☝️☝️☝️☝️🏴🏴🏴🏴🏴🏴 ♦️اطلاعیه♦️ سلام علیکم با آرزوی قبولی عزاداری هایتان به اطلاع خواهران و برادران گرامی می رسانیم از امروز سلسله کتاب صوتی خون دلی که لعل شد ، مجموعه خاطرات حضرت آیت الله خامنه ای را در کانال بارگزاری می کنیم تا شما عزیزان از آن بهره ببرید.با تشکر از همراهی شما 🌺

بفرمایید چایی روضه👆

اول نیست کنید وبعد فیلم را نگاه کنید . التماس دعا 🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴 @barnamehaye_farhangi

🎙نوحه حضرت رقیه (س) با نوای میثم مطیعی دوباره تو را بابای خوبم خواب دیدم... دوباره تو را روشنتر از مهتاب دیدم. 🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴 @barnamehaye_farhangi

در عاشورا یک خانواده حضور دارد. در واقع امام حسین علیه السلام با خانواده خود در کربلا حاضر می­‌شود و عاشورا فقط محل حضور مردان جنگی نیست. امام حسین علیه السلام نهضت و مکتبش را خانوادگی طراحی کرده است و یک اقدام خانوادگی را پیش می­‌برد. عاشورا خانواده­‌ای به هم پیوسته و همراهی را نشان می­‌دهد که مشکلات نمی­‌تواند آنها را از هم جدا کند. قدرت انسجام این خانواده آن قدر قوی است که هیچ یک از اعضای آن با این توجیه که این مشکل من نیست از خانواده جدا نمی­‌شود و دیگر اعضای خانواده را تنها نمی گذارد . متاسفانه امروزه یکی از مشکلات اجتماعی جوامع مدرن و جوامع اسلامی در حال توسعه این است که‌ ازدواج، روابط بین خواهر و برادر را کاهش داده و سبب دوری اعضای خانواده از هم می­‌شود. در این شرایط صله رحم به عنوان یکی از مهم­ترین فضائل اخلاقی کمرنگ شده و روابط خانوادگی تنزل می­‌یابد. در حالی که در عاشورا پیوند اعضای خانواده در کربلا در بالاترین سطح است و توجه همه عزاداران را به این نکته مهم جلب می­‌کند. پیوند و همراهی اعضای خانواده در عاشورا مبتنی بر عشق و محبت است و اجباری در کار نیست. امام حسین علیه السلام هیچ یک از اعضای خانواده را برای همراهی در این سفر مجبور نکرد. لذا برادر امام حسین علیه السلام، محمد حنفیه در این سفر شرکت نکرد و حتی امام را از این سفر منع کرد و وقتی جدیت امام را در این سفر دید، از ایشان خواست تا خانواده­‌اش را همراه خود نبرد. یکی از مهم­ترین مسائل در خانواده و تقویت بنیان آن نوع روابط بین اعضای خانواده است. روابط بین فرزندان و روابط بین والدین با فرزندان. در کربلا در هر یک از این موارد مثال­‌های زیبایی را می­‌توان یافت. امام حسین علیه السلام با جوانش علی اکبر رابطه بسیار گرم و حمایت­‌گرانه­‌ای دارد. اوج این رابطه در لحظه به میدان رفتن علی اکبر و در مرحله بعد وداع مجدد با پدر است. در صحنه­‌ای دیگر امام حسین علیه السلام در حالی که در حال رفتن به میدان است و با اهل و عیال خود وداع کرده است با دختر کوچک خود مواجه می­‌شود. در این حالت امام علیه السلام، قبل از رفتن به میدان، دختر کوچکش را مورد لطف و مهربانی قرار می­‌دهد و سپس به میدان می­‌رود. در مقابل در هیچ یک از صحنه­‌های عاشورا گله یا نارضایتی از خانواده امام حسین علیه السلام به ایشان مشاهده نمی­‌شود؛ آنها می‌توانستند از اینکه در این شرایط سخت قرار گرفته­‌اند و مجبورند در این بیابان تشنگی و قتل و اسارت را تحمل کنند گلایه کنند؛ به ویژه که آنها در مدینه به عنوان خاندان پیامبر زندگی راحت و محترمانه­‌ای داشتند ولی هم­‌اکنون راحتی و حرمت آنها از بین رفته بود. آنها در همه مراحل همراه بزرگ خانواده هستند و هیچ گونه بی­‌احترامی و شکوه ای مشاهده نمیشود. امروزه والدین به دلیل زیادی مشغله کاری و ازدحام و تراکم روابط اجتماعی، برخورد محبت­‌آمیزی با فرزندان ندارند و یا فرزندان به دنبال حاکم شدن نوعی فرهنگ فرزندسالاری، حرمت والدین را به درستی رعایت نمی­‌کنند و با اعتراضات متعدد انتظارات نابجایی از والدین خود دارند. @salehin_parand @barnamehaye_farhangi

عاشورا و مراسم­‌های عزاداری به عنوان عاملی مهم برای در کنار هم قرار گرفتن اعضای خانواده­‌ها شده است. مراسم­‌های عزاداری به خصوص زمانی که در منزل بزرگان فامیل برگزار می­‌شود همه اعضای خانواده­‌ها را کنار هم جمع می­‌کند و دیدارها را تازه می­‌کند. از این گذشته برگزاری این مراسم­‌ها با کمک و همراهی اعضای خانواده انجام می­‌شود و از این جهت شاهد نوعی هم­گرایی و انسجام خانوادگی هستیم. در این محیط­‌های اخلاقی و معنوی کدورت­‌ها کنار می­‌رود و همه برای تحقق هدفی والا و معنوی در کنار هم تلاش می‌کنند. این هم از برکات بزرگ عاشوراست که اکنون نیز این چنین مهم­ترین نهاد اجتماعی را تقویت می­‌کند و به تقویت بنیان اجتماعی جامعه شیعه کمک می نماید. اثر طبیعی و خودبه‌خودی عزاداری محرم بر انسان، افزایش محبت نسبت به خانواده است. وقتی انسان در معرض روضه‌های کربلا قرار می‌گیرد، از آنجایی که اکثر روضه‌های کربلا خانوادگی هستند، اوّلین اثر آن تقویت عواطف در خانواده است. محرم انسان را مؤدّب می‌کند و ادب را به انسان می‌آموزد. روضه‌های کربلا خودبه‌خود انسان را با ادب و با حیا بار می‌آورد. ادب ظرف حیا، تقوا و آورندۀ عبودیت در روح انسان است. ادب انسان را کنترل می‌کند و انسان مؤدّب بسیاری از گناهان را مرتکب نمی‌شود. مظهر ادب در کربلا ابالفضل العباس(ع) است. مهم‌ترین چیزی که در خانواده باید به آن بپردازیم ولایتمداری است. جایگاه ولایتمداری باید در خانواده‌ها مشخص شود. ما اعتقاد داریم که با مبنای ولایتمداری در عاشورا خیلی‌ها به اوج سعادت رسیدند و هر کسی هم بخواهد به سعادت برسد باید از این راه وارد شود. این فقط حرف ما شیعیان و مسلمانان نیست، گاندی هم وقتی می‌خواهد جامعه خود را به سعادت برساند می‌گوید من از مکتب عاشورا درس می‌گیرم. وقتی می‌گوییم تربیت، منظور فقط تربیت به معنای عمل به خوب و بد در ذهن ما نیست، در حوزه فرهنگی، سیاسی، اقتصادی، اجتماعی، فردی و به ویژه خانوادگی عاشورا یک مکتب تربیتی جامع است. در حوزه خانواده عاشورا به ما می‌گوید جایگاه پدر در یک خانواده به عنوان رهبر و مدیر چیست، چطور باید مدیریت کند که نسل جدید مسیر درستی را برود و به سعادت برسد. امام حسین(ع) طوری مدیریت می‌کند که در روز عاشورا وقتی بحث تشنگی و عطش می‌شود در نهایت تحریم و محرومیت از آب، با اینکه اطفال کوچکی بودند آنقدر این جایگاه و ساختار امام و جایگاه پدر و جایگاه رهبری و مدیریت یک خانواده به عنوان بزرگ‌تر پر رنگ است که خانواده و بچه‌ها هیچ فشاری به پدر و امام وارد نمی‌کنند که مثلاً شما امتیازی بدهید و کوتاه بیایید، ما تشنه‌ایم و معامله کن. درخواست نمی‌کنند که چهار امتیاز بدهید و امتیاز آب را بگیرند. به هیچ وجه. یعنی در مقابل چیزهایی که برای پدر خانواده ارزش است معامله نمی‌کنند. حتی اگر تشنه باشند و سختی بکشند، پای آن ارزش‌ها در خانواده می‌ایستند. یکی از موارد مکتب عاشورا این است که جایگاه‌ها مشخص است و اصالت دارد. اگر قرار باشد پدر مدیریت داشته باشد، یکی از آن شاخص‌هایش عبودیت اوست. یعنی پدر باید ساختار و آهنگ خانواده را طوری به سمت سلوک و تکاملش تعریف کند که عبادت و رضایت حق و جلب رضایت حق دغدغه همه باشد. شما می‌بینید که حضرت رباب(س) شیر ندارد به علی اصغر(ع) بدهد ولی دنبال جلب رضایت امام است، چون جلب رضایت امام جلب رضایت خداست. اینکه یک زن در خانه غذا درست می‌کند و لباس می‌شوید اگر به این اعتقاد داشته باشد که من دارم انجام می‌دهم برای خدا، برای اینکه کانون خانواده گرم شود، به شوهرم محبت می‌کنم و در کنار اعتقاداتش می‌مانم قطعاً یک خانواده بالنده و نخبه است. در ساختار عاشورا چنین چیزی را می‌بینید. یعنی نکاتی که برای امام معصوم ارزش بوده و به عنوان مدیر خانواده را جهت می‌دهد سمتش خداوند عالم بوده و این در ادبیات امام حسین(ع) هست. بنابراین نقش‌ها و جایگاه‌ها با هویتی دینی به خانواده‌ها داده می‌شود. جهت خانواده هم جهتی است که انسان را دعوت به فطرتش می‌کند. دعوت به حق می‌کند. کارکرد این خانواده انسان‌پرور و مکتب‌ساز می‌شود. عاشورا یک خانواده‌ای می‌آید، هر کسی جایگاه، وظایف و تکالیف مشخصی دارد و نسبت به تکالیف خود مطیع هستند. با جان و دل این کارها را انجام می‌دهند و بعد این باعث می‌شود هویت شیعه به وجود بیاید. @salehin_parand @barnamehaye_farhangi