#السلام_علیک_یا_عبدالله_بن_الحسن چشمها دوخته از دور به ثاراللهش ذره ذره دل من سوخته با هر آهش چار قُل بر لبه ی پیرهن او بزنید چشم شوران بگریزند ز بسم اللهش عمه زینب نه نیاور ،بِگُذار عبدالله برود تا که فدایی شود او در راهش حق ندارند که نزدیک حسینت بشوند تا زمانی که نفس میکشد عبداللهش با همه کودکی ات هم صفِ این مردانی مردِ میدانی و شمشیر تو میچرخانی نور ِچشمان حسینی و دلت می خواهد آی رزمندهٔ بی باک شوی قربانی مثل سیبی که شده از وسطش نصف ،چِقَدر یلِ شیرم تو شبیه حسنی ،می دانی پسر فاتح جنگ جَمَلی عبدالله پس عجب نیست چنین پُخته رجز می خوانی قل هو الله احد ، یلْ پسر از راه آمد فاتح این دل من ، بی سپر از راه آمد سورهٔ کوثَری ِحضرت ثارالله است یازده ساله که وقت خطر از راه آمد هنر رزمیِ تو دیدم و گفتم با خود شاهزاده پسرم بی خبر از راه آمد بشکند دست تو ای حرمله می دانی کیست اینکه با اسلحه ای مختصر از راه آمد حرمله ریخته طرح بدنت را بر هم زده شمشیر به دستان نَحیفَت محکم نیزه انداخته تا بیخ گلویت، اصلأ آمده تا بِزند شاهرَگت را کم کم تشنه جان داده ای ،ای ماه در آغوش حسین بعد از این قافله ی عشق چه دارد جز غم همسفر با شهدایی و دلت قرص آقا می رساند به لبت فاطمه آب زمزم پسر فاطمه بر دست تو تکیه داده آیه الکرسی این قافله ای شهزاده منِ زینب که اسیرالکرباتم امروز شده ام غرق تماشا ت برادر زاده روی سر نیزه سرت رفت مپرس از زینب که چرا بی رمق اینجا به زمین افتاده چهره ات ماه و خودت ماه تر ازماهی پس بی جهت نیست که مولا به شما دل داده #فاطمه_سادات_موسوی https://eitaa.com/bamehonar313