استاد علی صفایی حایری در کتاب نامه های بلوغ به فرزندش محمد اینگونه نوشته است: 🟢براي فرزندم محمّد، كه خدا با او، درهايي از بلاء و محبت به روي من گشود و در او، آيه هايي نشانم داد گفتم كه خدا با تولد تو درهايي بر من گشود و آيه هاي نشانم داد. بگذار آنچه را كه تو شاهدش نبوده اي، برايت بازگو كنم و از ريشه هايت برايت حكايت بياورم كه تو متوجّّّّه بشوي كه با اين همه نعمت وامکان،ازتوچه توقعي هست وبا اين همه ريشه و زمينه، از تو چه باري و بهره اي مي خواهند. من هنوز مدرسه مي رفتم، كه پدرم _عباس صفايي در آخرين سفري كه به عتبات داشت، نام تو را براي من سوغات آورد. من هنوز ازدواج نكرده بودم و حدوداً دوازده ساله بودم. او مي گفت: « فرزند اوّل علي، محمّد نام دارد »؛ چون در خواب ديده بود كه در نوشته اي و پيامي كه آورده بودند، آمده بود كه از شيخ محمّدعلي به « معتبر » تعبير مي شود و از تو، به « علّامه » و از علي به خاطر فرزندي كه خدا به او عنايت مي كند، به « ابومحمّد » تعبير مي شود. پدرم معتقد بود كه فرزند اوّل من، محمّد است و بر اين نكته پافشاري مي كرد و به مادرت كه علايم فرزند دختر را داشت،تأكيد مي كرد تا آن كه تو در هنگامي كه نوزده ساله بودم، به دنيا آمدي و با تولّد تو، زندگي آرام و ساده ي من دستخوش بلاء ها و شورها و لطف هايي شد كه تا امروز هم ادامه دارد؛ و در هر روز، به شكلي جلوه كرده است. من خدا را بر تمامي لطف ها و عنايت هايش، در هر شكلي كه هست، سپاس گزارم؛ وَ لَهُ الْحَمدُ عَلي ما اَنْعمَ. #تولدفرزند #نشان‌دادن‌آیه‌ها #بلاورحمت #فرزندآوری @banooye_pishro_nkh