eitaa logo
بلوطستان
1.2هزار دنبال‌کننده
9هزار عکس
2.4هزار ویدیو
66 فایل
نشریه فرهنگی-اجتماعی دارای مجوز رسمی از وزارت ارشاد مدیرمسئول و صاحب امتیاز: محمد بساطی پل ارتباطی: @Mohamad_besati
مشاهده در ایتا
دانلود
گزارش تصویری(۲) بلوطستان از راهپمایی ۲۲ بهمن ماه امسال در کوهدشت 📸 : احسان بساطی 🅱@baloutestan
برکناری مسئولی که راهپیمایی ۲۲ بهمن را شرط رتبه‌بندی معلمان کرد انتشار نامه یکی از مناطق آموزش‌وپرورش استان‌ها درباره امتیاز شرکت در راهپیمایی ۲۲ بهمن برای رتبه‌بندی معلمان با واکنش‌های بسیاری همراه شد. آموزش‌وپرورش از برکناری رئیس این منطقه خبر داد. 🅱@baloutestan
. ۲۳ بهمن خونین‌ترین روز تاریخ مبارزات لرستان علیه حکومت پهلوی ۲۳ بهمن ۱۳۵۷ خونین‌ترین روز تاریخ مبارزات مردم لرستان، به‌ویژه شهر خرم‌آباد است. در این روز برای فتح آخرین سنگرهای حکومت پهلوی، شهر یکپارچه در دود و آتش فرورفت. در گزارش خبرنگار کیهان آمده است: «پس از تصرف قرارگاه شهربانی استان، همه کلانتری‌های خرم‌آباد توسط مردم تصرف و اموال و مهمات شهربانی ضبط شد. مردم پس از اعدام انقلابی سروان محمدعلی قهرمانی، معاون گارد شهربانی که در چند ماه گذشته مرتکب فجایع فراوانی شده بود، برای تصرف ژاندارمری به‌طرف این محل رفتند. بعد از 6 ساعت زد و خورد بین مردم مسلح و افراد ژاندارمری، ستاد تصرف و افراد تسلیم شدند. در این نبرد عشایر مسلح خرم‌آباد به کمک مردم آمدند و اموال و مهمات ژاندارمری از طرف مردم به غنیمت گرفته شد. ساختمان هنگ ژاندارمری به آتش کشیده شد و در پی آن عده‌ای نیز ساختمان شهربانی را آتش زدند. ده‌ها اتومبیل نیز طعمه‌ آتش شد.» آمار تلفات این روز، به‌ویژه در گزارش‌های اولیه، متفاوت است. شهدا را از ۲۳ تا ۵۰ نفر و زخمی‌ها را از ۱۰۰ تا ۴۰۰ نفر نوشته‌اند 🅱@baloutestan
عیدی کارگرانی که در ادارات دولتی کار می کنند(مشاغل کارگری) چقدر است؟ 🅱@baloutestan
پیدا شدن جسد دومین جانباخته حادثه سقوط «گَرگر» در الیگودرز ایمان خسروی؛ فرماندار الیگودرز: ۱۱ بهمن در پی سقوط گرگر  در روستای سرتنگ برزه بخش زز و ماهرو سه نفر از اعضای یک خانواده مفقود شدند که‌ هفته گذشته جسد پدر خانواده توسط امدادگران جمعیت هلال‌احمر پیدا شد و امروز هم جسد زهرا کلیوند رشیدی  مادر این خانواده توسط اهالی منطقه پیدا شد اما همچنان اطلاعی از سرنوشت فرزند این خانواده نیست. 🅱 @baloutestan
رضا بهاروند، نویسنده لرستانیِ سریال پوستِ شیر، تحسین منتقدان را برانگیخت اعتماد آنلاین در گزارشی فیلم‌نامه این سریال را که توسط این نویسنده لرستانی را قابل دفاع و مورد تمجید قرار داده رضا بهاروند نویسنده و کارگردان ایرانی، متولد ۱۱ شهریور ۱۳۷۱ در خرم آباد و کارشناس ارشد رشته کارگردانی تئاتر از دانشکده هنر و معماری تهران است که از سال ۱۳۸۷ فعالیت خود را آغاز نموده. او بیش از هشت اثر نمایشی را به روی صحنه برده است وی سال ۱۳۹۸ در جشنواره بین‌ المللی تئاتر فجر دو جایزه‌ نویسندگی و کارگردانی را برای نمایش شاه‌ ماهی از آن خود کرد. پیش از این هم او جوایز متعددی را در جشنواره‌ های بین‌ المللی دانشگاهی و فجر برای نویسندگی و کارگردانی نمایش‌ های وقت ناهار و جن‌ بچه در ‌حجله‌ عریان  دریافت کرده است. 🅱@baloutestan
پایه باید قوی باشد و‌الا همه چیز فرو خواهد ریخت ✍سید موسی موسوی در خبرهایی در این فضای مجازی شنیدم پیرمردی را زیر آوار پیدا کرده‌اند اما هنوز نتوانسته‌اند بیرونش بیاورند. دغدغهٔ پیرمرد، آب برای وضوست. یکی دیگر کل اعضای خانواده‌اش را از دست داده اما گریان، الحمدلله می‌گوید. زنی از زیر آوار درخواست روسری می‌کند... یکی دیگر در سرزمینی دور از زیر پتو با دیدن صحنه‌های زلزله به خدا شک می‌کند. دلیل این تفاوت چیست؟ مردم با کوهی از پیش‌زمینه‌ها به حوادث نگاه می‌کنند. مردم پیش از آنکه حادثه‌ای رخ دهد هزاران ساعت در فضایی زندگی کرده‌اند و بر اساس شنیدن و خواندن و زندگی در میان طیفی خاص، عقاید و نگاهی را به دست آورده‌اند. نگاه یکی است اما قضیه تنها دیدن نیست بلکه تفسیر است. تفسیر هم به همان کوه از پیش زمینه‌ها وابسته است. برای همین توضیح بعضی چیزها یا پاسخ به برخی سوال‌ها هرچند کوتاه به نظر بیاید نیاز به ساعت‌ها توضیح دارد. تازه توضیح هم نمی‌تواند خیلی از چیزها را واضح کند. باز آدم نیاز به ساعت‌ها زمان دارد تا آن توضیح را هضم کند. شما هر سوالی را نمی‌توانید با یک پاسخ کوتاه جواب دهید. حتی خواندن چند کتاب هم هرچند راهگشاست اما شاید کافی نباشد. دین قطعا پاسخ دارد، اما پاسخش خیلی وقت‌ها نیازمند تصحیح زمینه‌هاست. شما یک ساختمان را می‌بینید که در فلان محلهٔ فلان شهر ساخته شده است. اما مسئله فقط ساختن این ساختمان نیست، ساختمان را نمی‌شود وسط صحرا یا وسط جنگل ساخت، اگر شبکهٔ آب نباشد، شبکهٔ برق نباشد، فاضلاب نباشد، یک اکوسیستم کامل وجود نداشته باشد، ساختن یک ساختمان مسکونی بیهوده است. بگذریم از زیرساخت همین ساختمان که شاید به اندازهٔ خودش، زیرسازی‌اش وقت و هزینه برده باشد. پدران ما و انسان‌هایی که با حمد و با خشنودی با این مصایب روبرو می‌شوند هرچند شاید در ظاهر سواد دینی زیادی نداشته باشند اما این زیرساخت عقیدتی‌شان سالم است. همین پایه و همین نگاه درست است که اساس علم است وگرنه علم بدون این بنیان، می‌شود ساختمانی زیبا بر روی شن در میانهٔ صحرا. (تجوزا این را علم نامیدم، وگرنه همان نگاه درست، اصل علم است). مشکل خیلی از ایمان‌های کنونی همین است. قشنگ نوشتن و قشنگ گفتن کم نیست، اما آن اکوسیستم به شدت در حال تضعیف است و بنیان‌ها در حال نابودی. در جستجوی ایمان پیرزن‌های نیشابور و بغداد و جاهای دیگر باشید. آن‌ها علمی دارند که حاصل خیلی چیزهاست. اما جوان ما فکر می‌کند خیلی می‌داند. چه فایده از دانستنی که چراغ راه نمی‌شود. که در اولین مصیبت ایمانت که هیچ، خودت را هم برباد می‌دهد. در دوران تضعیف آن اکوسیستم، به ناچار باید برای خود یک چرخه ساخت. مثل آن آدمی که پس از یک جنگ ویرانگر برای خود خانه‌ای ساخته، مرغ و خروس خریده، باغچه‌ای در بیرون، تامین آب با زدن چاه یا از یک رودخانه، برق با پنل خورشیدی. سخت است اما بالاخره می‌شود ادامه داد. تفاوت گذشتگان و جاهایی که هنوز در فضای درست زندگی می‌کنند، با کسانی که در محیط‌های ناباور زندگی کرده‌اند این است که در محیط دومی باید روی پای خود ایستاد و برای خود محیط ساخت. زحمت بیشتری می‌برد، درست است. ولی تا پایان این ویرانی باید دوام آورد. تا این خانهٔ دور افتاده، روزی شهری شود. 🅱️ @baloutestan