بررسی آخرین تحولات منطقه غرب آسیا با تاکید بر 👌تحولات سوریه ✍️کارشناس: 🎙 دکتر عبدالله گنجی @barsakht

👆مصطفی خوش چشم ✍️جبهه مقاومت مسیر پیش رو 5 دی 403 @barsakht مصطفی خوش چشم: جهان در حال جا به جایی قدرت از غرب به شرق است - آمریکا قدرت بازیگری‌اش را از دست داده استدیگر یک یا دو ابر قدرت در جهان وجود نخواهد داشت بلکه ۴ قدرت وجود دارد - الان کشورهای بریکس از کشورهای دیگر قدرتمندتر شدندخاورمیانه آنقدر مهم است که هیچوقت رنگ آرامش نمی‌بیندمدیریت دنیا قرار نیست به همین سادگی تمام شود - کل دنیا درگیر این جا به جایی قدرت استچرا ایران باید در منطقه قدرت نمایی کند؟ - اگر آمریکا اذیت نمی‌کرد ما طرحی برای گسترش منطقه نداشتیمدرک درستی از جنگ برای مردم ما وجود ندارد - امام خمینی(ره) در پاسخ به فردی که مضطرب به ایشان رجوع کرده بود و گفته بود فضای جنوبی کشور را از دست می‌دهیم گفتند جنگ است دیگر...! وعده خداوند به قوم یهود - یهودیان یک بار گناه می‌کنند و دومین بار به دست سرسخت ترین مجاهدین از بین می‌روندآیا برنامه ترامپ برای ایران جنگ ترکیبی است؟ - به مخالف شجاعت می‌دهند و موافق را ارعاب می‌کنند.. 🆔http://eitaa.com/barsakht

👈🏼جهاد تببین در برابر جنگ شناختی گرامیداشت سالگرد حماسه عظیم مردمی ٩ دی 🔰صوت کامل گفت‌وگو با: ▪️محمد لسانی کارشناس حوزه رسانه https://eitaa.com/barsakht

عبرتهای سوریه برای ایران و کشورهای منطقه؛ هرچند برای مزدوران امریکا، آشوب در ایران یک فرصت است اما برای مردم ایران یک عبرت است تا هر مزدوری را زیر پای خود له کنند. https://eitaa.com/barsakht

💥سخنرانی دکتر ابوذر یاسری با موضوع ٩ دی ماه 📌 دی ماه ١۴٠٣ @barsakht

پروژه جدید؛ مسلح کردن مخالفان ایرانی @barsakht بنیاد «دفاع از دموکراسی‌ها» که پس از حوادث یازده سپتامبر ۲۰۰۱ تأسیس شد، در سال‌های اخیر به یکی از تأثیرگذارترین اندیشکده‌های آمریکایی در شکل‌دهی به سیاست‌های خصمانه علیه جمهوری اسلامی ایران تبدیل شده است. این نهاد با بهره‌گیری از روابط گسترده با دولت ترامپ و حضور مؤثر در حلقه مشاوران نزدیک به رئیس‌جمهور جدید آمریکا، نقش محوری در طراحی و اجرای راهبرد‌های ضد ایرانی ایفا می‌کند.  «مارک دوبوویتز» مدیرعامل این بنیاد، به منزله یکی از چهره‌های تأثیرگذار در سیاست‌گذاری‌های کاخ سفید، همواره مواضع تندی علیه کشورمان اتخاذ کرده و به تازگی با انتشار توئیتی جنجالی، خواستار مسلح کردن مخالفان نظام اسلامی کشورمان شده است که این موضوع به خوبی نشان‌دهنده رویکرد خطرناک این اندیشکده در قبال ملت ایران است. این بنیاد با تمرکز بر راهبردهایی، همچون تشدید تحریم‌های اقتصادی و مالی، حمایت از گروه‌های مخالف داخلی و خارجی، تلاش برای ایجاد بی‌ثباتی داخلی و ترویج الگوی سوریه‌سازی کشورمان، به دنبال تضعیف و فروپاشی ساختار‌های سیاسی و اقتصادی کشور است. این اندیشکده با انتشار گزارش‌های متعدد و لابی‌گری گسترده در کنگره آمریکا، نقش مهمی در شکل‌دهی به افکار عمومی علیه ایران، تأثیرگذاری بر تصمیمات قانون‌گذاران آمریکایی و ارائه مشاوره‌های ضد ایرانی به دولت ترامپ ایفا می‌کند. این اندیشکده همچنین یکی از مخالفان سرسخت توافق هسته‌ای برجام بوده و همواره تلاش کرده است مسیر مذاکرات و تعاملات دیپلماتیک میان کشورمان و جامعه جهانی را مختل کند. @barsakht رویکرد خطرناک بنیاد دفاع از دموکراسی‌ها می‌تواند پیامد‌های جدی برای امنیت ملی ایران و ثبات منطقه به همراه داشته باشد. افزایش تنش‌های منطقه‌ای، تشدید بحران‌های اقتصادی، تهدید امنیت ملی و گسترش بی‌ثباتی در منطقه از جمله خطر‌هایی است که از ناحیه سیاست‌های پیشنهادی این اندیشکده متوجه کشور است. در این وضعیت، ضروری است نهاد‌های امنیتی و سیاسی کشور با هوشیاری کامل، طرح‌های این اندیشکده را رصد کرده و راهکار‌های مقابله با آن را تدوین کنند. افزایش هوشیاری نسبت به طرح‌های این اندیشکده، تقویت دیپلماسی عمومی برای خنثی‌سازی تبلیغات منفی، تقویت همبستگی ملی و انسجام داخلی، گسترش روابط با کشور‌های همسو و افشای ماهیت واقعی این اندیشکده در سطح بین‌المللی از جمله راهکار‌های مؤثر در این زمینه است. در وضعیت کنونی که بنیاد دفاع از دموکراسی‌ها با نزدیکی به دولت ترامپ تلاش می‌کند سیاست‌های آمریکا را به سمت رویارویی مستقیم با کشورمان سوق دهد، آگاهی از این تهدید‌ها و اتخاذ راهبرد‌های مناسب برای مقابله با آن، ضرورتی انکارناپذیر برای حفظ منافع ملی کشور است. توئیت اخیر مدیرعامل این بنیاد درباره مسلح کردن مخالفان، زنگ خطری جدی است که نشان می‌دهد این اندیشکده در پی اجرای سناریو‌های خطرناک برای بی‌ثبات‌سازی کشورمان است. در این وضعیت، تقویت وحدت ملی، هوشیاری نخبگان سیاسی و رسانه‌ای و اتخاذ تدابیر پیشگیرانه برای خنثی‌سازی توطئه‌های این نهاد ضد ایرانی، بیش از پیش اهمیت می‌یابد. ✍️ فریدون حیدری @barsakht

تهدیداتی که به نظر می رسد با آمدن ترامپ بر علیه ایران گسترده‌تر و منسجم‌تر خواهد شد؛ @barsakht - تشدید بحران‌های اقتصادی بر علیه ایران با اتکا به تحریم های فزاینده. - افزایش تنش‌های منطقه‌ای بر علیه محور مقاومت با هدف تضعیف تاثیر گذاری ایران - تهدیدات نوین برای امنیت ملی با استفاده از چند پارگی های مختلف - گسترش بی‌ثباتی‌ها و اغتشاشات اجتماعی در ایران بویژه با محوریت اقتصاد @barsakht

انتخابات در سوریه: ۴ سال بعد!¡! @barsakht اخیرا جولانی اعلام کرده است که تدوین قانون اساسی جدید سوریه حدود 3 سال زمان می برد و برگزاری انتخابات هم ممکن است 4 سال به طول بینجامد. ... حالا مقایسه کنید که در ایران، از فردای انقلاب تا یک سال پس از آن یعنی از 22 بهمن 57 تا بهمن ماه 58 تعداد 5 انتخابات برگزار شده است... خودتان قضاوت کنید!! دموکراسی و مردم سالاری واقعی تنها به حرف نیست!! @barsakht

سرنگونی بشار اسد ؛ از هنر مقاومت تا فرار به روسیه ✍️ محمد رضوی قره قشلاق @barsakht بدون تردید سرنگونی نظام سوریه و بشار اسد را می توان در دلایل متعددی جستجو کرد که از جمله آنها می توان به: - فشار اقتصادی غرب تحت تحریم های سزار یا قیصر - از بین رفتن اقتصاد گردشگری بعد از ظهور داعش در سالیان قبل، - به صفر رسیدن صادرات، باقی ماندن داعش در استان ادلب و خیانت واضح ترکیه به کشورهای ایران، روسیه در روند آستانه (2017)، - نقشه های منسجم آمریکا و رژیم صهیونیستی برای از بین بردن قرارگاه لجستیک مقاومت در سوریه پس از طوفان الاقصی، - بی ارزش شدن پول سوریه، - وخامت بسیار شدید وضعیت اقتصادی مردم، - تغییر رفتار تحریرالشام نسبت به گذشته و ..اشاره کرد.. @barsakht اما یک عامل بسیار مهم را نیز نباید از یاد برد : کاری که شهید سردار همدانی در سوریه انجام داده بود. در تهاجم نخست داعش به سوریه، اشغالگران حتی به نزدیک کاخ بشار اسد نیز رسیده بودند که با تدبیر شهید سردار همدانی، مردم طرفدار بشار اسد مسلح شده و در کنار دیگر رزمندگان به دفاع از سوریه پرداختند و پس از پیروزی و با گذشت زمان نیرویی بالغ بر 120000 را به نام سرباز وطنی یا حشد سوری تشکیل دادند . با دفع داعش و فشار ارتشی ها، این نیرو به 10000 نفر کاهش پیدا کرد و در آخر نی با فشار قدرت های خارجی کلا خلع سلاح و منحل شد. در واقع مقاومت در سوریه بدون نیرو باقی ماند و با مرور زمان نیز بدلیل فشارهای اقتصادی سوریه، ارتش این کشور نیز علنا از بین رفت و حقوق ارتشی ها حتی کفاف سیگار ماهیانه آنها را نمی داد. @barsakht آنچه که پیشروی تحریر الشام را سرعت بخشید ، عدم وجود ارتش مقاوم و طرفدار نظام اسد بود. ایران و روسیه نیز واقعیت های میدانی سوریه را بسیار رئالیستی درک کرده و به بشار تذکر داده بودند. البته خود بشار اسد را نیز باید مقصر دانست که به حقیقت نظام بین الملل تا این اندازه خوشبینانه نگاه می کرد. ما اینک با سوریه ای مواجه هستیم که حداقل چهار تکه شده و اسراییل علاوه بر تصرف کامل بلندی های استراتژیک جولان، تمام زیرساخت های اقتصادی و رفاهی آن را از بین برده است تاریخ ، معلم بداخلاق واقعیت هاست!! @barsakht

تکامل محور مقاومت از منظر ژئوپلیتیک و دکترین اسلامی @barsakht 📊 در تحلیل جامع تحولات منطقه غرب آسیا، محور مقاومت به‌عنوان یک پارادایم نوین قدرت، معادلات ژئوپلیتیک را دستخوش تغییرات بنیادین کرده است. این جریان راهبردی که با پشتوانه آیه شریفه «فَاسْتَقِمْ كَما أُمِرْتَ» شکل گرفته، اکنون به یک قدرت هژمون منطقه‌ای ارتقا یافته است. 🔬 تحلیل ساختاری محور مقاومت نشان‌دهنده سه لایه راهبردی است: ۱. لایه دکترینال: مبتنی بر اندیشه ناب اسلامی و تفکر راهبردی ولایت فقیه ۲. لایه عملیاتی: شبکه‌ای گسترده از نیروهای مردم‌پایه با قابلیت‌های نامتقارن ۳. لایه استراتژیک: ایجاد موازنه قدرت نوین در منطقه ⚡️ نکته حائز اهمیت در این تحلیل، شکست استراتژی "مهار هوشمند" قدرت‌های فرامنطقه‌ای است. علی‌رغم اعمال فشارهای حداکثری، محور مقاومت توانسته الگوی جدیدی از بازدارندگی را ارائه دهد. 📈 شاخص‌های عینی پیشرفت محور مقاومت: - ارتقای توان موشکی و پهپادی در سطح راهبردی - گسترش عمق استراتژیک از شرق مدیترانه تا دریای سرخ - تکامل دکترین نبرد نامتقارن - تقویت زیرساخت‌های لجستیک منطقه‌ای 🌐 در سطح کلان، رصد تحولات میدانی نشان می‌دهد: - شکل‌گیری نظم نوین منطقه‌ای با محوریت جبهه مقاومت - افول تدریجی هژمونی غرب در منطقه - تقویت همگرایی راهبردی میان اعضای محور مقاومت - ارتقای قدرت نرم و گفتمان‌سازی موفق رهنمودهای راهبردی رهبر معظم انقلاب مبنی بر گسترش جغرافیایی مقاومت، امروز در قالب یک استراتژی جامع در حال تحقق است. این مسیر، با وجود فشارهای بین‌المللی، روند تکاملی خود را طی می‌کند. در تحلیل نهایی، محور مقاومت با تکیه بر سه عنصر "قدرت ایمانی"، "توان عملیاتی" و "عمق استراتژیک"، پارادایم جدیدی از قدرت منطقه‌ای را شکل داده است. این الگو، ضمن حفظ پویایی درونی، قابلیت تطبیق با شرایط متغیر ژئوپلیتیک را داراست. @barsakht آینده‌پژوهی راهبردی نشان می‌دهد که افق پیش رو، متعلق به گفتمان مقاومت است. ✍ سعید_سپاهی

رژیم صهیونیستی از زمان خروج بشار اسد از سوریه، حدود ۵۰۰ حمله به این کشور انجام داده و مهم‌ترین تأسیسات اقتصادی و نظامی سوریه شامل مراکز تحقیقاتی، انبارهای تسلیحات، کشتی‌های نظامی، فرودگاه‌ها و هواپیماها را منهدم کرده است @barsakht

مهمترین برنامه دشمن و اصلی‌ترین راه مقابله با آن @barsakht یکی از الزامات فعلی ایران با توجه به اوضاع داخلی، اقتصادی و منطقه ای این است که نباید هیچ موضوعی تبدیل به یک گسل و گسست سیاسی و اجتماعی شود ! برای این کار لازم است که به سراغ گفتگو برویم و گوش شنوای حاکمیت نیز می‌بایست بیشتر از هر زمان دیگری در خدمت شنیدن صدای روشنفکران، نخبگان، اقشار مختلف و بویژه متفکران معتدل و انقلابی باشد! این یک واقعیت است که پس از اتفاقات سوریه، نظام معاندین ایران اسلامی بیشترین تلاش را خواهند کرد تا با احیای گسل ها و با بهره‌گیری از فشارهای اقتصادی مردم را به کف خیابان‌ها بکشانند. به نظرم ماموریت اصلی این کار نیز با منافقین خواهد بود! واقعیت این است که مردم نباید در کف خیابان ها حرف خود را بزنند! حضور مسئولین در بین مردم امروزه بیش از هر زمان دیگری برای تعمیق سرمایه اجتماعی نظام لازم و ضروری است @barsakht

🔺پیام اوجالان و آینده مساله کُردی ترکیه! @barsakht به موازات تحولات داغ در پرونده کُردی سوریه و تهدیدهای ترکیه و متحدان سوری‌اش به حمله گسترده به نیروهای سوریه دموکراتیک (قسد)، خود مساله کردی ترکیه شاهد تحولات معناداری است که فعلا تا حدودی امیدها را در این کشور برای «صلح و آشتی» زنده کرده است. دیروز یکشنبه هیاتی کُردی از حزب برابری و دموکراسی خلق‌ها متشکل از سری ثریا اوندر و پروین بولدان دو نماینده پارلمان ترکیه به دیدار عبدالله اوجالان در زندان امرلی رفتند. جالب این که همین دو هم در هیاتی بودند که در چارچوب روند صلح قبل از سال 2013 با اوجالان دیدار کردند. این هیات حامل پیامی از رهبر پ.ک.ک برای دولت ترکیه بوده است. اوجالان در این نامه خود گفته است که «توانایی و عزم لازم» برای حمایت از پیشنهاد جدید اردوغان و باغچلی را دارد. وی همچنین بر آمادگی خود برای «اتخاذ گام مثبت و ایراد سخنرانی لازم» تاکید کرده است. به احتمال زیاد منظور او از این سخنرانی همان پیشنهاد باغچلی برای ایراد سخنانی در پارلمان ترکیه است. اوجالان همچنین بیان داشته است که «تقویت برادری کرد و ترک به شکل فوری مسئولیت تاریخی پراهمیتی برای همه ملت‌های منطقه است». رهبر حزب کارگران کردستان ترکیه همچنین حوادث غزه و سوریه را به عنوان ضرورتی برای حل مساله کُردی بر می‌شمارد و می‌گوید که «طرف‌های خارجی» در این مساله برای تبدیل آن به «مشکلی مزمن» دخالت می‌کنند، اما نامی از این طرف‌ها نبرده است و از اپوزیسیون ترکیه هم خواسته است که برای موفقیت راه‌حل مساله کردی تلاش کند. در عین حال هم هدف همه را ارتقای ترکیه به «سطحی شایسته» و «مرحله کنونی را دوره دموکراسی و برادری در ترکیه و همه کشورهای منطقه» دانسته است. این دومین دیدار با اوجالان در زندان جزیره ظرف دو ماه اخیر است. دیدار اول هم منحصر به بستگان او بعد از سه سال بود که در اواخر اکتبر پس از آن انجام شد که باغچلی شریک راست‌گرای دولت ترکیه پیشنهادی مبنی بر آزادی اوجالان و سخنرانی او در پارلمان برای انحلال پ.ک.ک مطرح کرد؛ اما یک روز پس از این پیشنهاد و ملاقات، ناگهان مقر سازمان هوافضای ترکیه «توساش» در آنکارا هدف حمله‌ مسلحانه پ.ک.ک قرار گرفت و 5 نفر کشته و 22 نفر دیگر زخمی شدند. در آن هنگام هم گفته شد که بعید است این عملیات جز وقفه‌ای کوتاه مانع پیشبرد این روندی شود که با ملاقات اوجالان کلید خورده است. در واقع ملاقات دیروز و پیام اوجالان تاکیدی بر عزم دو طرف برای گشودن مسیری جدید برای حل و فصل مساله کردی ترکیه است. به نظر می‌رسد که اردوغان به دلایل مختلفی بیش از گذشته به حل و فصل مساله کُردی متمایل شده‌ است؛ از پایان دادن به این مناقشه تاریخی و کسب حمایت پارلمانی کردها برای اصلاح قانون اساسی گرفته تا برداشتن این مانع داخلی در مسیر توسعه، تضمین تداوم حکمرانی عدالت و توسعه، تقویت جایگاه و نقش منطقه‌ای ترکیه و کنترل چالش‌ها و پیامدهای منطقه‌ای افزایش نفوذ ژئوپلیتیک آن از دروازه سوریه اما این مسیر بسیار پرچالشی است و همین چالش‌ها باعث شد که روند شروع شده از 2013 ظرف مدت کوتاهی به شکست بینجامد، اما احتمالا دو طرف این تجربه قبلی را فراروی خود دارند و از آن برای پیشبرد فرایند جدید در صورت شروع بهره ببرند. فعلا گام اول این روند آزادی اوجالان از زندان و سخنرانی او در پارلمان ترکیه است. اگر این گام برداشته شود، باید دید مضمون سخنرانی او چه خواهد بود، در واقع این سخنرانی نقشه راه مساله کُردی ترکیه می‌تواند باشد و بعد از آن گام‌ها و چالش‌های بعدی شروع خواهد شد. اما در این میان، این پرسش مطرح می‌شود که اگر این تحول داخلی در ترکیه رخ دهد، چه تاثیری بر مساله کردهای سوریه خواهد داشت؟ آیا آنکارا قبل از هر اقدامی علیه قسد، منتظر خروج اوجالان از زندان و کلید خوردن «آشتی کردی ترکی» در ترکیه می‌‎ماند؟ به این امید که فراخوان احتمالی او برای بر زمین گذاشتن سلاح مثل 2013 از جانب پ.ک.ک تاثیر مطلوب خود را بر حزب کردی همسو با آن در سوریه هم بگذارد و بدون جنگ و درگیری نتیجه مطلوب حاصل شود یا خیر. در پاسخ می‌توان گفت که این مساله تا حدود زیادی به زمان احتمالی آزادی اوجالان بستگی دارد که اگر فرضا قریب الوقوع باشد، می‌توان گفت که ممکن است دولت ترکیه منتظر تاثیر آن بماند، اما اگر به طول بینجامد این احتمال کم‌رنگ می‌‎شود. در این میان هم برخی ناظران معتقد هستند که اردوغان احتمالا تا بازگشت ترامپ به قدرت از هر حمله‌ای پرهیز می‌کند. در مجموع فعلا برای خوشبینی و هر گونه پیش‌بینی درباره شروع دوره جدید میان پ.ک.ک و حکومت ترکیه و «آشتی» میان دو طرف زود است؛ اما با این چرخشی که باغچلی دستکم در بعد اعلامی داشت، و پیام اوجالان روزنه امیدی در این کشور برای تحقق این هدف گشوده است. @barsakht

عبور از رفتار تسکین دهند به تصمیمات پایدار @barsakht عبارت «نمی‌شود»، «نداریم»، «نمی‌توانیم»، «مجبوریم»، «سخت است» در ادبیات دولتمردان و شخص رئیس‌جمهور محترم پررنگ است و دال مرکزی این گفتمان این است که ناترازی‌ها قبلاً با مسکن پشت سر گذاشته شده و اکنون به انباشت رسیده است. قطعاً ناترازی‌ها در دولت‌های قبل خصوصاً در دهه ۹۰ شکل گرفته است. اما تدبیر دولت‌ها این بوده است که با قاعده «از این ستون تا آن ستون فرج است» موضوع را حل یا به آینده پرتاب کنیم تا مردم نگران نشوند و شاید هم اگر صریح می‌گفتند برخی سوءظن پیدا می‌کردند که اینها دنبال تقابل حاکمیت-مردم هستند یا بی‌عرضه‌اند. اکنون پزشکیان از گفتن این مشکلات ابایی ندارد و تلاش می‌کند آن را به «صداقت» ارجاع دهد. حقیقت داستان این است که ناترازی یک واقعیت است، اما گفتن مکرر آن در رسانه بدون ارائه راه‌حل علمی، نوعی بن‌بست‌سازی است و تکرار آن بدون راه‌حل ممکن است این سوءظن را برای دولت تولید کند که ده‌ها مسئله را طرح می‌کند و راه‌حلی ارائه نمی‌کند تا چینش این مشکلات بن‌بست‌گونه، نقطه‌ای را رهنمون شود که راه‌حل آن تسلیم شدن مقابل امریکاست. وقتی پرچمداران مذاکره فراتر از کلمه مذاکره نمی‌گویند و روشن نمی‌کنند که چه چیزی را باید بدهیم و نسبت آن داده با حل ناترازی چیست، این سوءظن تشدید هم می‌شود. نگارنده نسبت به شخص رئیس‌جمهور محترم چنین فکر نمی‌کند. خوش‌بین هستم که پزشکیان برخلاف دیگر دولت‌ها حاضر است از رأی دور دوم بگذرد، اما «تسکین‌دهنده» را به «پایدارکننده» تبدیل کند. این اراده در وی هست و این یک گام بزرگ به جلو است. حال می‌ماند راه‌حلی که اقتدار، برنامه و عرضه دولت را نشان دهد. قطعاً ناترازی از چهار روش به‌وجود آمده است ۱- محدودیت منابع، ۲- اقدامات و تصمیمات غیرکارشناسی، ۳- عدم توسعه زیرساخت همزمان با رشد مصرف و ۴- مصرف بی‌رویه. به این جمله پزشکیان توجه کنید: «ما چرا باید به خانه‌ای که استخر روباز دارد گاز دولتی بدهیم؟ ما باید از این خانه نرخ واقعی گاز را بگیریم و به آن یارانه ندهیم.» اجرای این همان شهامتی است که شرط آن گذشتن از رأی ۱۴۰۷ است، اما برای کشور آورده‌های ماندگاری دارد. در حوزه مصرف انرژی نظیر گاز، برق و بنزین علاوه بر گسترش زیرساخت، لازم است دولت صریحاً با ملت سخن بگوید. بگوید مردم، ما نمی‌توانیم سالانه ۲۰ درصد به آب، برق، گاز و بنزین کشور اضافه کنیم. دولت باید بپرسد چرا باید گاز مصرفی در هزاران مغازه تعمیراتی و صافکاری و مکانیکی با در باز مغازه از صبح تا شب بسوزد که طرف هر از گاهی دستی گرم کند؟ چرا باید گاز را به گلخانه‌ها برد تا مثلاً فلفل‌دلمه صادر کنیم یا زمستان خیار داشته باشیم؟ نشت آب در مسیر شهر‌ها چقدر است؟ چرا باید بنزین ۱۵۰۰ تومانی را چندبرابر بخریم و ۱۵۰ همت یارانه بدهیم و از سوی دیگر حقوق و پاداش بازنشستگان بماند؟ به روسیه نگاه کنیم، مسکو با ۱۵ میلیون جمعیت آلودگی ندارد،، چون گاز در منازل نیست، حال آنکه روسیه در نفت و گاز جزو برترین‌های دنیاست. مگر روسیه در جنگ نیست و مگر تحریم نیست، چه کرد که تورم رشد نکرد؟ از این الگو‌ها ممکن است در جا‌های دیگر دنیا هم باشد. این که در مصارف ملی برای نسل آینده امانتدار نباشیم که نکند ملت به ما رأی ندهد را باید فاکتور بگیریم و خوشبختانه پزشکیان ایثارگرانه حاضر است از این مهم بگذرد و اینجاست که همه باید به کمک بیایند و از تسکین‌دهنده‌ها عبور و با آن مبارزه کنند. مدیریت مصرف انرژی با اهرم‌های منطقی و قدرتمند و غیرتبعیض‌آمیز، مولدسازی اموال دولت، ایجاد گذرگاه‌های منطقه‌ای، تنوع‌دهی به محصولات پتروشیمی، ظرفیت‌افزایی در استفاده از معادن و فرهنگ‌سازی عمومی نمونه‌هایی از این مهم است. مذاکره هم اگر راهگشا باشد، حتماً در کنار این امور مهم است. پزشکیان حرف‌های سخت را می‌زند ولی هنوز تصمیمات سخت را نگرفته است. باید به صداقت او اعتماد و به دولت کمک کرد که پایه‌گذاری رفع ناترازی‌ها را به عنوان یک پروژه ملی پیش ببرد. شرط آن وفاق واقعی است. ✍️دکتر عبدالله گنجی @barsakht

مذاکرات هسته‌ای ایران و آمریکا!!! @barsakht تحرکات پیدا و پنهان دیپلماتیک در یک ماه اخیر نشان می‌دهد که ایران و آمریکا در حال فراهم کردن مقدمات مذاکرات مستقیم و بلاواسطه با یکدیگر با ورود ترامپ به کاخ سفید هستند. مذاکراتی که نتیجه آن تاثیر راهبردی و قابل ملاحظه‌ای بر آینده روابط طرفین، پرونده هسته‌ای و معادلات در حال تحول منطقه‌ای خواهد شد به نظر می‌رسد، هرگونه مذاکره جدید میان ایران و آمریکا یک تفاوت مهم با مذاکرات پیشین خواهد داشت. اگر در دو دهه اخیر، مذاکرات از پرونده هسته‌ای آغاز می‌شد، احتمالا پرونده‌های منطقه‌ای مانند جنگ غزه، یمن و مناقشه ایران و اسرائیل می‌تواند مبنا و موضوع آغاز مذاکرات جدید باشد. این یک نقطه عطف خواهد بود. از این جهت که رسیدن به هرگونه نتیجه‌ای در مذاکرات، نیازمند کاهش تنش‌ها و تعارضات منطقه‌ای و دور کردن منطقه از سایه جنگ است. به نظر می‌رسد، بدون آرامش در منطقه، مذاکرات هسته‌ای نیز به نتیجه نخواهد رسید و با بن بست مواجه خواهد شد   مذاکراتی که قطعا همه کشورهای منطقه که می‌خواهند از جنگ دوری کنند، از آن استقبال می‌کنند. در واقع، پایان دادن به جنگ در منطقه می‌تواند همسو با منافع آمریکا و تمام کشورهای منطقه و همچنین ایران باشد. البته اسرائیل از آن استقبال نخواهد کرد و گسترش جنگ را به ثبات و امنیت منطقه‌ای ترجیح می‌دهد. در واقع ما با دو پلن متفاوت مواجه خواهیم بود: پلن مشترک منطقه‌ای برای ایجاد ثبات و پلن اسرائیلی برای گسترش جنگ. مهم این است که ترامپ بخواهد در کدامیک از این دو پلن سیاست‌های خود را تنظیم کند. این انتخاب مهمی است که ترامپ باید انجام دهد. ایران نیز برای هر دو سناریو خود را آماده کرده است. با این حال، ایران و آمریکا با ۴ مرحله در این مسیر دشوار مواجه هستند: نخست، انجام مقدمات مذاکره و رسیدن به توافقی برای آغاز آن، دوم، سیاست‌ها و اهداف طرفین، سوم، زمان و چهارم، نتیجه مذاکرات. در این میان، عنصر زمان از اهمیت زیادی برخوردار است. دو طرف می‌دانند زمان زیادی برای رسیدن به توافق ندارند. توافقی که علاوه بر مدیریت تنش‌ها در منطقه، بتواند مناقشه هسته‌ای را نیز تا پیش از اکتبر ۲۰۲۵ به سرانجام برساند. بنابراین، اگر فرض را بر این بگیریم که مراحل ۱ تا ۳ به خوبی پیش برود و مثبت باشد، طرفین کمتر از ۱۰ ماه فرصت دارند تا به توافقی بزرگ دست یابند که بدبینی‌ها را بیشتر می‌کند. به هر روی، آنچه آغاز شده (مقدمات شروع مذاکرات) ممکن است در همین ابتدا با شکست مواجه شود و تقابل را تشدید کند و از سوی دیگر، می‌تواند طرفین را به سمت مذاکرات سخت در ماه‌های آتی و احتمالا توافق سوق دهد. توافقی که مبدأ آن مسائل منطقه و مقصد آن پرونده هسته‌ای و تحریم‌ها خواهد بود @barsakht