‍ . #هویزه بنی صدر دستور داده بود كه باید نیروهای مستقر در هویزه عقب نشینی كنند و به #سوسنگرد بیایند! حسین میگفت: هویزه در دل #دشمن است و ما از اینجا میتوانیم به #عراق ضربه بزنیم،شخصاً با بنی صدر هم صحبت كرده بود. . وقتی كه دید راه به جایی نمیبرد، نامه ای به آیت الله خامنه ای نوشت و گفت كه تعداد #اسلحه های ما از تعداد نیروها هم كمتر است، ولی میمانیم! در دی ماه ۱۳۵۹ بیست تا سی نفر از جوانان با دست خالی، اما با #دل استوار از #ایمان و #توكل، مقابل دشمن تا دندان مسلح #ایستادگی كردند... هیچ كس #زنده نماند! . عراقیها با #تانك از روی اجساد مطهر شهدای #هویزه گذشتند، طوری كه هیچ اثری از #شهدا نماند... بعدها جنازه ها به سختی #شناسایی شدند! حسین را از #قرآنی كه در #جیبش بود شناختند... قرآنی با امضای #امام خمینی(ره) و آیت الله خامنه ای... . #شهید_حسین_علم_الهدی . . . #امام_نوشت: هر کدام از شما #جوانان یک نسخه‌ی قرآن در #جیب بغلتان داشته باشید؛ اگر در جایی منتظر کاری می‌ایستید و #فراغتی پیدا می‌کنید! - یک دقیقه، دو دقیقه، پنج دقیقه، نیم ساعت - قرآن را باز کنید و به #تلاوت آن مشغول شوید؛ تا با این کتاب #انس پیدا کنید... #امام_خامنه_ای

#ضیافت_الهى ‍ #تذکر ادامه تذکراتی که حضرت استاد به صورت فشرده بیان فرمودند : ✨اگر در منزل معذور داشتید 👈🔹 معذور واقعی ، آن که خدا معذور کرده است ، نه آنکه انسان ها معذور کرده اند🔹، آن ها که معذور واقعی هستند ؛... ، مریضی که نمی تواند روزه بگیرد ، یا کسی که روزه واقعاً برایش ضرر دارد ؛ از اینها داشتید ، مخصوصا آنجا که افتاده است ، 🔸 در آماده کردن غذا یعنی خوردن و آشامیدن و رفاه و آسایش او مخصوصاً خوردن و آشامیدنش ، فرصت را از دست ندهید ! روی این حساب بکنید، زیاد حساب بکنید! 🔹 او روزه می خورد ، شما روزه هستید . او گرفتار است روزه می خورد اما رضوان خدا در این است که شما به او رسیدگی می کنید. 🔸 حالا پدر و مادر است چه بهتر ، برادر و خواهر است چه بهتر ! گرفتار است ، مریض است و روزه می خورد شما در خدمتش باشید. 🔹خیلی خوشایند خداست ؛ مخصوصا او بخورد و شما نگاه بکنید چون برای روزه دارها دستور هست که مثلاً کسی روزه مستحبی گرفته و در منزل عده ای می خورند ، آنها که روزه گرفته اند پیش آنها که روزه می خورند بنشینند و نگاه بکنند، خیلی برای روزه دار خوب است. در همان حال تمام موهایش تسبيح می گوید..... 🔸منظورم این است که اگر اینطور افتاده ای داشتید خدمت بکنید مخصوصا که #دل شکسته باشد که نورِ علی نور می شود . 🔅 از این خدمت هم در ماه مبارک #غفلت نکنید. نکته آخر هم اینکه در منزل ، در محیط کار ، به خصوص در منزل و در هر جا به هرکس بر می خورید سعی کنید که حلم فراوان داشته باشید! خیلی بترسید که روزه شما با تندی شما خراب بشود این دیگر هیچ شباهتی به هیچ کدام از آنها که گفتیم ندارد. این مسئله دیگر باطن روزه را به طور کلی خراب می کند. آن روزه دارها که نپخته هستند ، روزه شان دهان بستن است و به زور روز را تمام کردن است ، این ها حوصله ندارند به خصوص که پیرایه ای هم داشته باشند.... یا افراد بی حوصله ، که خیلی کم ظرفیت هستند و در این روزها مانند روزهای دیگر نیستند. در صورتی که بر خلاف روزهای دیگر باید در این روزها خیلی بالاتر و قوی تر باشند. از کم ظرفیتی ، از اوقات تلخی ، از زود و خوب جواب سائل را ندادن، از نشان دادن بی حوصلگی ، از این ها بسیار اجتناب بکنید! ان شاءالله امیدوارم شما به صیام و قیام ماه مبارک موفق و موید باشید......✨ ✨ التماس دعا ✨ 📚 منبع ؛ کتاب ضیافت حقیقی ، صفحه ۸۹ ، حضرت استاد آیت الله محمد شجاعی " رضوان الله علیه ".

‍ در ضیافت حضرت معبود اگر در روزه به همه شرایط و احکام ظاهری و باطنی آن عمل شود ، و روزه به معنی کلمه روزه باشد ، یعنی علاوه بر امساک از خوردن و آشامیدن و دیگر مفطرات روزه ، همه اعضا و جوارح ظاهری ، و همه قوای باطنی ، و فکر و #دل هم در حال روزه باشد ، آنچه بنده را عاید می شود ، در تصور نمی آید . در چنین روزه ای بنده در ظلّ حضرت معبود ، و در #ضیافت جناب اوست ، و پیداست که در این ضیافت آنچه می شود ، در عقل و فکر ما نمی گنجد. ✨در این ضیافت الهی ، بنده را از غذا و شراب طهوری که جز لفظ از آن نمی شناسیم برخوردار می شود. با امساک از آنچه باید امساک شود ، بنده آن صلاحیت را پیدا می کند که در پشت پرده به طعام و شراب دیگری که طعام و شراب اصلی اوست منعّم گردد. این طعام و شراب طهور که در ضیافت روزه بنده را می دهند ، طعامِ وصال است و شرابِ فناست. 🔅طعام و شرابی که ندیده و نچشیده به حقیقت آن نمی توان رسید، و هر چه گفته شود ، بیانگر آن نخواهد بود ، و هر چه تصویر یا تصور شود ، حکایت آن نخواهد داشت. اطعام کننده در ضیافت روزه حضرت اللّه است ، و سیراب کننده هم جناب او ، زیرا که ضیافت کننده و ضیافت دهنده اوست ؛ و سقاهم ربهم شراباً طهوراً طعام و شراب این ضیافت ، نه مانند طعام و شراب دنیاست که بنده را از حضرت معبود دور کند و تیرگی را بیشتر و حجاب را غلیظ تر سازد ، بلکه بنده را از خود دور و به حضرت او نزدیک تر می کند ، به سیر در جمال وجه او ، و به قرب بالاتر سوق می دهد ، و این خاصّه هر طعام و شراب بهشتی است. (دقت شود). 📚 منبع ؛ کتاب مقالات ، جلد سوم ، صفحه ۱۲۴ ، حضرت استاد آیت الله محمد شجاعی " رضوان الله علیه "

🔹حفظ #رقت قلبی که در ماه مبارک عاید شده است🔹 ♻️ هر چه نفس می خواهد از گناه ، ما انجام می دهیم. حتی در مباحات هم از نفس تبعیت می کنیم. این تبعیت از نفس ، دل انسان را می میراند. دل دیگر مرده است ، میت است ، حیات ندارد. به عبارت دیگر ، قساوت دارد . اینکه من و شما مرتب از دل خودمان ناراحتیم که در این دل ، تعصبی ، سوزشی ، گریه ای ، خوفی و اشتیاقی - از این حالات خوب که برای بندگان خدا می شود ، نیست و خیلی هم سعی می کنیم باشد « البته سعی نا صحیح ، سعی از غیر راهش » ، خیلی آرزو می کنیم ، از آن سوز دل ها که برای بندگان خدا می شود برای ماه هم بشود ، اما نمی شود ، چون قساوت دارد ، قاسی است. قساوتش هم اولا به خاطر گناهان است ، ثانیاً تبعیت بی قید و شرط از خواسته های مباح نفسانی . فراموش نکنید ، این ها قساوت در دل می آورد. ♻️ در ماه مبارک از سویی از گناهان اجتناب می کنید و از سوی دیگر از مباحات که کم خوردن و امثال آن است که شکستن نفس در مقابل امر خدا یعنی مقابله کردن با هوای نفس می شود و دل را لطیف می کند ؛ 🔹 یعنی قساوت را از دل بر می دارد . ماه مبارک چنین آثاری در #دل می گذارد.🔹 در دعای ۴۵ صحیفه سجادیه در وداع شهر مبارک ماه رمضان هست : سلام بر تو ای ماهی که در تو دل ها رقت پیدا کرد. (( قلّت به الذّنوب)). گناهان کم شد. ♻️این تاثیر روزه است در دل . حالا باید خیلی مراقبت کرد که انسانی که یک ماه روزه گرفته است و رقّتی در دلش به ظهور رسیده و قساوتش تا حدودی برطرف شده است ، این اضافه شود و کم نشود. ادامه دارد... 📓 منبع ؛ کتاب ضیافت حقیقی، صفحه ۱۴۳ ، حضرت استاد آیت الله محمد شجاعی " رضوان اللّه علیه " eitaa.com/banoyealam

بر اساس پاره ای از احادیث یکی از حکمتهای غیبت کبری ، بُعد آزمایشی آن است ؛ 🔹زیرا مستور ، مخفی و غایب بودن حجت خدا بر روی زمین از سویی ، و طولانی بودن غیبت و درازی عمر امام " علیه السلام " از سوی دیگر ، احياناً آدمی را به تحیّر و شک می اندازد و ایمان وی را به ساحت قدسی ولی عصر " سلام الله علیه " به تزلزل می افکند و او را در این امر عظیم دچار تردید می سازد که آیا چنین امری ممکن است؟ آیا این مسئله واقعیت و حقیقت دارد یا نعوذ بالله پنداری بیش نیست؟! در واقع ، طول کشیدن مدت غیبت و عمر حضرت ، ممکن است آدمی را از ناحیه شیطان به وسوسه بکشد و شک و تردیدی در #دل او ایجاد بکند ، در این هنگام است که شیعیان و مومنان به آزمایش بزرگ فرا خوانده می شوند. کسی که عقل خود را مقدم و آن را خوب به کار اندازد و در نتیجه از ایمان قوی برخوردار گردد و یقین بر جانش حاکم باشد طول کشیدن زمان غیبت و وسوسه های #شیطان او را متزلزل نمی سازد و در مقابل کسی که عقل را مقدم نداشت و آن را خوب به کار نبست و در نتیجه از ایمان ضعیف برخوردار بود و هنوز به ابعاد مسئله یقین نداشت ، ممکن است در این #امتحان سرافکنده شود و تحیرها ، تردیدها و دو دلی ها او را به ورطه نفی و انکار اصل مسئله بکشاند ........ خدای متعال با طولانی کردن غیبت و درازی عمر حضرت ، ما را به امتحان می کشد تا حدّ ایمان و #یقین ما را محک زند و اینجاست که راسخان از غیر ایشان باز شناخته می شوند و راسخان راسخ تر شده و غیر آنان به تردیدها و شک ها می افتند.. 📚 کتاب #بقیةالله " صلوات الله و سلامه عليه " صفحه ۵۹ و۶۳ ، حضرت استاد آیت الله محمد شجاعی ٰ رضوان الله علیه ٰ eitaa.com/banoyealam

🏴 وقتی حضرت را زیارت می کنیم و متوجه ایشان می شویم ، ▪️ حال چه از نزدیک باشد و چه از راه دور،▪️ این توجه را ساده نبینیم . مثلا وقتی مفاتیح را به دست می گیریم و مشغول زیارت می شویم ▪️ البته به شرط اینکه خیلی پراکنده نباشیم▪️، یعنی وقتی زیارت می کنیم ، واقعا فکر و دلمان به آن اندازه که می توانیم ، متوجه آن حضرت باشد، چون وقتی #دل و فکر جای دیگر باشد ، به سوی حضرت حرکت نخواهیم کرد ، و هنگامی که متوجه حضرت شدیم ، ولو از راه دور باشد ، این توجه به لحاظ اینکه معتقد به امامتشان هستیم ، محبت به آن حضرت داریم و به لحاظ اینکه دوستشان داریم ، در باطن امر یک نوع وحدت و قربی بین ما و آن حضرت ایجاد می کند ، گو اینکه وقتی متوجه می شویم و #زیارت و عرض ادب می کنیم ، با محبت ، دوستی و با اعتقاد به #ولایت و امامت ایشان ، روح ما به سوی سیدالشهداء { علیه السلام } می رود ( حرکتی که مخصوص روح است ) و به اندازه صلاحیتمان با آن بحر معنا ارتباط پیدا می کند ، و وحدت می یابد ( در حدّ خودمان ) البته به صورت #فنا . آن وقت ، آنچه که از آنحضرت و برکات وجودی ایشان در این وحدت نصیب ما می شود ، چیزی است که اگر یک عمر هم شب و روز عبادت کنیم ، نمی توانیم لحظه ای از آن برکات را به دست بیاوریم. چون وقتی عبادت می کنیم ◾️ البته توجه کنید که اینجا مسئله عبادت خدا مطرح نیست ◾️ آن ولایت و ولیّ را ، آن که عرش الله است ، بحر معنوی، مظهر حق ، خالصةُ الله است ، وقتی به او متوجه می شویم و محبت پیدا می کنیم ، ▪️ روح ما به سوی آن حضرت حرکت می کند وبه اندازه صلاحیت و ظرفیت خود ، به عالم آن حضرت وارد می شویم. در این هنگام ، طبعاً انوار وجودی آن حضرت باز به اندازه ای که صلاحیت وجودی داریم ، وجود ما را فرا می‌گیرد و این برکت فوق العاده ای است. ▪️البته به این مسئله هم توجه داشته باشیم ، نقطه مقابل این موضوع هم وجود دارد که باید از آن ترسید ، یعنی رو به رو شدن با یک معصیت کار و علاقه داشتن به او و با #محبت با او برخورد کردن، می شود نقطه مقابل این مسئله. .... ▪️ 📓 منبع ؛ برگرفته از کتاب #چراغ_هدایت ، صفحه ۵۱ ، حضرت استاد آیت الله محمد شجاعی " رضوان الله علیه " #محرم #اربعین #پرهیز_از_اهل_غفلت ▪️ التماس دعا ▪️ eitaa.com/banoyealam

رسول الله " صلی الله علیه و آله و سلم " فرمودند ؛ چرا دختر من فاطمه نامیده شده ؟ خدا فاطمه " سلام الله علیها " را و آنها را که فاطمه " صلوات الله علیها " را دوست می دارند از آتش چه می کند؟ نجات می دهد. این عالم سنی می گوید.. فَطَمها و فَطم محبیها عن النار البته محبیها ، محب به معنی کلمه است، نه محبّ ادعایی. آنکه محب است ، و بر اساس محبت واقعیش ، با آن روش پیش می رود که رضایت حضرت فاطمهٔ زهرا " سلام الله علیها " در آن است. اینجا باز اشتباه نکنید ، ..... ▫️محبتهای ادعایی یک چیز است ، حقیقت #محبت یک چیز دیگر است. محبت ادعایی را خیلی ها دارند ، حقیقت محبت را کم دارند. کم هستند کسانیکه محب حضرت فاطمه زهرا " سلام الله علیها " ، هستند ، یا محب امیرالمؤمنین " علیه السلام " ، و یا محب حضرات دیگر هستند ، اما محبتشون حقیقت دارد▫️ ........ محبت یک چیزیست که اصل دارد، حقیقت دارد ، احکام دارد ، خواستید بفهمیدید ، محبت #دروغ و ادعائی چیست و محبت حقیقی چیست؟ برگردید در همین محبتهای معمولی که برای خودتان هست ، یک محاسبه ای بکنید ، شما مثلا اگر به بچه خودتان محبت داشته باشید ، که دارید ، کسانیکه بچه دارند ، محبت وقتی دارید هیچوقت راضی نمی شوید آن بچه ای که آن سوزش محبت را در #دل خود نسبت به او احساس می کنید ، به حکم محبت هیچ وقت راضی نمی شوید ، کاری بکنید که بچه خودتان ناراحت بشود. اگر من و شما معصیت بکنیم ، حضرت زهرا سلام الله علیها خوشحال می شوند ، یا ناراحت می شوند ؟... .. اگر کسی معصیت بکند ، من ، شما ، هرکس ، بر اساس شناخت ناقصمان حتی ، که از حضرت زهرا "سلام الله علیها " داریم ، از معصیت کار ، حضرت زهرا سلام الله علیها خوشحال می شوند یا ناراحت؟ ناراحت می شوند . می شود شما حضرت زهرا سلام الله علیها را دوست بدارید ، بعد کاری کنید ، که ایشان سخت رنج ببرند؟ !!!....... #گناه #فاطمیه eitaa.com/banoyealam

آزمایش بزرگ ، یکی از حکمتهای غیبت کبری 🔘 بر اساس پاره ای از احادیث یکی از حکمتهای غیبت کبری ، بُعد آزمایشی آن است ؛ 🔹زیرا مستور ، مخفی و غایب بودن حجت خدا بر روی زمین از سویی ، 🔸و طولانی بودن غیبت و درازی عمر امام " علیه السلام " از سوی دیگر ، احياناً آدمی را به تحیّر و شک می اندازد و ایمان وی را به ساحت قدسی ولی عصر " سلام الله علیه " به تزلزل می افکند و او را در این امر عظیم دچار تردید می سازد که آیا چنین امری ممکن است؟ آیا این مسئله واقعیت و حقیقت دارد یا نعوذ بالله پنداری بیش نیست؟! 🔅 در واقع ، طول کشیدن مدت غیبت و عمر حضرت ، ممکن است آدمی را از ناحیه شیطان به وسوسه بکشد و شک و تردیدی در #دل او ایجاد بکند ، در این هنگام است که شیعیان و مومنان به آزمایش بزرگ فرا خوانده می شوند. 🔷 کسی که عقل خود را مقدم و آن را خوب به کار اندازد و در نتیجه از ایمان قوی برخوردار گردد و یقین بر جانش حاکم باشد طول کشیدن زمان غیبت و وسوسه های #شیطان او را متزلزل نمی سازد 🔶 و در مقابل کسی که عقل را مقدم نداشت و آن را خوب به کار نبست و در نتیجه از ایمان ضعیف برخوردار بود و هنوز به ابعاد مسئله یقین نداشت ، ممکن است در این #امتحان سرافکنده شود و تحیرها ، تردیدها و دو دلی ها او را به ورطه نفی و انکار اصل مسئله بکشاند ........ 🔆 خدای متعال با طولانی کردن غیبت و درازی عمر حضرت ، ما را به امتحان می کشد تا حدّ ایمان و #یقین ما را محک زند و اینجاست که راسخان از غیر ایشان باز شناخته می شوند و راسخان راسخ تر شده و غیر آنان به تردیدها و شک ها می افتند..✨ 📚 کتاب #بقیةالله " صلوات الله و سلامه عليه " صفحه ۵۹ و۶۳ ، حضرت استاد آیت الله محمد شجاعی ٰ رضوان الله علیه ٰ #ظهور باصلوات نشر دهید↙️ eitaa.com/banoyealam

همه به ظاهر اهل ایمان هستیم ، قرآن را مرتّب می خوانیم ، آیات آن همیشه به گوش ما می خورد ، آثار و لوازم ایمان ، و نشانه های مومنین را از زبان قرآن می شنویم ، و در حدّ خود هم می فهمیم ، لکن هیچ وقت به صورت جدّی به این معنا فکر نمی کنیم که چرا ما از این آثار و لوازم ، و از این نشانه ها و خصوصیات برخوردار نیستیم؟! چرا ما حبّ شدید و عشق به حضرت معبود نداریم ، چرا در طریق حضرت او بذل مال و جان نمی کنیم ، چرا از مشتاقان روی او نگشته ایم ، چرا به قافله هجرت کنندگان راه نیافته ایم ، چرا از جمع « لا یخافون فی الله لومة لاىم » نشده ایم ، ❕چرا از نشانِ « ٱشدّاء علی الکفار رحماء بینهم » در وجود ما اثری ، و از اثر سجود بر رخسار ما خبری نیست؟ !. ........ آیا ایمانِ ما ایمان نیست ، و آیا ما از صاحبان ایمان به حساب نمی آییم ؟! و بالاخره ، رمز قضیه چیست؟ . ✨ رمز قضیه جز این نیست که اینها همه آثار ایمانِ حقیقی ، یعنی ایمانِ راه یافته به « #دل » است ؛ ایمانی که خدای متعال آن را (( ایمان )) و صاحب آن را مومن به حساب می آورد، نه آثار ایمانِ ابتدایی که ایمانِ ماست ، و مشمولِ ▫️و لما یدخل الایمان فی قلوبکم▫️ 📓منبع ؛ کتاب رساله محبت ، صفحه ۷، حضرت استاد آیت اللّه محمد شجاعی " رضوان اللّه علیه " باصلوات نشر دهید↙️ eitaa.com/banoyealam

دل ، ياد آن می کند که در اسارت است اینکه می بینی من و تو از یاد خدای متعال همیشه و در همه احوال غافل هستیم ، و حتی هر چه تصمیم می گیریم که همیشه و در هر حالی به یاد او باشیم ، موفق بر این امر نمی شویم ‌و باز به #غفلت کشیده می شویم ، برای این است که دلهای ما کاملاً در اسارت اغیار ، و در اسارت تعلّق به آنها و محبت آنهاست ، و چون در اسارت آنهاست ، همیشه و در همه احوال هم به یاد آنها و در فکر آنها و غرق در آنهاست ، زیرا دل همیشه یاد آن می کند که در اسارت آن است ، و این یک حقیقت مسلّم است و هیچ شکی در آن نیست . دلهای ما آنچنان در اسارت اغیار ، یعنی این و آن است که حتی در نماز در عین اینکه قبل از شروع به آن و به هنگام شروع با جدّیّت کامل تصمیم می گیریم که در #نماز خود یاد این و آن نکنیم ، و در فکر این و آن نباشیم ، و فقط یاد خدا کنیم و متوجه او باشیم ، به این امر موفق نمی شویم ، و #دل و فکر علی الاتصال به این سو و آن سو می رود ، و یاد این و آن می کند ، و از این شاخه به آن شاخه می پرد ، و سیر در اوهام می کند !!. ✨ آن وقت موفق می شویم همیشه و در هر حالی به یاد خدای متعال باشیم ، و در نماز هم فقط یاد او کنیم و متوجه او باشیم ، که ، ما هم به مجاهدت بپردازیم و به طوری که اهل آن می کنند ، با معرفت صراط مستقیم و التزام به آن ، مجاهدت لازم را انجام بدهیم ، و دلهای خود را از این اسارتها آزاد بگردانیم ، و به عنایات ربوبی به مقام محبت برسیم و مجذوب شویم ، و با شدت گرفتن #محبت حقّ و سیطره آن ، دلهای ما هم در حلقه سرگشتگان او به اسارت محبت او بیاید ..... ✨ 📚 منبع ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌: کتاب رساله محبت ، صفحه ١٣٩ ، حضرت استاد آیت الله محمد شجاعی " رضوان الله علیه " باصلوات نشر دهید↙️ eitaa.com/banoyealam

وقتی حضرت را زیارت می کنیم و متوجه ایشان می شویم ، ▪️حال چه از نزدیک باشد و چه از راه دور، این توجه را ساده نبینیم . مثلا وقتی مفاتیح را به دست می گیریم و مشغول زیارت می شویم البته به شرط اینکه خیلی پراکنده نباشیم، یعنی وقتی زیارت می کنیم ، واقعا فکر و دلمان به آن اندازه که می توانیم ، متوجه آن حضرت باشد، چون وقتی #دل و فکر جای دیگر باشد ، به سوی حضرت حرکت نخواهیم کرد ، و هنگامی که متوجه حضرت شدیم ، ولو از راه دور باشد ، این توجه به لحاظ اینکه معتقد به امامتشان هستیم ، محبت به آن حضرت داریم و به لحاظ اینکه دوستشان داریم ، در باطن امر یک نوع وحدت و قربی بین ما و آن حضرت ایجاد می کند ، گو اینکه وقتی متوجه می شویم و #زیارت و عرض ادب می کنیم ، با محبت ، دوستی و با اعتقاد به #ولایت و امامت ایشان ، روح ما به سوی سیدالشهداء { علیه السلام } می رود ( حرکتی که مخصوص روح است ) و به اندازه صلاحیتمان با آن بحر معنا ارتباط پیدا می کند ، و وحدت می یابد ( در حدّ خودمان ) البته به صورت #فنا . آن وقت ، آنچه که از آنحضرت و برکات وجودی ایشان در این وحدت نصیب ما می شود ، چیزی است که اگر یک عمر هم شب و روز عبادت کنیم ، نمی توانیم لحظه ای از آن برکات را به دست بیاوریم. چون وقتی عبادت می کنیم البته توجه کنید که اینجا مسئله عبادت خدا مطرح نیست آن ولایت و ولیّ را ، آن که عرش الله است ، بحر معنوی، مظهر حق ، خالصةُ الله است ، وقتی به او متوجه می شویم و محبت پیدا می کنیم ، روح ما به سوی آن حضرت حرکت می کند وبه اندازه صلاحیت و ظرفیت خود ، به عالم آن حضرت وارد می شویم. در این هنگام ، طبعاً انوار وجودی آن حضرت باز به اندازه ای که صلاحیت وجودی داریم ، وجود ما را فرا می‌گیرد و این برکت فوق العاده ای است. البته به این مسئله هم توجه داشته باشیم ، نقطه مقابل این موضوع هم وجود دارد که باید از آن ترسید ، یعنی رو به رو شدن با یک معصیت کار و علاقه داشتن به او و با #محبت با او برخورد کردن، می شود نقطه مقابل این مسئله. .... 📓 منبع ؛ برگرفته از کتاب #چراغ_هدایت ، صفحه ۵۱ ، حضرت استاد آیت الله محمد شجاعی " رضوان الله علیه " #پرهیز_از_اهل_غفلت التماس دعا باصلوات نشر دهید↙️ eitaa.com/banoyealam

#درمحضرعالم_فرزانه ⚪️ نظر صاحبان #ولايت مطلقه حامل نور يقظه مى‏ باشد ⚪️ ⬛️ ...چه بسا در مواردى كاملا تعجب آور و تحير آور باشد و كسانى با توجه و نظر آنان بخود آمده و بيدار گشته و متنبه شده باشند كه بظاهر و طبق محاسبات معمولى چنين انتظارى نمى‏ رفت. و اين در حقيقت بدان جهت است كه نور الهى و جذب حق كه اصل مسئله است و از طريق آنان به ظهور مى‏ رسد ، چنين نيست كه حد و حدودى داشته باشد، بلكه ، نور او ، نور قاهر ، و مشيت او ، مشيت غالب است. ▪️ماشاء الله كان و مالم يشأ لم يكن▪️. نمونه‏ هاى زيادى در اين باب نقل گرديده و ديده شده است، چه از آنهايى كه در زمان خود حضرات معصومين "صلوات الله و سلامه عليهم اجمعين " ، بوده‏ اند، و چه از آنهايى كه در زمانهاى بعدى و در هر زمانى بوده‏ اند و مشمول عطف و نظر خاص پروردگار شده و از ورطه اوهام و غفلت و اسارت نجات يافته و بخود آمده و سر در طريق #طلب نهاده‏ اند، بنحوى كه چنين انتظارى نمى‏ رفت. « بشر حافی » كه لقب «حافى» بخود گرفت، از جمله آنهاست. گفته‏ اند: او در زمان حضرت ابوالحسن موسى بن جعفر " سلام الله عليه " و در بغداد مي زيسته است. در اول امر خود مردى غوطه ور در #دنيا و غرق در اوهام و اهل عيش و نوش بوده است. در يكى از روزها كه او با مأنوسان خود در منزل خويش مجلس عشرت برگزار نموده و مشغول بود ، در همان حال گذر آن حضرت از كنار منزل وى افتاد و صداى ساز و آواز و نى و رقص از آنجا شنيد و در همان هنگام هم كنيزى كه خدمتگزار بود از داخل منزل وى براى بيرون ريختن خاكروبه خارج شد. #امام_کاظم "علیه السلام" به آن كنيز فرمودند : صاحب اين خانه آزاد است يا بنده؟ كنيز گفت : آزاد است. امام فرمودند : راست گفتى، زيرا اگر بنده بود از مولاى خود مى‏ ترسيد. اين مكالمه تا حدودى موجب تأخير در برگشت همان كنيز خدمتكار گرديد و طبعاً وقتى داخل منزل شد ، بُشر در حالى كه در سر سفره شراب بود پرسيد، چه چيز باعث گرديد كه دير آمدى؟ او جريان گفت و گوى خود با آن حضرت را براى وى نقل كرد. جملاتى كه امام فرموده بود ، چنان در وجود «بشر» و در #دل او اثر گذاشت كه از همان سر سفره با سرعت و با پاى برهنه بيرون دويد و به محضر آن حضرت شتافت. همين كه امام را مشاهده نمود ، گريه كرد و شرمنده شد و عذر خواست و به دست شريف امام #توبه نمود. از همين لحظه او بخود آمده و «يقظه» و «انتباه» يافت و راه خود را در پيش گرفت. صحبت جمله يا جمله‏ ها نيست بلكه ، نور #يقظه و انتباه ، و توجه و نظر كارساز امام "سلام الله عليه" كه اين نور را با خود همراه داشت او را يكسره برخلاف انتظار از آن وادى سراپا وهم و خيال و از آن ورطه #غفلت و ظلمت بيرون آورده و در عالم ديگرى قرار داد. و الا چه بسيار كسانى كه از اين جمله‏ ها از آن حضرت و از حضرات ديگر معصومين به گوش آنان مى‏ خورد وليكن آن نمى‏ شود كه در خصوص «بشر» شد. بالاخره از سويى توجه خاص است و از سوى ديگر ، آمادگى. اين استعداد و آمادگى چه بوده است و چه مى‏ باشد؟ چيزى است كه آنچنان كه بايد ، خدا مى‏ داند، و شايد هم جهاتى به نظر بيايد. بشر را «حافى» مى‏ گفتند و « بشر حافى » مى‏ ناميدند و اين چنين نيز معروف شد. كلمه «حافى» بمعنى «پا برهنه» است. او هميشه و تا آخر عمر پا برهنه بود و اين بدان جهت بود كه با پاى برهنه در همان روز بيدارى خويش به خدمت امام شتافت و حيات خود را به دست آن حضرت يافت. بعضى گفته‏ اند كه از خود او سرّ پا برهنگى او را پرسيدند، در جواب گفت: «والله جعل لكم الارض بساطا» و ادب نباشد كه بر بساط بزرگان يا كفش روند 📓 منبع : کتاب مقالات صفحه ۳۵ ، حضرت استاد آیت الله محمد شجاعی " رضوان الله علیه " باصلوات نشر دهید↙️ eitaa.com/banoyealam