پاسخ شبهه نقل شده که خدا وقتی میخواست انسان رو خلق کنه،طبق آیات ، فرشتگان گله کردند👇 وَإِذ قالَ رَبُّكَ لِلمَلائِكَةِ إِنّي جاعِلٌ فِي الأَرضِ خَليفَةً ۖ قالوا أَتَجعَلُ فيها مَن يُفسِدُ فيها وَيَسفِكُ الدِّماءَ وَنَحنُ نُسَبِّحُ بِحَمدِكَ وَنُقَدِّسُ لَكَ ۖ قالَ إِنّي أَعلَمُ ما لا تَعلَمونَ... خدا به دنبال تعیین خلیفه از طرف خود روی زمین بود، اما فرشتگان راضی نبودند....،خدا محکم پای خلق خودش ایستاد و از انسان حمایت کرد...، وظیفه انسان را هم بیان کرد یعنی عبادت و بندگی....، یعنی دنیا مزرعه ای شد برای بندگی خدا و کاشت آنچه که باید در آینده برداشت کرد...،وعده های زیادی خدا به انسان داد،وعده هایی که خیلی تنزیل و کوچک شد تا ظرفیت انسان پذیرای این وعده ها و بخشش های خداوند باشه. آنچه از وعده ها در آیات و روایات به اون اشاره شد در حدی بودکه بشر ظرفیت و توانایی درک این قضیه رو داشته باشه. زمان و تایم و وقت در جهان بعدی مطرح نیست، وقتی ما اطلاع نداشته باشیم که اون عالم با این عالم فرق داره و هیچ زمانی در اونجا تصور نمیشه پس نیمی از سوال و شبهه ما بهش خدشه وارد میشه...، ما #تاکی؟ نداریم، #تاچه‌وقت؟ نداریم، مثلا تا کی باید اونجا باشیم؟؟؟ تاکی باید بخوریم؟؟؟ تاکی باید تفریح کنیم؟؟؟ وقتی زمان رو حذف کنیم میشه سالبه به انتفاع موضوع. یعنی وقتی زمان اصل قضیه هست سلب شد موضوع تعدد و تکرار و ادامه و جریان هم سلب میشه...، عالم بعدی عالم تزاحم نیست، عالم خستگی و مکررات و فشل بودن و کسلی نیست، عالم یکنواختی نیست عالم نابودی و هدر رفتن و تمام شدن ذرات موجود در اونجا نیست....، همانطور که بدن هم همان بدن نیست خدا بدنی که به ما داده نیازهایی رو برای بدن تعریف کرده که خاص این بدن هست، اما روح با بدن فرق داره...، اونجا صحبت کردن نداریم، راه رفتن نداریم،غذا خوردن شکل دنیایی نداریم، اصلا مسأله جنسی هم اینطور نیست یعنی با #آلت‌جنسی دنیایی نیست...، پس همه چیز فرای ذهن دنیایی ماست....، میوه هایی که مادر دنیا داریم و برخی در روایات و قرآن ذکرشده فقط برای دنیاست، اما برای عوالم دیگه شبیه به اونها داریم اما در کیفیت و لذت فراتر از تصور...، همانطور که درد هم در اون دنیا شاید به قدر یک کوه باشه و فراتر از درد دنیاییست، لذات هم فراتر از آنچه ما تصور میکنیم...، خدا بندگانش رو با لذات محدود نمیکنه، بشارتی که خدا میده باید سنجیده بشه، مثلا در مورد شهداءفرمود که شاد هستند به اون نعمتی که خدا داده... حالا آیا این نعمت از نوع جنسی هست؟؟ آیا خوراک و مادیات شبیه دنیاست؟؟؟ خیر ، گفتم که ،فراتر از تصور ماست...، حتی روابط جنسی هم توسط ارتباطاتی هست که با عقل و علم و درک دنیایی قابل پذیرش و سنجش نیست، میوه هایی که اصلا جنس میوه دنیا نیست...، وقتی ما با ذهنیت در مورد #زمان دنیا به قضایای دنیای بعدی فکر میکنیم، اون دنیا و لذات و عذاب رو محدود و کم رنگ و ناچیز میکنیم...، پس فکر به زمان و تعیین مقدار زمان در عالم پس از مرگ مطرح نیست. شما فکر کنید کسی یه استخر رو میخواد برای شنا طراحی کنه، تمام ابعاد استخر، آبش، محل رخت کن، کلر در آب ، خروجی و ورودی آب استخر، گنجایش استخرها ، تهویه هوا و همه شرایط رو به کار میبره...، دیگه کسی با کفش تو استخر نمیره، کسی نمیگه من میخوام تو استخر تلویزیون ببینم یا شام بخورم و یا تاکی میخوام تو استخر شنا کنم؟؟؟؟ این سوالات اصلا مطرح نمیشه چرا چون که همه چیز پیش بینی شده، اگر چه لذات دنیا و تفریح و خوشی های دنیا تمام شدنی، ازبین رفتنی و تکراری، و خسته کننده هست ،اما هرجایی برای خودش شرایطی داره...، خدا برای بندگی بندگانش که شیاطین برای فریبش قسم خوردند ،جایی رو وعده داده که اصلا قابل تصور با عقل و معادلات دنیایی ما نیست، شرایط اونجا تعریف شده، لذات تعریف شده، خستگی نیست، ثانیه به ثانیه (اگرچه زمان نداریم) شکوفایی و نوشدن هست، حتی سیبی( البته نه سیب دنیایی ) که میل داشته باشیم اینطور نیست که دست دراز کنیم و از،درخت برداریم، بلکه شاخه ها خم میشن و میوه تقدیم میشه، هر میوه که تقدیم شد جاش میوه دیگه ای پدید میاد.... ، مرغان آسمان اصرار میکنند که چون از مراتع سرسبز چریدند، از گوشت بریانشون استفاده بشه...، خودشون رو لذت بخش برای خوردن آماده میکنند....، پس همه چیز خارج از تصور ماست....، با عینک دنیا نمیشه به زمان و لذات عوالم دیگه نگاه کرد. بهشتیان نیازمند نیستند، رشد اونجا ادامه داره، اهل علم هم علمشون و درسشون اونجا به نوعی با اختیار و رشد خواهی خودشون ادامه داره...، کلاسهای علمی برقراره اما نه با فکر و تعقل و درک دنیایی بلکه ماورای تصور مادی....، بهشت محل لطف بی اندازه خداست، توجه به یتیم و دستگیری و خیرات می بایست در وقت امتحان انجام میشد، از وقتش که گذشت دیگه تمام میشه، بهشت جای عمل نیست،