#زندگینامه_طلبه‌شهید‌محمدعلی‌مصطفایی 🌷 15 فروردین‌ماه 1348 در خانواده‌ای متدین و با ایمان از دیار مؤمنان نجف‌آباد چشم به جهان گشود. در همان دوران کودکی به خاطر جو مذهبی خانواده و حضور در جلسه‌های قرآن و مساجد با اصول دین آشنا شد و علاقه داشت این مهم را بیاموزد. 👨‍🎓 برای شکوفایی استعدادهای نهفته‌اش به دبستان قدم گذاشت و با اتمام این مقطع درحوزۀ عملیۀ نجف‌آباد مشغول تحصیل شد. استعداد و هوش سرشارش زبانزد همۀ طلاب بود به طوری‌که در کمتر از دو سال جامع المقدمات و سیوطی، ادبیات عرب و مقداری از تحریر الوسیلۀ حضرت امام را فراگرفت. ✅آقا‌محمدعلی بسیار صبور، با وقار، با گذشت و دارای روحی بلند و بزرگوار بود. درک او خیلی بیشتر از سنش بود. به جای بازی یا تفریحات زودگذر به مسائل معنوی، قرائت کلام الله مجید و آموختن احکام دینی روی آورد. اهل غیبت و ریا نبود و تا با او صحبت نمی‌کردند حرفی نمی‌زد. با سکوت معنا دارش بی‌اختیار انسان را به یاد عرفا می‌انداخت. 💠 با اوج‌گیری تظاهرات مردم علیه رژیم با اینکه سن کمی ‌داشت ولی با درک والایش به همراه بزرگ‌ترهایش در این عرصه حضور داشت. با پیروزی شکوهمند انقلاب به عضویت ارگان بسیج درآمد و درس‌هایش را نیز با علاقه می‌خواند. مشغول فراگیری کتاب مغنی و معالم بود که با شروع اغتشاشات منافقان کردستان و جنگ عراق علیه ایران، خواب و آسودگی را از چشمان ملت ایران دور کرد و غصه و غم مهمان ناخواندۀ دل‌ها شد. آقا‌مهدی نیز برای دفاع از ارزش‌های والای انسانی و اسلام همراه با دیگر رزمندگان به کردستان رهسپار شد. بعد از مدتی حضور در آن منطقه، راهی جبهه‌های حق علیه باطل شد. 👌در جنگ به‌جز نبرد با دشمن بعثی، مبلغ هم بود و مسائل دینی را برای دیگران بازگو می‌کرد. در جبهه‌ها و نبرد با دشمن مانند دیگر رزمندگان حماسه‌ها آفرید تا اینکه متوجه شد عملیات والفجر 4 در پیش است بدون لحظه‌ای درنگ همراه با لشکر 8 نجف اشرف در گردان پیادۀ فتح به بانه رهسپار شد. 🌹سرانجام به تاریخ 28/7/1362 در حالی‌که چهارده بهار بیشتر از عمر پر برکتش نمی‌گذشت، ترکشی سرکش از سوی دشمن قسی‌القلب به سر و سینه‌اش اصابت نمود و شهد ناب شهادت را تا آخرین جرعه سرکشید. جسم پاکش پس از تشییع در کنار دیگر وارستگان زادگاهش آرام گرفت و به ابدیت پیوست. بعد از او برادرش هم راهش را ادامه داد و به درجۀ رفیع شهادت نائل آمد.