱۶- ولی‌الله بابایی

صبح عاشورای ۱۴۰۳ مسجد حضرت ابوالفضل علیه السلام گلخندان سه نسل در کنار هم

چقدر عالی و چقدر زیباست خدا اموات باعث و بانی‌شان را رحمت و عاقبت بخیری به خود و عزیزانشان عنایت کند

مقتل اُخوماق: خیمه‌لره اوت وُردولا مقتل لهوف ترکی‌دن

مقتل اُخوماق (مقتل لهوف ترکی‌دن): امام حسین علیه السلام جنازه‌سی اوسته آت چاپدورانلار امام حسین علیه‌السلامو شهید ایلیَن‌لرین حالو قیامت‌ده

مراسم نمادین خیمه سوزان عصر روز عاشورا ۱۴۰۳ در روستای گلخندان (کوسه لو)

مقتل اُخوماق: اسرای کربلانی کوفیه آپاردولا مقتل لهوف ترکی‌دن

تعزیه خوانی قدیم سه پیوست هم داشت که عبارت بودند از: ۱- پیشخوانی برای پیشخوانی همه‌ی کسانی‌که آماده شده بودند برای اجرای نقش، دسته‌جمعی به جای بلندی رفته و در کنار هم ایستاده و یک سروده‌ای را که محتوایش آمدن کاروان امام حسین علیه السلام به کربلا بود، با صدای بلند همخوانی می‌کردند. هنگام پیشخوانی، صدا در کل روستا می‌پیچید و همه باخبر می‌شدند که تعزیه در آستانه‌ی شروع است و به محل برگزاری تعزیه سرازیر می‌شدند ۲- مصیبت‌خوانی پایان تعزیه در پایان تعزیه، ایفا کنندگان نقش اعم از امام‌خوان و مخالف ‌خوان تاس‌کلاه‌ها را برداشته و در کنار هم دایره‌وار می‌نشستند و یکی از آن‌ها مصیبت می‌خواند و خودشان و حاضرین گریه می‌کردند و با سینه زنی تعزیه خاتمه می‌یافت. حسن این کار این بود ذهنیت منفی نسبت به مخالف‌خوان از ذهن کودکان پاک می‌شد. ۳- نسخه‌گردانی یک نفر که اشراف کامل به مجموعه‌ی نقش‌ها و متن نسخه‌ها داشت کارگردانی می‌کرد. وقتی‌که یکی درحال خواندن بود می‌دانست که نفر بعدی کدام‌یک باید بخواند و می‌رفت به او اطلاع می‌داد که پس از این شخص نوبت اوست. با این ترتیب، تعزیه بدون به‌هم‌ریختگی و با روانی کامل اجرا می‌شد. معمولا در داخل نسخه در پایان هر قسمت نوشته می شد که نفر بعدی چه کسی باید بخواند