بارالها! بشنو ناله‌ی جانکاهم را چون فلک کر شد و نشنید، گلم، آهم را خسته‌ام، خسته از این ظلمت شب‌ها، ای ماه! کاش! روشن کنی از جلوه‌ی خود راهم را گر نهد لحظه‌ای آن یار قدم بر چشمم می‌دهم جان به رهش، ثروت خود، جاهم را تاب هجرم نبوَد، کاش! نباشم دیگر یا کنارم برسان، دلبر دلخواهم را می‌رسد کی سحر؟ این شام، عجب جانفرساست! بارالها! برسان در شب غم، ماهم را دست من گیر که محتاج عطایت هستم آفتابا! منگر سایه‌ی کوتاهم را #محمد_رضا_قاسمیان #بداهه_شعر_پارسی

عشق تو سوزان است قلب، آدم برفی من ندارم حرفی #محمد_رضا_قاسمیان