#قصّه‌دلبـری🌸💕 #قسمت29 مقید بود به نماز اول وقت. تو مسافرت ها زمان حرکت رو جوری تنظیم می‌کرد که وقت نماز بین راه نباشیم. زمان‌هایی که اختیار ماشین دست خودش نبود و با کسی همراه بودیم، اولین فرصت تو‌ نمازخونه های بین راهی یا پمپ بنزین می‌گفت: +نگه د‌ارین! اغلب تو قنوتش این آیه از قرآن رو می‌خوند: رَبَّنا هَب لَنا مِن ازواجِنا و ذُرِّیَّاتِنا قُرَّه اعیُنِِ واجعَلنا لِلمَتَّقینَ اِمَاماََ. قرآنی جیبی داشت و بعضی وقت ها که فرصتی پیش میومد میخوند: مطب دکتر، تو تاکسی... گاهی اوقاتم از تو موبایلش قرآن می‌خوند. با موبایل بازی می‌کرد: انگری ‌بردز، هندوانه ای بود که با انگشتش قاچ قاچ می‌کرد، اسمش و نمی‌دونم و یک بازیِ قورباغه... بعضی مرحله هاشو کمکش می‌کردم. اگه منم تو مرحله ای می‌موندم برام‌رد می‌کرد! می‌گفتم: +نمی‌شه وقتی بازی می‌کنی، صدای مداحی هم پخش شه؟؟ تنظیم کرده بود که بازی می‌کردم بجای آهنگش، مداحی گوش می‌دادیم.