جایی در نقطه پیوند دو قاره آسیا و اقیانوسیه، در پایتخت کشوری با جمعیت بیش از ۲۷۵ میلیون نفر، به عنوان چهارمین کشور پرجمعیت و پانزدهمین کشور پهناور در جهان _قدرتی نو ظهور در آسیا و پویا در نظام بین الملل و مرکز دبیرخانه کشورهای اتحادیه آ سه آن _ و در مرکز اسلامی آن مردمی به انتظار رئیس جمهور کشوری ایستاده‌اند و سرود می‌خوانند. از قضا سرودی که مردم مدینه النبی در استقبال پر شکوه خود از رسول خدا پس از هجرت از مکه به شهرشان یثرب می‌خواندند: طلع البدر علینا من ثنیات الوداع وجب الشکر علینا ما دعا لله داع "ماه شب ۱۴ بر ما در آمد از گردنه‌های وداع و شکر بر ما واجب شد آنگاه که نیایشگر، خدای را می‌خواند... " و الحق که این دولت همان است که زبان دنیا نمی‌دانست .... حواسم هست در مسائل داخلی خیلی مشکل داریم ولی این را هم ببینیم که عزت به مرزهای کشورمان دارد باز می‌گردد. تصویر آب ریختن رئیس جمهور اندونزی بر دستان رئیس جمهورمان بعد از غرس نهال دوستی را هم ببینید. باور کنیم دیپلماسی زانو زدن مسوولین‌مان‌ _ #دیپلماسی_التماسی _به پایان رسیده... https://eitaa.com/banooyepishran