وقتی میان چشمِ تو تنها غباری‌ام یا مثل آبشارم و در شیب° جاری‌ام ابری که خواست برکه شود خسته مانده است می گفت:ای نسیم بیا تا بباری ام ‌ در من چه ماهیانِ قشنگی شنا کنند ای باد پس کجا به زمین می گذاری‌ام باغی پر از درخت و گل و غنچه میشوم من دانه ام اگر تو بیایی بکاری‌ام □ هرچند بید خشک و بدون ثمر شدم اما چه خوب شد، وطنِ صد قناری‌ام #مرضیه_سادات_هاشمی از دوستان عزیزم و عضو کانال👉🌼