از بس که دل سپرده ی نان های شبهه ایم یاد تو را ز خاطرِ غمدیده برده ایم...! سخن_آوا "دُرّ نایاب" درباره یافتن توفیق اشک بر سیدالشهداء علیه‌السلام...

السّلام علیکَ ایُّها المقدَّمُ المأمول... سلام بر تو ای مولایی که آرزوی آمدنت بهترین آرزوهاست و آرزومندان و منتظرانت، برترین مردم تاریخ...

رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم مي ‏فرمايد: «زماني كه حضرت مهدي عجل الله تعالي فرجه الشريف قيام كند، خداوند، بي ‏نيازي را در دل بندگانش ‏مي ‏نهد به گونه‏ اي كه حضرت، اعلام مي ‏كند هر كس به ثروت نياز دارد بيايد، ولي براي آن، كسي پيشقدم نمي ‏شود».

همچنين آن حضرت مي فرمايد: «شما را به مهدي عجل الله تعالي فرجه الشريف بشارت مي دهم ....به‌گونه اي كه منادي ندا مي دهد؛ هر كس به مالي نياز دارد؛ بيايد (تا نيازش رفع شود)؛ ولي جز يك نفر، كسي نمي آيد، آنگاه حضرت مهدي عجل الله تعالي فرجه الشريف به او مي فرمايد:

نزد خزانه دار برو و بگو مهدي، دستور داده است به من ثروت بدهي». خزانه‌دار مي گويد: با دو دست پول‌ها را جمع كن. او نيز پول‌ها را در دامن خود مي ريزد؛ ولي هنوز از آنجا بيرون نرفته است كه از رفتار خويش پشيمان مي گردد و با خود مي گويد چه شد كه من، طمعكارترين امت پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم شدم!

آيا كسي كه سبب بي نيازي آنان گشت از بي نياز كردن من، ناتوان است! آن گاه باز مي گردد تا اموال را بازگرداند؛ اما خزانه‌دار نمي پذيرد و مي گويد: چيزي را كه بخشيديم؛ پس نمي گيريم!»

رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم مي فرمايد: «هنگامي كه حضرت مهدي عليه السلام ظهور كند. . . اموال و زكات‌ها را در كوچه‌ها مي برند ولي كسي پيدا نمي‌شود كه حاضر به گرفتن آن‌ها باشد».

امام باقر عليه السلام مي‌فرمايند: «... سپس حضرت به كوفه روي مي‌آورند... و هيچ بدهكاري نمي‌ماند، مگر اين‌كه قرض او را مي‌پردازند...».

امام صادق عليه السلام مي فرمايد: «هنگامي كه قائم ما قيام كند. . . زمين گنج هاي خود را بيرون ريخته، آشكار مي كند؛ به گونه اي كه مردم با چشم خود، آن را بر روي زمين مي بينند و دارندگان زكات به دنبال كسي مي گردند كه نيازمند باشد تا زكاتشان را به او بدهند؛ ولي كسي يافت نميشود و مردم - از فضل و بخشش خداوند - از ديگران، بي‌نياز مي گردند».