🔻قسم شریفه جهت حاجت‌روایی🔻
در آیه 37 بقره می خوانیم: فَتَلَقَّی آدَمُ مِنْ رَبِّهِ کلِماتٍ فَتابَ عَلَیهِ، آدم علیه السّلام (هنگام توبه از ترک اولی) کلماتی را از خداوند دریافت کرد (و با آنها توبه کرد) خداوند توبه او را پذیرفت.
در کتاب الدّر الثّمین، در تفسیر این آیه آمده است آدم علیه السّلام در این هنگام ساق عرش را دید که در آن نام پیامبر صلی اللَّه علیه و آله و سلم و امامان علیهم السّلام نوشته شده بود، جبرئیل بر او نازل شد و به آدم تلقین کرد تا این کلمات را بگوید:
یا حمید بحقّ محمّد، یا عالی بحقّ علی، یا فاطر بحقّ فاطمة یا محسن بحقّ الحسن و الحسین، و منک الاحسان.
آدم علیه السّلام وقتی که این کلمات را به زبان آورد، همین که نام حسین علیه السّلام به زبانش آمد، دلش شکست و قطرات اشک از چشمانش سرازیر گردید، گفت: ای برادرم جبرئیل! علّت چیست که با ذکر حسین علیه السّلام قلبم می شکند و اشکم جاری می گردد؟! جبرئیل گفت: «ای آدم! بر این پسرت حسین علیه السّلام مصیبت جانسوزی وارد می شود که همه مصیبتها در نزد آن کوچک است.»
آدم علیه السّلام گفت: برادرم جبرئیل! آن مصیبت چیست؟
جبرئیل گفت: حسین علیه السّلام با لب تشنه، و تنها و غریب و بی یار و یاور کشته می شود، اگر او را در آن روز ببینی چنین صدا می زند:
«وا عطشاه! وا قلّة ناصراه!، ای وای از سوز تشنگی، ای وای از کمی یاور!»
در این هنگام جبرئیل و آدم علیه السّلام همچون زن پسر مرده‌ای برای مصیبت حسین (ع) گریه کردند.
#آدم_توبه_اهلبیت_قسم
@azkar_gerehgosha
هدایت شده از اذکار گره‌گشا
🔻قسم شریفه جهت حاجت‌روایی🔻
در آیه 37 بقره می خوانیم: فَتَلَقَّی آدَمُ مِنْ رَبِّهِ کلِماتٍ فَتابَ عَلَیهِ، آدم علیه السّلام (هنگام توبه از ترک اولی) کلماتی را از خداوند دریافت کرد (و با آنها توبه کرد) خداوند توبه او را پذیرفت.
در کتاب الدّر الثّمین، در تفسیر این آیه آمده است آدم علیه السّلام در این هنگام ساق عرش را دید که در آن نام پیامبر صلی اللَّه علیه و آله و سلم و امامان علیهم السّلام نوشته شده بود، جبرئیل بر او نازل شد و به آدم تلقین کرد تا این کلمات را بگوید:
یا حمید بحقّ محمّد، یا عالی بحقّ علی، یا فاطر بحقّ فاطمة یا محسن بحقّ الحسن و الحسین، و منک الاحسان.
آدم علیه السّلام وقتی که این کلمات را به زبان آورد، همین که نام حسین علیه السّلام به زبانش آمد، دلش شکست و قطرات اشک از چشمانش سرازیر گردید، گفت: ای برادرم جبرئیل! علّت چیست که با ذکر حسین علیه السّلام قلبم می شکند و اشکم جاری می گردد؟! جبرئیل گفت: «ای آدم! بر این پسرت حسین علیه السّلام مصیبت جانسوزی وارد می شود که همه مصیبتها در نزد آن کوچک است.»
آدم علیه السّلام گفت: برادرم جبرئیل! آن مصیبت چیست؟
جبرئیل گفت: حسین علیه السّلام با لب تشنه، و تنها و غریب و بی یار و یاور کشته می شود، اگر او را در آن روز ببینی چنین صدا می زند:
«وا عطشاه! وا قلّة ناصراه!، ای وای از سوز تشنگی، ای وای از کمی یاور!»
در این هنگام جبرئیل و آدم علیه السّلام همچون زن پسر مرده‌ای برای مصیبت حسین (ع) گریه کردند.
#آدم_توبه_اهلبیت_قسم
@azkar_gerehgosha
هدایت شده از اذکار گره‌گشا
🔻قسم شریفه جهت حاجت‌روایی🔻
در آیه 37 بقره می خوانیم: فَتَلَقَّی آدَمُ مِنْ رَبِّهِ کلِماتٍ فَتابَ عَلَیهِ، آدم علیه السّلام (هنگام توبه از ترک اولی) کلماتی را از خداوند دریافت کرد (و با آنها توبه کرد) خداوند توبه او را پذیرفت.
در کتاب الدّر الثّمین، در تفسیر این آیه آمده است آدم علیه السّلام در این هنگام ساق عرش را دید که در آن نام پیامبر صلی اللَّه علیه و آله و سلم و امامان علیهم السّلام نوشته شده بود، جبرئیل بر او نازل شد و به آدم تلقین کرد تا این کلمات را بگوید:
یا حمید بحقّ محمّد، یا عالی بحقّ علی، یا فاطر بحقّ فاطمة یا محسن بحقّ الحسن و الحسین، و منک الاحسان.
آدم علیه السّلام وقتی که این کلمات را به زبان آورد، همین که نام حسین علیه السّلام به زبانش آمد، دلش شکست و قطرات اشک از چشمانش سرازیر گردید، گفت: ای برادرم جبرئیل! علّت چیست که با ذکر حسین علیه السّلام قلبم می شکند و اشکم جاری می گردد؟! جبرئیل گفت: «ای آدم! بر این پسرت حسین علیه السّلام مصیبت جانسوزی وارد می شود که همه مصیبتها در نزد آن کوچک است.»
آدم علیه السّلام گفت: برادرم جبرئیل! آن مصیبت چیست؟
جبرئیل گفت: حسین علیه السّلام با لب تشنه، و تنها و غریب و بی یار و یاور کشته می شود، اگر او را در آن روز ببینی چنین صدا می زند:
«وا عطشاه! وا قلّة ناصراه!، ای وای از سوز تشنگی، ای وای از کمی یاور!»
در این هنگام جبرئیل و آدم علیه السّلام همچون زن پسر مرده‌ای برای مصیبت حسین (ع) گریه کردند.
#آدم_توبه_اهلبیت_قسم
@azkar_gerehgosha
هدایت شده از اذکار گره‌گشا
🔻قسم شریفه جهت حاجت‌روایی🔻
در آیه 37 بقره می خوانیم: فَتَلَقَّی آدَمُ مِنْ رَبِّهِ کلِماتٍ فَتابَ عَلَیهِ، آدم علیه السّلام (هنگام توبه از ترک اولی) کلماتی را از خداوند دریافت کرد (و با آنها توبه کرد) خداوند توبه او را پذیرفت.
در کتاب الدّر الثّمین، در تفسیر این آیه آمده است آدم علیه السّلام در این هنگام ساق عرش را دید که در آن نام پیامبر صلی اللَّه علیه و آله و سلم و امامان علیهم السّلام نوشته شده بود، جبرئیل بر او نازل شد و به آدم تلقین کرد تا این کلمات را بگوید:
یا حمید بحقّ محمّد، یا عالی بحقّ علی، یا فاطر بحقّ فاطمة یا محسن بحقّ الحسن و الحسین، و منک الاحسان.
آدم علیه السّلام وقتی که این کلمات را به زبان آورد، همین که نام حسین علیه السّلام به زبانش آمد، دلش شکست و قطرات اشک از چشمانش سرازیر گردید، گفت: ای برادرم جبرئیل! علّت چیست که با ذکر حسین علیه السّلام قلبم می شکند و اشکم جاری می گردد؟! جبرئیل گفت: «ای آدم! بر این پسرت حسین علیه السّلام مصیبت جانسوزی وارد می شود که همه مصیبتها در نزد آن کوچک است.»
آدم علیه السّلام گفت: برادرم جبرئیل! آن مصیبت چیست؟
جبرئیل گفت: حسین علیه السّلام با لب تشنه، و تنها و غریب و بی یار و یاور کشته می شود، اگر او را در آن روز ببینی چنین صدا می زند:
«وا عطشاه! وا قلّة ناصراه!، ای وای از سوز تشنگی، ای وای از کمی یاور!»
در این هنگام جبرئیل و آدم علیه السّلام همچون زن پسر مرده‌ای برای مصیبت حسین (ع) گریه کردند.
#آدم_توبه_اهلبیت_قسم
@azkar_gerehgosha