eitaa logo
بصائر
1.3هزار دنبال‌کننده
467 عکس
86 ویدیو
41 فایل
«هذا بَصائِرُ لِلنَّاس‏؛ این قرآن کتابی است بصیرت آفرین برای مردم.» (جاثیه: 20) ارتباط با ادمین: @basaer_admin
مشاهده در ایتا
دانلود
آری جناب آشنا! هرکس به #شیطان اعتماد کند، شیطان، دیر یا زود، زشتی های ظاهری یا باطنیش را عیان خواهد کرد؛ همچون کاری که #شیطان_بزرگ با شما و دولت شما کرد! @basaer_fi
هدایت شده از حسین سوزنچی
بسم الله الرحمن الرحیم 🌹 ع و 🌹 بی‌تردید یکی از مهمترین محورهای دعوت انبیاء، دعوت به برقراری است (سوره حدید، آیه25) 🌐این امر بقدری مهم بوده که وعده برقراری ، از همان ابتدای آمدن انبیای الهی مطرح شده، و همه پیامبران مژده به ظهور منجی‌ای داده‌اند که جهان را پر از عدل و داد خواهد کرد، و انسان‌ها را به آمادگی برای این مسیر فراخوانده‌اند🌱 از طرف دیگر، شاید مهمترین واقعه اجتماعی در زندگی ع، ایشان است با ؛ معاویه‌ای که همان زمان هم بر آگاهان مخفی نبود که نه‌تنها در مسیر عدالت گام نخواهد برداشت؛ بلکه تمام تلاش خود را در مسیر انحراف اسلام از مسیر اصلی خود در پیش خواهد گرفت.〽️ طبیعتا این واقعه سوالی را در اذهان همگان – بویژه شیعیان – پدید آورد: ❌آیا امام حسن ع با این ، از آرمان‌های اسلام دست برداشت⁉️ می‌دانیم که ▫️امام حسن ع به نص پیامبر اکرم ص امام بود: «حسن ع و حسین ع امام‌اند، بنشینند یا قیام کنند.» (علل الشرائع، ج1، ص211) ؛ و ▫️امام کسی است که حتما راهی را که پیامبران آغاز کرده‌اند ادامه می‌دهد. اما چگونه این صلح، که در نتیجه آن، دست معاویه در کردن باز شد، با حرکت در مسیر آرمان‌ سازگار است⁉️ انسان در درون خود نمی‌تواند از فهم وقایع خودداری کند؛ و شیعیانی که نتوانستند فهم صحیحی از این اقدام امام حسن ع داشته باشند، کم‌کم 🔻یا در دام جریان زیدیه افتادند - که ائمه‌ای را که قیام نمی‌کردند، تخطئه، و امامت آنان را انکار می‌نمودند - 🔻و یا دچار نوعی بی‌عملی و رخوت و شدند و رخوت خود را با کنار کشیدن امام ع توجیه می‌کردند❗️ 🔹کلیدواژه می‌تواند تبیینی جامعه‌شناختی از این اقدام به دست دهد🔹 تا پیش از گسترش نهایی حکومت عدل مهدوی، همواره در جهان، ظلم و ستم و موانعی در پیش روی انسانها و جوامع وجود داشته است؛ و انسان و پیرو انبیاء نمی‌تواند در مقابل ظلم و ستم ساکت بماند؛ و 🔺این است که را برای به یک ضرورت تبدیل می‌کند. 🔺 اما رفع و از عالم، نه یک اقدام فوری، بلکه نیازمند تلاشی مستمر و درازمدت است که انسان «مومن انقلابی» باید خود را برای پیمودن چنین مسیری آماده کرده باشد. و واضح است که 🔷این مسیر، مسیری نیست که همواره با موفقیت‌ها و پیروزی‌های ظاهری همراه باشد❗️ بلکه گاه ناچار است به شکست‌های ظاهری و عقب‌نشینی‌های تاکتیکی تن دهد: 🔹شکست‌هایی که حتی در درون پیامبران و یاران ایشان اضطرابی پدید می‌آورد که: «پس وعده نصرت خدا چه شد؟» (سوره بقره، آیه 214)؛ و 🔹عقب‌نشینی‌هایی که گاه دهها سال طول می‌کشید: فاصله پذیرش صلح امام حسن ع تا قیام امام حسین ع حدود 20 سال بود؛ یعنی 20 سال ظلم و ستم علنی معاویه، و صبر امام ع. ▪️مهم برای یک انسان مومن انقلابی این است که بین و _نشینی_تاکتیکی تمایز بگذارد؛ و بفهمد که این ها و ‌ها هیچگاه از باب دست برداشتن از آن نبوده است. یکی از لوازم است؛ یعنی 🔺 آرمانگراییِ نهفته در - و به تعبیر دیگر، - ما را از باز ندارد: 🚫در حالی که ذره‌ای از آرمان‌های اصیل خود دست برنداشته‌ایم، آرمان‌های خود را با ملاحظه واقعیت‌های موجود پیگیری کنیم؛ و باری بر دوش جامعه نگذاریم که از همراهی در اصل مسیر صرف‌نظر کند⛔️ اگر لحظه‌ای ظلم و ستم‌هایی را که بعد از کنار کشیدن امام حسن ع توسط معاویه و کارگزاران او در جامعه اسلامی واقع شد، از نظر بگذرانیم و به گرفتاری‌های شدیدی که بعد از این صلح، هم توده‌های مسلمان را فراگرفت و هم نخبگان دلسوز را به حاشیه برد و از دم تیغ گذراند توجه کنیم، درمی‌یابیم که «صبر انقلابی» داشتن چه اندازه دشوار است‼️ در آیه‌ 11 سوره هود، به جای ترکیب پرکاربرد «آمنوا و عملو الصالحات»، ترکیب «صبروا و عملوا الصالحات» آمده ، و به جای گذاشته شده است. شاید می‌خواهد به ما تذکر دهد که در جهانی که تحقق عدالت با فراز و نشیب‌های فراوان همراه است، و دو روی یک سکه‌اند؛ و بدون نمی‌توان از به آرمان های پیامبران دم زد و برای حتی اگر پیامبر اولواالعزم هم باشی، باید از خداوند درخواست کنی (سوره طه، آیه 25). ✳️ ‌یعنی اینکه امام حسن ع در صلح خود با نابکارترین انسانهای روزگار - که ظلم‌های فراوانی در حق انسان‌ها کرد - ذره‌ای و لحظه‌ای از آرمان‌های عدالتخواهانه اسلام دست برنداشت؛ و 💢اگر این نبود، هیچگاه زمینه امام حسین ع مهیا نمی‌شد.💢 🆔 @souzanchi
🔸اقْتَرَبَتِ السَّاعَة و انْشَقَّ الْقَمَرُ ... و ماه دو نیم شد. @basaer_fi
🔸«وَ سَلامٌ عَلَيْهِ يَوْمَ وُلِدَ وَ يَوْمَ يَمُوتُ وَ يَوْمَ يُبْعَثُ حَيًّا.» (مریم: 15) @basaer_fi
✍️نماز عید فطر، تلفیقی از "شکوه اجتماعی" و "تواضع فردی" خداوند متعال در قرآن کریم می فرماید: 🔸«وَ أَقِيمُوا الصَّلاةَ وَ آتُوا الزَّكاةَ وَ ارْكَعُوا مَعَ الرَّاكِعِينَ؛ نماز را برپا دارید و زکات را بپردازید و همراه با رکوع کنندگان رکوع کنید.» (بقره: 43) 🔰خداوند در این آیه شریفه، ابتدا بطور کلی به مؤمنین دستور به اقامه نماز می دهد: (وَ أَقِيمُوا الصَّلاةَ). اما دستورات دوم و سوم، دستوراتی خاص هستند که باید باهم و در سیاقی هماهنگ، تفسیر و معنا شوند. چراکه در بسیاری از روایات اهل بیت(ع)، «زکات» در این آیه شریفه، به «زکات فطره» تفسیر شده است.(البرهان فی تفسیر القرآن؛ ج1، ص202) و همچنین مطابق روایات اهل بیت(ع)، منظور از رکوع کنندگانی که باید همراه آنان و با اقتداء به آنان، رکوع کرد، ائمه معصومین (ع) هستند. (البرهان فی تفسیر القرآن؛ ج1، ص204 و 203) به عبارت دیگر، به قرینه تفسیر زکات به زکات فطره، منظور از «رکوع در معیّت رکوع کنندگان» نیز «اقامه نماز جماعت عیدفطر به امامت امام معصوم(ع)» است که در زمان غیبت، این وظیفه، بر عهده نائب امام زمان(ع) است. 🔰نکته دیگر این است که طبق بیان این آیه شریفه که عبارت «آتُوا الزَّكاةَ» را قبل از «ارْكَعُوا مَعَ الرَّاكِعِينَ» بیان فرموده است، باید زکات فطره را قبل از اقامه نماز عیدفطر پرداخت کرد؛ همچنانیکه از امام صادق(ع) در ذیل این آیه شریفه همین معنا نقل شده است. (البرهان في تفسير القرآن، ج1، ص 204) 🔰اما چرا برای بیان اقامه نماز جماعت در روز عید فطر، از این تعبیر استفاده شده است و مثلاً نفرمود: «اسجدوا مع الساجدین»؟ پاسخ این است که خداوند علاوه بر بیان مفهوم نماز جماعت عید فطر، همزمان، درصدد القاء مفهوم دیگری هم بود که از معنای لغوی «رکوع» برمی آید و آن «تواضع و اظهار ذلت» است. همچنانیکه از امام حسن عسگری(ع) نقل شده است که در معنای این بخش از آیه شریفه فرمودند: «تَوَاضَعُوا مَعَ الْمُتَوَاضِعِينَ.» (البرهان فی تفسیر القرآن؛ ج1، ص202) و در نماز عید فطر باید به امام عادلی اقتدا کرد که خود در نهایت تواضع نسبت به دیگران باشد. 🔰در جمع بندی مفاهیم متعالی این آیه شریفه می توان گفت خداوند در این آیه ابتدا بصورت مطلق و کلی، به مؤمنین دستور به اقامه نماز می دهد(که می تواند مصداق عملی آن در خصوص روز عید فطر، اقامه «نماز صبح» باشد که پیش از پرداخت زکات فطره و اقامه نماز جماعت عید فطر خوانده می شود) و سپس دستور به پرداخت زکات، که طبق بیان اهل بیت(ع) منظور زکات فطره است؛ و پس از آن دستور به اقامه نماز عید فطر اولاً بصورت جماعت(ارکعوا)، ثانیاً به امامت امام معصوم(ع) (و در زمان غیبت به امامت نائب برحقش) (راکعین) و ثالثاً همرا با نهایت تواضع و ذلّت(رکوع). و این تواضع و ذلتی است که از یک ماه روزه داری نصیب انسان شده است. چرا که طبق فرمایش امیرالمؤمنین(ع) اصولاً هدف خداوند از وادار کردن انسان ها به عبادت های سخت چیزی جز خروج تکبر از دلها و جایگزینی تواضع در آنها نیست: 🔸«و عن ذلك ما حرس اللّه عباده المؤمنين بالصّلوات و الزّكوات، و مجاهدة الصّيام في الأيّام المفروضات، تسكينا لأطرافهم، و تخشيعا لأبصارهم، و تذليلا لنفوسهم، و تخفيضا لقلوبهم، و إذهابا للخيلاء عنهم؛ و به همين جهت است كه خداوند، بندگان با ايمان خود را با نمازها و زكات ها و مجاهدت ها به وسيله روزه واجب (از بغى و ظلم و كبر) حراست فرموده، تا اعضا و جوارحشان آرام شود؛ چشمانشان خاضع، و نفوس آنان رام گردد؛ قلبهايشان خضوع پذيرد و تكبّر را از آنان بزدايد.» (نهج البلاغه؛ خطبه192) به امید روزی که مفاهیم این آیه شریفه بطور کامل تحقق یابد و به امامت امام زمان(ع)، نماز عید را بخوانیم. 🌸پیشاپیش، عید سعید فطر را به همه مؤمنین روزه دار تبریک عرض می کنم. جدیدترین تحلیل های قرآنی_روایی از موضوعات سیاسی_فرهنگی را در کانال «بصائر» دنبال کنید: 👇 @basaer_fi🔸🔸
✍نماز عید فطر، تلفیقی از "شکوه اجتماعی" و "تواضع فردی" خداوند متعال در قرآن کریم می فرماید: 🔸«وَ أَقِيمُوا الصَّلاةَ وَ آتُوا الزَّكاةَ وَ ارْكَعُوا مَعَ الرَّاكِعِينَ؛ نماز را برپا دارید و زکات را بپردازید و همراه با رکوع کنندگان رکوع کنید.» (بقره: 43) 🔰خداوند در این آیه شریفه، ابتدا بطور کلی به مؤمنین دستور به اقامه نماز می دهد: (وَ أَقِيمُوا الصَّلاةَ). اما دستورات دوم و سوم، دستوراتی خاص هستند که باید باهم و در سیاقی هماهنگ، تفسیر و معنا شوند. چراکه در بسیاری از روایات اهل بیت(ع)، «زکات» در این آیه شریفه، به «زکات فطره» تفسیر شده است.(البرهان فی تفسیر القرآن؛ ج1، ص202) و همچنین مطابق روایات اهل بیت(ع)، منظور از رکوع کنندگانی که باید همراه آنان و با اقتداء به آنان، رکوع کرد، ائمه معصومین (ع) هستند. (البرهان فی تفسیر القرآن؛ ج1، ص204 و 203) به عبارت دیگر، به قرینه تفسیر زکات به زکات فطره، منظور از «رکوع در معیّت رکوع کنندگان» نیز «اقامه نماز جماعت عیدفطر به امامت امام معصوم(ع)» است که در زمان غیبت، این وظیفه، بر عهده نائب امام زمان(ع) است. 🔰نکته دیگر این است که طبق بیان این آیه شریفه که عبارت «آتُوا الزَّكاةَ» را قبل از «ارْكَعُوا مَعَ الرَّاكِعِينَ» بیان فرموده است، باید زکات فطره را قبل از اقامه نماز عیدفطر پرداخت کرد؛ همچنانیکه از امام صادق(ع) در ذیل این آیه شریفه همین معنا نقل شده است. (البرهان في تفسير القرآن، ج1، ص 204) 🔰اما چرا برای بیان اقامه نماز جماعت در روز عید فطر، از این تعبیر استفاده شده است و مثلاً نفرمود: «اسجدوا مع الساجدین»؟ پاسخ این است که خداوند علاوه بر بیان مفهوم نماز جماعت عید فطر، همزمان، درصدد القاء مفهوم دیگری هم بود که از معنای لغوی «رکوع» برمی آید و آن «تواضع و اظهار ذلت» است. همچنانیکه از امام حسن عسگری(ع) نقل شده است که در معنای این بخش از آیه شریفه فرمودند: «تَوَاضَعُوا مَعَ الْمُتَوَاضِعِينَ.» (البرهان فی تفسیر القرآن؛ ج1، ص202) و در نماز عید فطر باید به امام عادلی اقتدا کرد که خود در نهایت تواضع نسبت به دیگران باشد. 🔰در جمع بندی مفاهیم متعالی این آیه شریفه می توان گفت خداوند در این آیه ابتدا بصورت مطلق و کلی، به مؤمنین دستور به اقامه نماز می دهد(که می تواند مصداق عملی آن در خصوص روز عید فطر، اقامه «نماز صبح» باشد که پیش از پرداخت زکات فطره و اقامه نماز جماعت عید فطر خوانده می شود) و سپس دستور به پرداخت زکات، که طبق بیان اهل بیت(ع) منظور زکات فطره است؛ و پس از آن دستور به اقامه نماز عید فطر اولاً بصورت جماعت(ارکعوا)، ثانیاً به امامت امام معصوم(ع) (و در زمان غیبت به امامت نائب برحقش) (راکعین) و ثالثاً همرا با نهایت تواضع و ذلّت(رکوع). و این تواضع و ذلتی است که از یک ماه روزه داری نصیب انسان شده است. چرا که طبق فرمایش امیرالمؤمنین(ع) اصولاً هدف خداوند از وادار کردن انسان ها به عبادت های سخت چیزی جز خروج تکبر از دلها و جایگزینی تواضع در آنها نیست: 🔸«و عن ذلك ما حرس اللّه عباده المؤمنين بالصّلوات و الزّكوات، و مجاهدة الصّيام في الأيّام المفروضات، تسكينا لأطرافهم، و تخشيعا لأبصارهم، و تذليلا لنفوسهم، و تخفيضا لقلوبهم، و إذهابا للخيلاء عنهم؛ و به همين جهت است كه خداوند، بندگان با ايمان خود را با نمازها و زكات ها و مجاهدت ها به وسيله روزه واجب (از بغى و ظلم و كبر) حراست فرموده، تا اعضا و جوارحشان آرام شود؛ چشمانشان خاضع، و نفوس آنان رام گردد؛ قلبهايشان خضوع پذيرد و تكبّر را از آنان بزدايد.» (نهج البلاغه؛ خطبه192) به امید روزی که مفاهیم این آیه شریفه بطور کامل تحقق یابد و به امامت امام زمان(ع)، نماز عید را بخوانیم. 🌸پیشاپیش، عید سعید فطر را به همه مؤمنین روزه دار تبریک عرض می کنم. جدیدترین تحلیل های قرآنی_روایی از موضوعات سیاسی_فرهنگی را در کانال «بصائر» دنبال کنید: 👇 @basaer_fi🔸🔸
✍«منافقین انقلابی»! و «خواص بی بصیرت» 🔰«منافق»، منافق است؛ یعنی سخنش با عملش یکی نیست. سخنان انقلابی به زبان می آورد، اما ضد انقلابی عمل می کند؛ به همین دلیل است که خداوند از منافقینی که سخنان انقلابی به زبان می آورند، «عمل» را مطالبه می کند تا نفاقشان آشکار شود: 🔸«طَاعَةٌ وَقَوْلٌ مَعْرُوفٌ فَإِذَا عَزَمَ الْأَمْرُ فَلَوْ صَدَقُوا اللَّهَ لَكَانَ خَيْرًا لَهُمْ؛ اما اگر آنها اطاعت كنند و سخن سنجيده و شايسته بگويند براي آنها بهتر است، و اگر آنها هنگامي كه فرمان (جهاد) قطعيت پيدا ميكند به خدا راست گويند، براي آنها بهتر است.» (محمد: ۲۱) 🔸«وَأَقْسَمُوا بِاللَّهِ جَهْدَ أَيْمَانِهِمْ لَئِنْ أَمَرْتَهُمْ لَيَخْرُجُنَّ قُلْ لَا تُقْسِمُوا طَاعَةٌ مَعْرُوفَةٌ إِنَّ اللَّهَ خَبِيرٌ بِمَا تَعْمَلُونَ؛ آنها با نهايت تاكيد سوگند ياد كردند كه اگر به آنان فرمان دهي (برای جهاد از خانه و شهر خود) بيرون ميروند؛ بگو: سوگند ياد نكنيد، شما اطاعت خالصانه نشان دهيد كه خداوند به آنچه عمل ميكنيد آگاه است.» (نور: ۵۳) 🔰و «بی بصیرت» کسی است که با عجله و بدون مطالبه «عمل» از منافق، فریفته، دلباخته و ذوق زده سخنان بظاهر انقلابی او شود. جدیدترین تحلیل های قرآنی_روایی از موضوعات سیاسی_فرهنگی را در کانال «بصائر» دنبال کنید: 👇 @basaer_fi🔸🔸
✍️مصلحت سنجی های و ریزش برخی خواص انقلابی/ در برابر رفتارهای متشابه ولیّ چه باید کرد؟ 🔰عیب جویی امام صادق(ع) از یکی از یاران خاص خود ، یکی از اصحاب خاص و بسیار مورد اعتماد امام باقر(ع) و امام صادق(ع) بود. اما امام صادق (ع)، در برخی مجالس، گاه از او بدگویی می کرد. رفتاری که شاید بسیاری از خواص سیاسی زمان ما با آن مواجه شوند، موضع آنان را نسبت به ولیّ تغییر دهد. امام صادق(ع) در پیامی خصوصی به زراره، علت این رفتار متشابه خود را جلوگیری از تعرّض حکومت ظالم آن زمان به زراره بیان می کنند. چراکه ارتباط با امام صادق(ع)، تبعات زیادی برای یاران حضرت درپی داشت و فشارهای زیادی را به آنان تحمیل می کرد و این رفتار امام(ع)، از طمع دشمنان نسبت به او می کاست: 🔸«إِنَّمَا أَعِيبُكَ دِفَاعاً مِنِّي عَنْكَ، فَإِنَّ النَّاسَ وَ الْعَدُوَّ يُسَارِعُونَ إِلَى كُلِّ مَنْ قَرَّبْنَاهُ وَ حَمِدْنَا مَكَانَهُ، لِإِدْخَالِ الْأَذَى فِيمَنْ نُحِبُّهُ وَ نُقَرِّبُهُ، وَ يَذُمُّونَهُ لِمَحَبَّتِنَا لَهُ وَ قُرْبِهِ وَ دُنُوِّهِ مِنَّا، وَ يَرَوْنَ إِدْخَالَ الْأَذَى عَلَيْهِ وَ قَتْلَهُ، وَ يَحْمَدُونَ كُلَّ مَنْ عِبْنَاهُ، فَإِنَّمَا أَعِيبُكَ لِأَنَّكَ رَجُلٌ اشْتَهَرْتَ بِنَا وَ بِمَيْلِكَ إِلَيْنَا، وَ أَنْتَ فِي ذَلِكَ مَذْمُومٌ عِنْدَ النَّاسِ، فَيَكُونُ ذَلِكَ دَافِعَ شَرِّهِمْ عَنْكَ؛ عیبگذاری من (درحقیقت) برای دفاع از توست. چراکه مردم و دشمن به سرعت درپی کسی هستند که ما او را به خود نزدیک می کنیم و از او ستایش می کنیم. تا به کسی که او را ستایش کرده و به خود نزدیک می کنیم آزار برسانند و او را بخاطر محبت ما و نزدیکی به ما مذمّت می کنند. و در اندیشه اذیت و قتل او بر می آیند. و هرکسی را که ما عیب او را می گوییم، می ستایند. پس همانا من عیب تو را می گویم، فقط به این دلیل که تو مردی مشهور به ارتباط و گرایش نسبت به مایی و تو در این باره نزد مردم مذمومی. پس این عیب گذاری من بر تو، شرّ آنان را از تو دفع می نماید.» (تفسیر نورالثقلین؛ ج3، ص285) 🔸رفتار متشابه در سوراخ کردن کشتی آنگاه حضرت برای روشن شدن این رفتار خود برای زراره، به ماجرای سوراخ کردن کشتی توسط حضرت خضر(ع) اشاره نمودند که پس از مدتی در بیان علت این رفتار سؤال برانگیز خود به حضرت موسی(ع) فرمود: 🔸«وَ أَمَّا السَّفِينَةُ فَكانَتْ لِمَساكِينَ يَعْمَلُونَ فِي الْبَحْرِ، فَأَرَدْتُ أَنْ أَعِيبَها وَ كانَ وَراءَهُمْ مَلِكٌ يَأْخُذُ كُلَّ سَفِينَةٍ غَصْباً؛ اما كشتى، از آنِ بينوايانى بود كه در دريا كار مى كردند، خواستم آن را معيوب كنم، [چرا كه] پيشاپيش آنان پادشاهى بود كه هر كشتى [درستى] را به زور مى گرفت.(و با این عیب گذاری، دیگر در غصب آن طمعی نخواهد داشت.)» (کهف: 79) هرچند از ارادت زرارة به امام صادق(ع) اندکی هم کاسته نشد، اما برخی از یاران دیگر امام صادق(ع) با دیدن برخی تناقض های ظاهری اینچنینی در رفتار ایشان که اقتضاء دوران بود، از ایشان رویگردان شدند و ایشان را متهم به دروغگویی کردند. 🔰کشتی انقلاب و خضر زمانه ما هدف نگارنده از بیان این روایت نورانی، توجه دادن به این نکته کلّی است که نباید درباره زود قضاوت کرد. بی شک امروز همانند زمان امام صادق(ع)، دوران تقیّه نیست، امّا زمانه فتنه های گوناگون و خطرناکی است که ممکن است ولیّ برای خاموش کردن تدریجی این فتنه ها و به خاطر رعایت مصالح بزرگتر، گاه مجبور به انجام رفتارهای متشابه شود. 👈شاید لازم باشد خضر زمانه ما، از سر ناچاری و اضطرار و به دلایل و مصالحی که بعدها آشکار خواهد شد، اجازه دهد بخش هایی از کشتی انقلاب دچار عیب شود تا از آسیب های جدّی تر به این کشتی جلوگیری شود. 🔰چگونگی مواجهه مؤمنین انقلابی با رفتارهای متشابه ولیّ در چنین زمانه ای، اگر به ولیّ مان اعتماد داریم، در مرحله اول، باید را به ارجاع داد تا تحلیل درستی از موضوع به دست آید؛ و در صورت روشن نشدن موضوع، در مرحله دوم، باید صبر کرد تا به تدریج حکمت رفتار ولیّ روشن شود. از متشابهات، بسیاری را از دایره انقلاب خارج خواهد کرد. همانگونه که برخی معترضین به امیرالمؤمنین(ع) در ماجرای پذیرش و معترضین به امام حسن (ع) در ماجرای پذیرش و معترضین به امام صادق(ع) در پیشبرد و معترضین به امام رضا(ع) در ماجرای پذیرش ، به دلیل عدم هضم و درک و تحلیل درست از وقایع و عدم اعتماد به امامشان، به تدریج از دایره مؤمنین انقلابی خارج شدند. جدیدترین تحلیل های قرآنی_روایی از موضوعات سیاسی_فرهنگی را در کانال «بصائر» دنبال کنید: 👇 @basaer_fi🔸🔸
✍گفتاری از آیت الله جوادی آملی/ هرگاه جامعه اسلامی دچار مشکلات شود، منافقان آن را به سوء مدیریت رهبری جامعه نسبت می دهند. 🔰همين گروهي كه يا در اثر «نفاق» يا در اثر «ضعف ايمان»، آن سخنان را با رسول خدا(صلّي الله عليه و آله و سلّم) در ميان گذاشتند، گاهي پيشنهاد مي‌دادند كه دفاع بر ما واجب بشود. وقتي كه دفاع بر اينها واجب شد، مي‌گفتند زود است، چرا مهلت ندادي! همين گروه، اگر فتح و پيروزي و عزّت و امثال‌ذلك نصيبشان بشود، مي‌گويند اين نعمتهايي است كه از طرف خدا به ما رسيده است و اگر شكست و رنج و بلا و مِحنت و گراني و قحطي و امثال‌ذلك برسد، براساس تطيّري كه رسم آنها بود، مي‌گفتند اين بدقدمي تويِ پيامبر است ـ معاذ الله ـ؛ تطيّر مي‌زدند. يا آنها كه به اين خرافات معتقد نبودند، مي‌گفتند اين از سوء مديريت و ضعف رهبريِ توست، اين دوتا حرف را مي‌زدند. فرمود: 🔸«إِن تُصِبْهُمْ حَسَنَةٌ يَقُولُوا هذِهِ مِنْ عِندِ اللّهِ وَإِن تُصِبْهُمْ سَيِّئَةٌ يَقُولُوا هذِهِ مِن عِندِكَ؛و اگر به آنها (منافقان) حسنة (و پيروزي) برسد ميگويند از ناحيه خدا است و اگر سيئة (و شكستي) برسد ميگويند از ناحيه تو است»(نساء:79)؛ به تويِ پيامبر نسبت مي‌دهند، مشابه همان كاري كه پيروان موساي كليم داشتند. در سورهٴ مباركهٴ «اعراف» از وضع پيروان موساي كليم اين‌‌چنين ياد مي‌كند، آيه 131 سورهٴ مباركهٴ «اعراف» اين است كه: 🔸«فَإِذَا جَاءَتْهُمُ الْحَسَنَةُ قَالُوا لَنَا هذِهِ وَإِنْ تُصِبْهُمْ سَيِّئَةٌ يَطَّيَّرُوا بِمُوسَي وَمَنْ مَعَهُ؛ هنگامي كه نيكي (و نعمت) به آنها ميرسيد ميگفتند به خاطر خود ماست! ولي موقعي كه بدي (و بلا) به آنها ميرسيد ميگفتند از شومي موسي و كسان او است!» «تطيّر»؛ بدقدمي، فالِ بدزدن، تشئّم كه از طَيران طير معمولاً اينها اين شئومت را به ياد داشتند، اخذ شده است. اينها به موساي كليم(سلام الله عليه) مي‌گفتند در اثر بدقدمي تو و همراهان توست كه ما الآن به زحمت افتاديم. مشابه اين معنا را هم مسلمينِ ناآگاه صدر اسلام به رسول خدا(صلّي الله عليه و آله و سلّم) مي‌گفتند. ريشه‌اش هم در سورهٴ مباركهٴ «بقره» است كه ﴿تَشَابَهَتْ قُلُوبُهُمْ﴾ (بقره: 118) دلهاي اينها يكي است، طرز تفكّر اين كافران و منافقان يكي است ﴿تَشَابَهَتْ قُلُوبُهُمْ﴾. اينها اگر خيري ببينند، مي‌گويند از طرف خداست و شرّي ببينند براساس بدقدمي رسول خدا ـ معاذ الله ـ يا براساس ضعف رهبري و مديريت او تكيه مي‌كنند و اسناد مي‌دهند. (جلسه 172 درس تفسیر سوره مبارکه نساء) 🔰پی نوشت: این آیه شریفه قرآن، حکایت امروز منافقانی است که روزی را هدیه و نعمت خدا می دانستند و امروز مشکلات اقتصادی ناشی از آن را متوجه رهبر انقلاب می نمایند که از ابتدا با آن مخالف بود. جدیدترین تحلیل های قرآنی_روایی از موضوعات سیاسی_فرهنگی را در کانال «بصائر» دنبال کنید: 👇 @basaer_fi🔸🔸
«...وَ يَقْتُلُونَ الَّذِينَ يَأْمُرُونَ بِالْقِسْطِ مِنَ النَّاسِ فَبَشِّرْهُمْ بِعَذَابٍ أَلِيمٍ؛ و كسانیكه عدالتخواهان رابه شهادت مى رسانند را ازعذابى دردناك خبرده.» (آل عمران:۲۱) #مرداد_11 @basaer_fi
هدایت شده از خبرگزاری فارس
6.28M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🎥دقایقی قبل در حرم مطهر امام رضا(ع) ▪️مداحی جانسوز مهدی رسولی در ویژه برنامه شهادت امام جواد علیه السلام @Farsna
✍اشتباه متشابه! 🔰خداوند متعال در سوره مبارکه توبه، به ماجرای برخی اصحاب غیرانقلابی پیامبر(ص) اشاره می فرماید که علی رغم تأکید پیامبر(ص) برای حضور در میدان جنگ، از ایشان اجازه خواستند تا در جنگ حاضر نشوند. درحالیکه اجازه ندادن پیامبر(ص) به آنان و تخلف احتمالی آنان از این دستور، می توانست ماهیت غیرانقلابی و منافقانه آنان را آشکار سازد، اما ایشان در این مورد به آنان اجازه دادند تا در میدان جهاد حاضر نشوند. و طبیعتاً اینگونه، آنان نیز در برابر انتقادات دیگران نسبت به عدم حضور خود در میدان جنگ، از محکم ترین دلیل که همان اجازه قانونی پیامبر(ص) بود برخوردار بودند! خداوند متعال در پی این واقعه آیاتی نازل فرمود: 🔸«عَفَا اللَّهُ عَنْكَ لِمَ أَذِنْتَ لَهُمْ حَتَّى يَتَبَيَّنَ لَكَ الَّذِينَ صَدَقُوا وَ تَعْلَمَ الْكاذِبِينَ؛ خداوند تو را ببخشد! چرا پيش از آنكه راستگويان و دروغگويان را بشناسى، به آنها اجازه (تخلف از جهاد) دادى؟!» (توبه: 43) همانگونه که از ظاهر این آیه شریفه پیداست، خداوند متعال، با لحنی عتاب آمیز، پیامبر(ص) را متوجه اشتباهش می نماید. اما امام رضا(ع) در روایتی در ذیل این آیه شریفه می فرمایند: 🔸«هَذَا مِمَّا نَزَلَ بِإِيَّاكِ أَعْنِي وَ اسْمَعِي يَا جَارَةُ خَاطَبَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ بِذَلِكَ نَبِيَّهُ وَ أَرَادَ بِهِ أُمَّتَهُ؛ این آیه شریفه از باب «به در می گویم که دیوار بشنود» نازل شده است. هرچند خداوند پیامبرش را مخاطب قرار داده، ولی در واقع منظورش توبیخ امتش بوده است.» (عيون أخبار الرضا عليه السلام؛ج1؛ ص202) به عبارت دیگر باید گفت، در این زمینه، پیامبر اکرم(ص) اشتباهی مرتکب نشده بود، بلکه کسانی مرتکب اشتباه شده بودند که ایشان را در محذوریت قرار داده و از پیامبر(ص) گرفتند. در واقع خداوند با این تعبیر، «سعه صدر» فوق العاده و لطف بیش از اندازه پیامبر(ص) را با لحنی عتاب آمیز تحسین می کند تا اینگونه، دیگرانی را که از پیامبر(ص) اجازه تخلّف گرفتند را مذمّت نماید. نشانه درستی کار پیامبر(ص) هم این است که خداوند در آیات بعدی، اقدام ایشان در اجازه دادن به آنان را تأیید می فرماید؛ چراکه در صورت حضور آنان در سپاه اسلام، میان مسلمانان شروع به فتنه انگیزی و ایجاد تفرقه می نمودند: 🔸«وَ لَوْ أَرادُوا الْخُرُوجَ لَأَعَدُّوا لَهُ عُدَّةً وَ لكِنْ كَرِهَ اللَّهُ انْبِعاثَهُمْ فَثَبَّطَهُمْ وَ قِيلَ اقْعُدُوا مَعَ الْقاعِدِينَ * لَوْ خَرَجُوا فِيكُمْ ما زادُوكُمْ إِلاَّ خَبالاً وَ لَأَوْضَعُوا خِلالَكُمْ يَبْغُونَكُمُ الْفِتْنَةَ وَ فِيكُمْ سَمَّاعُونَ لَهُمْ وَ اللَّهُ عَلِيمٌ بِالظَّالِمِينَ؛ اگر آنها (راست مىگفتند و) مىخواستند (به سوى ميدان جهاد) خارج شوند وسيلهاى براى آن فراهم مىساختند، ولى خدا از حركت آنها كراهت داشت لذا (توفيقش را از آنان سلب كرد و) آنها را (از اين كار) باز داشت، و به آنها گفته شد با «قاعدين» (كودكان و پيران و بيماران) بنشينيد. * اگر همراه شما (به سوى ميدان جهاد) خارج مىشدند چيزى جز اضطراب و ترديد به شما نمىافزودند و به سرعت در بين شما به فتنهانگيزى (و ايجاد تفرقه و نفاق) مىپرداختند و در ميان شما افرادى (سست و ضعيف) که زود باور هستند، و خداوند از ظالمان با خبر است.» (توبه: 47-46) (برای تحلیل دقیق تر این آیه شریفه، رجوع کنید به: المیزان فی تفسیر القرآن؛ ج9، ص285؛ تفسیرتسنیم؛ ج34، ص118) 🔰نتیجه آنکه، زمانی که ولیّ خدا یا از سوی خداوند متهم به «اشتباه» می شود و یا خودش، عملکرد خودش را اشتباه می داند، باید به سیاق و قرائن منفصل و متصل و محکمات کلامی اش دقت نمود تا معنای واقعی آن کلام متشابه درک شود. گاه «» ولیّ خدا، یعنی: ! شما اشتباه کردید. ! شما اشتباه کردید. و مریض دلانی که از من اجازه تخلّف از اصول را می خواستید! شما اشتباه کردید. این رفتار ولیّ، مانند رفتار پدری است که گاه به منظور تأدیب فرزند نابابش، از لطف بیش از اندازه خود نسبت به او انتقاد می کند و آن را اشتباه می داند. جدیدترین تحلیل های قرآنی_روایی از موضوعات سیاسی_فرهنگی را در کانال «بصائر» دنبال کنید: 👇 @basaer_fi🔸🔸