در این سال‌های اخیر، میلیون‌ها نفر از سراسر جهان برای اربعین حسینی جمع می‌شوند و با این حرکت عظیم، دارند نام امام‌حسین(ع) را جهانی می‌کنند

خیلی از زائران امام‌حسین(ع) می‌گویند: «ما نمی‌دانیم چرا هوایی شدیم؟ دلمان هوس زیارت کرد و راهی شدیم.» معلوم می‌شود اینها دلشان این‌قدر باصفا بوده که خبردار شده «اینجا خبری هست!»

هروقت دلت هوای زیارت کرد، بدان که این یک الهام است. این ظاهرش هوی و هوس است، اما خیلی حرف‌های عمیقی پشت آن هست.

بعضی‌ها بودند که امام‌حسین(ع) را دوست داشتند ولی با حسین(ع) هوایی نمی‌شدند و قاطی نمی‌کردند! اینها نامه نوشتند «حسین(ع) به کوفه بیا، ما پای تو هستیم و حاضریم پای تو جان بدهیم»

خیلی از اینها راست می‌گفتند اما وقتی حسین(ع) در کربلا متوقف شد، خیلی برای خودشان چرتکه می‌انداختند و بررسی می‌کردند که به یاری او بروند یا نه؟

این‌قدر معطّل کردند که سرِ مطهر حسین(ع) وارد کوفه شد! اینها بلند شدند و به‌عنوان توابین قیام کردند و کشته شدند، اما در کربلا نبودند، لذا تا ابد حسرت خواهند خورد! مشکلشان این بود که به‌خاطر حسین(ع) قاطی نکردند و به خط نزدند.

در این دنیا، هیچ ندارم؛ محبوب من! آن‌چه دارم، فقط شمایید!

حس وحال اعضا

حس وحال اعضا