💐✨⭐️✨🌟✨⭐️✨💐 #بحارالاشعار #امام_حسن__ع__میلاد ادب كنـيم و به خيرُ الوَرا سلام كنيم پس از نبي به شه لافتيٰ سلام كنيم بيا به حضـرت خيرُالنّسا سلام كنيم به ماهِ نيمه ي ماهِ خُـدا سلام كنيم سلام حضرت دلبر، سلام قرص قـمر سـلام عُصاره ي نـابِ مُحمّد و حيدر سلام اي ثـمـرِ كوثـرِ خُـداي علي سـلام اي جَـلَـواتِ خـدانماي علي سلام ، پاسخِ شيـرينِ ربّـناي علي تو آمدي به زمين تا كه پا به پاي علي به دادِ اين همه بيچاره ي گدا برسي شبيه يك پـدر مهـربان به ما برسي چه قدر فاطمه خوشحال شد از آمدنت مدينه ي كعبه ي آمال شد از آمدنت دعا چه قدْر سبكـبال شـد از آمدنـت سپيدْبخت و خوش اقبال شد از آمدنت پُر از تب تو و مستيِ بي حساب شديم نه اربعين، شب نيمه ، شرابِ ناب شديم خوش آمدي به زمين،با دَمِ پيمبري ات خوش آمدي به زمين،با وقارِ مادري ات خوش آمدي به زمين،با شُكوه حيدري ات شبِ ظُـهور تو ، ماييم و ذرّه پروري ات نشسته ايم همه با تو هم سُخـن هستيم دم سحر شـده و مستِ ياحسن هستيم چه قدر طعم لب سُرخ تو چشيدني است چه قدر نازِ مليحانه ات كشيدني است جمال ماه تو اي حُسن محض ديدني است به نقد جان گران عشق تو خريدني است سُخن به وصف تو هرگز به انتها نرسـد به حُسنِ خُلق و وفا كس به يار ما نرسد چه قدر در رمضان،گفتن از تو مي چسبد چه قدر وقت اذان ، گفتن از تو مي چسبد چه قدر با هيجان گفتن از تو مي چسبد و در قُصـورِ جنان، گفتن از تو مي چسبد چرا كه گفته نـبي : سيّـد الشّـبابي تو كه چـشـمْ روشنيِ مُـوْقفِ حسابي تو از آفتابِ جهـانْ تاب ، آفتاب تري تو از تمـام قبيله ، نـبي مآب تري تو صاحب كرم و لطف بي حساب تري تو از همه ، به جلالت ابوتراب تري اگر تو جلوه كُني آن چنان كه مي بايد خـروش يا حَسن از هر كنـاره مي آيد تـبسّم تو ، تمـنّاي هر چه آيينه سـت تويي طبيبِ دل هر كسي كه غمگين است صـداي گـرم تو تسكين دردِ سنگين است فداي لهجه ي قرآني ات كه شيرين است عجيب نيست كه در كوچه راه بندان است حسن نشسته و مشغول ختم قرآن است طلب كنم ز خُدا رزقِ خود به نامِ حَسن كه سُفره ي دوجهان است بارِ عامِ حسن چرا به سجده نيفتم به احترامِ حسن ؟ حسن امام من است و منم غلامِِ حَسن كريم آل مُحمّد ، به روز رسـتـاخيز به جُز ولاي توأم نيست هيچ دستاويز خيال مي كنم امشب كه او حـرم دارد مُضيف دارد و صحن و ضريح هم دارد در آسـتانه ي خـود ، خـادم عَجَـم دارد كنار نـام حُـسـين ، اسمِ او عَـلَم دارد خيال مي كنم امشب مدينه آزاد است بقيع چون حرم شاه طوس ، آباد است محمد قاسمی امام حسن (ع) میلاد

#امام_حسن__ع__میلاد شعر و غزل برای تو گفتن عنایت است از بس که لطف حضرتتان بی نهایت است اینجا سیاه کردن دفتر عبادت است اصلاً به افتخار تو ماه ضیافت است ابر کرم ببار که هنگام رحمت است از گوشه های لعل لبت می چکد عسل دیوانه تو بوده و هستیم از ازل آقا بگیر دست مرا نیز لااقل ای قهرمان عرصه پیکار در جمل وقتی قیام می کنی اصلاً قیامت است خاکی تر از تمامی شاهان عالمی زیباترین سروده دیوان عالمی در امتداد دست تو چشمان عالمی قربان خال هاشمیت جان عالمی آن نقطه ای که نقطه آغاز خلقت است ای سفره دار شهر نبی ای بزرگوار ای توده های ابر کرم! بر زمین ببار وا می کنم به نام تو لبهای روزه دار هرگز نمی روم به خداوند زیر بار باور نمی کنم که مزار تو خلوت است تا می وزید بوی شما در فضای شهر می آمدند مردمی از جای جای شهر در ازدحام، کوچه و پس کوچه های شهر تا بنگرند جلوه یوسف نمای شهر یعنی نگاه کردن رویت عبادت است بر سفره هاست روزی و ماهانه هایتان گرمی گرفت خانه پروانه هایتان دیوانه ایم و عاشق دردانه هایتان سنگین شده ز پستی ما شانه هایتان این عبد رو سیاه چه اسباب زحمت است با قاتلت چگونه به یک خانه زیستی زخم زبان شنیدی و هر شب گریستی باید که پای درد صبوری بایستی یا للعجب! کریم مدینه! تو کیستی؟ درد تو درد بی کسی و درد غربت است دشنام ها شنیده ولی خنده می کنی دشنام داده را تو چه شرمنده می کنی هر کیش را به دین خودت بنده می کنی تو خاطرات فاطمه را زنده می کنی یک گوشه نگاه تو ما را کفایت است در بین بچه ها ز همه مادری تری یعنی تو از تمامیشان کوثری تری با این عبای سبز، تو پیغمبری تری پایش بیفتد از همه شان حیدری تری شمشیر هم به دست تو تمثال غیرت است کم کم به روضه پای مرا می کشی خودت شمع مذاب در وسط آتشی خودت پس طعم درد فاطمه را می چشی خودت در این مسیر روضه مرا می کشی خودت در روضه ات هلاک شدن هم شهادت است شاعر : امیر حسین الفت امام حسن (ع) میلاد