#حضرت_عبدالعظیم_علیه‌_السلام #چارپاره صبح صادق که می‌دمد دل من سر خوش از بادۀ حضور شود از تماشای جلوه‌زار پگاه مثل آیینه غرق نور شود نغمۀ آسمانی توحید می‌شود در فضا طنین‌انداز می‌پرد باز پلک دل که: خدا کرده درهای آسمان را باز می‌وزد از مناره عطر اذان سمتِ این بارگاه نورانی دل من با فرشتگان خدا می‌پرد در فضای روحانی به نماز ایستاده مُلک و مَلَک اقتدا می‌کنم به حضرت او جانم از شوق دوست سرشار است دلم از گرمی محبّت او آسمان و زمین به گاه قنوت با من «أمّن یجیب» می‌خواند فارغ از خویش و فارغ از عالم دل من از حبیب می‌خواند بیشتر از همیشه صحن و رواق از شمیم حبیب سرشار است حرمش بوی کربلا دارد بس‌که از عطر سیب سرشار است رنگ و بوی حسین را دارد فطرت پاک او اگر حسنی‌ست از فروزنده گوهرش پیدا‌ست که تبار عقیق او یمنی‌ست... در مدارش به گردش آورده‌ست آفتاب وِلا سه اختر را قدر او، حُرمت دگر بخشید «حمزه» و «طاهر» و «مطهّر» را از سه خورشید، نور می‌گیرد حرم با شکوه این وادی حجّت هشتم و امام نهم وز عنایات حضرت هادی طائر پر شکستۀ ‌دل من شده عمری کبوتر حرمش مهرش از جان ما مبادا دور وز دل ما جدا مباد غمش #محمدعلی_مجاهدی 🎼🎼🎼🎼🎼 🎼🎼🎼🎼🎼 ✅کانال سبک وشعرباب الحرم👇🍂🍃🍂🍃 http://eitaa.com/joinchat/2539847682C95ba3d938f 🔴بامابه روزباشیدهم سبک هم شعر👆🌺☘🌺

بسم الله الرحمن الرحيم #امام_زمان_عج_مناجات #محمدعلی_مجاهدي ما حلقه اگر به دُر مقصود زديم از بندگي حضرت معبود زديم اين الفت ما به دوست، امروزي نيست يک عمر دم از مهدي موعود زديم 🎼🎼🎼🎼🎼 🎼🎼🎼🎼🎼 ✅کانال سبک وشعرباب الحرم👇🍂🍃🍂🍃 http://eitaa.com/joinchat/2539847682C95ba3d938f 🔴بامابه روزباشیدهم سبک هم شعر👆🌺☘🌺

بسم‌الله الرحمن الرحیم #امام_خمینی_ره_ارتحال #محمدعلی_مجاهدی ▶️ مگر که مهر تو سرگرم کیمیاکاری است که دست یافته بر خرمن طلاست خورشید به بوی آنکه جمال تو بیند آورده است هزارها طبق نور رونما خورشید هنوز چشم به راه تو اند ای همه نور جدا سپهر و جدا اختر و جدا خورشید شناخت خورشید عروج کرده به گردون نماز نور بخوان که رو می‌کند به تو امروز خورشید عروج کردی و فریاد هر چه اهل دل است بلند گشته به گردون که ای خدا خورشید امام نور حریر فروغ خود برچید دریغ و درد که رفت از میان ما خورشید در آن غروب غم‌افزا چه لابه‌ها کردیم که شب نیامده از ره بیا بیا خورشید هزار شکر که سر زد دوباره از مشرق به رغم کوردلان گرم و جان فزا خورشید چنان فروغ وی آفاق را منور کرد که لب گشود به تفسیر آن خورشید رسیده‌ایم به محضر به زادروز امام همان که اوست سپهر کمال را خورشید جدا نبوده امام از تو و نخواهد بود کجا به جلوه نشسته است به نظاره خورشید قسم به نور، به کوثر به مادرت زهرا که با توایم همانند ذره با خورشید

بسم‌الله الرحمن الرحیم #امام_خمینی_ره_ارتحال #محمدعلی_مجاهدی ▶️ مگر که مهر تو سرگرم کیمیاکاری است که دست یافته بر خرمن طلاست خورشید به بوی آنکه جمال تو بیند آورده است هزارها طبق نور رونما خورشید هنوز چشم به راه تو اند ای همه نور جدا سپهر و جدا اختر و جدا خورشید شناخت خورشید عروج کرده به گردون نماز نور بخوان که رو می‌کند به تو امروز خورشید عروج کردی و فریاد هر چه اهل دل است بلند گشته به گردون که ای خدا خورشید امام نور حریر فروغ خود برچید دریغ و درد که رفت از میان ما خورشید در آن غروب غم‌افزا چه لابه‌ها کردیم که شب نیامده از ره بیا بیا خورشید هزار شکر که سر زد دوباره از مشرق به رغم کوردلان گرم و جان فزا خورشید چنان فروغ وی آفاق را منور کرد که لب گشود به تفسیر آن خورشید رسیده‌ایم به محضر به زادروز امام همان که اوست سپهر کمال را خورشید جدا نبوده امام از تو و نخواهد بود کجا به جلوه نشسته است به نظاره خورشید قسم به نور، به کوثر به مادرت زهرا که با توایم همانند ذره با خورشید

#شهادت_حضرت_زهرا_سلام_الله_علیها گذشته نیمه اى از شب، دریغا رسیده جانِ شب بر لب، دریغا چراغ خانه مولاست، خاموش که شمع انجمن آراست خاموش فغان تا عالم لاهوت مى رفت به روى شانه ها، تابوت مى رفت على زین غم چنان مات ست و مبهوت که دستش را گرفته دست تابوت! شگفتا! از على، با آن دلیرى کند تابوت زهرا، دستگیرى! به مژگان ترش یاقوت مى سُفت سرشک از دیده مى بارید و مى گفت که: اى گل نیستى تا بوت بویم مگر بوى تو از تابوت بویم جدا از تو دل، آرامى ندارد على بى تو دلارامى ندارد چنان در ماتمش از خویش مى رفت که خون از چشم غیر و خویش مى رفت که دیده در دل شب، بلبلى را که زیرِ گل نهان سازد گلى را ز بیتابى، گریبان چاک مى کرد جهانى را به زیر خاک مى کرد على با دست خود، خشت لحد چید بساط ماتم خود تا ابد چید دل خود را به غم دمساز مى کرد کفن از روى زهرا باز مى کرد تو گویى ز آن رخ گردیده نیلى به رخسار على مى خورد سیلى! از آن دامان خود پر لاله مى کرد که چون نى، بندبندش ناله مى کرد على، در خاک زهرا را نهان کرد نهان در قطره، بحر بى کران کرد گُل خود را به زیر گِل نهان دید بهار زندگانى را، خزان دید شد از سوز درون، شمع مزارش على با آب و آتش بود کارش! چنان از سوز دل، بیتاب مى شد که شمع هستىِ او، آب مى شد غم پروانه اش، بیتاب مى کرد على را قطره قطره آب مى کرد چو بر خاک مزارش دیده مى دوخت سراپا در میان شعله مى سوخت مگر او گیرد از دست خدا، دست که دشمن بعد او، دست على بست #محمدعلی_مجاهدی (پروانه) #کانال_سبک_شعر_باب_الحرم