چراییِ سقوط سوریه و آیندۀ محور مقاومت @barsakht 🔹سوریه مورد توطئه و تهاجمی قوی از سوی ائتلاف بین‌المللی آمریکا، رژیم صهیونیستی و ترکیه قرار گرفته که راهبرد خطرناک آن، قطع رابطۀ ایران با جبهۀ مقاومت، شکاف در امت اسلامی، کوچک‌سازی قاعدۀ قدرت جمهوری اسلامی و محدودسازی قدرت بازیگری و تاثیر نظام در مرزهای خود است. 🔹حضور و نفوذ جمهوری اسلامی در کشورهای اسلامی از جنس حضور دیگران و صرفا دارای ماهیت نظامی نیست. حضور ایران در منطقه معنوی، عقیدتی، فکری، فناوری و فرهنگی است و این نفوذ با سقوط دولت سوریه هم از بین نخواهد رفت. 🔹وجود بشار اسد در راس حکومت سوریه هم برای ایران و هم برای او یک فرصت بود. ایران از این فرصت برای تقویت جبهۀ مقاومت و ارتقای حکمرانی در سوریه استفاده کرد ولی او به اندازۀ کافی به توصیه‌های جمهوری اسلامی در خصوص مردم‌سالاری و دفاع مردمی توجه ننمود. 🔹همراهی نکردن مردم با دولت به‌دلیل اوضاع وخیم اقتصادی، ضعیف شدن ارتش و آلوده شدن به فساد، اعتماد دولت سوریه به برخی وعده‌های دولت‌های خارجی در ازای دست برداشتن از مقاومت برخی از همین اشتباهات است. 🔹تا جایی که همان‌گونه که حتی در رسانه‌ها نیز به‌چشم می‌خورد، بشار حتی تا همین چند روز قبل هم درخواست صریحی از جمهوری اسلامی برای کمک نکرده بود در حالی‌که روشن بود نظام حکومتی سوریه توان لازم برای ایستادگی را ندارد. 🔹پیروزی گروه‌های مسلح تکفیری آغازی بر فتنه در کشورهای منطقه و حتی اروپا خواهد بود. این یک پدیدۀ مسموم، مرموز و شوم است که دامن‌گیر بشریت شده و هیچ کشوری، حتی خود ترکیه نیز از آن در امان نخواهد ماند. @barsakht

۱۲ روز دیگر قرار بود آمریکا با شروطی تحریم‌های سوریه را بردارد! @barsakht 🔹رویترز چند روز قبل (۲ دسامبر) در گزارشی عجیب به نقل از چند منبع آگاه اعلام کرد که امارات، آمریکا و بشار اسد مدت‌هاست در حال انجام توافقاتی هستند تا در صورتی که اسد روابطش را با ایران خاتمه ببخشد و راه‌های تسلیحاتی حزب‌الله لبنان را قطع کند، تحریم‌های سوریه را در ۲۰ دسامبر دیگر تمدید نکرده و ملغی کنند! 🔹اگرچه دولت بشار اسد امروز سقوط کرد، اما جالب اینجاست که تا ۲۰ دسامبر که در این گزارش به عنوان سالروز انقضای تحریم‌های سوریه عنوان شده است، تنها ۱۲ روز مانده بود! http://eitaa.com/barsakht

‌چرا ایران وارد سوریه نشد؟ @barsakht 🔹زمانی که داعش در سوریه ظهور کرد و شرایط امنیتی برای سوریه سخت شد دولت این کشور طی روندی رسمی از ایران درخواست کمک کرد. 🔹تحولات سریع سوریه در یک هفتۀ گذشته و مداخله نداشتن ایران در این تحولات مسئله‌ای است که باید در عوامل مختلف جستجو و تحلیل کرد. 🔹تروریست‌ها جهش ژنتیکی پیدا کردند و دست از خشونت برداشتند و ژست دیپلماتیک به خود گرفتند. مردم سوریه نیز دیگر به مانند قبل از ارتش سوریه در قبال تروریست ها حمایت نمی‌کردند. 🔹ارتش سوریه نیز به‌دلایل مختلف از جمله ضعف‌های اعتقادی و اقتصادی دیگر مانند قبل انگیزه مقابلۀ در برابر تروریست‌ها را نداشت. 🔹اما مهم‌ترین تغییر در خود بشار اسد بود. آخرین دیدار اسد با رهبر انقلاب حاوی نکتۀ مهمی بود. رهبر انقلاب ۱۰ خرداد امسال تذکری به بشار دادند. @barsakht 🔹این تذکر ناشی از شناخت واقعی از صحنه بود. ایران پیش از آغاز جنگ در لبنان، بارها تذکرات لازم را درباره تقویت قوای تروریست‌ها به اسد اعلام کرده و حتی پیشنهاد لازم را به‌صورت رسمی به او داده بود اما به این تذکرات توجه نشد. 🔹ادامۀ این روند تا آخرین ساعات سقوط اسد نیز ادامه داشت. حضور بالاترین رده مقامات ایرانی برای مذاکره با اسد نشان‌دهنده عزم جدی ایران برای تقویت اسد بود اما یک خطای راهبردی سبب شد بشار در سراشیبی سقوط قرار گیرد و آن همان تذکر رهبر انقلاب بود؛ اسد دل‌خوش به وعده‌های جریان عربی و غربی منطقه شد. 🔹ایران نیز زمانی که تمایل  نداشتن اسد را برای حمایت میدانی دریافت کرد بنا را بر دخالت نکردن گذاشت اما تلاش خود را برای متقاعد کردن اسد تا آخرین لحظه ادامه داد اما اسد زمانی متوجه توخالی بودن وعده‌های دشمنان خود شد که کار از کار گذشته بود./فارس @barsakht

از آمدن حافظ اسد تا رفتن بشار اسد در ۳ دقیقه!! @barsakht

«سقوط اسد: روایتی از جدال هژمون و رؤیای ملت‌ها» ‍ این روزها بعد از سقوط شوک آور بشار اسد، هر کسی از ظن خود یار ماجرا شده و سقوط او را متوجه به یک کانون خاص ارزیابی میکند و بر اساس آن تجویزاتی صادر میکند. برخی مانند اصلاح طلبان با اتخاذ یک دیدگاه رمانتیک و با اقتباس از ادبیات اندرزنامه ای حکومت های استبدادی را تشویق به اصلاحات سیاسی و بازگشت به اعتماد مردم میکنند. در نقطه مقابل اصولگرایان اعتماد به آمریکا و برخی از دولت های منطقه ای متحدش را مهمترین عامل شکست بشار اسد میدانند. آنان با استناد به نقل قول های رسمی و غیررسمی فقدان روحیه رزم آوری بشار اسد را موثرترین عامل بعنوان متغیر نهایی رقم زننده وضعیت سیاسی امروز سوریه میدانند. منتقدین سیاست خارجی ج‌.ا خیانت روسیه را پررنگ میکنند و ماجرای پیش آمده را به معاملات پشت پرده احتمالی روسیه و ترکیه نسبت میدهند.استراتژیست ها و ملیتاریست ها نیز از ضعف امکانات راهبردی نیروهای مقاومت پس از ماجراهای ۷ اکتبر سخن میگویند. هر چند بدوا اینطور به ذهن خطور میکند که این عوامل همه در تبیین چندوجهی اجتماعی و سیاسی جهان انضمامی موثر است اما فقدان یک نظریه معتبر علمی در تحلیل، شطح گویی را تا به آنجا می رساند که برخی سقوط اسد را به فیلتر نبودن شبکه های اجتماعی یا رویکرد نئولیبرالی اقتصاد سوریه نسبت میدهد. مشخص است دز چنین عرصه مشوبی از تحلیل نه تنها نمی توان از تجربه سوریه درس گرفت بلکه تجویزاتی صادر خواهد شد که به گمراه کردن بیشتر دیگران منجر خواهد شد. در روابط بین‌الملل، عوامل ساختاری و غیرساختاری به دو دسته از مولفه‌هایی اشاره دارند که بر رفتار دولت‌ها و سایر کنشگران بین‌المللی تأثیر می‌گذارند. عوامل غیرساختاری، به جنبه‌های داخلی، هویتی، فرهنگی و روان‌شناختی کنشگران اشاره دارند که در تبیین رفتار آنها نقش دارند. این عوامل معمولاً در نظریات سازه‌انگارانه و لیبرال برجسته می‌شوند. در نقطه مقابل عوامل ساختاری است که به آن دسته از ویژگی‌ها و نیروهایی اشاره دارند که از ساختار نظام بین‌الملل نشأت می‌گیرند و به‌طور مستقیم یا غیرمستقیم رفتار کنشگران را محدود یا هدایت می‌کنند. این عوامل عمدتاً از دیدگاه‌های ساختارگرا (مانند رئالیسم) مورد تأکید قرار می‌گیرند. واقعیت این است که بدون توجه به متغیرهای ساختاری مانند ویژگی‌های نظام بین‌الملل، مداخله قدرت های بزرگ و نقش هژمونی و سلطه نمیتوان متغیرهای سطح واحد مانند ایدیولوژی و فرهنگ، شخصیت و ویژگی رهبران و فشارهای داخلی را تبیین کرد. مساله اصلی این نیست که در کشورهایی که از رنج استبداد ساقط میشوند دموکراسی نیست. مساله اینجاست که آمریکا اجازه نمیدهد که دموکراسی و تقویت مناسبات دو جانبه دولت و ملت در این کشورها شکل بگیرد. هژمون و سلطه به یک فرمول و معادله ای دست یافته است: فشار اقتصادی برای برهم زدن شالوده های مدنی و ایجاد تنگنای ژئوپلتیک برای تخلیه امکانات راهبردی و هجمه تبلیغاتی برای برهم زدن تعادل های عقلانی و آغاز فرایند تساقط! از این واقعیت نمی توان غافل شد که غرب نظریه صلح دموکراتیک را برای همان غرب میخواهد و تجویزات دموکراتیک آنها صرفا اهرم فشاری برای دامن زدن به تضادهای اجتماعی کشورهایی است که در جغرافیای خود مستقل از غرب تولید قدرت میکنند و چنانچه در این کشورها امر بر تقویت جامعه مدنی و تقریب مردم و حکومت دائر شود غرب خود بزرگترین دشمن دموکراسی در این کشورها خواهد بود. هر چقدر هم شما مسئولین را به بازگشت به مردم تشویق کنید در آینده نظام جهانی به سرکردگی آمریکا علی رغم دادخواهی و ژست دموکراسی شما خواهند کوشید تا با فشار و مهار شدید ایران در محیط سیاست خارجی، تسهیل کننده و تزریق گر نوعی از رادیکالیسم دوگانه (اجتماعی و حکومتی) باشند تا با بروز بحران های درونی مانعی جدی بر سر راه توسعه سیاسی در ایران باشند.

🎥 روایت دکتر مرندی از عوامل مهم سقوط سریع سوریه 🔶 «دکتر سید محمد مرندی» تحلیلگر سیاسی: 🔺دولت سوریه خواستار نزدیکی به کشورهای عربی شد از جمله عربستان سعودی و امارات، سوری‌ها به همین خاطر از ایران فاصله گرفتند. 🔺پس از اینکه ده‌ها هزار جنگجوی خارجی توسط اردوغان و آژانس‌های اطلاعاتی غربی و با کمک حکام مستبد کشورهای خلیج فارس وارد سوریه شدند، ایرانی‌ها آماده بودند اما ایران بدون حمایت رئیس جمهور و دولت سوریه نمی‌توانست به آنجا برود و به تنهایی بجنگد. 🔺یک ژنرال در ارتش سوریه ماهانه 40 دلار درآمد داشت تروریست‌های القاعده تا 2 هزار دلار در ماه درآمد داشتند، بنابراین وقتی اقتصاد آنها خالی شد، ارتش ضعیف شد و قادر به دفاع از خود نبود. @barsakht

صحنه‌گردانان لیبی‌سازی سوریه چه در سر دارند؟ @barsakht ▫️ ایده‌ی «اسرائیل بزرگ» یا چشم‌انداز «از نیل تا فرات» که در پرچم رژیم صهیونیستی نیز منعکس شده، طرحی سیاسی است که مقدّمات آن از مسیر تغییر نقشه‌ و بالکانیزاسیون منطقه‌ی موسوم به «خاورمیانه» شامل غرب آسیا و شمال آفریقا محقّق می‌شود. در سال ۱۹۸۲ اودِد ینون، مشاور آریل شارون، طرحی را در نشریه عبری کی‌وونیم منتشر کرد که پیشنهاد می‌کرد اسرائیل با تجزیه‌ی کشورهای همسایه به واحدهای کوچک‌تر و ضعیف‌تر، باید به دنبال تضمین تسلّط منطقه‌ای خود باشد. عملیاتی کردن این طرح، مستلزم بهره‌برداری از شکاف‌های قومی، مذهبی و فرقه‌ای در این کشورها برای ایجاد موزاییکی از دولت‌های کوچک‌تر و مدیریت‌پذیرتر است. ▫️شمای کلّی طرح ینون چنین است: ۱. اردن: با پایان دادن به حکومت خاندان هاشمی، اردن باید به یک کشور فلسطینی تبدیل شود. بدین منظور می‌بایست غزّه و کرانه‌ی باختری به اشغال کامل دربیاید و به عبارتی در کرانه‌ی باختری تا اردن پاکسازی قومیتی صورت گیرد. نتیجتاً هم مسئله‌ی ملّی‌گرایی فلسطینی حل می‌شود و هم فشارهای جمعیتی و سیاسی بر اسرائیل کاهش می‌یابد. ۲. عراق: در این طرح عراق به سه واحد متمایز تقسیم می‌شود که بر اساس خطوط قومی و فرقه‌ای از هم جدا شده‌اند: @barsakht ▫️یک دولت کردی در شمال، یک کشور سنّی در مرکز، و یک کشور شیعه در جنوب. ۳. مصر: این طرح از تقسیم مصر به چند کشور کوچک‌تر، از جمله یک دولت مسیحی قبطی حمایت می‌کند که باعث تضعیف قدرت مرکزی این کشور و کاهش تهدید آن برای اسرائیل می‌شود. ۴. لبنان: طرح مطلوب برای لبنان، تقسیم آن به چهار دولت مسیحی مارونی، یک دولت سنّی، یک دولت شیعه و یک دولت دروزی است تا تنوّع فرقه‌ای لبنان در آن منعکس شود و توانایی آن برای به چالش کشیدن اسرائیل به حداقل ممکن برسد. ۵. سوریه: بر مبنای این استراتژی سوریه بر مبنای اختلافات قومی، مذهبی و فرقه‌ای به چهار پارچه تقسیم می‌شود: یک دولت علوی در امتداد ساحل، یک دولت سنّی در مرکز، یک دولت کردی در شمال، و یک دولت دروزی در جنوب. ▫️ در دوره‌ی بوش پسر که منطقه‌ی غرب آسیا تحت‌الشعاع فضای سیاسی پسایازده‌ سپتامبر قرار گرفته بود، مقامات و صاحب‌منصبان نئوکان تحت تأثیر افکار مشاورانی چون پل ولفوویتز، داگلاس فیث و دیوید ورمسر، سیاست‌ خارجی تهاجمی را در دستور کار قرار دادند که با ایجاد بی‌ثباتی، تکه‌تکه کردن و بمباران عراق آغاز شد، با محاصره‌ی نوار غزه، بمباران هوایی سوریه طی جنگ داخلی (از ۲۰۱۱ تا اکنون) و ظهور داعش به اوج رسید و با طرح غیرقانونی الحاق کرانه باختری و اغوار اردن مطابق طرح معامله قرن، و اشغال کامل بلندی‌های جولان ادامه یافت. ▫️آن‌چه که در ۱۴ ماه گذشته در دستور کار دولت اشغالگر اسرائیل بوده، سناریوهایی که برای غزّه‌ی پساجنگ و حزب‌الله در جنوب لبنان مدّ نظر دارد و نیز پروژه‌ی جاری بالکانیزه کردن سوریه، همگی در متن چنین چشم‌اندازی قابل فهم‌تر می‌شود. ▫️ اکنون به نظر می‌رسد که محتمل‌ترین سناریویی که پیشاروی سوریه قرار خواهد گرفت، بالکانیزاسیون با درجات اعلای بی‌ثباتی است که با لیبی‌سازی بیشتر قرابت دارد: الف) تقسیم سوریه به سه بخش ۱. یک منطقه‌ی کوچک علوی/شیعی که کرانه‌ی ساحلی و اطراف دمشق را شامل می‌شود. ۲. یک منطقه‌ی نسبتاً وسیع سنّی‌نشین در مرکز که به منطقه‌ی حائل مورد نظر ترکیه در شمال و شمال غرب متّصل می‌شود. ۳. یک منطقه‌ی کردنشین که از شمال شرق و جنوب شرق تا جنوب سوریه و منطقه‌ی دروزی‌نشین را در برمی‌گیرد و از طریق یک کریدور کردی/دروزی به جولان اشغالی و رژیم اسرائیل متّصل می‌شود. (چندی پیش گیدئون ساعر وزیر امور خارجه‌ی اسرائیل، «کردها» و «دروزی‌ها» را متحدانی قوی برای اسرائیل خوانده بود.) ب) تقسیم سوریه به چهار بخش ۱. یک منطقه‌ی کوچک علوی/شیعی که کرانه‌ی ساحلی و اطراف دمشق را با هماهنگی روسیه شامل می‌شود. ۲. یک منطقه‌ی نسبتاً وسیع سنّی‌نشین که قسمتی از مرکز، کرانه‌ی‌شمالی و مناطق شمال غربی را در هماهنگی با ترکیه شامل می‌شود. ۳.یک منطقه‌ی کردنشین که از شمال شرق و جنوب شرق تا بخش‌هایی از مناطق مرکزی را در برمی‌گیرد و تحت هماهنگی با ایالات متّحده و اسرائیل شکل می‌گیرد. ۴. یک منطقه‌ی دروزی‌نشین در جنوب و جنوب غرب، که از دمشق و قنیطره تا درعا و السویداء را در کرانه‌ی مرز آلفا و جولان اشغالی در هماهنگی با رژیم اسرائیل شامل می‌شود. ▫️ تقسیم سوریه به سه یا چهار دولت، مهم‌ترین اثر وضعی خود را بر عراق خواهد گذاشت و کانون‌های مستعد بی‌ثبات‌سازی را به سرعت فعال خواهد کرد. دیری نخواهد پایید که دامنه‌‌ی دورتر اثرات تجزیه‌ی سوریه در کرانه‌های ایران نیز هویدا می‌شود و از مرزهای شرقی تا جنوب قفقاز و مرزهای غربی ایران را متأثّر خواهد کرد. ✍️خانم پریسا نصرآبادی @barsakht

۲۱ آذر ؛ بازگشت آذربایجان به آغوش وطن @barsakht 🔸️ ۲۱ آذرماه سال ۱۳۲۵ ، یک روز بسیار مهم و تاثیرگذار در تاریخ معاصر ایران به شمار می رود. 🔸️در این روز ارتش ایران پس از برتری بر فرقه جدایی طلب دموکرات به رهبری پیشه وری ، وارد تبریز شد ، و آذربایجان را به خاک وطن بازگردانید. 🔸️اگرچه حکومت سابق از این روز همواره بهره برداری می نمود، اما این نکته را نباید فراموش کرد که از شهریور ۱۳۲۰ تا ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ ، محمدرضا پهلوی یک پادشاه مشروطه بود و قدرت  اندکی در عرصه سیاسی داشت و مجالس و نخست وزیران آن دوره را باید تاثیرگذارترین متغیرها در شکل دهی تحولات دانست. 🔸️ریشه بحران به شکل گیری فرقه دموکرات آذربایجان در تیرماه ماه سال ۱۳۲۴ بازمی گشت؛ پانزدهم تیر سال ۱۳۲۴ ، فرمان حزب کمونیست شوروی، برای "اقدام به تشکیل یک حرکت تجزیه طلبانه در آذربایجان و دیگر استان‌های ایران شمالی" ابلاغ و به امضای رهبر وقت آن رسید.  🔸️در پی این فرمان، میرجعفر باقروف رئیس جمهور آذربایجان شوروی با پیشه وری دیدار کرده و مقدمات شکل گیری فرقه دموکرات را فراهم نمود . 🔸️نکته جالب اینجاست که جعفر پیشه وری از جمله ایرانیان وطن پرستی بود که با نشریه "آذربایجان جزء لاینفک ایران" همکاری جدی داشت و اکثرا به زبان پارسی مطلب می نوشت؛ اما پس از حوادثی چون رد اعتبارنامه اش در مجلس چهاردهم توسط هواداران سید ضیاءالدین طباطبایی و برخی توده ای ها ، وی که فردی به شدت قدرت طلب ، توانمند و البته باهوش بود تحت تاثیر باقروف قرار گرفت و رهبری فرقه جدایی طلب دموکرات را پذیرفت و در شهریور ۱۳۲۴ این دولت وابسته به همسایه شمالی رسما آغاز به کار کرد . 🔸️البته از جمله علل دیگر گرایش پیشه وری به روسها را می توان اعتقاد قلبی به آرمان کمونیسم و شخص استالین دانست و اینگونه بود که او کورکورانه دستورات کرملین را اجرا می کرد . 🔸️در آبان ۱۳۲۴ ، شبه نظامیان فرقه دموکرات به فرماندهی غلام یحیی دانشیان با حمایت ارتش شوروی (که بعد از اشغال شمال ایران در شهریور۲۰ هنوز نیروهایش را خارج نکرده بود ) در سراسر مناطق آذربایجان پراکنده شدند و پادگان های ارتش و مراکز حکومتی را به تصرف درآوردند و تا زنجان پیش رفتند . 🔸️مردم آذربایجان اما با فرقه پیشه وری همراهی نداشتند که ۲ دلیل عمده داشت ؛ اول علاقه آنان به ایران و هویت ایرانی خود و دوم گرایشات شدید مذهبی و شیعی و داشتن این اعتقاد که کمونیست ها کافرند و همکاری با آنان حرام. @barsakht 🔸️محمدرضا پهلوی که در تنگنا قرار گرفته بود و می دانست نمی تواند بحران را مدیریت کند ، در بهمن ماه ۱۳۲۴ دولت را به مخالف دیرینه اش احمد قوام السلطنه سپرد و او نیز سعی در حل مسئله آذربایجان از طریق کیاست و اقدامات دیپلماتیک نمود . 🔸️ نخست وزیر جدید در اولین فرصت در یک اقدام تاکتیکی برخی وزارت خانه ها را به افراد توده ای سپرد تا اعتماد مسکو را جلب کند و پس از آن به دیدار استالین رفت. 🔸️قوام در دیدار با رهبر شوروی وعده امتیاز نفت شمال را در برابر خروج نیروهای ارتش سرخ از خاک ایران مطرح ساخت که البته استالین به طورجدی با آن موافقت نکرد اما پس از فشارهای آمریکا ، سادچیکف سفیر شوروی در فروردین ماه ۱۳۲۵ ، قراردادی را با قوام السلطنه امضا کرد و پذیرفت نیروهای کشور متبوعش در قبال امتیاز مهم نفت شمال از مناطق آذربایجان و کردستان خارج شوند. 🔸️نیروهای شوروی با وعده آغاز به کار مجلس پانزدهم و تصویب امتیاز نفت شمال توسط طرفداران قوام ، چندی بعد از خاک ایران خارج شدند و ارتش نیز در اول آذرماه همان سال حمله به نقاط اشغالی و مراکز فرقه دموکرات را آغاز کرد ‌. @barsakht 🔸️ در اوایل کار ، فدائیان و مسلحین تحت فرمان غلام یحیی دانشیان به سختی مقاومت کردند اما جنگ اصلی در ۱۸ آذرماه در قافلانکوه اتفاق افتاد . 🔸️پس از یک روز درگیری شدید ، ارتش ایران فاتحانه این نبرد را به سود خود خاتمه داد و در نتیجه کمر نیروهای نظامی تجزیه طلب شکسته شد و در ۱۹ آذرماه پیشه وری و حامیانش دانستند که کار آنان تمام شده است. 🔸️در نتیجه به همراه ۳۰ هزار نفر از طرفداران فرقه به باکو و دولت باقروف پناه بردند . 🔸️ارتش ایران در ۲۱ آذرماه با اقتدار و استقبال دهها هزار نفر از مردم مذهبی و وطن پرست تبریز وارد این شهر شد و رسما آذربایجان به خاک ایران بازگشت. 🔸️عاقبت کار پیشه وری اما تلخ بود زیرا وی در سانحه ای رانندگی که توسط میرجعفر باقروف طراحی گردیده بود ، مجروح و در بیمارستان کشته شد. 🔸️اما چرخ روزگار به ضرر باقروف طراح تجزیه آذربایجان از ایران نیز چرخید و پس از مرگ استالین و روی کار آمدن خروشچف ، او نیز به دلیل جنایاتش و دخالت در قتل ۷۰ هزار نفر ، اعدام شد . ✍️علیرضا تقوی نیا @barsakht

💥پس از سقوط فرقه، یک نفر در تبریز میخواست سر فرزندش را در پای شاه ببُرد...! ✍️علی مرادی مراغه ای ✅در ۲۱ آذر هستیم روز ظهور و سقوط فرقه دمکرات آذربایجان. من به مناسبت فرقه، چهار کتاب نوشته ام و دهها مقاله و کنفرانس که در کانال هستند و هر چهار کتاب را از بخش آرشیو کانال اینجا میتوانید دانلود کنید. اما در اینجا به موضوع سفر شاه به تبریز پس از سقوط فرقه و حواشی آن می پردازم. ♦️سفر شاه در خرداد ۱۳۲۶ یعنی چند ماه پس از سقوط فرقه بود روزنامه ها در پایتخت از استقبال پرشور مردم آذربایجان از شاه نوشتند اما در این سفر، اتفاقی زشتی نیز رخ داد که برخی نشریات تندرو مانند «مرد امروز» به سردبیری محمد مسعود و «آتش» به سردبیری میر اشرافی به آن اشاره کرده اند. در تبریز در میان استقبال کنندگان، ناگهان یک نفر میخواست سر فرزند خودش را در پای شاه ببُرد اما فورا سروان قرباغی که بعدا ارتشبد شد به همراه یکی از افسران دیگر دویدند و چاقو را از دست آن مردک گرفتند! من در زمان نوشتن کتاب(از زندان رضاخان تا...) در مورد این حادثه بررسی کردم و از شاهدان عینی که هنوز زنده بودند شنیدم که آن مرد به «اكبر چولی» معروف بود او فردی لات منش بود كه در محله گازران ماشين شویی داشت. او در جلوی باغ گلستان، پسرش را براي قربانی بر زمين زد! نگذاشتند آن مردک سر فرزندش را ببرد اما همان زمان آن سیستم، سرِ فریدون ابراهیمی را در آستانه سفر شاه بر دار کرد! صادق هدایت نیز در نامه ای با طنز تلخی به دوستش چنين نوشته: «به مناسبت حركت شاه به آذربايجان، فريدون ابراهيمي را دار زدند و عكس‌اش هم در روزنامه آتش بود مردم غيور آن سرزمين روزی یکی دو نفرشان بچه خود را جلوی خاكپای همايونی قربانی ميکنند. سرزمين عجايب است...» (نامه صادق هدايت به شهيد نورائي، نامه ۲۸، مورخه ۱۴خرداد۱۳۲۶). ♦️هفته نامه «مرد امروز» به سردبیر محمد مسعود ضمن اشاره به استقبال پرشور مردم از شاه نوشت که «مردم شاه پرست هستند و به پای شاه می افتند». و در مورد مردی که میخواست سر پسرش را در پای شاه ببرد نوشت که بجای بریدن سر فرزندت، همین چاقو را«میخواستی به شکم غلام یحیی فرو کنی!» (مرد امروز، شماره ۱۱۰، مورخه۱۵ خرداد۱۳۲۶، صص۱ و ۲) اما در کنار این تملقات و چاپلوسی های مهوع، نشریه«مرد امروز» در همین شماره یک سطری نیز نوشته بود که به نظر من، آذربایجان واقعی آن روز، همان یک سطر بود اما در آن روز شادی و فتح و تملق، آن یک سطر هرگز دیده نشد و آن سطر این بود: «در تبریز، ده هزار شکایت از دست ماموران و ژاندارمها تحویل شاه دادند»! و البته نشریه «آتش» نیز ضمن اشاره به این نامه های شکایت، از اوضاع اسف انگیز آذربایجانِ در پس از سقوط فرقه نوشته که: ديگر براي مردم افسرده آذربایجان، روحی باقي نمانده و «...هيچكس به عرايض آن‌ها رسيدگي نمی كند...و مأمورين، شب‌ها وارد خانه مردم شده غرضشان گرفتن رشوه و طمع در ناموس مردم است»! (آتش، يكشنبه ۲۳ اسفند ۱۳۲۶، ش ۳۸۲) ♦️اما مردم ایران اکثرا بر قاعده«الحق لمن غلب» عمل می کنند، یعنی، حق با کسی است که چیره و غالب است و همین باعث میشود اهالی قدرت به آسانی اشتباه کرده و فریب بخورند، آنها کرنش ها و زمین بوسی ها را واقعی و مخلصانه پنداشته و همان ظاهر را ببینند اما از اعماق زیرین جامعه غافل گردند! اعماق زیرینِ آن روزِ تبریز، آن هزاران نامه های شکایت بود، آنها زبانحال هزاران کشته شده، تبعید گشته و به زندان افتاده بود که دیده نشد، در نتیجه، به خشم و کینه ای مبدل گردید و پرورده شد و شکافی ابدی بین آذربایجان و پهلوی انداخت. هیچ خشمی، کینه و جنایتی از بین نمی رود و سرانجام با اولین تَرَک و شکافی که پهلوی برداشت خود را نشان داد! فرزندان ابراهیمی های بردار شده و هزاران داغدیده و تبعید و تحقیر شده در زمان سقوط فرقه، در ۲۹بهمن ۱۳۵۶ش یعنی هنوز یکسال مانده به پیروزی انقلاب، هرگز معلوم نگردید چون سیلی از کجا بیرون آمدند و در مسیر خودشان بانکها، سینماها، هتل، کاخ جوانان، حزب رستاخیز و ماشینهای دولتی را آتش زدند و حتی کنترل تبریز از دست حکومت بدر شد و حکومت چنان غافلگیر گردید که آموزگار (نخست وزیر) گفت: «قیام کنندگان آذربایجانی نبودند و از آنسوی مرزها آمده بودند...!» ♦️اما چگونه است که آن مردکی که ۳۰سال پیش، فرزند خود را در جلوی شاه میخواست قربانی کند تبریزی بود اما اکنون، این سیل جمعیت چهار کیلومتری که از دانشگاه تبریز تا ایستگاه راه آهن را پوشانده بودند از آن ور مرزها آمده بودند؟! در آن زمان در میان تبریزیان که استعداد شگرفی در طنز دارند شعری توسط ذوالفقار کمالی سروده شد و دهان به دهان گشت: جام سیندیران غلامعلی اوروجعلی لن پنجعلی هاردان اولدو خارجه‌ لی؟ تبریزلی اؤزی دیر اؤزی بهمنین ایرمی دوققوزی. ترجمه شیشه شکننده غلامعلی با اورجعلی و پنجعلی از کجا شد خارجه ای؟! «تبریزی» خودِ خودش بود در روز بیست نهم بهمن

‏می دانستید آمریکا برای دستگیری الجولانی ١٠میلیون دلار جایزه گذاشته و ترکیه گروهش را تروریستی می داند؟ ‏الان که او در دسترس است چرا مانند رهبران القاعده در یمن،سومالی،پاکستان، افغانستان و...مورد هدف قرار نمی گیرد؟ ‏چون اکنون بهره می دهد،امروز اسرائیل بعد از۵٧سال بخش دیگری از خاک سوریه را تصرف کرد و این بهره اول است. @barsakht @dr_a_ganji

🔰 دمشق در گرداب خیانت، تجاوز و جهل(۱) 👤 #جعفر_بلوری @barsakht 🔻۱- فقط یک ساعت - تاکید می‌کنیم یک ساعت - پس از اعلام آتش‌بس در لبنان، تروریست‌های تکفیریِ چندملیتی، به صورت هماهنگ، مجهز شده به سلاح‌های پیشرفته، پهپادهای مدرن، خودروهای زرهی، اطلاعات دقیق و... به شهرهای سوریه حمله کردند و طی حدود ۱۱ روز به دمشق رسیدند. آتش‌بس‌ها (اینجا بین لبنان و رژیم صهیونیستی) برای تنفس طرفین جنگ است. برای احیای توان و رفع نقص‌هاست. تروریست‌ها یک ساعت بعد از این آتش‌بس، به کشوری حمله کردند که، یکی از بازوهای اصلی مقاومت بود. آنها آمده بودند تا رژیم صهیونیستی که از رمق افتاده بود، تنفسی بگیرد و مقاومتی که زخمی بود، نتواند نفس تازه کند! فقط یک روز (نه بیشتر) پس از سقوط دمشق اعلام شد، تروریست‌ها با ترکیه، رژیم صهیونیستی، آمریکا و... در «هماهنگی کامل» بودند! کدام تروریست‌ها؟! همان‌هایی که نام سرکرده‌شان، همین حالا هم برای رد گم کردن، در لیست تروریست‌های تحت تعقیب آمریکا قرار دارد! این میزان «هماهنگی» و این «توانِ تشکیل ائتلاف» بین ۳۷ گروه تروریستی -که بنابر اعلام وال استریت ژورنال بینشان اعضای داعش، القاعده، حزب بعث و... حضور دارند - آیا کار یک ساعت و دو ساعت است؟ کار چند تروریست جمود فکر تکفیری است؟! یا کار چند دولت و چندین سازمان اطلاعاتی و جنگی و حداقل کار چند ماه تلاش و هماهنگی؟! 🔻۲- پس از رفتن بشار اسد از سوریه و تسلط تروریست‌های دست‌آموز بر دمشق، رژیم صهیونیستی و آمریکا - که از قبل خیز برداشته و آماده بودند - یکی از بزرگ‌ترین تجاوزهای زمینی و هوائی را به این کشور آغاز کردند. فقط ۴۸ ساعت پس از سقوط سوریه، نزدیک به ۳۱۰ نقطه از این سرزمین تاریخی، با بمب‌ها و موشک‌های عجیب و غریب و سنگرشکن هدف حملات حساب شده قرار گرفت. این حملات هنوز ادامه دارد و تقریبا تمام زیرساخت‌های نظامی و اقتصادی این کشور، در حال تخریب است و وقتی شما در حال مطالعه این یادداشت هستید، احتمالا چیزی از این کشور باقی نمانده است! همان‌طور که از تجربه عراقِ پس از سقوط صدام پیش‌بینی می‌شد، ماموران سیا و موساد، «زیرساخت‌های انسانی» سوریه را هم کلید زده‌اند و در حال ترور نیروهای کیفی و دانشمندان، اساتید علوم مختلف و علمای دینی تراز اول این کشور هستند. هدف کاملا معلوم است. اساس توسعه یک کشور «نخبگان» آن کشورند. زیرساخت‌ها را هم همین نخبگان هستند که می‌سازند. کشور منهای نیروهای کیفی و زیرساخت، به این زودی‌ها کمر راست نمی‌کند. چنین وضعی مساوی است با سال‌های سال عقب‌ماندگیِ مفرط و.... سوریه با رفتن بشار اسد و آمدن تروریست‌ها که بیشتر به «انسان‌های بدوی» شبیه‌اند تا «معترضین مدنی و انقلابی»، روزهای بسیار تاریکی را تجربه می‌کند که تاکنون مشابه‌اش را ندیده است. 🔻۳- «تحریرالشام» یعنی «آزادسازی شام». شامات هم تشکیل شده است از، سوریه، لبنان، اردن، مصر و... فلسطین. بنابر این، تابلوی بالای سر این گروه تروریستی، آزادسازی این مناطق است. دیروز بنیامین نتانیاهو گفت، جولان - بخشی از خاک سوریه - تا ابد برای اسرائیل باقی می‌ماند. همزمان با این اظهارات، خبرها از پیشروی نظامیان صهیونیست به سمت دمشق حکایت داشتند.در زمان تهیه این یادداشت، نظامیان صهیونیست به ۱۰ کیلومتری دمشق رسیده بودند و اکنون، احتمالا به دمشق رسیده‌اند. حالا به این سؤال‌ها کمی فکر کنید: چرا تحریرالشام، که می‌گوید برای آزادی سوریه و فلسطین و... آمده است، حاضر نیست یک گلوله هم نه، یک جمله علیه رژیم صهیونیستی که سوریه را اشغال کرده، حرفی بزند؟! چرا نمی‌تواند یک جمله درباره لزوم آزادی فلسطین اشغالی، حرفی بزند؟! چرا آمریکایی که برای سر «ابو محمد جولانی» ۱۰ میلیون دلار جایزه گذاشته است - و بیانیه رسمی آن هنوز روی خروجی سایت مربوطه هست - در حال همکاری با اوست؟! @barsakht

🔰دمشق در گرداب خیانت، تجاوز و جهل(۲) @barsakht 🔸چگونه است، تروریستی که تحت تعقیب آمریکاست، با تلویزیون آمریکا (سی ان ان) مصاحبه می‌کند؟! غرب برای این همه «رسوایی» چه پاسخی دارد؟! این همکاری واضح، عیان و عریان با تروریست‌های تکفیری برای اثبات اینکه، غائله داعش در سال ۲۰۱۴ را هم همین آمریکایی‌ها به راه انداختند، کافی نیست؟ داعش چقدر جنایت مرتکب شد؟ چقدر سر بُرید؟ چقدر زنده زنده سوزاند؟ چقدر به زنان و دختران تجاوز کرد؟ حالا کمی به سازمان‌های عریض و طویلی که این غربی‌ها تحت عنوان حقوق بشر، حقوق زنان، حقوق کودکان و... ساخته‌اند فکر کنید. فقط کافی است یک دختر، در اداره پلیس سکته کند تا این سازمان‌های عریض و طویل را به صف کرده و در کنگره و پارلمان علیه آن کشور قانون وضع کرده و با ابزار تحریم به سراغ آن برود. خدا بر درجات امام راحل بیفزاید که بیش از 45 سال پیش گفت، آمریکا شیطان بزرگ است. امروز شاید واضح‌تر از هر زمانی معلوم شده باشد که «چرا می‌گوییم اسرائیل یک غده سرطانی است و باید از صحنه روزگار محو شود.» امروز دیگر کمتر کسی باید تردید داشته باشد که چرا باید هرچه فریاد داریم بر سر آمریکا بکشیم. 🔻۴- شاید عده‌ای فکر کنند، این روزها بنیامین نتانیاهو خوشحال‌ترین فرد دنیا به خاطر سقوط دمشق است. اما این عده اشتباه می‌کنند. نوع واکنش برخی روشنفکران غربزده ما و طیفی از مدعیان اصلاحات (نه همه آنها) نشان می‌دهد آنها بیش از نتانیاهو از اوضاع حاکم بر سوریه خوشحالند. بی‌خود نیست شیمون پرز آنها را «بزرگ‌ترین سرمایه‌های اسرائیل در ایران» معرفی می‌کرد. طی روزهای گذشته، این طیف، تلاش گسترده‌ای را آغاز کرده‌اند تا با تکنیک‌های رسانه‌ای و به‌خصوص تصویری، رهبر تروریست‌های تکفیری را به رهبرانی مثل چگوارا و... نزدیک کنند! اگر باور نمی‌کنید، به صفحه اول و «عکس یک» روزنامه‌هایشان رجوع کنید. آنها خود را به در و دیوار می‌زنند تا شاید بتوانند «زاویه‌ای» را بیابند که بتوان با آن، تسلط رژیم صهیونیستی و تروریست‌های تکفیری بر یک ملت و یک کشور را، «امری مثبت» جلوه دهند اما، هرچه تلاش می‌کنند، به در بسته می‌خورند. یکی از آنها نوشته است مهم نیست بعدها قرار است چه اتفاقی در سوریه و برای سوری‌ها رخ دهد؛ مهم این است که، مردم این کشور چند روزی خوشحالند! 🔻۵- «اختلافات»، هنگام تقسیم غنائم است که آغاز می‌شود. تروریست‌های «تحریرالشام» متشکل از ۳۷ گروه مختلف تروریستی و تکفیری است. آنها پیش از سقوط دمشق و هنگام تصرف نخستین روستاها، بر سر غنائم و پُست‌ها، روی هم اسلحه کشیده و از یکدیگر تلفات گرفتند. حالا که کل کشور را تصاحب کرده و ماموریت محوله را انجام داده‌اند، همین روزهاست که به جان هم بیفتند. امثال جولانی نیز کافی است - ولو برای رد گم‌کنی هم که شده - یک‌بار دیگر بگویند، همه سوریه از جمله جولان اشغالی را می‌خواهد تا به راحتی حذف شود. حالا این اختلافات و جنگ داخلی را بگذارید کنار «دکترین ضاحیه»ای که رژیم صهیونیستی در حال پیاده کردن آن در این کشور است یعنی، ویران کردن سوریه! از دل این دو رویداد مهم - به احتمال زیاد - تجزیه سوریه خارج خواهد شد. راز وحشیگری‌های اسرائیل در غزه، لبنان و سوریه این است که، این رژیم نمی‌تواند یک دولت یا کشور مقتدر و قدرتمند را در اطراف خود تحمل کند. پس تجزیه سوریه - به احتمالا ۳ کشور- در دستورکار است. تقسیم یک کشور با آن سابقه درخشان در حوزه مقاومت به ۳ کشور، طبیعتا آن کشور را قوی‌تر نمی‌کند! غارت نفت و منابع طبیعی این کشور را هم در نظر بگیرید. فکر می‌کنید آمریکا، ترکیه و... دست از سر نفت این کشور برخواهند داشت؟! حالا یک بار دیگر به «تباه» بودن گزارش آن روزنامه حق‌العمل کار بیندیشید که نوشته است: مهم نیست بعدها قرار است چه اتفاقی در سوریه و برای سوری‌ها رخ دهد؛ مهم این است که، مردم این کشور چند روزی خوشحالند! همین‌قدر تباه! @barsakht