🍃🍂🍃🍂🍃🍂🍃🍂 🍂🍃🍂🍃🍂🍃🍂 🍃🍂🍃🍂🍃🍂 🍂🍃🍂🍃🍂 🍃🍂🍃🍂 🍂🍃🍂 🍃🍂 🍂 #part_352 🍁رمـــان انلاین نجلا🍃 🍁براساس واقعیت🍃 🍁به قلم: زهـــرا_ســـادات🍃 با همان هیجان به سمت اتاقش رفت. من هم به سمت در رفتم. اگر همه چیز به همین خوبی پیش رود می توانستم به راحتی نجلا را به دست بیاورم و ببالم به داشتنش. نفس آسوده ای کشیدم و از خانه اش بیرون رفتم. در خانه ی خودم همین طور باز بود. از آرش بیحواس بیشتر از این همه انتظار نمی رفت، ان وقت می خواست چند روز دیگر نامزد کند. وارد خانه که شدم صدای داد و بیداد آرش به گوش رسید. -آبجی میگم کار دارم دیگه... حتما مهم تر از اون جشنه... اصلا اون مجلس زنونه ست، ن کجا بیام؟ نفس کلافه ای کشید و خودش را روی مبل انداخت. وقتی خودش را اجبار می کرد برای چیزی که هیچ علاقه ای به آن نداشت باید تمام عواقبش هم در نظر می گرفت. -وا... موبایل را از گوشش دور کرد و با تعجب به صفحه اش خیره شد. -چی شد؟ -قطع کرد روم. من هم روی مبل نشستم و نگاهش کردم. نه حوصله ی نصیحت داشتم و نه او گوشی که بفهمد با اجبار خودش هیچ کس خوش حال نمی شود. موبایل را روی میز پرت کرد. سرش را به مبل تکیه داد و چشم هایش را بست. خسته بود و می دانستم درونش چه غوغایی بر پاست اما نمی خواست تسکین بدهد به این دغوغای درونش. -میگه از وقتی رفتی آمریکا کلا عوض شدی، آخه آدم بعد از هشت سال همون می مونه. -شاید عوض بشه ولی باطنش همون میمونه. دستش را از روی چشم هایش برداشت و سوالی نگاهم کرد. شانه ای بالا انداختم و پا روی پا انداختم. -منظورت چیه؟ -هیچی، خب خواهرت که نمی دونه چه حالی داری الان. -اگه می دونست هم کاری نمی کرد. -هیچ وقت اجازه نمی داد این کار رو با خودت بکنی -میگی چی کار کنم؟ الان که دو روز مونده به عقدمون چی کار می تونم بکنم؟ عصبی از جایش بلند شد. پس خودش هم به این اشتباه پی برده بود، پشییمانی در چشم هایش موج می زد اما خیال می کرد برای این پشیمانی کمی دیر است. دستش را به کمرش زد و عصبی طول اتاق رو راه رفت. -پاشم برم باز هی اون رو می چسبونن به من. -آرش. -بله. -پشیمونی. -نه... یعنی آره. #پارت1 https://eitaa.com/baran_eshgh/22547 کُپی حَرام اَست و پیگرد الهی و قانونی دارد 🍃 🍂🍃 🍃🍂🍃 🍂🍃🍂🍃 🍃🍂🍃🍂🍃 🍂🍃🍂🍃🍂🍃 🍃🍂🍃🍂🍃🍂🍃 🍂🍃🍂🍃🍂🍃🍂🍃