🎯 از غرش موشک‌ها تا میز ژنو: دیپلماسی زیر آتش ✍️ نوید کمالی (دکتری علوم دفاعی و امنیت ملی) معماری راهبردی تهاجم اخیر دشمن بر دو ستون اصلی اما شکننده بنا شده بود. نخست، محاسبه روی همراهی سریع و قاطع ایالات متحده برای یک کارزار برق‌آسا و تمام‌کننده که برتری نظامی مطلق را تضمین کند. دوم، پیش‌بینی فروپاشی سریع انسجام اجتماعی و تاب‌آوری ملی در داخل کشورمان تحت فشار شوک اولیه ترورهای روز اول جنگ! دشمن به واسطه یک خطای شناختی، نارضایتی بخش‌های از جامعه در جبهه داخلی و تنش‌های فرهنگی و اجتماعی ناشی از برخی سوء تدبیرها در حوزه حکمرانی فرهنگی که بخشی از آن محصول تله گذاری عوامل نفوذی پیش پای حاکمیت بود را با فقدان اراده ملی برای دفاع از وطن اشتباه گرفته بود. در نتیجه با فروریختن همزمان این دو ستون، دشمن اکنون در یک «بن‌بست راهبردی» عمیق گرفتار آمده است و نه توان یکسره کردن کارزار جنگ با کشورمان را به تنهایی دارد و نه ظرفیت تحمل هزینه‌های یک جنگ فرسایشی بلندمدت را! در چنین شرایطی، تشدید جنگ روانی و تبلیغاتی و مظلوم نمایی در مجامع بین‌المللی و همزمان تحریک دولت آمریکا به مداخله سریع در جنگ و بمباران مراکز هسته‌ای کشورمان یک راه گریز اضطراری برای جلوگیری از شکستی پرهزینه‌تر و مدیریت بحرانی است که از کنترل آن خارج شده است. 📉 چهار مؤلفه اصلی صحنه پیش رو عبارتند از: 1️⃣ خطای شناختی دشمن: 💥 راهبرد «شوک و وحشت» دشمن که برای فلج‌سازی سریع طراحی شده بود، با خطای شناختی بزرگی همراه بود: دست‌کم گرفتن عمق راهبردی و مقاومت یک «دولت-ملت» ریشه‌دار و پاسخ حساب‌شده و سریع نیروهای مسلح به اقدام دشمن و فرای آن‌ها تداوم ثبات نسبی در کشور، مواردی که آن‌ها اشاره شد همگی در کنار هم کارزار برق‌آسای دشمن را به یک جنگ فرسایشی تبدیل کرد که ذاتاً به ضرر رژیم صهیونیستی با محدودیت‌های ژئوپلیتیکی و جمعیتی آن است. 2️⃣ بازیگران بین‌المللی: 🌍 آمریکا 🇺🇸، برخلاف انتظار تل‌آویو، از ترس درگیر شدن در یک باتلاق جدید، بحران انرژی و فرسایش قدرت، از ورود مستقیم به جنگ امتناع می‌کند. اروپا 🇪🇺 نیز فاقد اهرم فشار تعیین‌کننده است و تلاش‌هایش در ژنو، بیشتر برای مهار بحران و حفظ منافع خود است تا احقاق حقوق ایران. 3️⃣ صبر راهبردی مقاومت: 🦾 خویشتن‌داری هوشمندانه و عدم ورود شتاب‌زده متحدان منطقه‌ای به درگیری، یک بلوغ راهبردی است. این رویکرد، ضمن حفظ تمرکز دفاعی کشورمان بر دشمن اصلی، با ایجاد تهدید یک جنگ چندجبهه‌ای بالقوه، بار روانی و نظامی مضاعفی را بر دوش رژیم متجاوز گذاشته و توان آن را تحلیل می‌برد. 4️⃣ جبهه داخلی، کلید پیروزی: 🇮🇷 دشمن بیشترین سرمایه‌گذاری را روی جنگ شناختی و ایجاد گسست ملی انجام داده بود. با این حال، واقعیت میدانی، شکل‌گیری یک همبستگی ملی در برابر تجاوز خارجی را نشان می‌دهد. این وحدت، که ریشه در تجارب تاریخی ملت ایران دارد، بزرگترین سرمایه راهبردی ما و پاتک اصلی به راهبرد دشمن محسوب می‌شود. 📊 نتیجه‌گیری: ناکامی دشمن در رسیدن به اهداف اولیه، فضا را برای مدیریت هوشمندانه بحران و تبدیل این تهدید به یک فرصت تاریخی برای تثبیت قدرت بازدارندگی ایران فراهم کرده است. 💡 توصیه‌های کلیدی خطاب به سیاست‌گذاران: ▪️ نظامی: ادامه راهبرد «دفاع فعال و بازدارندگی هوشمند»؛ ▪️ داخلی: «تقویت تاب‌آوری ملی» با مدیریت کارآمد اقتصادی و حفظ اعتماد عمومی و همزمان تقویت روحیه رواداری فرهنگی، اجتماعی و سیاسی با محوریت منافع ملی؛ ▪️ دیپلماسی: حفظ موضع قاطع «عدم مذاکره زیر آتش» و استفاده از شکاف‌های بین‌المللی برای منزوی‌سازی دشمن. پر واضح است که این آزمون سخت، نقطه عطفی در تاریخ اقتدار و استقلال کشورمان خواهد بود. #تحلیل_راهبردی #امنیت_ملی #دیپلماسی #جنگ_ترکیبی #اسرائیل #ایران #جنگ‌_تحمیلی #بصائرحسینیه_ایران @basaerehoseiniyeh