#قصّه‌دلبـری🌸💕 #قسمت55 هر چی بهش میگفتن اینجا بخش زنانه و باید بری بیرون، به خرجش نمیرفت... اعصابش خورد بود و با همه دعوا میکرد. سه نصف شب حرکت کرده بود. میگفت: + نمیدونم چطور رسیدم اینجا. وقتی دکتر برگه ترخیصم رو امضا کرد، گفتم: - می خوام ببینمش... باز هم اجازه ندادن و گفتن بچه رو بردن اتاق عمل، شما برین خونه و بعد بیاین ببینیدش!.. محمدحسین و مادرم بچه رو دیده بودن... روز چهارم پنجم رفتم بیمارستان دیدمش، هیچ فرقی با بچه های دیگه نداشت... طبیعیِ طبیعی. فقط کمی ریز بود.‌ دو کیلو و نیم وزن داشت و چشم‌های کوچیک و معصومانه‌ش باز بود! بخیه های روی شکمش رو که دیدم دلم براش سوخت، هنوز هیچ چیز نشده رفته بود زیر تیغ جراحی.... دوبار ریه‌ش رو عمل کردن جواب نداد.