با سلام و عرض ادب دو صفتی که فرعون به یاران موسی(علیه السلام) داد در آیات 54و55 سوره مبارکه شعر بیان شده است: «إِنَّ هَؤُلَاءِ لَشِرْذِمَهٌ قَلِیلُونَ». همانا اینها گروهی اندکند «وَإِنَّهُمْ لَنَا لَغَآئِظُونَ». که نسبت به ما خشم ونفرت دارند. کلمه ى «شِرذِمه» به معناى گروهى محدود است که از ابتدا جدا شده باشد. فرعون در تبلیغات خود، مخالفان را گروه کوچکی معرّفی می کند. امّا در تفاسیر از ابن عباس روایت کرده اند: افرادى که با حضرت موسى حرکت کردند حدود 600000 نفر بوده اند، و فرعون به این جمعىّت زیاد مى گوید: «اِنّ هؤلاء لَشِرذمه قلیلون»(1) طاغوت بدانند که مورد تنفّرند. «و اِنّهم لنا لغائظون»  و بغض و خشم نسبت به طاغوت ها و تبرّی از آنان، لازمه ایمان به خداست.(2)   پی نوشت ها: 1.قرائتی، تفسیر نور، ذیل آیات 54و55 سوره شعراء: https://gharaati.ir/%D8%AA%D9%81%D8%B3%DB%8C%D8%B1-%D9%86%D9%88%D8%B1/#numsooreh=26&numayeh=2558 بنابراین دو صفت کم بودن یاران موسی و تنفرداشتن آنها از فرعون، صفاتی بود که او یاران حضرت موسی(علیه السلام) را با آن توصیف نمود.

#سوال اگر دزدی با اختلاس فرق دارد!!! پس چرا حکم دزد طبق قران اجرا نمیشه!!؟ 2-ایا توجیه تفاوت دزدی با اختلاس در فقه اسلامی با عدالتی که در اسلام هست منافاتی نداره!!؟(دزدی ممکنه در حد یک چهارپا باشه ولی اختلاس در حد چندین میلیارد)

#سوال در چه شرایطی دست دزد قطع می شود⁉️ 🔻اول: دزد بالغ باشد. 🔻دوم: عاقل باشد. 🔻سوم: در اختیار خود دزدی کند. 🔻چهارم: مال دزدی حداقل یک چهارم دینار یعنی چهار نخود و نیم طلای سکه دار، یا چیز دیگری که به این ارزش باشد. 🔻پنجم: بداند مالی را که بر می دارد مال مردم است. پس اگر اشتباه کرد و خیال کرد مال خود اوست، حد جاری نمی شود، هر چند ضامن است. 🔻ششم: خود او در مالی که بر می دارد شریک نباشد. پس اگر مثلاً از مال مشترک به مقدار سهم خود بردارد حد ندارد. 🔹هفتم: مال در جایی محفوظ و در بسته باشد و او حفاظت آنجا را از بین ببرد. مثل اینکه قفل را باز کند، یا بشکند، یا دیوار را خراب یا سوراخ کند یا از دیوار بالا رود و مال را ببرد. پس اگر دیگری در را باز کند و او مال را ببرد، و یا در حمام و مسجد و اماکن عمومی مالی را ببرد حد جاری نمی شود هر چند او را تعزیر می کنند. 🔸هشتم: مخفیانه مال غیر را ببرد. پس اگر ظالمی به زور علناً در را باز کند و مال را ببرد، یا به زور مال را از صاحبش بگیرد، یا از دست او برباید، یا مال امانت را تصرف کند و پس ندهد دست او را می برند هر چند ضامن است و تعزیر می شود. 🔹نهم: اضطرار و ناچاری، او را به دزدی وادار نکرده باشد. پس اگر کسی مثلاً در زمان کمبود و قحطی، مواد غذایی مورد نیاز را بدزدد، دست او را نمی برند. 🔸دهم: سارق، پدر صاحب مال نباشد. پس دست پدر را برای سرقت مال فرزند نمی برند، ولی دست فرزند را برای سرقت مال پدر می برند. ضمناً اگر کسی از جیب یا آستین کسی چیزی را ببرد، پس اگر از جیب یا آستین لباس زیر ببرد دست او را می برند، ولی اگر از جیب یا آستین لباس رو ببرد دستش را نمی برند بلکه تعزیر می شود. 🔻همچنین گر کسی مثلاً قفل را شکست و داخل شد ولی پیش از اینکه چیزی را ببرد بازداشت شد، حد جاری نمی شود بلکه او را تعزیر می کنند            منبع: لوح پرسمان

جرم «اختلاس» چیست و چه مجازاتی خواهد داشت؟ https://www.tabnak.ir/fa/news/760988

#سوال با سلام اینکه در قران میفرماید هیچ اجباری در دین نیست را میفهمم که در مورد پذیرش اولیه دین است اما سوال من این است اگر کسی در کشوری مثل ایران به دنیا بیاید دین او به احتمال زیاد اسلام میشود در صورتی که این دین انتخاب خود او نبوده است و بخاطر دین اجداد او بوده است اما اگر این فرد وقتی که بزرگ شد بخواهد دین خود را تغییر دهد مرتد میشود و حکم او مرگ است آیا این درست است؟

🔹🔹مسأله حکم ارتداد در اسلام ناظر به معانی و اهداف خاصی است و بیشتر جنبه سیاسی دارد تا اعتقادی. مقصود آن است که در صدر اسلام، گروهی از مشرکین و احیاناً اهل کتاب، توطئه ای چیده بودند که صبح ها اسلام آورده و شامگاهان از اسلام برگردند، تا موجبات ضعف ایمان و سستی اعتقاد را در مسلمین فراهم آورند. اسلام برای مقابله با این توطئه که همیشه وجود دارد، احکام ارتداد را وضع نمود، که باید هم با چنان توطئه ها و دسیسه هایی متناسب باشد. 🔸🔸از نظر اسلام تحقق دقیق ارتداد دارای ارکان خاصی است که بدان اشاره می شود. 🔻اول این که؛ شخص اسلام آورده و سپس از اسلام روی گردانده باشد. ولی اگر کسی از همان اوان بلوغ اسلام نیاورد او را مرتد محسوب نمی کنند. 🔹دوم آن که؛ ارتداد خود را آشکار نماید. یعنی برگشتن خود از دین مبین اسلام یا اموری که در حکم آن است.(مثل انکار یکی از ضروریات دین) را اظهار کند. پس اگر کسی قلباً از دین اسلام بر گردد، ولی بدان تظاهر نکرده و آن را به زبان نیاورد، احکام مرتد متوجه او نخواهد بود. 🔸سوم: متلفت باشد که انکار این ضروری، برابر با انکار خدا و یا رسول خدا(ص) است. با توجه به نکات یاد شده (پذیرش اسلام و بعد اظهار ارتداد) معلوم می شود که این حکم، یک تدبیر برای حفظ جامعه اسلامی از فرو پاشی اعتقادی آن است و در تمام ادیان کم و بیش چنین حصارهای نگهدارنده ای وجود دارد. 🔸انکار هر حکمی (ولو ضروری نباشد) برابر با ارتداد نیست و حتی انکار ضروری بدون التفات به لازمه ضروری آن (که انکار نبوت یا الوهیت یا تکذیب آنان است) هم ارتداد آور نیست. و در حکومت اسلامی باید در دادگاه صالحی این امر ثابت شود و کسی مجاز نیست که خود مجری حکم ارتداد باشد. منبع: پایگاه اطلاع رسانی حوزه

🔷 آیا از نظر اسلام هرکسی که مرتد شد باید اعدام شود⁉️    #پاسخ👆⬆️ صحبت‌های همیشه جذّآب حجت الاسلام محسن قرائتی در این زمینه را بشنوید... #مرتد_برگشتن_از_دین #ترویج_کفر_اعدام

🔹مرتد کسی است که مسلمان باشد و بعد از دینش برگردد، و بعد علیه اسلام تبلیغ بکند. پس هر مرتدی حکمش اعدام نیست. آن هم مرتدی اعدام است که بیاید در همان سرزمین اسلامی علیه اسلام تبلیغ کند چنین کسی حکمش اعدام است. تبلیغ اگر نکند علیه اسلام کسی با او کاری ندارد!

﷽ ♦️سوال لا اکراه في الدين در دين اجباري نيست پس چرا ما نبايد از دين خارج بشيم واگه خارج شديم بايد کشته بشيم ؟ ❇️پاسخ: 🔺 در جمله «لا اکراه فی الدین» دین اجباری نفی شده است، 👈چون دین عبارت است از یک سلسله معارف علمی که برنامه های عملی را بدنبال دارد و در واقع دین عبارت است از ”اعتقادات“ و اعتقاد و ایمان هم از امور قلبی است که اکراه و اجبار در آن راه ندارد چون کاربرد اکراه در اعمال ظاهری است و اما اعتقاد قلبی برای خود، علل و اسبابی از سنخ خود اعتقاد و ادراک دارد و محال است که مثلاً جهل، علم را نتیجه دهد، و یا مقدمات غیر علمی، تصدیقی علمی را بزاید.👈 با مراجعه به تفاسیر مربوط به این آیه روشن می شود که این آیه در مورد کسانی است که هنوز اسلام را نپذیرفته اند. زیرا شأن نزول آیه در مورد مردی است که غلامی داشت و او را به #اسلام آوردن اکراه می نمود، وقتی خبر به حضرت رسول اکرم (ص) رسید حضرت او را نهی کرد و اسلام هم در مورد این افراد سخت گیری نمی کند، بلکه با دعوت و تبلیغات اگر اسلام را پذیرفتند که بسیار خوب و الا می توانند با شرایط، همزیستی مسالمت آمیز با مسلمانان داشته باشند که نمونه آنرا شما هم اکنون در کشورمان می بینید. 📌ولی در مورد کسانی که اسلام را پذیرا شوند سپس عدول کنند فوق العاده سختگیر است. چرا که این عمل موجب تزلزل اعتقادی جامعه اسلامی شده و یک نوع #قیام بر ضد اسلام محسوب می شود و غالباً دلیل بر سوء نیت است. 🔺لذا اگر کسی #مسلمان زاده باشد و از اسلام برگردد و آشکارا از این بازگشت سخن گوید و در دادگاه اسلامی به ثبوت رسد، اسلام خونش را مباح می شمرد، اموال او باید در میان وارثان مسلمانش تقسیم گردد و همسرش از او جدا می شود و توبه او در ظاهر پذیرفته نیست. ولی اگر واقعاً پشیمان گردد در پیشگاه خدا پذیرفته خواهد بود (البته اگر مرتد زن باشد توبه اش مطلقاً پذیرفته و حکم اعدام ندارد) و اگر پیشمان نشود و توبه نکند ولی در ظاهر سخنی که دلیل بر #ارتداد او باشد نگوید کسی به او کاری ندارد. چنین حکمی برای آنها که از محتوای آن آگاه نیستند ممکن است یکنوع خشونت و تحمیل عقیده و سلب آزادی اندیشه تلقی گردد، ولی اگر به واقعیت توجه کنیم که این احکام مربوط به کسی نیست که اعتقادی در درون دارد 👈👈و در مقام اظهار آن بر نیامده بلکه تنها کسی را شامل می شود که به اظهار یا به تبلیغ بپردازد و در حقیقت قیام بر ضد اسلام کند، روشن می شود که این خشونت، بی دلیل نیست و با مسأله آزادی اندیشه نیز منافات ندارد و شبیه این قانون در بسیاری از کشورهای شرق و غرب با تفاوتهایی وجود دارد که خون افرادی که قیام بر ضد رژیم آنها کنند مباح شمرده می شود. ☑️خلاصه اینکه: 🔻1. این حکم مخصوص کسانی است که مرد و مسلمان زاده بوده باشند. 🔻2. کسانی که در حال تحقیق باشند مشمول این حکم نیستند. حتی اگر نتیجه تحقیق آنها بازگشت از اسلام و گرایش به آئین دیگری باشد مشروط بر اینکه سخنی بر خلاف اسلام نگویند و علناً اظهار نظر نکنند. 🔻3. هر گاه دربرابر کسی که علناً اظهار مخالفت می کند سکوت شود بیم آن می رود که هر روز گروهی مانند #یهودیان در آغاز اسلام به توطئه ای بر ضد مسلمین برخیزند و برای در هم ریختن اعتقادات مردم و قیام بر ضد حکومت اسلامی از طریق اظهار ارتداد وارد شوند و اینجاست که هرج و مرج عظیمی در داخل جوامع اسلامی روی می دهد. به خصوص که کارهای تخریبی معمولاً آثار سریعی دارد. اسلام در برابر این کار ایستاده و عکس العملی شدیدی نشان داده است.