⁉️ملاک ضریب‌دهی به اخبار چیست؟ 🔻کسی هست که در اخبار سال گذشته، خبر خانم معلم قائمشهری یا خبر سطل ماست و یا کشف حجاب فلان بازیگر زن را نشنیده باشد؟ 🔹درست یا غلط محتوای این اخبار بماند. از واکنش مسوولین نیز عبور کنیم. اما به واقع چه بر سر خود و افکارعمومی با این اخبار می‌آوریم؟ 🔻از این‌دو خبر بگذریم؛ از مهمترین دستاوردهای سفر سال قبل آقای رئیس‌جمهور به سوریه و یا پیش از آن به چین و یا سفر به آفریقا چه می‌دانیم؟ از تولید موتور هواپیما با خبر شدیم؟ از امضای سند همکاری در اجرای کریدور ترانزیتی شمال به جنوب و کریدور شرق به غرب چطور؟ از تصویب طرح مالیات بر عایدی سرمایه و یا حمایت از جمعیت در مجلس چه می‌دانیم؟ 🔻قدیم اتاق‌های شیشه‌ای رسانه‌ها محل تشکیل شورایی بود تا ضرایب اخبار را تعیین کنند. کدام خبر تیتر یک شود و کدام تیتر دوم و کدام گوشواره‌ها وغیره. بر این اساس، مهمترین ویژگی سردبیر یک رسانه، ضریب‌دهی اخبار است. 🔻اما امروز ضرایب اخبار را شبکه‌های اجتماعی تعیین می‌کنند. کدام بیشتر لایک خورده و بیشتر به اشتراک گذاشته شده و بیشتر واکنش گرفته است. اما آیا هر خبری که بیشتر دست به دست شود یعنی مهمتر است؟ ⁉️اما ثمره این ضرایب غیرواقعی چیست؟ 🔻اول مساله‌سازی برای مسوولین و ورود آنها به چرخه باطل واکنش‌های شتابزده است. 🔻مهمتر از این، افکار عمومی است که ضرر می‌کند و از اخبار اصلی فاصله می‌گیرد. ما کم‌کم گرفتار یک بی‌خبری مدرن شده‌ایم. بی‌خبری ناشی از شبکه‌ها. همه می‌دانند؛ اما نمی‌دانند. باخبرند؛ اما بی‌خبر. به واقع فقط فکر می‌کنند می‌دانند و باخبرند. مخاطب کاملا در گروگان اخبار حاشیه‌ای و بی‌ثمر است. 🔻مساله، یک مصداق مشخص نیست. مساله دوران بی‌خبری جدید است که کم‌کم در حال شکل‌گیری است. وقتی افکار عمومی را از اخبار اصلی دور نگه داشتیم و درگیر حواشی و اخبار زرد و بی‌ثمر کردیم طبیعی است که رسانه دشمن رهزن ذهن‌های بی‌خبر می‌شود و عده‌ای چنان مسخ می‌شوند که علیه یک خبر نه چندان مهم، اعتراض خیابانی به راه می‌اندازند. این ثمره عصر بی خبری است. 🔻نسبت به پرسش ذهن مخاطب در هر سطحی سکوت نکنیم و پاسخگو باشیم. اما مراقبت کنیم هیجان اخبار حاشیه‌ای،  مسوولین و رسانه‌های مرجع را به گروگان نبرد و به انفعال نکشد. #جنگ_شناختی #جنگ_روایتها #ضریب‌دهی 🇮🇷کانال بصائر رضوی http://eitaa.com/basaerrazavi سروش splus.ir/basaerrazavi15

🔹 آیت الله صدیقی و رسانه های پخمه اصولگرایان 📝 یعقوب ربیعی 🔹 در ۲۰ روز گذشته ۳ اتفاق در جامعه روحانیت رخ داد. اول آقای مصدق معاون قوه قضاییه برای عدم شائبه دخالت در پرونده فرزندش استعفا داد؛ بعد موضوع آقای صدیقی نقل محافل شد؛ یکی دو شب گذشته هم حاج آقای اکرمی در ماهشهر به قتل رسید. 🔹 هر چند یک پیمایش علمی پیرامون ذهنیت جامعه نسبت به این موضوعات وجود ندارد؛ ولی می توان گفت که روایت برتر و برجسته داستان آقای صدیقی بوده است. آنچه در سال های اخیر اتفاق می افتد این است که کسانی مانند یاشار سلطانی، وحید اشتری و ... یک موضوع را وسط می اندازند و تازه اصولگرایان پس از چند روز می خواهند بیایند و دفاع کنند ولی با چند مشکل مواجهند: 👈 روایت اول متعلق به طرف مقابل است. 👈 «تسویف خبری» دارند یعنی معتقدند بگذاریم، ببینیم چه می شود و بعد اعلام موضع کنیم. 👈 این پشت گوش انداختن ها بخاطر این است که بیشتر از اقناع مخاطب، ملاحظه سیاسی، اخلاقی، اطلاعاتی و ... دارند. 👈 بخاطر این تعلل golden time خبررسانی را از دست می دهند. 👈 روایت ثانویه شان هم مثل همین موضوع آقای صدیقی گیج کننده و گاه متناقض است. 👈 در تکنیک برجسته سازی و ضریب دادن به موضوعات هم با اشکال اساسی مواجهند. 🔹 همین مسائل باعث شده تا زیست اکثریت جامعه روحانیت که مانند زیست مرحوم اکرمی _ از اسنپ و یا با سیلی صورت خودش را سرخ نگهداشتن است _ به چشم نیاید و بخشی از جامعه نگاهی غیر واقعی داشته باشد. 🔹 از نقش طرف مقابل که بگذریم بخشی از این تصویرسازی کاذب حاصل رسانه های اصولگرایی است که بواسطه رانت و بروکراسی بیش از حد، دچار میکروسفالی شده است؛ تنواره ای بزرگ با کله ای کوچک. برای این بدن ضعیف باید فکری اساسی کرد. #رسانه #ضریب‌دهی 🇮🇷کانال بصائر رضوی http://eitaa.com/basaerrazavi سروش splus.ir/basaerrazavi15