این روزها که بازار برخی حوادث و حواشی بسیار داغ است، به حسب جو عمومی ای که ذیل این موضوعات ایجاد میشود هر کدام مان پی این هستیم که در این ماجراها با یکی از دو طرف ماجرا مخالف و با یکی دیگر موافق باشیم اما فارغ از اینکه همیشه این دعواها بین جبهه حق و باطل نیست تا بشود طرفداری از حق کرد و برائت از باطل! ما موظف هستیم تا در هر حالی و در هر مکانی در جبهه حق باشیم و در مقابل جبهه باطل اما غالبا در مسایلی که پیش می آید هیچ جبهه ای کاملا حق و کاملا باطل نیست ولذا باید به دنبال ایجاد جبهه سومی بود که در آن فقط و فقط حق تعیین کننده باشد، در این جبهه میشود از حق در هر جبهه دیگری دفاع و از هر باطلی در هر کجا برائت جست! یقینا آنچه امروز خیمه تمام عیار حق است خیمه انقلاب اسلامی و ولایت فقیه است. ما در میان غوغاهای روزگار و در میانه درگیری های بین افراد و گروه ها باید دنبال جبهه انقلاب و ولایت باشیم و حتی اگر این جبهه نمود عینی و عملی ای ندارد باید این جبهه را با دقت تمام و رنج بسیار ایجاد نماییم و قوت ببخشیم.

▪️هرگز نمیرد آن که دلش زنده شد به عشق ثبت است بر جریده ی عالم دوام ما از طرف خانواده بزرگ حوزه هنری انقلاب اسلامی استان همدان، درگذشت هنرمند متعهد و شریف، جناب آقای روح الله صالحی را به جامعه ی هنری و خانواده محترمشان تسلیت عرض نموده، از درگاه خداوند متعال برایشان رحمت و مغفرت و برای بازماندگان صبر جمیل خواهانیم . بی شک جای خالی این هنرمند عزیز در عرصه هنر متعهد و تئاتر استان، پر شدنی نیست. یاد، نام و آثار ارزشمندش در حافظه ی مردم هنر دوست همدان و نهاوند ماندگار خواهد بود.

ما هم خواهیم مرد فاْرحم عبدک الجاهل یا مولای یا کریم

🔸« بخشی از مناقب و مصائب حضرت رقیه در کلام آیت الله فاطمی نیا(ره)» #ادب_روضه_خوانی #لطافت_روح #در_پرده_گویی #اشتیاق_زیارت #دمشق #دمشق_دم_عشق #ابوعلی #سیدابراهیم

دیروز توفیق اجباری داشتم که مستند#لاتارینو را ببینم، هرچند به خاطر خستگی و مریضی چند دقیقه ای از مستند را خوابم برد. مستند در نقد سیاستهای علمی معاونت علمی فناوری گذشته دولت در گسترش استارت آپ ها و ... بود. نقدی به جا و درست اما ناقص! به نظرم می رسد ما در نقد اینگونه پدیده های جدید و البته تحمیلی دنیا باید برای نقد از الگوهای بومی نقد استفاده کنیم. نمیشود شما در یک پارک بسیار بزرگ که حد و حدود آن را نمی دانید با مبنای اهل کار بودن یک وسیله بازی را به دلیل آن که ما را از کار دور می کند نفی کنی و بروی سراغ وسیله بازی دیگر! امروز در دنیای کنونی که تا حدود زیادی تبدیل شده است به دهکده جهانی، نمیشود داخل دهکده و نظم ظاهراً نوین آن ماند و گوشه ای از آن را نفی کرد! ما اگر در نقد استارت آپ ها از مبانی خود چون اصالت ارزش کار و یا ارزش تولید استفاده نکنیم تا ابد در دایره ظاهراً گسترده فرهنگ تمدن غالب خواهیم ماند و علیرغم نفی نقشه ای از دشمن به نقشه دیگر او پناه خواهیم برد. در یک کلام به نظرم استارت آپ یا هر نوع خدمات دیگری اگر مستقل از اصالت ارزش کار و تولید باشد هر چه هم پر سود مثل فواره ای است که چند صباحی بالا می رود و عن قریب است که بریزد ولذا باید همه انواع فعالیتهای خدماتی که جزئی از آن استارت آپ است در شبکه ای قرار بگیرد که اولویت آن شبکه دقیقا کار و تولید فارغ از منفعت باشد یا به عبارت دیگر در شبکه ای باشد که در قبال هر مقدار خدمات قبل‌تر ما به ازای لازم و کافی ای از کار و تولید باشد.

تو را نا دیدن ما غم نباشد که در خیلت به از ما کم نباشد امروز داشتم فکر می کردم مصرع اول این شعر چقدر اشتباه است. درست است که در خیل او به از ما کم نباشد بلکه خیلی هم زیاد هست اما نادیدن ما برای او خیلی غم بزرگی است! او سلام الله علیه و روحی فداه آنقدر ما را که مخلوق معشوقش هستیم دوست می دارد که تا آخرین لحظات در پی ماست و گرنه ما کجا و حتی گاه گاهی به یاد او بودن کجا؟!

شادی های مان را با هم تقسیم کنیم. یک جا پیدا کردن کلی نکته که تقریبا هیچ کسی اینقدر خوب و روشن به ما نمی‌گوید در حالی که به شدت به آن احتیاج داریم، آن هم از زبان #حکیم_انقلاب_اسلامی شادی ای است وصف ناپذیر که دریغم آمد با شما به اشتراک نگذارم. نوش جان همه مان سایه حکیم مستدام

گزارش ناقص زیارت سال گذشته ام که در چند قسمت نوشتم. خواندنش در این روزها بد نیست.

نمی دانم کی هستی؟ و کجا هستی؟ ولی خانه ات آباد، طوفان شد! #شریک

#مسئولیت‌پذیری کودکان عراقی شگفت‌انگیز است. چیزی که در دور و اطرافمان و در ایران کم می‌بینیم. کودکانمان را لای پر قو بزرگ می‌کنیم و تنها کاری که ازشان می‌خواهیم نمره ۲۰ است و آنها را درگیر مشکلات زندگی و مسایل روزمره نمی‌کنیم. همین کودکان، نوجوان یا جوان که می‌شوند از پسِ کوچکترین مسئولیت‌ها هم برنمی‌آیند. از کار می‌ترسند و اوج توهماتشان برای کار کردن، نشستن پشت میز اداری است. . توضیح عکس: این دختربچه با دست شکسته، با برادرش سقا شده بودند.

چند روزی هست که دلم بدجور میخواهد حتی یک روز هم شده بروم توی خیل زائران سیدالشهدا و قدم بزنم اما وظایف و موانعی جدی وجود دارد. میدانم که اینها را رها کردن و رفتن هوس است.... امروز صبح یکی از دوستان که تازه از کربلا برگشته است پیام داد«کربلا نمی‌خواین برین؟» سوال و جواب های مان در عکس بالا هست. واقعا به نظرم می رسد گاهی ماندن و مقاومت کردن بهترین هجرت است. این چند خط را برای آنچه در بالا نوشتم، سیاه نکردم. خواستم بگویم امروز صبح عزیزی زنگ زد که یک کار اداری داشت، صبح وقت نداشتم تا حضوری ایشان را ببینم، قرار گذاشتیم برای عصر که شد مغرب. آمد حوزه سراغم. راه افتادیم. کارش را بین راه گفت. تا به مقصد برسیم نفهمیدم چرا و چگونه سر از یک موکب بین راهی در آوردیم. دو تاچای امام حسینی خوردیم که نه عراقی و بود نه ایرانی. دو قاچ هم هندوانه. نشستم روبروی موکب، چای خوردم و غرق تماشای زائران و خادمان و فضا به خودم پیچیدم از حقارتم و گریستم از بزرگواری و بنده نوازی سیدالشهدا سلام الله علیه. حسرت بودن در میان زائران را داشتم، کرامتاً عطا کرد، درک فضای راه را میخواستم، تفضلاً عطا کرد، چای و هندوانه و اشک را باهم می خواستم، بی حساب عطا کرد. جود و کرم و تفضل و عطای بی حساب او، به طمع انداختم، حالا از او چیزی می خواهم بسیار بزرگتر از اندازه ام و بسیار کوچکتر از کرمش! خدا توان اندکی، فقط اندکی جبران بدهد، حسین جان! «هر کس توی راه است دعا کند ما هم به راه بیاییم» پ.ن: هر کس می تواند و مانع جدی ای مثل اتلاف بیت المال و روی زمین ماندن کارهای حیاتی مردم را ندارد باید که این ایام کربلا باشد، بدون شک.

تلویزیون دارد سخنرانی استاد رحیم‌پور ازغدی داخل موکب بین الملل اربعین در راه کربلا را پخش می کند. حرفهایی می زند که کمتر اینقدر دقیق و با جرأت شنیده ایم و گاهی برخی از حرفهایش انگار پمپاژ خون را از قلبم دو برابر می کند و هیجان میگیرد مرا. با خودم فکر میکنم چه چیزی رحیم‌پور را از بقیه اینقدر متمایز می کند؟ دو چیز که در حقیقت یک مطلب بیشتر نیست به ذهنم می رسد: یکی فهم عمیق و درست مکتب خمینی و خامنه ای و دیگری ایستادگی بسیار پرهزینه پای آن مکتب نمی‌فهمم چگونه می شود برای انقلاب خمینی و خامنه ای طرح داد و نسخه پیچید وقتی عمق نگاه قیام لله خمینی و خامنه ای را فهم نکرده باشی و حتی یک سیلی برای این اعتقاد نخورده باشی؟ چگونه می توان گرهی از کار جریان حاکمیت دین خدا باز کرد وقتی نه در دفاع مقدس، نه در فتنه های ۷۸ و ۸۸ و ۹۶ و ۹۸ و ۱۴۰۱ و نه در دفاع از حرم و نه در.... حضور موثری نداشته باشی و هزینه ای از جان یا مال یا آبروی برای این حاکمیت نپرداخته باشی؟ ناجی حقیقی هر حرکت یا پدیده ای صرفا کسانی هستند که آن حرکت یا پدیده را عمیقا شناخته اند، با جان و دل پذیرفته آمد و تا پای جان به این عقاید خود پایبند بوده و مانده اند. طبیعی است هر ادعایی می بایست نشانه ای داشته باشد.