تک بیت های بداهه سرایی محمد رضا قاسمیان: شبم زیباست وقتی از نگاهت #نور می پاشی چه خوشبختم، نگارا! گر زمانی یار من باشی #محمد_رضا_قاسمیان می شود در دل من #شمع شب تار شوی؟ می شود داروی درد دل بیمار شوی؟ #محمد_رضا_قاسمیان ای روی تو گل! غنچه تر از غنچه دهانت! #آغاز غزلخوانی من، مدح لبانت! #محمد_رضا_قاسمیان #آسمان فخر کند، مثل تو ماهی دارد کاش! می دید دلم، بی تو چه آهی دارد #محمد_رضا_قاسمیان تک بیت های بداهه سرایی محمد رضا قاسمیان: در زیر #چتر یارم، هنگام برف و باران غافل مباد هرگز! یاران ز حال یاران #محمد_رضا_قاسمیان گم شدم، کاش! مرا نیز تو پیدا بکنی لااقل ماه رخت را تو هویدا بکنی #جمعه آمد، دل من تنگ شما شد آقا درد #دلتنگی ما کاش! مداوا بکنی #محمد_رضا_قاسمیان من و این غفلت و این دوری صد فرسنگی این همه مدعی عاشقی و صد رنگی کاش! این #جمعه، همین #جمعه بیایی آقا که به پایان برسد این همه غم، #دلتنگی #محمد_رضا_قاسمیان فلک! آشفته کردی از ستم، گیسوی زهرا را کبود از تازیانه کرده ای بازوی زهرا را #محمد_رضا_قاسمیان آنانکه ز کینه آتش افروخته اند درب حرم امن خدا سوخته اند #محمد_رضا_قاسمیان

مرا راندی ز خود اما به سویت، باز برگشتم سفر بی تو نمی چسبد، من از آغاز برگشتم مرا گفتی برو رفتم، دلت گفتا که برگردم در این رفتن و برگشتن کنی اعجاز، برگشتم مرا بستی به عشق خود، قفس را درب بگشودی نمانده شوق پروازم، من از پرواز برگشتم ندارد پای رفتن دل، که مانده پای او در گل به آن امید تا عشقت کنی ابراز برگشتم #محمد_رضا_قاسمیان ۱۴۰۰/۹/۲۷

اگر از پشت ابر ای ماه! یک لحظه برون آیی زمین و آسمان را با فروغ خود بیارایی قدم بگذار در گلشن، خجل کن سرو را از خود کدامین باغبان دارد، گلی چون تو به زیبایی؟ #محمد_رضا_قاسمیان

از ماه، ماه تر ای در سپهر عشق، تو از ماه، ماه تر بی تو شبم، ز ظلمت یلدا، سیاه تر باشد مسیر وصل تو، جانا! عجیب سخت در راه، چاله می شود، از چاه، چاه تر در کوی تو، گدایی عشق، افتخار ماست آری بود گدای تو از شاه، شاه تر باشد همیشه سایه ی کویت، پناه من آن آهویم که بی تو شوم، بی پناه تر حتی به یاد روی تو دل، باز می شود هر دم شوم به یاد تو، من رو به راه تر #محمد_رضا_قاسمیان

کار دل شیدا کاش! جانا! به تو کار دل شیدا بکشد همچو مجنون که دلش، جانب لیلا بکشد عطر گیسوی تو پیچیده در این باغ و از آن بر سر خلق، صبا، دست مسیحا بکشد برده نقاش دلم، دست به نقاشی و بوم تا که تصویر تو را با خط زیبا بکشد کاش! می شد که گذارت فتد از کوچه ی ما تا مگر دیده ی ما را به تماشا بکشد هر که دارد هوس صید گهر، از دریا فکر توفان نکند، منت دریا بکشد جای داری به سپهر ای مه و ما در چاهیم مگر عشق تو مرا باز به بالا بکشد دل من سخت گرفتار غم عشق تو شد درد این سینه چه می شد به مداوا بکشد ای خدا! حاجت ما را تو روا کن امشب نکند حسرت ما باز به فردا بکشد #محمد_رضا_قاسمیان

سرو روان من کو؟ ماه منیر قلبم، آرام جان من کو؟ آن مهر عالم آرا، در آسمان من کو؟ آن کاو هماره یادش، شد روشنای قلبم نامش همیشه باشد ورد زبان من کو؟ آن کاو کند قیامت، گردد اگر خرامان در بوستان عشقم، سرو روان من کو؟ خلقی شد از فراقش، فرتوت و پیر و خسته آن نازنین نگار دائم جوان من کو؟ گر یار من نباشد بی نام و بی نشانم آن دلبری که باشد نام و نشان من کو؟ یارب! چه شد نگارم؟ کو نرگس خمارم؟ کو باغ من؟ بهارم؟ یار نهان من کو؟ #محمد_رضا_قاسمیان

در دلم، گرمی این فصل #زمستان هستی نعمتی، لطف خدا، بارش #باران هستی #دیدن_تو همه ی همت و امید من است #زندگی با تو چه #زیبا ست که چون جان هستی حال ما #شعر سه نقطه و غزل می داند نه تو ای سرو که این گونه خرامان هستی #محمد_رضا_قاسمیان

آرزوی دیدنت می رساند تا صبا در باغ دل بوی تو را می شوم آواره تا پیدا کنم کوی تو را همسفر با لاله ها در باغ می گردم پی ات تا بیابم قامت شمشاد دلجوی تو را با کمان ابروانت کرده ای صید دلم وای اگر بیند کسی آن خال هندوی تو را زار و بیمار غمم، دردم تویی، درمان تویی می کند هر لحظه دل، تجویز داروی تو را می دهی آرام تکیه شانه ات بر شانه ام تا کنم ای نازنینم! شانه من موی تو را می شود قلبم دخیل جعد گیسویت گلم! باز می بافد دلم، با دست، گیسوی تو را مهر من! هر روز دارم آرزوی دیدنت می شود هر شب ببینم ماه من! روی تو را؟ #محمد_رضا_قاسمیان

بر خویش و به #بیگانه نظر باید کرد در وادی عاشقی، خطر باید کرد با چشم #خمار و #مستی و بی خبری از کوچه ی معشوق #گذر باید کرد #محمد_رضا_قاسمیان

فروغ و روشنی دیده در شب تارم چه خوب کز همه عالم فقط تو را دارم #محمد_رضا_قاسمیان

من #حریصم #جرعه_نوش باده ات روز و شب ها عاشقت، دلداده ات #عاقبت با این #صلیب عاشقی ساختی بهر نجاتم قایقی من #زمستانم بهار من تویی مظهر لطف خدا یارم تویی #محمد_رضا_قاسمیان

عمر گران دردا! که رایگان ز کف عمر گران گذشت این گنج بس گران، چقدر رایگان گذشت رحمی نمی کند نه به پیران، نه بر جوان بر پیر عمر می گذرد، بر جوان گذشت صد شکر! گذشته و صد حیف! بگذرد هم تلخ آن گذشته و شیرین آن گذشت چون صاعقه گذشت و کسی را امان نداد واحسرتا! چو تیر رها از کمان گذشت بر گرد شمع یار، چو پروانه ها بگرد گر عاشقی، ز هستی خود می توان گذشت سودی نکرد در همه‌ی عمر خود ز عمر جز عاشقی که در ره جانان ز جان گذشت خورشید من برآ و فروغی به ما ببخش دردا! که بی جمال تو عمر جهان گذشت #محمد_رضا_قاسمیان