بسْم اللّٰه الرَّحْمٰن الرَّحیم #تفسیر_قرآن_جلسه_۳۸ نام سوره: یونس شماره آیه:《۳۸》 أَمْ يَقُولُونَ افْتَرَاهُ ۖ قُلْ فَأْتُوا بِسُورَةٍ مِّثْلِهِ وَادْعُوا مَنِ اسْتَطَعْتُم مِّن دُونِ اللَّهِ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ آیا آنها مى گویند: «او قرآن را بدروغ (به خدا) نسبت داده است»؟!بگو: «اگر راست مى گویید، یک سوره همانند آن بیاورید. و غیر از خدا، هر کس را مى توانید (به یارى) فراخوانید!» #تفسیر_آیه دلیل سومى بر اصالت قرآن ذکر کرده مى فرماید: آنها مى گویند: این قرآن را پیامبر(صلى الله علیه وآله)به دروغ به خدا نسبت داده، به آنها بگو: اگر راست مى گوئید شما هم یک سوره مثل آن را بیاورید، و از هر کس مى توانید ـ غیر از خدا ـ براى همکارى دعوت کنید (ولى هرگز توانائى بر این کار را نخواهید داشت، به همین دلیل ثابت مى شود این کتا وحى آسمانى است) (أَمْ یَقُولُونَ افْتَراهُ قُلْ فَأْتُوا بِسُورَة مِثْلِهِ وَ ادْعُوا مَنِ اسْتَطَعْتُمْ مِنْ دُونِ اللّهِ إِنْ کُنْتُمْ صادِقینَ). این آیه، از جمله آیاتى است که با صراحت اعجاز قرآن را بیان مى کند، نه تنها همه قرآن را، بلکه حتى اعجاز یک سوره را، و از همه جهانیان بدون استثناء دعوت مى کند: اگر معتقدند این آیات از طرف خدا نیست، همانند آن، و یا لااقل همانند یک سوره آن را بیاورند! و همان گونه که سابقاً بیان کردیم، در آیات قرآن، گاهى تحدّى ، یعنى دعوت به مبارزه نسبت به مجموع قرآن، گاهى به ده سوره، و گاهى به یک سوره شده است، و این نشان مى دهد: جزء و کلّ قرآن همه اعجاز است. و از آنجا که سوره معینى ذکر نشده، هر سوره از قرآن را نیز شامل مى شود. البته، شک نیست که اعجاز قرآن، منحصر به جنبه فصاحت و بلاغت و شیرینى بیان و رسائى تعبیرات ـ آن چنان که گروهى از قدماى مفسرین فکر کرده اند ـ نیست، بلکه علاوه بر اینها، از نظر بیان معارف دینى، علومى که تا آن روز شناخته نشده بود، بیان احکام و قوانین، و ذکر تواریخ پیشین پیراسته از هر گونه خطا و خرافات، و عدم وجود تضاد و اختلاف در آن نیز، جنبه اعجاز دارد. ✍تهیه و تنظیم ‌: عاشوری

سالروز فرار محمدرضا پهلوی از ایران 🔹۲۶دی ۱۳۵۷، محمدرضا پهلوی با ۳۸۴ چمدان و صندوق اموال مردم ایران از کشور گریخت. 🔹بخشی از سرمایه هایی که محمدرضا پهلوی هنگام فرار با خود برد: بیش از ۵ هزار عدد الماس، ٣۶٠ حبه مروارید، ۵٠قطعه زمرد، ۵٠ میلیون دلار منابع ارزی در بانک های ایران، ١١٨میلیون دلار منابع ارزی ایران در لندن و نیویورک ‌‌‌ @Qodss1🚩

روضه حضرت زینب(س) زینب(س) گودال کشتند ... #روضه🔊 #سعید_حدادیان🎙 #شهادت_حضرت_زینب(س)🏴

‌💔‌سلام آقا جانم 🥀شرمنده بابت تاخیر 🥀شرمنده بابت گرفتاری های روزانه ام 🥀شرمنده بابت گریه هایتان برایم 🥀شرمنده بابت تمام گناهانم 🥀 شرمنده بابت دوری ام 🥀شرمنده بابت کل زندگی ام... ‌#سلام

بسْم اللّٰه الرَّحْمٰن الرَّحیم #تفسیر_قرآن_جلسه_۳۹ نام سوره: یونس شماره آیه:《۳۹》 بَلْ كَذَّبُوا بِمَا لَمْ يُحِيطُوا بِعِلْمِهِ وَلَمَّا يَأْتِهِمْ تَأْوِيلُهُ ۚ كَذَٰلِكَ كَذَّبَ الَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ ۖ فَانظُرْ كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الظَّالِمِينَ (ولى آنها از روى علم و دانش قرآن را انکار نکردند.) بلکه چیزى را تکذیب کردند که آگاهى از آن نداشتند، در حالى که هنوز واقعیتش بر آنان روشن نشده بود! پیشینیان آنها نیز همین گونه تکذیب کردند. پس بنگر عاقبت کار ستمکاران چگونه بود! #تفسیر_آیه آیه اشاره به یکى از علل اساسى مخالفت هاى مشرکان کرده، مى فرماید: آنها قرآن را به خاطر اشکالات و ایرادهائى انکار نمى کردند، بلکه تکذیب و انکارشان به خاطر این بود که; از محتواى آن آگاهى نداشتند (بَلْ کَذَّبُوا بِما لَمْ یُحیطُوا بِعِلْمِهِ). در واقع عامل انکار، عدم آگاهى و جهل آنها بود. اما این که منظور از این جمله، جهل درباره چه امورى بوده است؟ مفسران احتمالات متعددى داده اند، که تمام آنها مى تواند در آیه منظور بوده باشد، از جمله: جهل به معارف دینى و مبدأ و معاد، همان گونه که قرآن از قول مشرکان در مورد معبود حقیقى (اللّه) نقل مى کند که مى گفتند: أَ جَعَلَ الآلِهَةَ إِلهاً واحِداً إِنَّ هذا لَشَىْءٌ عُجابٌ: آیا خدایان ما را تبدیل به یک معبود کرده است، این چیز عجیبى است . در مورد معاد مى گفتند: أَ إِذا کُنّا عِظاماً وَ رُفاتاً أَ إِنّا لَمَبْعُوثُونَ خَلْقاً جَدِیْداً: آیا هنگامى که ما تبدیل به استخوان پوسیده شدیم، بار دیگر به زندگى جدید باز مى گردیم. در حقیقت آنها، هیچ گونه دلیلى بر نفى مبدأ و معاد نداشتند، و تنها جهل و بى خبرى ناشى از خرافات و عادت به مذهب نیاکان، سدّ راهشان بود. یا جهل به اسرار احکام. جهل به مفهوم بعضى از آیات متشابه. جهل به مفهوم حروف مقطعه. و جهل به درس هاى عبرت انگیزى که، هدف نهائى ذکر تاریخ پیشینیان بوده است. مجموع این جهالت ها و بى خبرى ها، آنها را وادار به انکار و تکذیب مى کرد. در حالى که هنوز تأویل و تفسیر و واقعیت مسائل مجهول، براى آنها روشن نشده بود ( وَ لَمّا یَأْتِهِمْ تَأْویلُهُ). تأویل در اصل لغت، به معنى بازگشت دادن چیزى است، و بنابراین هر کار یا سخنى به هدف نهائى برسد، مى گوئیم تأویل آن آمده است، به همین دلیل، بیان هدف اصلى یک اقدام. یا تفسیر و نتیجه و پایان یک خواب. و یا تحقق یافتن واقعیت یک مطلب، همهٔ اینها تأویل نامیده مى شود. سپس اضافه مى کند: این روش نادرست، منحصر به مشرکان عصر جاهلیت نیست، بلکه: اقوام گمراه گذشته نیز، به همین گرفتارى مبتلا بودند، آنها نیز بدون این که تحقیق در شناخت واقعیت ها بکنند، و یا انتظار براى تحقق آنها بکشند، حقایق را انکار و تکذیب مى کردند (کَذلِکَ کَذَّبَ الَّذینَ مِنْ قَبْلِهِمْ). در واقع همهٔ آنها عذرشان، جهلشان بود، و بدبختیشان در عدم تحقیق و عدم جستجو و شناخت واقعیت ها، در حالى که عقل و منطق حکم مى کند: انسان چیزى را که نمى داند، هرگز انکار نکند، بلکه به جستجو و تحقیق بپردازد. و در پایان آیه، روى سخن را به پیامبر(صلى الله علیه وآله)کرده مى گوید: بنگر عاقبت کار این ستمکاران به کجا کشید (فَانْظُرْ کَیْفَ کانَ عاقِبَةُ الظّالِمینَ). اینها نیز به همان سرنوشت گرفتار خواهند شد. ✍تهیه و تنظیم : عاشوری

طلبه ای سخت کوش بود. کتاب علمدار را خوانده بود. به ساری و مزار شهید علمدار رفت. این شهید به طرز عجیبی واسطه ازدواج او شده بود. بعدها به قم و خدمت علما رفت. آیت الله بهجت دست روي زانوي او گذاشتند و پرسیدند: جوان شغل شما چيست؟ گفت: طلبه هستم. آیت الله بهجت فرمود: بايد به سپاه ملحق بشوي و لباس سبز مقدس سپاه را بپوشي. ️ دوباره آیت الله پرسیدند: اسم شما چیست؟ گفت: فرهاد آیت الله بهجت فرمود: حتماً اسمت را عوض كن. اسمتان را يا عبدالصالح يا عبدالمهدي بگذاريد. شما در شب امامت امام زمان(عج) ‌به شهادت خواهيد رسيد. شما يكي از سربازان امام زمان (عج) هستيد و هنگام ظهور امام زمان(عج) با ايشان رجوع می کنید. عبدالمهدی کاظمی؛ طبق تعبیر آیت الله بهجت در شب آغاز امامت امام زمان عجل الله تعالی فرجه درسوریه بشهادت رسید. 📙شهادت آیه ها. اثر جدید گروه شهید هادی

گریه می‌کنم برات، گریه داره روضه‌هات پیر میشم پای غمت، می‌میرم برا عَزات عُلیامُخَدَّره، کی دلش اومد تو رو به اِسارت بِبَره؟ عُلیامُخَدَّره، به خدا سوختنِ من از داغِ مَعجره عُلیامُخَدَّره، خدا از هرکی گذشت از شمر نگذره وقتی می‌زنم صدات، سینه می‌زنم برات عُمریه که می‌خونم، روضه‌ی مُخَدّرات عُلیامُخَدَّره، توی بزمِ مِی زمان چه دیر می‌گذره عُلیامُخَدَّره، داغِ چوبِ خِیزران از نِیزه بدتره عُلیامُخَدَّره، کاش چوبی که بالاست محکم پایین نره بعد از، گودال، آزار دیدی بعد از، عباس، بازار دیدی توی صحنِ باصفات، روضه می‌خونم برات این‌بار روضه می‌خونم، از قولِ برادرات عُلیامُخَدَّره، غُربَت اینه که سَنان با تو همسفره عُلیامُخَدَّره، چند دفعه زدنت؟ اونم چند نفره عُلیامُخَدَّره، اون که دستتو بَست از خدا بی‌خبره حتماً، بوده، بازوت زخمی مثلِ، مادر، پهلوت زخمی از بدِ روزگاره، اگه زینبت شده آواره از بدِ روزگاره، اگه توی کوفه پا می‌ذاره از بدِ روزگاره، مگه جای زینبت بازاره؟ نَطَحَت جَبینها، بدنِ حسین روی زمینه‌ها نَطَحَت جَبینها، مادرش پِیکرشو نبینه ها دورِ سرت بگردم، من بدونِ تو کجا برگردم؟ دورِ سرت بگردم، پاشو راهِ خِیمه رو گُم کردم بعدِ تو ما راهیِ مَقتَل شدیم میونِ صحرا مُستَأصَل شدیم حُرمتِ ما شکسته از لحظه‌ای که پُشت دروازه مُعَطَّل شدیم نَطَحَت جَبینها، بدنِ حسین روی زمینه‌ها نَطَحَت جَبینها، مادرش پِیکرشو نبینه ها منو زابراه نکن، دست‌وپا که می‌زنی مادرو نگاه نکن یه نَفَر کاری کنه، شمر اومده برا ما جلوداری کنه