فیلم را که دیدم، فکر کردم متوجه نشده‌ام‌. دوباره دیدم. و بار دیگر. خودم را گذاشتم جای سید شهید. یکی مثل حاج قاسم که تمام زندگی‌اش را خرج مردم کرده و سال‌های دفاع مقدس و امنیت مرزهای شرقی و امنیت منطقه مرهون خدمات اوست می‌گوید می‌خواهم دو رکعت نماز بخوانم. و چون می‌دانم مردم منتظرند که درهای حرم باز شود و به زیارت مشرف شوند، لابد با خودم می‌گویم دو رکعت حاج قاسم کجا و زیارت این عوام مردمی که اصرار دارند بچسبند به ضریح کجا؟! انگار که امام رضا دو متر آن‌ورتر نیست و نگاه نمی‌کند. من باشم می‌گویم شما دو رکعت که نه چهار رکعت بخوان. اصلا به این مردم بگویم شما اینجایی و می‌خواهی نماز بخوانی می‌گویند ای جان! بگذار هرچه دلش می‌خواهد بماند. ما تمام زندگی‌مان را مدیون اوییم. من باشم می‌گویم بخوان حاج قاسم اصلا من متولی‌ام و می‌توانم اجازه بدهم شما بمانی یا مردم بیایند. من باشم لابد هزار دلیل محکم و مستدل می‌آورم برای این‌که حاج قاسم نمازش را بخواند و یک دل سیر دعا کند و اشک بریزد و در دلم به خودم آفرین هم می‌گویم که برای حاج قاسم این فرصت نباشد، برای که باشد؟! اما سید شهید عالمانه حرف زده. می‌گوید مردم، می‌داند چه می‌گوید. حتی جلوی حاج قاسم هم مردم، مردمند. می‌گوید خدمت می‌داند خدمت یعنی چه و حتی جلوی حاج قاسم هم، عهد خدمت نمی‌شکند. مردم برای او زنده‌اند و او برای مردم. خود را وامدار مردم می‌داند و خادم مردم. و مردم برای او عزیز خدایند... و مردم هم قدرشناسانه پای وداع او آمدند و امید که #راه_خدمت را پیش بگیریم... 🏷 بانوی پیشران https://eitaa.com/banooyepishran