اعوذ باالله من الکرب والبلا غصه گرفته تمام پیکر من را این زمین کجاست حسین آمدم اینجا می دهد اینجا چه قدَر بوی آشنا اعوذ باالله من الکرب والبلا کاش بدانی چه قدَر مضطرم حسین خیمه در اینجا مزنی دلبرم حسین کرده سفارش چه قدَر مادرم، حسین اعوذ باالله من الکرب و البلا خسته نکن بهر خیمه بازوی خود را تاب نده بیش از این دو ابروی خود را یا که نده دست باد ،گیسوی خود را اعوذ و باالله من الکرب و البلا شام سیاهش فراق قافله دارد دشت پر از خار و زخمِ آبله دارد خولی و شمر و سنان و حرمله دارد اعوذ و باالله من الکرب والبلا فکر خودم نه فکر دخترت هستم فکر تو بعداز علیِّ اکبرت هستم فکر تو و قتلگاه و حنجرت هستم اعوذ باالله من الکرب والبلا فکر گل هستم ولی به فکر گلابند فکر ربابم به فکر بستن آبند فکر تو هستم به فکر بزم شرابند اعوذ باالله من الکرب والبلا خوب نگاه کن به قد و قامت عباس خوب نگاه کن به شور و اینهمه احساس می رسد از علقمه شمیم گل یاس اعوذ بااله من الکرب والبلا می کُشدم ماجرای پیکر و گودال دیدن شمشیر شمر و حنجر و گودال می کُشدم غارت انگشتر و گودال اعوذ باالله من الکرب والبلا مهدی شریف زاده #شعر_روضه #شعر_شب_دوم_محرم #شعر_محرم_1400،_مرثیه_1400،_شعر_روضه #شعر_مرثیه،_شعر_جدید #شعر_ورود_به_کربلا ــــــــــــــــــ «کانالِ سبک و شعرِ بابُ الحَرَم» @babollharam