✨بسم الله الرحمن الرحیم✨ #تفسیر_قران_جلسه_111 🌹 آیات 116تا118 سوره مائده 🌹 بخش اول 💥وَإِذْ قَالَ اللَّهُ يَا عِيسَى ابْنَ مَرْيَمَ أَأَنْتَ قُلْتَ لِلنَّاسِ اتَّخِذُونِي وَأُمِّيَ إِلَٰهَيْنِ مِنْ دُونِ اللَّهِ ۖ قَالَ سُبْحَانَكَ مَا يَكُونُ لِيٓ أَنْ أَقُولَ مَا لَيْسَ لِي بِحَقٍّ ۚ إِنْ كُنْتُ قُلْتُهُ فَقَدْ عَلِمْتَهُ ۚ تَعْلَمُ مَا فِي نَفْسِي وَلَآ أَعْلَمُ مَا فِي نَفْسِكَ ۚ إِنَّكَ أَنْتَ عَلَّامُ الْغُيُوبِ (۱۱۶) 💥مَا قُلْتُ لَهُمْ إِلَّا مَآ أَمَرْتَنِي بِهِٓ أَنِ اعْبُدُوا اللَّهَ رَبِّي وَرَبَّكُمْ ۚ وَكُنْتُ عَلَيْهِمْ شَهِيدًا مَا دُمْتُ فِيهِمْ ۖ فَلَمَّا تَوَفَّيْتَنِي كُنْتَ أَنْتَ الرَّقِيبَ عَلَيْهِمْ ۚ وَأَنْتَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ شَهِيدٌ (۱۱۷) 💥 إِنْ تُعَذِّبْهُمْ فَإِنَّهُمْ عِبَادُكَ ۖ وَإِنْ تَغْفِرْ لَهُمْ فَإِنَّكَ أَنْتَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ (۱۱۸) #ترجمه: و هنگامی كه خدا به عیسی بن مریم می ‌فرماید: آیا تو به مردم گفتی كه من و مادرم را به عنوان دو معبود به جای خدا انتخاب كنید؟ [عیسی بن مریم] می ‌گوید: منزّه و پاكی مرا چنین قدرتی نمی ‌باشد كه آنچه را حقّ من نیست بگویم، اگر آن را گفته باشم یقیناً تو آن را می‌ دانی، تو از آنچه در جان و روح من است می دانی، و من آنچه را در ذات توست نمی ‌دانم؛ زیرا تو بر نهان‌ها بسیار دانایی (۱۱۶) من به آنان جز آنچه كه به من دستور دادی نگفتم، [گفتم:] خدایی را بپرستید كه پروردگار من و پروردگار شماست. و تا زمانی كه میان آنان بودم گواهشان بودم، و چون مرا [از میان آنان به سوی خود] برگرفتی، خود نگاهبانشان بودی؛ و تو بر همه چیز گواهی (۱۱۷) اگر آنان را [به سبب شرکی که ورزیدند] عذاب كنی بندگان توهستند، و اگر آنان را بیامرزی، یقیناً تویی كه توانای شكست‌ناپذیر و با حکمت (۱۱۸) 🌷 #اتَّخِذُونِي: مرا انتخاب کنید 🌷 #إِلَٰهَيْنِ: مثنای اله است اله یعنی معبود 🌷 #سُبْحَانَكَ: منزه و‌‌ پاکی 🌷 #عَلَّام: بسیار دانا 🌷 #الْغُيُوب: نهان ها 🌷 #تَوَفَّيْتَنِي: از توفی به معنای گرفتن کامل است توفیتنی در اینجا یعنی مرا از میان آنان به سوی خود گرفتی 🌷 #الرَّقِيب: حافظ و مراقب اعمال، از اسماء الحسنی است. 🌷 #الْعَزِیز: توانای شکست ناپذیر در آيه ۱۰۹ همین سوره مائده خواندیم که #خداوند پیامبران را در قیامت جمع کرده و از آنان می پرسد: از مردم چه پاسخی شنیدید. البته خداوند می داند. در این آیه و دو آيه بعد پيرامون گفتگوى خداوند با حضرت عیسی علیه السلام در روز #قیامت است مى فرمايد: «وَ إِذْ قالَ اللّهُ يا عِيسَى ابْنَ مَرْيَمَ أَ أَنْتَ قُلْتَ لِلنّاسِ اتَّخِذُونِي وَ أُمِّي إِلهَيْنِ مِنْ دُونِ اللّهِ؛ و هنگامی که خدا به عیسی بن مریم می فرماید: آیا تو به مردم گفتی که من و مادرم را به عنوان دو معبود به جای خدا انتخاب کنید؟» مسيح با نهايت احترام در برابر اين سؤال چند جمله در پاسخ مى ‌گويد: 1⃣ نخست زبان به تسبيح #خداوند از هر گونه شريک و شبيه گشوده و مى گويد: «قالَ سُبْحانَكَ: می گوید: پاک و منزهی» 2⃣ «ما يَكُونُ لِي أَنْ أَقُولَ ما لَيْسَ لِي بِحَقٍّ؛ مرا چنین قدرتی نمی باشد که آنچه را حق من نیست بگویم» در #حقيقت نه تنها گفتن اين سخن را از خود نفى مى ‌كند، بلكه مى‌ گويد اساساً من چنين حقّى را ندارم. 3⃣ سپس استناد به #علم بى‌ پايان پروردگار كرده، مى‌ فرماید: «إِنْ كُنْتُ قُلْتُهُ فَقَدْ عَلِمْتَهُ تَعْلَمُ ما فِي نَفْسِي وَ لا أَعْلَمُ ما فِي نَفْسِكَ إِنَّكَ أَنْتَ عَلاّمُ الْغُيُوبِ؛ اگر آن را گفته باشم یقینا تو آن را می دانی، تو از آنچه در جان و روح من است می دانی و من از آنچه در ذات توست نمی دانم؛ زیرا تو بر نهان ها بسیار دانایی» 4⃣ «ما قُلْتُ لَهُمْ إِلاّ ما أَمَرْتَنِي بِهِ أَنِ اعْبُدُوا اللّهَ رَبِّي وَ رَبَّكُمْ؛ من به آنان جز آنچه که به من دستور دادی نگفتم، [گفتم:] خدایی را بپرستید که پروردگار من و پروردگار شماست» 5⃣ «وَ كُنْتُ عَلَيْهِمْ شَهِيداً ما دُمْتُ فِيهِمْ فَلَمّا تَوَفَّيْتَنِي كُنْتَ أَنْتَ الرَّقِيبَ عَلَيْهِمْ وَ أَنْتَ عَلى كُلِّ شَيْءٍ شَهِيدٌ؛ و تا زمانی که میان آنان بودم گواهشان بودم و چون مرا [از میان آنان به سوی خود] برگرفتی، خود نگهبانشان بودی و تو بر همه چیز گواهی» #خداوند حضرت عیسی علیه السلام را از میان قوم بنی اسرائیل برداشت و تا زمان ظهور امام زمان علیه السلام زنده نگه می دارد و همراه امام ظهور خواهد کرد. 6⃣ «إِنْ تُعَذِّبْهُمْ فَإِنَّهُمْ عِبادُكَ وَ إِنْ تَغْفِرْ لَهُمْ فَإِنَّكَ أَنْتَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ؛ اگر آنان را [به سبب شرکی که ورزیدند] عذاب کنی بندگان تو هستند و اگر آنان را بیامرزی یقینا تویی که توانای شکست ناپذیر و با حکمت پیامهای آیات در جلسه بعدی... ✍تهیه و تنظیم : استاد عاشوری