نوحه مدافعین حرم.. زمینه. امام حسین(ع) وقتایی میشه که ، کوه درد و غمم سنگینه سینه‌مو ، دلتنگ حرمم جایی رو بلدم ، مثل کرببلا خونه‌ی امیدم ، گلزار شهدا با یاد شهدا ، آروم میشه دلم شب‌جمعه می‌پرم ، از گلزار تا حرم یادی میکنم از ، جسم اطهرشون تا یادم بکنن ، پیش مادرشون جاشون خالیه تو ، بزم روضه‌ی ما جامون خالیه تو ، هیات‌‌الشهدا ما سینه می‌زنیم ، به نیابتشون دعامون بکنن ، توی هیأتشون “السلام علی ، یا انصار الحسین وقتی تنگه دلم ، واسه کرببلا میرم سر میذارم ، جا پای شهدا یه شور عجیبی ، تو قلب و دلمه آدم حس میکنه ، روبه‌رو حرمه دل میکنم از این ، دنیای فانی‌و رو چشمم میذارم ، خاک “شرهانی‌و” “کارون” موجی میشه ، با من حرف میزنه “مجنون” قتلگاهه ، لیلاهای منه “طلائیه” پر از ، مفقود الاسره هرجاش پا میذارم ، جا پای مادره من آرامشمو ، از “فکه” میگیرم هر سال کرببلا ، از شلمچه میرم “السلام علی ، یا انصار الحسین خیلی وقتا میشه ، غرق دنیا میشیم تو این شهر شلوغ ، بدجور تنها میشیم صبحو شب میکنیم ، با غفلت همیشه از زشتی گناه ، شهر آلوده میشه اون‌وقته که بازم ، دریاها میرسن ما غرقیم تو گناه ، غواصا میرسن با اعجاز مسیح ، از راه میرسن و باز زنده میکنن ، چندتا مثل منو بعد پر زدنم ، فکر دنیای مان یا زینب میگن و ، از سوریه میان هر تابوتی یه جور ، گرم دلبریه این گمنام غریب ، خیلی مادریه “السلام علی ، یا انصار الحسین” *شاعر : #داوود_رحیمی به نفس.سیدجوادهاشمی فر