#آخرالزمان 💠حضرت علی (ع) در یکی از سخنرانی ها فرمودند: ✳️ به زودی پس از من زمانی خواهد رسید که در آن زمان چیزی پوشیده تر #حق و آشکارتر از #باطل و رایج تر از #دروغ بر خدا وپیامبرش نباشد. ✳️ نزد مردم آن زمان کالایی کم بهاتر از #قرآن نیست،وقتی که بخواهد به درستی خوانده شود. و کالایی رایج تر و فراوانتر از آن نیست،آنگاه که بخواهند به صورت وارونه و به #نفع دنیا طلبان معنایش کنند. ✳️ در آن ایام، در شهرها، چیزی ناشناخته تر از امر #معروف #خیر و شناخته شده تر از #منکر و #گناه نیست. ✳️ آن مردم در #اختلافات با یکدیگر و پراکندگی #متحدند واز #اتحاد و#یگانگی رویگردانند. ✳️ گویا آنان خود را #راهنمای قرآن میدانند نه قرآن را راهنمای خود،از قرآن در میان آنان جزء نامی باقی نمانده و جزء خط و نوشته ای چیزی از آن نمیدانند... 📚نهج البلاغه، قسمتی از خطبه ی 147 https://eitaa.com/basaerehoseiniyeh

#بخوانیم 📝 #یقین منشأ بزرگترین تحولات 🔷يقين، چيز كوچكى نيست؛ يقين باعث مى شود كه آدم با مژه اش كوهها را سوراخ كند. يقين، كه اين همه با آن مبارزه مى شود و كسانى حتى #شك را بر آن مقدم مى دارند، منشأ بزرگترين تحولات و پيشرفتهاى انسان در ابعاد مادى و معنوى در تاريخ بوده است و اگر ملّتى يقين را از دست دهد، ديگر همه چيز را از دست داده است. آنها كه اهل يقين اند، از هيچ مبدئى به اين فلسفه « لا ادرى» نزديك نمى شوند. لا ادرى، يعنى «نمى دانم »، شايد باشد، شايد نباشد. شايد الان روز است، شايد شب است. شايد #حق است، شايد #باطل. #انبيا آمدند تا با اين شك و جهل و دو دلى مبارزه كنند، انبيا طرفدار جزم ابلهانه نبودند اما طرفدار شك هم نبودند، مگر شك مقدمه اى، شك به عنوان يك منزل بين راه، به عنوان يك مقرّ موقت، نه شك به عنوان منزلى كه ديگر اردوگاه تو باشد و بار خود را آنجا بيندازى.آنها به مؤمنين آموختند كه اولا وقتى نمى دانيد بگوييد: لا ادرى، «نمى دانم»، اما بعد كه دانستيد و ايمان آورديد محكم بگوييد: «ادرى، مى دانم». من مى دانم، كور نيستم، من فرق حق و باطل را مى فهمم و به پاى دفاع از حقيقت و عدالت مى ايستم، براى من فضيلت ورذيلت، مساوى نيست، همه اعمال با هم مساوى نيست، من موضع دارم واين ايمان است، اين يقين آگاهانه است، نه يقين عوامانه. 🔷يقين آگاهانه هميشه آدمهاى لاغر و كم خون را در تاريخ به آدمهاى بسيار دلير تبديل كرده كه مى توانند همه فرمولهاى سياست، طبيعت و تاريخ را حتى قبل از اين كه آنها را بياموزند، تغيير بدهند و اين فرمول ها را عوض كنند، ولى نبوت حتى از سنخ اين ايمان و يقين عادى و بشرى هم نيست، چيزى فراتر از آن است. گرچه اين ايمان و يقين چيز بسيار مهم و اساسى است؛ يعنى چنان نيست كه وقتى 4 نفر، 40 نفر، 400 نفر، 4000 نفر، 4 ميليون نفر در برابر شما ايستادند و گفتند آقا دو دو تا، چهار تا نمى شود، بگوييد كه بله ديگر نمى شود. يقين آگاهانه، يقينى كه منشأ آن آگاهى است و دانش بر يك واقعيت عينى است؛ در برابرش، 4 نفر يا 4 ميليارد نفر بايستند، برايش مساوى است . از اين جاست كه پيامبر(ص) فرمود: «اگر خورشيد را در دست راست و ماه را در دست چپ من بگذاريد، همه شما يك طرف بايستيد و من يك طرف، من كوتاه نمى آيم». از حضرت امير(ع) نقل شده كه فرمود: «اگر همه عرب در برابر من بايستند، من نمى ترسم و شك نمى كنم و عقب نمى روم . 🔶گزیده ای از کتاب #محمد پیامبری برای همیشه #استاد_رحیم_پور_ازغدی ایتا 🆔 https://eitaa.com/basaerehoseiniyeh سروش 🆔 https://sapp.ir/basaerehoseiniyeh