#امام_حسین #گودی_قتلگاه تیر از بس كه خورده بود حسین بر تنش مثل پیرهن شده بود نیزه هاشان تمام شد كم كم موقع سنگ ریختن شده بود نفسش بین راه بر می گشت موقع دست و پا زدن شده بود هرچه كردند رو به قبله نشد یعنی آنقدر پاره تن شده بود زیر انداز خانه های دهات كفن شاه بی كفن شده بود 🖋لطیفیان @marsieha فاطی عالی

#امام_حسین #گودی_قتلگاه خنجر کشیده اند خدا را رضا کنند خود را به زور در دلِ گودال جا کنند اینجا که گود بود چرا خورده ای زمین ؟ جایی دگر نبود سرت را جدا کنند ؟ انصاف نیست لشگر کوفه کفن شوند این ها تو را مقابل زینب رها کنند نه جای نیزه مانده و نه نیزه مانده است تا زخم دیگری روی آن جسم جا کنند وقتی به عضو عضو تو رحمی نکرده اند می خواستی ملاحظه ی خیمه را کنند ؟ وقتی کفن برای تنت فایده نداشت گفتند بوریا عوضش دست و پا کنند 🖋حامد خاكي

#امام_حسین #گودی_قتلگاه در تشنه ماند كه آب از سرش گذشت با چكمه يك نفر ز روي پيكرش گذشت وقتي برادرم به زمين خورد اي خدا افتادم و سرم به زمين خورد اي خدا ناله زدم كه اي پسر مادرم بيا هفتاد و دومين تلفات حرم بيا پاشو بيا حسين كه دارند ميرسند از دور چند اسب سوارند ميرسند اصلاً چرا غم علي اكبر تو را نكشت؟ تير آنقدر زدند شدي مثل خارپشت از هولِ جايزه چقدر دستپاچه بود سر را بريد و جاي سرت خنجرش گذاشت 🖋حامد خاكي

#امام_حسین #گودی_قتلگاه همه ي خونِ دلش از جگرش بيرون زد غم او لحظه ي قتل پسرش بيرون زد آن چنان نيزه فرو رفت ميان تن او در بدن رفت ولي بيشترش بيرون زد زخم شمشير عميق است نه اندازه ي تير تير بر سينه نشست از كمرش بيرون زد قاتلش را وسط هلهله ها زينب ديد كه ز گودال به همراه سرش بيرون زد وقت غارت كسي آمد زرهش را دزديد ديگري خنده كنان با سپرش بيرون زد وقت دفن ِتن صدپاره اش از بين حصير قسمتي از بدن مختصرش بيرون زد

#امام_حسین #گودی_قتلگاه گيرم که نفس می کشی و جان به تنت هست گيرم كه هنوز ، يوسفم پيرهنت هست گيرم كه بگيرم بغلم پاره تنت را گيرم كه مداوا كنم اصلاً بدنت را با نيزه ي رفته به دهانت چه كنم من؟ با لخته ي خون روي لبانت چه كنم من؟ يادم نرود صحنه ي بسمل شدنت را هنگام بريدن به زمين پا زدنت را ديدم كه سنان نيزه به پهلوت فرو كرد از پشت كسي پنجه به گيسوت فرو كرد سنگي به سرت خورد و دگر هيچ نديدي خواهر به فدايت چقدر درد كشيدي من آمدم از تلّ كه ببوسم بدنت را از گرگ بگيرم كفن و پيرهنت را وقتي كه رسيدم سرت از پشت جدا بود اين عاقبت خواهريِ من به شما بود 🖋هاني امير فرجي