بسم الله الرحمن الرحیم #خطبه حضرت زهرا سلام الله علیها؛ بخش دوم 🌀 آغاز کلام؛ حمد الهی ✅ آغاز سخن در مقدمه خطبه آمده است: حضرت زهرا (سلام الله علیها) قبل از آغاز سخن ناله ای کرد و ناله‌اش آن چنان جانسوز بود که تمام مهـاجرین و انصار و زن و مردی که در مسجد بودند شروع کردند به گریه کردن اما گریـه ای که معمـولی و عادی نبود. ✅ حمد الهی و شکر نعمت‌ها حضرت با این کلام خطبه را آغاز کردند: «فَقالتَ: اَلْحمد للهّ علی ما أنعْم و لهَ الشّکْرُ علی ما ألَهم» ستایش خداوند را بر آنچه انعام فرمـود و شـکر خـدای را بـر آنچـه کـه بـه انسانها الهام کرد. ❇️ تفاوت حمد و شکر؛ حمد، ستایش نسبت به کمال است و شکر عبارت از قدردانی نسبت به فعل است. شکر یا به این معنا است که یا انسان در خود نعمت، منعم را شهود میکند و یا اینکه از نعمـت بـه مـنعم راه می‌یابد و لـذا در ابعـاد وجـودی انسان آثار مختلفی دارد. اثر شکر در قلب بـه صـورت خضـوع، خشـوع، محبت، خشیت و امثال این صفات ظهور مـی کنـد . شـکر در زبـان بـه شـکل ثنـا و حمـد وستایش خود را نشان می دهد و در افعال قالبیه انسان بـه صـورت اطاعـت و به کارگیری نعمت در راه رضای منعم و… بنابراین حمد و شکر از نظر بروز و ظهور بـه اصـطلاح زبـانی نسبت به خداوند یکی است. اما اگر مثلاً از ملکه جود سـتایش شـود حمـد صـورت گرفتـه زیرا حمد ستایش از صفت است اما شـکر قـدردانی از فعـل اسـت کـه فعـل خـود ناشـی از صفت است. پس دایره شکر محدودتر از حمد است. ❇️ الهام؛ در اینجا منظور از الهام آن معرفت و شعور درونی اسـت کـه خداونـد بـه انسان عنایت فرموده است. ادامه دارد ...

بسم الله الرحمن الرحیم #خطبه حضرت زهرا سلام الله علیها؛ بخش سوم 🌀 ثنای الهی و هدف از خلقت ✅ ثنای الهی (توحید)؛ حضرت در ادامه با جملاتی آسمانی به ثنای حق تعالی و به اقرار توحید می پردازند و گواهی می دهد که خدایی جز الله تعالی ذات مستجمع جمیع صفات نیست و شریکی برای او وجود ندارد. ✅ اهداف خلقت؛ سپس ایشان پس از بیان اینکه خداوند موجودات را خلق کرد بدون آنکه محتاج به آنان باشد یا سودی از این کار برای او حاصل شود به هدف خلقت اشاره می کنند: ❇️ خداوند موجودات را برای تثبیت حکمتش خلق کرد. حکمت به معنـای قـدرت بـریک شی ء است اما بر طبق مصلحت. در اینجا حضرت می فرمایند حکمت الهی به یک معنا اقتضاء خلقت می کند و البته فضل خداوند و فیاضیتش هـم از طـرف دیگـر اقتضـاء خلقـت می کند. ❇️ و نیز این خلقت برای آگاه سازی انسانها است برای اطاعت خداوند. در حقیقت حضرت می فرمایند که اطاعت امری تحمیلی نیست بلکه انسان مفطور به اطاعـت اسـت و این نافرمانی خداست که امـری تحمیلـی اسـت. ❇️ و نیز برای آن است که قدرتش را ظاهر کند تا او را بشناسند. ❇️ و برای این است که او را پرستش کنند.در حقیقت ظهور قدرت خداوند نتیجه اش این است که مخلوقات او بی چون و چرا او را کرنش می کنند. ❇️ این خلقت و نظام آفرینش بهترین پشیبان و پشتوانه دعوت انبیا به سوی حق است. به تعبیر دیگر خلقت و احتیاج مخلوق به حق تعـالی بزرگتـرین پشـتوانه بـرای تثبیت و تقویت دعوت انبیاء است. ادامه دارد ...

#نهج_البلاغه بهره گیری از دنیا به قدر نیاز وَ الدُّنْيَا دَارٌ مُنِيَ لَهَا الْفَنَاءُ وَ لِأَهْلِهَا مِنْهَا الْجَلَاءُ وَ هِيَ حُلْوَةٌ [خَضِرَةٌ] خَضْرَاءُ وَ قَدْ عَجِلَتْ لِلطَّالِبِ وَ الْتَبَسَتْ بِقَلْبِ النَّاظِرِ؛ فَارْتَحِلُوا مِنْهَا بِأَحْسَنِ مَا بِحَضْرَتِكُمْ مِنَ الزَّادِ وَ لَا تَسْأَلُوا فِيهَا فَوْقَ الْكَفَافِ وَ لَا تَطْلُبُوا مِنْهَا أَكْثَرَ مِنَ الْبَلَاغ. دنيا سرايى است که فنا بر پيشانيش نوشته شده و جلاى وطن براى اهل آن مقدّر گرديده است، دنيا (ظاهراً) شيرين و سرسبز (و دل انگيز و وسوسه آميز) است، اما به سرعت در علاقه مندانش نفوذ مى کند، و با قلب و روح آن کس که به آن نظر افکند مى آميزد; بنابراين سعى کنيد با بهترين زاد و توشه اى که در اختيار شماست از آن کوچ نماييد، و بيش از نياز و کفاف از آن نخواهيد، و زائد بر آنچه حاجت داريد از آن نطلبيد. #خطبه۴۵