📚 «زندگی حتی وقتی انکارش میکنی حتی وقتی نادیدهاش میگیری، حتی وقتی نمیخواهیاش ازتو قوی تر است. از هر چیز دیگری قوی تر است. آدمهایی که از بازداشتگاههای اجباری برگشتند دوباره زاد و ولد کردند. مردان و زنانی که شکنجه دیده بودند، که مرگ نزدیکانشان و سوخته شدن خانه هاشان را دیده بودند، دوباره دنبال اتوبوسها دویدند، به پیش بینیهای هواشناسی با دقت گوش کردند و دخترهایشان را شوهر دادند. باور کردنی نیست اما همین گونه است. زندگی از هر چیز دیگری قوی تر است.»
🔰#برشی_از_کتاب ۸۸
من او را دوست داشتم | آنا گاوالدا | مترجم: الهام دارچینیان
◇◇◇◇◇
باشگاه اندیشه در پیامرسانها 👇
📌 @Bashgah_net
1.27M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🎞 کودکانی که شاهد جنجالهای خانوادگی هستند تنها ظاهری آرام دارند ...
🔻 دیگران را هم در تماشای این #انیمیشن سهیم کنید !
◇◇◇◇◇
باشگاه اندیشه 👇
➕ @Bashgah_net
📍هویت مجازی، هویت ملی را تضعیف میکند!
🔻هویت در اجتماعات مجازی در مسیر فراملیتی شدن حرکت میکند. جامعه اطلاعاتی مبین هویت بیثبات، تغییرپذیر و منعطف انسان جدید است. در این جامعه دیگر نزدیک بودن افراد از لحاظ مکان نشانده نده صمیمیت آنها نیست. و افراد در کشورهای مختلف میتوانند باهم ارتباط داشته و احساس نزدیک بودن و هویت یکسان داشته باشند.
🔸هویت ملی در جامعه اطلاعاتی به دلیل ظهور اجتماعات مجازی به شدت تهدید میشود. در اجتماعات مجازی معمولا افراد حداقل در یک چیز اشتراک دارند و آن علایق و منافعی است که آنها را دور هم جمع میکند. این منافع که همان دسترسی به اطلاعات است، هویت آنها را میسازند. هویتی که مدام در حال تغییر و ناپایدار است.
🔸هویت افراد در اجتماعات مجازی است و سرزمین، زبان بومی و محلی، کشور، فرهنگ ملی و نژاد، هویت افراد را در اجتماعات مجازی هویتی دیجیتال تعیین نمیکنند، بلکه منافع مقطعی، محدود، و در حوزه موضوعات مختلف افراد را دور هم جمع میکند و هویت آنها را میسازد. این امر به تدریج موجب از هم پاشیدگی شبکههای سنتی روابط مانند همسایگی میشود و هویتهایی جدا از جهان واقعی برای افراد ایجاد میکند.
lish.ir/QGe
🔸از مهمترین ویژگیهای فضای مجازی گسترش اهمیت فرد و حیطه خصوصی در برابر جمع و حوزه عمومی است، شکلگیری اجتماعات در فضای مجازی موجب میشود که اجتماعات در جهان واقعی به تدریج کم رنگ و بیاهمیت شود. این بدان معناست که منبع هویت بخشی افراد متکثر و متنوع میشود و به همین جهت هویت ملی و انسجام اجتماعی یک جامعه به تدریج تضعیف میشود .
◇◇◇◇◇
باشگاه اندیشه؛ فرصتی برای آزاداندیشی 👇
🔹تلگرام: t.me/Bashgah_net
▫️ایتا: Eitaa.ir/Bashgah_net
🔹سروش: Sapp.ir/Bashgah_net
▫️آیگپ: Igap.net/Bashgah_net
📌بله: Http://Ble.im/Bashgah_net
📚 شر و بدی که در دنیا وجود دارد پیوسته از نادانی میزاید و حسن نیت نیز اگر از روی اطلاع نباشد ممکن است به اندازه شرارت تولید خسارت کند. مردم بیشتر خوباند تا بد و در حقیقت، مساله این نیست. بلکه آنها کم یا زیاد ناداناند و همین است که فضیلت یا ننگ شمرده میشود. نومید کننده ترین ننگها، ننگ نادانی است که گمان میکند همه چیز را میداند و در نتیجه به خودش اجازه آدم کشی میدهد: روح قاتل کور است و هرگز نیکی حقیقی یا عشق زیبا بدون روشن بینی کافی وجود ندارد.
🔰 #برشی_از_کتاب ۸۹
طاعون | آلبر کامو | مترجم: رضا سید حسینی
◇◇◇◇◇
باشگاه اندیشه در پیامرسانها 👇
📌 @Bashgah_net
3.01M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🎞 گاهی این گونه از رفتارها باعث افسردگی خودمان میشود !
🔻برای دوستان خود بفرستید !
#فیلم
◇◇◇◇◇
باشگاه اندیشه 👇
➕ @Bashgah_net
📍آزادی هنرمند به چه معناست؟
محمود مکتبی:
🔻هنر ماهیتاً سرشت آزادی دارد و یکی از دلایل زیبایی و دلنشینی آن هم همین آزادی و رفتار سرکشانه و آزاد هنرمندان است. اما این آزادی به هر صورت نمیتواند گریزی از تعیینکنندههای اجتماعی داشته باشد.
🔸پس آزادی در هنر، اگر میبایست توجه به یک عاملیت خارجی را در کنار آن فرض کنیم، چه معنایی دارد؟ اصل آزادی در هنر بیشتر به این معنا به کار میرود که هنرمند، بیش از آنکه همچون یک صنعتگر تولیدکننده باشد، خلاق و نوآور است.
🔸بنابراین حتی بستهترین حالات سفارش یک کار هنری برای هنرمند، باز هم میتواند به معنای سلب کامل آزادی فردی او نباشد اما از سوی دیگر، درگیر ساختن هنرمند با مسائل غیرهنری و سفارشات صرفاً سیاسی میتواند بسیار بر وجه خلاقه کار او تأثیر منفی بگذارد. این مسأله زمانی به چشم میآید که افرادی در هر مقام و رتبهای، بدون شناخت و آگاهی لازم میخواهند به یک اثر هنری شکل داده یا ارزش و مفاهیم مورد نظر خود را از طریق آن بیان کنند.
lish.ir/QGB
🔸«از جمله خطرهای این پنداشت که هنر باید وسیله تحقق غایتی غیرزیبایی شناختی، مثلاً سیاسی، باشد این است که غایت سیاسی میتواند چنان محتوای هنر را تحت تأثیر قرار دهد که نه دستاورد سیاسی داشته باشد و نه دستاورد زیباییشناختی...» (سورل، 1387، 508)
◇◇◇◇◇
باشگاه اندیشه؛ فرصتی برای آزاداندیشی 👇
🔹تلگرام: t.me/Bashgah_net
▫️ایتا: Eitaa.ir/Bashgah_net
🔹سروش: Sapp.ir/Bashgah_net
▫️آیگپ: Igap.net/Bashgah_net
📌بله: Http://Ble.im/Bashgah_net
📚 برای مردم تفکر همچون باری طاقت فرساست. بنابراین همان قدری که کار حرفهایشان ایجاب میکند میاندیشند و همانقدری که برای تفریحاتِ مختلفشان لازم است و نیز برای گفتگو و بازی، که ازین رو باید طوری ترتیب داده شوند که آنها بتوانند با حداقل اندیشه ممکن کارشان را پیش ببرند ولی اگر در اوقات فراغتشان چنین تسهیلاتی نداشته باشند به جای اینکه کتابی به دست بگیرند و قدرت اندیشهشان را محک بزنند، ساعتها کنار پنجره ولو میشوند و به پیش پا افتاده ترین اتفاقات چشم میدوزند و به این ترتیب واقعا برایمان میشوند مصداق این سخن آریوستو که: «چه رقت آورند ساعاتِ بیکاریِ نادانان!»
🔰 #برشی_از_کتاب ۹۰
متعلقات و ملحقات | آرتور شوپنهاور
◇◇◇◇◇
باشگاه اندیشه در پیامرسانها👇
➕ @Bashgah_net
5.19M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🎞 رباتها چگونه برای ما دردسرساز میشوند؟
📍حداقل ۷۰ درصد مشاغل با احتمال رباتیک شدن روبهرو هستند!
🔻حتما تماشا کنید و برای دیگران بفرستید.
#نماگرام ۷
#فیلم
◇◇◇◇
باشگاه اندیشه 👇
📌 @Bashgah_net
📍گاهی عینک سیاست را کنار بگذاریم!
رضا داوری اردکانی:
🔻 مشكل بزرگ در زمان ما این است كه فلسفه كنیز سیاست شده است و معمولا با ملاك سیاست در باب آن حكم میكنند و این از نشانههای غفلت است كه به سیاست بیش از حد اهمیت داده میشود.
🔸 البته سیاست بیاهمیت نیست اما این اهمیت را باید در جای خودش دید. سیاست نباید عینك ما باشد تا همهچیز را از وجهه نظر سیاسی بنگریم. این نفی نگاه انحصاری به سیاست اختصاص ندارد.
🔸 ما به همهچیز با عینك سیاسی نگاه میكنیم و حتی با این عینك درباره شخصیت اشخاص حكم میكنیم. من با دیگران كاری ندارم. از تجربه خودم میگویم. اگر كسی كه درباره فلسفه معاصر ایران تحقیق میكند، از من بخواهد راجع به مقام علم و نظر محمدعلی فروغی اظهارنظر كنم، میكوشم عینك سیاست را از چشمم بردارم و نگویم كه فروغی رییس مجلس و نخستوزیر رضاخان در ابتدا و انتهای كار او بوده است تا شاید بتوانم فارغ از اینها راجع به فروغی حكم كنم ولی این كار برایم به آن آسانیای كه درباره شعر بهار حكم میكنم، نیست.
🔸 ما معمولا از موضع سیاست به مسائل نگاه میكنیم. نگاه كردن از موضع سیاست به مسائلی كه الزاما سیاسی نیستند، با تفكر چندان سازگاری ندارد و نوعی گریختن از تفكر است. چنان كه مساله سیاسی را باید با چشم سیاستیاب دید، اما همه مسائل را از موضع سیاسی دیدن، نشانه بیاعتنایی به تفكر است و چهبسا كه با درك سیاسی هم ملازم نباشد. سیاسی دیدن همهچیز یكی از دردهای جهان توسعهنیافته است و به هر حال نشانه خوبی نیست.
◇◇◇◇◇
باشگاه اندیشه؛ فرصتی برای آزاداندیشی 👇
🔹تلگرام: t.me/Bashgah_net
▫️ایتا: Eitaa.ir/Bashgah_net
🔹سروش: Sapp.ir/Bashgah_net
▫️آیگپ: Igap.net/Bashgah_net
📌بله: ble.im/join/YzQwZDU2ND
اعتماد