بسم الله 🔵سنجه‌ای برای تشخیص برداشت صحیح از اسلام به مناسبت 🌹#مبعث🌹 پیامبر صلی الله علیه و آله 📢ثمَّ إِنَّ هَذَا الْإِسْلَامَ دِينُ اللَّهِ الَّذِي اصْطَفَاهُ لِنَفْسِهِ وَ اصْطَنَعَهُ عَلَى عَيْنِهِ وَ أَصْفَاهُ خِيَرَةَ خَلْقِهِ وَ أَقَامَ دَعَائِمَهُ عَلَى مَحَبَّتِهِ أَذَلَّ الْأَدْيَانَ بِعِزَّتِهِ وَ وَضَعَ الْمِلَلَ بِرَفْعِهِ وَ أَهَانَ أَعْدَاءَهُ بِكَرَامَتِهِ وَ خَذَلَ مُحَادِّيهِ بِنَصْرِهِ ... #خطبه_198 این اسلام همان دینی است که خداوند برای خودش آن را برگزید، آن را با عنایت ویژه خویش پرورش داد، آن را برترین مخلوقش اختصاص داد، پایه‌های آن را بر محبت خودش بنا کرد، دین‌های دیگر را با عزت این دین ذلیل کرد، آیین‌های دیگر را با بلندی این دین به زیر کشید، دشمنان این دین را با ارجمندی این دین پست کرد و دشمنان آن را با یاری خودش مغلوب کرد ... 🔹در این بخش از خطبه،معیار دقیقی وجود دارد. ظاهرا خداوند در این دین این شاخصها را قرار داده است؛ 1⃣اولابه این دین عزتی داده که ادیان دیگر را به ذلت می‌کشاند (أَذَلَّ الْأَدْيَانَ بِعِزَّتِهِ)، 2⃣ثانیا به‌ این دین بلندمرتبگی خاصی داده که آیینهای دیگر را فرومی‌نشاند (وَ وَضَعَ الْمِلَلَ بِرَفْعِهِ) 3⃣ثالثا کرامتش را به گونه‌ای آفریده که دشمنان خودش را از چشم‌ها می‌اندازد (أَهَانَ أَعْدَاءَهُ بِكَرَامَتِهِ) البته خداوند دشمنان چنین دینی را مغلوب خواهد کرد (خَذَلَ مُحَادِّيهِ بِنَصْرِهِ). 🔸پس قرائتی که از اسلام داریم باید قرائت عزتمندانه باشد (نه ذلیلانه)، قرائتی توأم با عظمت باشد (نه حقارت)، قرائتی توأم با کرامت باشد که دشمنان آن خود به خود از چشم‌ها بیافتند چنانکه منکران خورشید خود به خود منزوی می‌شوند. 👌 قرائتی از اسلام که مشتمل بر این شاخص‌ها (عزتی دشمن ذلیل‌کن، عظمتی رقیب‌افکن، کرامتی که دشمنانش خود به خود خوار و منزوی شوند) باشد، همان قرائتی است که #امام_خمینی در #جمهوری_اسلامی_ایران بنیان نهاد و آیت الله #خامنه_ای رهبری معظم انقلاب نیز ادامه دادند و باید پابرجا بماند. https://eitaa.com/banahjolbalaghe

بسم‌الله «بعثت» یعنی چه؟ در معنای پیشاقرآنیِ کلمه‌ی «بعث»، دو مؤلفه وجود دارد: برخیزاندن و فرستادن. به‌ همین سبب، بعث به معنای فرستادنی است که مسبوق به برخیزاندن باشد. چنان‌که عرب وقتی عقال از دست و پای شتر باز و او را از زمین بلند می‌کند و به جایی می‌فرستد، می‌گوید: «بعَثتُ البعیر»(کتاب العین 2/112). حشر و نشور مردگان در آستانه قیامت را خداوند به همین سبب، «بَعث» نامیده است. مفسران نیز در معنای آیه‌ی مبارک «وَ الْمَوْتىٰ يَبْعَثُهُمُ اللّٰهُ » (الأنعام: 36)، گفته‌اند: «أي: يُخرِجهم و يُسِيرهم إلى القيامة»(راغب 132). در این‌‌ تفسیر، «یخرجهم»، به همان مؤلفه‌ی اول (یعنی برخیزاندن و برانگیختن) و کلمه‌ی «یسیرهم»، به مؤلفه دوم (یعنی فرستادن به سوی قیامت) اشاره دارد. ممکن است در آیه مبارکِ «فَبَعَثَ اللّٰهُ غُرٰاباً يَبْحَثُ فِي الْأَرْض» (المائدة: 31) نیز کلمه «بعث» به همین معنا به کار رفته باشد؛ یعنی خداوند ابتدا غراب را از عدم آفرید بعد او را به سوی قابیل فرستاد؛ چون در تفاسیر روایی آمده است که این غراب نیز از طریق زاد و لد طبیعی آفریده نشده بود بلکه خلقتش مانند ناقه صالح و گوسفند اسماعیل بود. (نور الثقلین؛ ج4، ص: 420) 🔰در بعثت پیامبران نیز دو مرحله وجود دارد که برای اشاره به همین دو مرحله کلمه «بعث» به کار رفته است. در مرحله اول، انبیاء را خداوند انتخاب می‌کند چنان‌که به موسی علیه السلام فرمود: «إِنِّي اصْطَفَيْتُكَ» (اعراف: 144)، آنها را پرورش می‌دهد چنان‌که به او فرمود: «وَ اصْطَنَعْتُكَ لِنَفْسي‏» (طه: 41) سپس از گمنامی در زمین، به مقام متعالیِ هم‌سخنی خودش و هم‌راهیِ فرشتگان آسمان می‌رساند (وَ وَجَدَكَ ضَالاًّ فَهَدى)‏ (ضحی: 7) همه‌ی این‌کارها که اجزای مستمر مرحله اول است، نوع نامحسوسی از برخیزاندن و از خاک به افلاک کشاندن است. در مرحله دوم، پیامبران را به هدایت خلق فرستاده است؛ چنان‌که فرمود: «أَرْسَلْنا إِلَيْهِمْ رُسُلاً». تلفیق این دو مرحله را نیز خداوند در قرآن «بعث» نامیده و برای مثال فرموده است: «وَ لَقَدْ بَعَثْنٰا فِي كُلِّ أُمَّةٍ رَسُولًا» (النحل: 36). #مبعث #مناسبتی ۷۸ https://eitaa.com/banahjolbalaghe