✍ چندفراز ازوصیت‌نامۀ #طلبه‌شهید #ناصر_چهاردولی 🌹شهادت ۱۳۶۵/۶/۲۰🌹 🔻ندای رسیدن عاشق به معشوق زمانی به گوش می رسد و بوی واقعی عشق زمانی به مشام و آوای ملائکه الله زمانی در صحرا طنین انداز می شود که دیوار سنگرها به خون آغشته شود و از رگ های بریده ای خون گرمی جاری شود، این خون، خون خدا است. 🔻🔻اگر پری روح امواج خروشان دریا افتد هیچ موج سهمگینی آن را غرق نمی سازد ولی به محض چسبیدن ذره ای ناخالص تا انتهای دریا آن را می کشاند، انسان ها هم مانند پر هستند بر روی امواج ناخالصی هایی همچون ریا و شرک انسان را از مقصد باز می دارد و همیشه در لجنزار زندگی سوق می دهد تا تشنه تر شوند و از عالم در بسته بیرون نیایند. 🔻پدر و مادرم دوست دارم بی سر چون مولایم با رگهای بریده گلویم به دیدار خدا بروم، اگر دنیا به کسی وفا داشته و به کسی ضمانت بقا داده هر آینه گل روی آسمان و زمین که تمامی آفرینش به خاطر او بود زیر خاک نمی رفت و امیرالمؤمنین (ع) در چاه کوفه درد دل نمی کرد و حضرت فاطمه الزهرا (س) پهلویش شکسته نمی شد. 🔻🔻پدر و مادرم دوست دارم با پیشانی خونین و محاسن خضاب به لقاء خدا برسم، دوست دارم از این مطاع قلیل بگذرم و به سوی شوکت الهی پرواز کنم و اگر هزار بار کشته شدن با شمشیر آسان تر از در بستر مردن است چگونه از ترکشی و یا گلوله ای بهراسم. 🔻مادرم اگر امامم درباره رزمندگان فرمود: «من از دور دست و بازوی شما که دست خدا بر آن است بوسه زده و بر این بوسه افتخار می کنم»، من هم می گویم من از دور دست خاک زیر پایت را سرمه چشم می کشم و بر چشمانم می مالم می بویم و می بوسم و بر این افتخار می کنم تا کر شود گوش هایی که نمی خواهند صدای خادمان ولایت را بشنوند. 🔻🔻مادرم مبادا صدای دلنواز و گرم زیارت عاشورای سحرگاهت را سرد بینم، مبادا قامت سرو گونه و راستت را چون رنگین کمان خم ببینم، مبادا چهره بشاش با لبخندهای مادریت را چین خورده و پژمرده و غمگین چون غروب آفتاب ببینیم و مبادا در صف پیام رسانان شهدا و یاران امام جایت را خالی ببینم. 💥 انتشار بمناسبت سالروز شهادت