تولیدات هنری #خانه_گرافیک_انقلاب_اسلامی_استان_همدان با محوریت تاکید نایب امام زمان بر اهمیت ایمان و امید @arthamedan www.arthamadan.ir

آره به خدا 😐

رحمت و رضوان خدا بر مرحوم محمد رضا آقاسی که با شعر و شور و شعورش ما را زیر آتش هجمه های فرهنگی دشمن نه تنها، رها نکرد که با عزمی راسخ یاری مان داد و بر ادامه راه دلگرم مان نمود.

خیال نکنیم هر چه ما می فهمیم، حتما او هم باید مثل ما بفهمد و عمل کند، این خطر دارد! #مصباح #نفحه @nafahat_graphic

به نام خداوند بزرگ و مهربان قسم به عشق، جدایی ز آشنا سخت است قسم به اشک سحر دوری از شما سخت است سلام بر هموطنان و دوستان و آشنایان!سلام بر ورزشکاران و ورزش‌دوستان و جوانان عزیز! سلام بر فوتبالیست‌های قهرمان، آنان‌که به عشق سربلندی این سرزمین پرافتخار، توپ می‌زنند و سلام بر یاران باصفا و بی‌ادعا، هواداران پرشور و بامعرفت! از وقتی فوتبال حرفه‌ای را شروع کردم، جز به سربلندی کشورم و شادمانی ملت عزیزمان فکر نمی‌کردم، اگرچه از رهگذر این تفکر، خداوند خیلی از آرزوهای من را هم برآورده کرد. بر تن کردن پیراهن زیبای تیم ملی، کسب هشت عنوان قهرمانی و دوبار حضور در فینال آسیا، همه و همه از جمله افتخارات بزرگی بود که به آن‌ها می‌بالم. کسب این افتخارها را بعد از لطف و عنایت ویژهٔ خدا، مرهون تجارب سرشار و تلاش‌های بی‌وقفهٔ معمار بزرگ پرسپولیس، برانکو ایوانکوویچ عزیز، می‌دانم، مردی که ایران را وطن دوم خودش نامید و عاشق مردم ایران بود. از این مهم‌تر، همهٔ این‌ها مدیون «هواداران نازنین پرسپولیس» است، مهم‌ترین رکن بقای تیم، که همیشه نقشی فراموش‌نشدنی در تاریخ پیشرفت این باشگاه داشته‌اند. ارادت‌مندانه دستان پُرمِهر هوادارانمان را می‌فشارم. بازیکن‌ها در قلب هوادارانشان زنده می‌مانند. می‌دانم که هم حضرت حق شاهد بود، هم سرخ‌پوشان و سرخ‌دوستان فوتبال ایران که وقتی باشگاهم از خرید بازیکن محروم بود، پیشنهاد جذاب لیگ چین را که رقم بالایش، تأمین‌کنندهٔ تمام نیازهای مادی زندگی‌ام در سرتاسر عمر بود، نپذیرفتم. با عشق و افتخار در کنار تیم عزیزم و یاران فداکار و هوادارانمان باقی ماندم‌ و این انتخاب را، علی‌رغم فشار سنگین بازی در چند پست، وظیفهٔ اخلاقی خود در قبال وطن و باشگاهم می‌دانستم. مصلحت الهی در این بود که بعد از مصدومیت در فینال آسیا، دلتنگ زمین چمن بمانم. بی‌مهری‌ها و کم‌لطفی‌های یارانی که از آن‌ها چشم یاری داشتم، رنج دلتنگی را بیشتر کرد… اما من آن عکسم را که با عصا، با درد ناگفتنی، کنار زمین و همراه پرسپولیس مانده‌ام، به‌عنوان نماد افتخار زندگی فوتبالی‌ام، همیشه نگه خواهم داشت. امروز، دل به تقدیر خدای مهربان سپرده‌ام. با قلبی که این‌روزها دلتنگ‌تر و رنج‌دیده‌تر است، می‌خواهم با این مستطیل سبز عزیز و خاطره‌انگیز زندگی‌ام، خداحافظی کنم. قلب و روح من هرگز از این قاب سبز، جدا نخواهد شد. هرگز فریادهای پرشور و پرمهر هواداران تیمم را روی سکوها از یاد نخواهم برد. آن خاطره‌ها، ارزشمندترین دارایی عمر فوتبالی من هستند که تحمل بی‌مهری‌ها را آسان می‌کنند. زبانم توان تشکر از پدرم، مادرم، همسرم، همهٔ اساتید و مربیان و پیشکسوتان عزیز و هواداران بامعرفت و عاشق را ندارد. به موازات کناره‌گیری از حضور در زمین فوتبال به‌عنوان بازیکن، کماکان به خدمتم به‌عنوان یک سرباز کوچک کشور و ملت در ساحت پاک ورزش ادامه خواهم داد. امید دارم دعای خیر مردم، بدرقهٔ راه من و همهٔ نونهال‌ها و نوجوان‌هایی باشد که تلاش می‌کنم در مدرسهٔ فوتبال هادی، کنار دیگریاران نیک‌دلم، به آن‌ها رسم جوانمردی و پهلوانی بیاموزم. تا پایان عمر شاکر خداوند بزرگ و قدردان یکایک شما خوبان خواهم بود. الحمدلله علی کل حال محمد انصاری خرداد ماه سال ۱۴۰۲

نمک نشناس ها عاقبت بخیر نمی‌شوند! نمک نشناسی هم مثل بقیه صفات رذیله از کارهای کوچک شروع میشود برای مثال با بی‌خیالی در جواب یک سلام ساده شروع میشود اما کم کم تبدیل میشود به یک عادت همیشگی تا آنجا که حتی وقتی نعمت های خدا را می بینیم و درک میکنیم باز هم نسبت به آنها بیخیال عمل می کنیم. فکر نکنیم که اگر حق نمک را به جا نمی آوریم حتی در مقابل کسیکه او را دشمن یا مخالف خود می دانیم، روی عاقبت بخیری و خداپرستی را خواهیم دید! بهتر است در مقابل کوچکترین احسان های افراد-هرکس می خواهد باشد- شکرگزار باشیم و این را در عمل نشان دهیم تا بتوانیم بنده خدا باشیم! اطراف ما پر است از این احسان های بزرگ و کوچک. از سلام و علیک های معمولی گرفته تا جورکشی های سنگین. پ.ن: از آن دست احسانهایی که خیلی دیده ام ناسپاسی شده است احسان های امام خمینی است، احسان های انقلاب است، احسان های شهداست، احسان های بزرگ رهبر عزیزمان است، احسان های متفکران و حتی مربیان دور اطراف مان است، احسان های صاحب کارهای مان است، احسان های خدمتکاران مان است! و....

همیشه به اطرافیانم این را گفته ام و دوست می دارم اینجا هم این حرف را بزنم. به نظرم انسانها از جهت قوای جسمانی تا حدود ۳۰ سالگی کاملا در حال رشد و رو به بالا هستند و پس از آن کم کم در سراشیبی ضعف می افتند. دو نکته را تا قبل از آغاز این سراشیبی باید رعایت کرد اول استفاده از این سی سال برای ذخیره کردن انرژی، جوانی و معنویت دوم هم بستن بار های سنگین زندگی و حمل آنها. یقینا یکی از سنگین ترین بارهای زندگی تشکیل زندگی مشترک است. سعی کنید تا ۲۵ سالگی حتما ازدواج کنید(خانمها اگر این ۲۵ را ۲۳ فرض کنند بهتر است) تا لااقل پنج سال با تمام قوا و خیلی راحتتر شانه زیر بار زندگی دهید. تحمل بالا و پایین زندگی و رسیدگی با کیفیت به فرزندان در این سنین بسیار قابل تحمل تر و شدنی تر است و این تحمل سبب استحکام و مهری در خانه خواهد شد که حکم پس انداز دارد و در ادامه راه خیلی شما را کمک خواهد کرد. برادرهای عزیزم، خواهران گرامی ام به هیچ بهانه ای ازدواج را عقب نیندازد.

بسم الله الرحمن الرحیم شیر آب را که باز می کنیم باید آب جاری شود. سوییچ را که می چرخانیم باید ماشین روشن شود. غذا که میخوریم باید سیر بشویم. دعا که میکنیم باید خیر و رحمت نازل شود. حالا اگر دعا می کنیم، گریه می کنیم و... بعد آثار رحمت و خیر در زندگی مان نیست حتما جایی گیری وجود دارد. پ.ن: دعا، نماز، روضه و.... باید ما را لطیف کند، یعنی باید اشدا علی الکفار و رحما بینهم بشویم. باران که می بارد، زمینهای حاصلخیز رشد می کنند و لطافت پیدا می کنند! حواسم هست؟

«عید قربان» چه ترکیب دقیق و لطیفی است!

آنقدر که تا امروز فهمیده ام بیشتر اوقات خصوصا اوقاتی که بدون مقدمه یا دلیل محکمی دشمن دست به یک کار جنجالی می زند مقصودش پرت کردن حواس ها و ایجاد غفلت از موضوع مهمی است! سال ۸۸ و در پی پیشرفتهای خوبی که در راه شعارهای انقلاب اسلامی داشتیم، نباید کسی در دنیا مشارکت بالای ۸۰ درصد و ۴۰ میلیونی ما را می فهمید و حتی خودمان هم نباید لذت آن قدرت نمایی را درک می کردیم پس فتنه سبز طراحی شد. منهدم شدن هواپیمای اکراینی درست وقتی اتفاق افتاد که باید ضرب شصت ما به ابرقدرت پوشالی دنیا معلوم می شد و مثل جانی تازه به تن مان می نشست. پارسال هم وقتی اتفاق مهم پیوستن ایران به پیمان شانگهای و گشایش های دیگری رخ داد، بلوای اغتشاشات اخیر راه افتاد. امروز هم شاید حماسه عظیم حج که در سایه وحدتی کم نظیر در جهان اسلام اتفاق افتاد و می تواند مخابره کننده بسیاری اخبار مثبت در مورد اسلام و البته قدرت نمایی انقلاب باشد، هتک حرمت قرآن صورت می گیرد. در این فتنه ها باید مثل شتربچه بود که نه پشتی برای سواری دارد و نه پستانی برای شیر دوشیدن. نه باید بیخیال بود و نه در نقشه دشمن جنجال آفرید. تنها راه پیشنهادی بنده در این مواقع هم آهنگی با ولی فقیه است حفظه الله که دو صورت دارد یا فهم منطق او و تصمیمگیری بر این مبنا و یا منتظر امر او شدن.